• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Cocuk aldırma ve bosanma.

Ahh isim olsa zaten hemen kendime yepyeni bi hayat kurardım. Okudum da elimden geleni de yaptım iş arıyorum yok yok yok. Bu da beni ayrı yoruyo ya insanın hicbi yerden mi yüzü gülmez.
Aslında evladından yana yüzün gülecek belki ama buna sen izin vermeyeceksin galiba .... Benim berbat bir evliliğim oldu ama öyle güzel bir kızım oldu ki anlatamam ... çocuğum için herşeye değer onu verdi ya Rabbim bana şükürler olsun diyorum .. senin yerinde olsam çocuğu dogururum ve çocuğum kreş yaşına gelene kadar o baba kılıklı adamın etinden sütünden faydalinirim para biriktiririm, kendimi geliştiririm çocuk 2 buçuk yaşlarına geldimi bosanman lazım ki bebegin babaya alışmasın ..hakkında hayırlısı olsun ..
 
Bana modunuz da düşük, depresif geldi. Hem işsizlik hem aldatılma olaylarından ötürü tabii :( Birebir konuşabileceğiniz birileri varsa destek olsunlar yalnız kalmayın. İşsizken, tek ebeveyn olarak iş bulmanız iyice zorlaşacak o yüzden eski de olsa kocanıza mecbur kalacaksınız. O hayatına çok rahat başkalarını alabilirsen siz çocuğu düşünmek durumunda olacaksınız. Aileniz varlıklı ve anlayışlı değilse bana bu şartlarda çocuk rasyonel gelmiyor. Yani 40 yaşında falan olsanız hani doğurganlık düşecek diye sürdürmek isteyebilirsiniz ama daha gençsiniz.
 
Ben aldırırdım çocukla çok zor boşanmak, çevremde de bir kadın hamile boşandı aldırdı şimdi tekrar evlendi çocuğu oldu.

Cocuklu boşananlar da keşke aldırsaydık bu herifle ömür boyu görüşmek zorunda kalmazdık diyorlar.

İşinizde henüz yokmuş cocuğun da hayatı kötü olacak sizinde.hayatın gerçekleri romantizm sevmem.

Ne durumda aldırmam : yaşım 40 a yaklaşmıştır ve kendi ayaklarım üzerine duruyorumdur. Zaten bu saatten sonra çocuğumda olmaz diye aldırmaz büyütürdüm.
Hamilelik durumunda bosananlar tabii ki haklı belli açılardan. Bir cocugu doğmadan aldırmakla dogurup annelik yaptigin çocuğa keske aldırsaydim demek ayni degil kesinlikle. Çocukla boşanıp keşke aldırsaydık diyenler keşke anne olmasaymış valla.
 
Acınızı anlıyorum zor bir durum içindesiniz fakat rabbimin sınandığı bir durumdasınız esinizden ayrılacaksanız 'da o çocuk senin icin hayırlı bir evlat olacak herşeyin onunla renklenecek ve belki bu zaman içerisinde de bir talibin çıkacak hayırlı biri bilemezsin hayatın güzel getirilerini olumsuz düsünmeyin bu yönde birde günahını alacaksınız şuan sağlıklı düşünemessiniz elbette siz çocuğu eşinize göstermeyerek cezalandirabilirsiniz ama çocuğu aldırarak çocuğu cezaladiramazsiniz ki. Rabbim gönlüne ve yüreğine güzel düşüncelerle yolunu açık etsin inşallah. ALLAHA emanet.
 
Hamilelik durumunda bosananlar tabii ki haklı belli açılardan. Bir cocugu doğmadan aldırmakla dogurup annelik yaptigin çocuğa keske aldırsaydim demek ayni degil kesinlikle. Çocukla boşanıp keşke aldırsaydık diyenler keşke anne olmasaymış valla.

Eğer boşanmış çocuklu bir kadın değilseniz ve empatik de değilseniz onları anlayamazsınız. Dünyanın en zor imtihanlarından biri.
 
Hayatımda hiç ama hiç planlamadigim şeyler yasiyorum son zamanlarda. Bundan bi iki hafta öncesine gitsem hayatimin buralara geleceğini asla dusunmezdim.
Kısaca özet gecicem. Evliligimiz oturdu diye çocuk düşünmeye başlamıştık (ben öyle sanmışım) yeni evli sayılmam.
Eşimin mesajlarını yakaladım başkalarıyla mesajlasmis belki de görüştü bilemiyorum. Yani aldatmış beni. Hem de benden çocuk düşünürken baba olmak isterken.....
Bu adamdan buz gibi soğudum. Şu an çocuk en son isteyeceğim şey. Hamile olduğumu öğrendikten sonra yakaladım. Zamanlama çok çok kötü oldu. Keşke daha önce farkedebilseydim öğrenince kahroldum.
Bunalıma girdim sinir krizleri ağlamalar bağırma cagirmalar. Hiç iyi değilim. Normalde çocuk istiyordum ama bu adamdan bi parça olacak ömür boyu bağımız olsun istemiyorum gerçek yüzünü gördüm çünkü..

