Çocuğunuzun en sevdiği olmamak...


belki yanlış düşünüyorum ama bu çocuklara birey gibi davranma ve her dediklerini ciddiye alma durumu bana doğru gelmiyor. anne değilim, çocuk tecrübem yok. ama çocuk çocuktur bana göre. bi gün babamı seviyorum der, bi hafta şeker verirsiniz bu sefer sizi sever.
 
6 yaş çokta büyük bir yaş değil kitap okuyup uyutmak için. Sanki eskiden annemiz bize kitap mı okuyordu 3 çocuk yada 4 çocukla uğraşırken. Simdiki anneler kendim de dahil bize ayrılmayan zamanları çocuklarımıza ayirmaliyiz bence.

Çocuğunuz bana göre şımarık değil şımarık bir çocuk babasını ister ağlar sürekli kapris yapar bana göre ama çok güzel anlatmış kendisini ve kaç yaşında olursa olsun kardeş kıskanması çok normal.

Esimle gorumcemin arasında 12 yaş var 12 yaşında kızı kucağına alıp götürmüş komşuya vermiş alın sizin olsun diye. Yakında bende doğum yapicam ve kızımın kardeşine nasıl davranacağını bende merak ediyorum açıkçası bakalım gorucez. Sabırlı anneler olmamız ümidiyle.
 
Ay yerim ben onu ya maşallah ne güzel net ifadeler kullanmış akıllı bir çocuk old kesin ama sorununuza gelince ne desem bilemedim
 
Ay kiyamam tatlıya. Bazen cocuklar kendini biz büyüklerden cok dah güzel ifade ediyor. Kızınız anlatsniz anlayacak yaşta oldugu icin anlatın ne kadar sevdiğinizi. Sarılın. En çok önerebileceğim: Kızınızı alıp tek onunla birlikte birseyler yapın. Kardesi mesela babada veya anneannede kalsin o sirada. Kızınızla bağınizi güçlendirir. Sahsen çocuklarım babalarını benden cok sevseler kiskanmam. Aslinda cok iyi aile bağlarında kanıtıdir ban göre. Esiniz demek ki cok ilgili bir baba. Aslinda hep kizlar babaya daha düşkün derler, ama benim ogullarim da öyle Neyise. Siz Kızınızla zaman geçirin, ilgi gösterin. Kendini biraz arka planda hissedebilir. Sizin gibi düşünceli ebeveynler görmek çok güzel. Cogu zaman böyle sorunlu süreçlerde "ayy sadece şımarık" veya "iki sağlam tokat halleder" gibi yorumlar aliyor anne babalar.
 
Benimkilerde babaci..en cok kavgayi onla ederler ama en cok onu seviyolar. 10 aylik kiz bile deliriyo onu gorunce.. tasiyan doguran ben meyvesini yiyen o :) yapcak bise yok.. ilerde beni anlayip ne kadar fedakar oldugumu gorecekler eminim. Sorun etmiyorum ben
 
Benzer durumdayız.
Benim kızımda 6 yaşında oğlum 1 aylık.
Ilk günler babası yalvarıyordu gel kızım gezelim vs diye ki gezmeyi seven bir çocuktur,ben bebekle evde kalacağım için gitmek istemedi hiç. Hep hayır dedi.
Şimdi şimdi alıştı dışarı çıkıyor.
Dik cevaplar bizde de fazlaca,benden başka kimseye saçını toplatmıyor. Hatta her konuda yardım istemeye başladı,giyinme vb ki normalde kendi yapabileceği şeyler.
Ben kendi adıma aşırı derecede üzgünüm. Kızımı alıp parka vb yere gidince bebek uyursa aç kaldı diye vicdan yapıyorum. Uyanınca emzirirken strese girip kızımı darlıyorum hadi ağlamasın diyerek.
Nasıl denge kurabileceğimi şaşırdım.
Hangisine üzüleceğimi de tabi.
Bilemiyorum. Çok zor iki çocuk büyütmek onu biliyorum sadece.
Umarım toparlanırsınız. Konuyu takipteyim bende belki güzel öneriler gelir
 
