- 17 Temmuz 2023
- 14
- 16
- 1
- 33
- Konu Sahibi kararsizjkkkjjsjssjj
- #1
Hayatımda hiç ama hiç planlamadigim şeyler yasiyorum son zamanlarda. Bundan bi iki hafta öncesine gitsem hayatimin buralara geleceğini asla dusunmezdim.
Kısaca özet gecicem. Evliligimiz oturdu diye çocuk düşünmeye başlamıştık (ben öyle sanmışım) yeni evli sayılmam.
Eşimin mesajlarını yakaladım başkalarıyla mesajlasmis belki de görüştü bilemiyorum. Yani aldatmış beni. Hem de benden çocuk düşünürken baba olmak isterken.....
Bu adamdan buz gibi soğudum. Şu an çocuk en son isteyeceğim şey. Hamile olduğumu öğrendikten sonra yakaladım. Zamanlama çok çok kötü oldu. Keşke daha önce farkedebilseydim öğrenince kahroldum.
Bunalıma girdim sinir krizleri ağlamalar bağırma cagirmalar. Hiç iyi değilim. Normalde çocuk istiyordum ama bu adamdan bi parça olacak ömür boyu bağımız olsun istemiyorum gerçek yüzünü gördüm çünkü..
İkinci konu da çalışmıyorum iş bulamıyorum. Ailemin yanına gidicem ailem de ne tepki verecek bilmiyorum. İs arıyorum yine bulamıyorum yine bunalım yine aynı döngü içinde dönüp duruyorum sinirlerim harap oldu. Bu adama ne maddi ne de cocuk için muhtaç olmak istemiyorum. Ya çocukla (ki buna hiç gücüm yok bu adama da bu saatten sonra güvenmiyorum nafaka bile vermemek için her şeyi düşünür eminim) ya da çocuksuz devam edicem. Hangisi bilmiyorum.
Artik hamile kalmışsın devam et diyo herkes ama bu çocuğa da yazık değil mi böyle bi babanın çocuğu olarak dünyaya 1-0 geriden baslicak. Onun da travmaları olacak.
Biliyorum benim karar vermem gerekiyor ama birilerinden duymaya ihtiyacım var.
Kısaca özet gecicem. Evliligimiz oturdu diye çocuk düşünmeye başlamıştık (ben öyle sanmışım) yeni evli sayılmam.
Eşimin mesajlarını yakaladım başkalarıyla mesajlasmis belki de görüştü bilemiyorum. Yani aldatmış beni. Hem de benden çocuk düşünürken baba olmak isterken.....
Bu adamdan buz gibi soğudum. Şu an çocuk en son isteyeceğim şey. Hamile olduğumu öğrendikten sonra yakaladım. Zamanlama çok çok kötü oldu. Keşke daha önce farkedebilseydim öğrenince kahroldum.
Bunalıma girdim sinir krizleri ağlamalar bağırma cagirmalar. Hiç iyi değilim. Normalde çocuk istiyordum ama bu adamdan bi parça olacak ömür boyu bağımız olsun istemiyorum gerçek yüzünü gördüm çünkü..
İkinci konu da çalışmıyorum iş bulamıyorum. Ailemin yanına gidicem ailem de ne tepki verecek bilmiyorum. İs arıyorum yine bulamıyorum yine bunalım yine aynı döngü içinde dönüp duruyorum sinirlerim harap oldu. Bu adama ne maddi ne de cocuk için muhtaç olmak istemiyorum. Ya çocukla (ki buna hiç gücüm yok bu adama da bu saatten sonra güvenmiyorum nafaka bile vermemek için her şeyi düşünür eminim) ya da çocuksuz devam edicem. Hangisi bilmiyorum.
Artik hamile kalmışsın devam et diyo herkes ama bu çocuğa da yazık değil mi böyle bi babanın çocuğu olarak dünyaya 1-0 geriden baslicak. Onun da travmaları olacak.
Biliyorum benim karar vermem gerekiyor ama birilerinden duymaya ihtiyacım var.