İkinci konu da çalışmıyorum iş bulamıyorum. Ailemin yanına gidicem ailem de ne tepki verecek bilmiyorum. İs arıyorum yine bulamıyorum yine bunalım yine aynı döngü içinde dönüp duruyorum sinirlerim harap oldu. Bu adama ne maddi ne de cocuk için muhtaç olmak istemiyorum. Ya çocukla (ki buna hiç gücüm yok bu adama da bu saatten sonra güvenmiyorum nafaka bile vermemek için her şeyi düşünür eminim) ya da çocuksuz devam edicem. Hangisi bilmiyorum.
Artik hamile kalmışsın devam et diyo herkes ama bu çocuğa da yazık değil mi böyle bi babanın çocuğu olarak dünyaya 1-0 geriden baslicak. Onun da travmaları olacak.
Biliyorum benim karar vermem gerekiyor ama birilerinden duymaya ihtiyacım var.
Bebek konusunda asla aldır ya da aldırma diye yorum yapmam.
Sadece alt yapini hazırla yani iş bul bulana kadar da maddi olarak ne koparabilirsen kopar hatta yolabildigin kadar yol ve donuna kadar alıp boşan demeye geldim.
 
Acınızı anlıyorum zor bir durum içindesiniz fakat rabbimin sınandığı bir durumdasınız esinizden ayrılacaksanız 'da o çocuk senin icin hayırlı bir evlat olacak herşeyin onunla renklenecek ve belki bu zaman içerisinde de bir talibin çıkacak hayırlı biri bilemezsin hayatın güzel getirilerini olumsuz düsünmeyin bu yönde birde günahını alacaksınız şuan sağlıklı düşünemessiniz elbette siz çocuğu eşinize göstermeyerek cezalandirabilirsiniz ama çocuğu aldırarak çocuğu cezaladiramazsiniz ki. Rabbim gönlüne ve yüreğine güzel düşüncelerle yolunu açık etsin inşallah. ALLAHA emanet.
Kimse çocuğunu cezalandırmıyor zaten. Küretaj süresi içinde embriyonun acı algısı hissedecek merkezi sinir sistemi gelişmiş değil.
Günah açısından da bazıları bakamayacakları çocuğu doğurmanın daha kötü olduğunu düşündüklerinden bu kararı veriyor. Çocukluk çok önemli, yaraları ömür boyu kalabiliyor bu yüzden maddi manevi yetişemeyeceğini bildiğinden doğurmama kararı almak kinden nefretten değil tamamen mantıklı yaklaşmaktan.
 
Ben de haketmedigini düşünüyorum.
Ne desin klasik şerefsiz erkek işte yalvarıyor beni bırakma diye. Bokları yerken bana sordu sanki. Bundan sonra olmucak sadece sen ve cocugum olacak cart curt diyo. Ufacık bile güvenmiyorum şimdi böyle söyler yarın gelir başkası için çocuğu da beni de bırakır. Şu an beni sevdiği için böyle söylüyor. Yarın aşkı da bitince zaten her yeri ayrı oynuyo çocuğun tüm sorumluluğu bana kalır. Ben öyle hissediyorum en azından.
Çocuklu boşanan biri olarak ben de hamile kaldıgımda başlamıştı sorunlar affettim keşke aldırsaydım diyorum aldır kesinlikle bagın kopmuyor sürekli muhatapsın cocuk senden alır götürür hayatını karartma. Vicdan da yapma cocuk sorumluluğuna girme sakın
 
Yani her yeri ayrı oynadığı için emin olamıyorum. Bugün konuşuyoruz istemiyorsan aldiralim diyo yarın konuşuyoruz ben bu çocuğu çok istiyorum aldirmani istemiyorum diyo. Ama büyük ihtimalle ikna olur.
Ya herkes gözümü korkuttu sakın baba evinde dönme diye. Ben de biliyorum zor olacak ailemle de gecinemicez her konuda rahatsız olcam ama bu yüzden kalmak da ne kadar mantıklı.
Eger bır daha yaparsa affedersen cocukla hıc bır sekılde sıgamayacaksın cocuksux bosanırsan cok farklı kendın bır şekilde yasar gıdersın
 