Önce şunu söyleyeyim,hiç bir zaman anne olmadan bir hiçmişim,paşam prenses yavrum modunda bir anne olmadım.Fakat şu kadarını söyleyeyim ki,ne o öğrenci yavrularınız,ne şu anki gebeliğiniz(Allah tamamına erdirsin) bu durumu tam olarak anlamanıza yardımcı olamaz.
Örneğin çok tercih edilen bir ilkokul öğretmeni demiş ki,"yıllarca çocuklarıma ilk önce yazıyı öğretmemle övündüm.Adeta bir yarış vardı okulumuzda,ve benim sınıfım hep öndeydi.
Fakat kızım 1ci sınıfa başlayınca,o minicik eliyle yazmaya çalıştığını gördükçe,adeta yarış içinde perişan ettiğim öğrencilerim için çok üzüldüm"
 
Konularınızi biliyorum. Sizin daha otoriter taraf olmanız yanlış herkes aynı netlikte davranmalı onun davranislari karşısında. Tabiki çocuk daha yumuşak yuzlu olan insana yaklaşıp sizden uzaklaşır. Pedagog desteğine devam ediyor musunuz? Ben bu konuda uzman birine gitmenizi tavsiye ederim nilüfer devecigil gibi. Nasıl ki her hekim birbirinden bağımsız ve alanları farklı pedagog için de çok iyi bir isme gitmek gerek çünkü kızınız cok zor bir çocuk.
 
Ceyz,seni hem çocuk,hem de anne gözüyle çok iyi anlıyorum.
Ben de sık sık babaanneme gider uyurdum,çünki onun evi benim için benim tek olduğum,birebir ilgi gördüğüm,kardeşlerden herhangi biri olmadığım bir yerdi.
Bunu hatırladım ve çok masum buldum kızının düşüncesini.
Öte yandan şimdi ben de anneyim,ve evde en sevilen ebeveyn olmayabilirim.Özellikle kızım tarafından.
Neden,eşim birşeye hayır demez pek,artı yatma kalkma saatini,kişisel bakımlarını hatırlatarak rahatsız eden,tablet ve telefonu kısıtlayan,tehlikelere karşı öğütleyen de benim.
Eşim de yapsa da daha arka plandadır,arada sırada,bir görünür kaybolur.
Fakat bu beni pek etkilemiyor,peşin peşin kabullendim galiba.Annelik biraz da böyle bir şey,bir müddet daha az sevilme pahasına biz sevmekten vazgeçmeden gerekenleri öğreteceğiz,hatırlatacağız,,tabii yanlışlarımızı buldukça da düzelterek.
Çok üzülme derim sana,yalnızca sevginden emin olsun kızın,zamanla seni daha iyi anlayacaktır.
 
Son düzenleme:

ceyz ocak yazmışsın oğlak dimi?
benim ufak oğlak büyüğü kıskanırdı . burçlara da inanmam gerçi ama karakterleri böyle sanırım. kendilerini çok güzel ifade ediyorlar.
 

Babaya şımarıyor, anneanne de şımartıyor demişsiniz. Çocuğunuz kardeşini bahane ederek size de şımarmaya çalışıyor. Söylediğimi yanlış anlamayın. İstediğini net söylüyor, babam diye tutturup ağlamıyor diye bu onun şımarık olmadığı anlamına gelmiyor.
Bazen kardeş kıskançlığını engellemek için büyük çocuğa gereksiz yere istediği herşeyi veriyor anne babalar. Aslında içgüdüsel olarak yapılan, çok normal bir davranış. Ama çocuğu nasıl etkileyeceğini kestiremiyoruz.
 
Bence kiziniz derin duygulari olan bir cocuk. Sizin çalismaniz onda boşluk oluşturmus. Sizi yaninda istemis ama siz çalisma surecinde bu durumu gorememis ve anlayamamissiniz malesef. Bu duygu ve boslugu hala atamamis. Ve cozumleyemiyor icinde. Sonraki evde olusunuzu kardesine bagliyor ve onu bu yuzden kiskaniyor. Bunu bircok kiside duydum. Bir uzmandan yardim alabilirsiniz. Ama bence sizi bir otorite gibi gormekten cikip bir anne gibi gormesini saglayabilirsiniz. O zaman siz en kiymetlisi olacaksiniz
 
Sizde bilirsiniz ki cocuklar cok durust ve acimasizdir.kizinizda normal davranmis.ayni yas araliginda kizlarim var.hemen hemen ayni konusmalar.kendimi hic suclamadim.cunku otorite sınır ve disiplin cocugun gelecek yillardaki gelisimi acisindan onemli .burada kotu polis anne olur genelde.kisacasi normal goruyorum
 

Iste bundan bahsediyorum.. tamamen yanlis yaklasim. Anne degilm ama bu surecleri bircok cocukta gozlemledim. 37 aylik yigenim bile ayri yatmasi gerektigi bilincinde. Ablam ogretmen ve yigenime soruldugunda annem calismali kardesime ve bana bakmali diyebiliyor. 37 aylik bir cocuk. Ustelik kardesi 11 aylik. Tabiki kiskaniyor ama birseylerin de bilincinde olmaktan vazgecmiyor. Ben tevrubelerimle soyluyorm 5 yas 6 yas farketmez bu cocuklar insani cok guzel parmakta oynatiyor :) cocuklarin oyuncagi olmamak lazim
 
Kızınız çok akıllı maşallah.

Kızınızla kardeşi olmadan etkinlik yapın. 1 - 2 saat özel zamanı olsun her gün.

Yatak konusunda birlikte uyumaları neden bırakmadınız? Tek başına uyusun.

Baba ve anneanne ile görüşüp aynı çizgide tepki verin. Sınırlarınız ortak olsun. Mümkünse verdiğiniz bağırmama sözünü tutun. Güvenini sarsmayın.
 
Anne-kız vakti yapabiliyor musunuz?
Sanki ihtiyacı tam olarak buymuş gibi.
Sinema-tiyatro veya istediği herhangi bir şey için başbaşa takılsanız haftada bir, en kötü ayda bir.
 
ya bence normal oğlum anneannesine gelince bizim yüzümüze bakmıyor 3 gün filan böyle devam ediyor bizi istemiyor.babasına da çok düşkün bazen babasini istiyor beni istemiyor bazende beni istiyor babasını istemiyor. çocuk işte ben biliyorum ki anneanneyi dedeyi dayıyı hatta babasınıda özlediği için böyle davraniyor yoksa onları daha çok sevmiyor tabiki. bi karikatür görmüştüm çocuk annesine senden nefret ediyorum diyordu ama aslında gizlice beni sev demek istiyordu.
 

Tabii ki sizi çok seviyor. Aklınca cezalandırmak istemiş. Tabii ki bağırmamanız lazım, o ayrı konu, ama ufacık çocuğun sizi böyle manipüle etmesine izin vermeniz çocuk için çok zararlı. Bir konuşmada bir sürü yanlış mesaj vermişsiniz:

1) Sevgi üzerinde pazarlık yapılabilecek bir şeydir. Sevgiyi bir mal veya para gibi yapılacak bazı şeyler karşılığında verebilirim.

2) İnsanları olduğu gibi kabul edip sevmek saçmadır, onları sevgimin miktarıyla motive edip değiştirebilirim, değişirlerse daha çok severim.

3) 2. maddeden dolayı ben de olduğum gibi sevilemeyebilirim. Büyüyünce daha çok sevilmek için bir şeyler yapmam gerekebilir, başarılı olmak, daha güzel olmak gibi.

4) Annemin üzerinde gücüm var. Benim onu babamdan birazcık az sevmemden bile onu korkuyor. Bu korkuyu kullanıp onu parmağımda oynatabilirim. Kimbilir bir de hiç sevmeyeceğimi düşünse daha neler yapar.

5) Annemin davranışlarını kontrol edebildiğime göre ondan daha akıllıyım, onun tavsiyelerine ihtiyacım yok, ondan daha iyisini bilirim

Bence çok zararlı bir konuşma olmuş. Çocuğun söylediği şeyler de çok önemli konular “kardeşim için ayrıldın” vs gibi. Ayrıca yalnız da uyuyamıyormuş. O da önemli bir konu. Bence bir uzmana danışıp durumu toparlamalısınız.
 
Son düzenleme:
Ben de Oğlum da dediğiniz problemi yaşamıştim.Oğlum her gece babasınin onu uyutmasıni istemeye başlamıştı. Ben teklif ettigimde ise babasını çok sevdiğini söylemişti. Bir kaç zaman sonra baktım ki babasına bağlılığı gittikçe siddetleniyor ve beni uzaklastiriyor.Babası ile karar aldık.Babası her uyuma zamanında bir işini bahane edip onu uyutamayacagini söyledi. Bende seve seve bu görevi devraldım.ama bu süreçte onunla evde daha çok oyun oynadım, bolca aktivite yaptik vs..Şimdi ise oğlum bana bir tık daha yakın ama yatma saati geldiğinde anne de baba da ona eşlik edebiliyor onun için hiç bir önemi yok.durmadan ikimizi de çok sevdiğini söylüyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…