👏🏻👏🏻 çok güzel bir yorum olmuş..
planlı istenerek yapılmış bir bebek üstelik.
E adam hamilelikten hemen sonra ölmüs olsa ne olacak? Hemen bebek aldırılmaya mı gidilecek.
Her koşulu düşünmek lazım bebek yaparken.
Benim de planlı gebelik yarın adamın falsosunu yakalayabilirim ya da Allah korusun ölebilir bisey olur (iptal iptal) ama o zaman ne olacak? Kendine güvenmek önemli 🙏🏻🙏🏻
Ölüm çok. TEmiz allahtan gelen birşey ölüm herşeyi temizliyor karıştırma şerefsizlikle ölümü
 
Kimse çocuğunu cezalandırmıyor zaten. Küretaj süresi içinde embriyonun acı algısı hissedecek merkezi sinir sistemi gelişmiş değil.
Günah açısından da bazıları bakamayacakları çocuğu doğurmanın daha kötü olduğunu düşündüklerinden bu kararı veriyor. Çocukluk çok önemli, yaraları ömür boyu kalabiliyor bu yüzden maddi manevi yetişemeyeceğini bildiğinden doğurmama kararı almak kinden nefretten değil tamamen mantıklı yaklaşmaktan.
Konu sahibi misiniz acaba ? Pardon ama
 
Pipisi kopsun böylelerinin böyle bir adama cocuk vermeyin haketmiyor çünkü cocugada yazık olur sizede ben aldirmaniz yönünde düşünce belirtebilirim Allah yardımcınız olsun kendisi ne diyor peki hem aldatma konusunda hem çocuk ve boşanma konusunda
Amin. Kopsun.
 
Hayatımda hiç ama hiç planlamadigim şeyler yasiyorum son zamanlarda. Bundan bi iki hafta öncesine gitsem hayatimin buralara geleceğini asla dusunmezdim.
Kısaca özet gecicem. Evliligimiz oturdu diye çocuk düşünmeye başlamıştık (ben öyle sanmışım) yeni evli sayılmam.
Eşimin mesajlarını yakaladım başkalarıyla mesajlasmis belki de görüştü bilemiyorum. Yani aldatmış beni. Hem de benden çocuk düşünürken baba olmak isterken.....
Bu adamdan buz gibi soğudum. Şu an çocuk en son isteyeceğim şey. Hamile olduğumu öğrendikten sonra yakaladım. Zamanlama çok çok kötü oldu. Keşke daha önce farkedebilseydim öğrenince kahroldum.
Bunalıma girdim sinir krizleri ağlamalar bağırma cagirmalar. Hiç iyi değilim. Normalde çocuk istiyordum ama bu adamdan bi parça olacak ömür boyu bağımız olsun istemiyorum gerçek yüzünü gördüm çünkü..

İkinci konu da çalışmıyorum iş bulamıyorum. Ailemin yanına gidicem ailem de ne tepki verecek bilmiyorum. İs arıyorum yine bulamıyorum yine bunalım yine aynı döngü içinde dönüp duruyorum sinirlerim harap oldu. Bu adama ne maddi ne de cocuk için muhtaç olmak istemiyorum. Ya çocukla (ki buna hiç gücüm yok bu adama da bu saatten sonra güvenmiyorum nafaka bile vermemek için her şeyi düşünür eminim) ya da çocuksuz devam edicem. Hangisi bilmiyorum.
Artik hamile kalmışsın devam et diyo herkes ama bu çocuğa da yazık değil mi böyle bi babanın çocuğu olarak dünyaya 1-0 geriden baslicak. Onun da travmaları olacak.
Biliyorum benim karar vermem gerekiyor ama birilerinden duymaya ihtiyacım var.
Sizin durumunuza çok üzüldüm.
Çocuk sahibi olmak isterken eşiniz aldatmış. Sizin durumunuzda olsam gebeliğe devam etmezdim. Ayrilsaniz bile bağınız kopamayacak sürekli hır gür olacak. Bir de maddi durumunuz eşinize bağlı şu an. Ayrılınca nafaka vermezse ne yapacaksınız? Aileniz yenidogan masrafini tümünü karşılayabilir mi? İse asgari bile olsa giremezsiniz. Sadede bebek bezi aylık 1.500 tl. Bunun maması doktoru eşyaları vs var. En az yeni doğan masrafı 2 bin civarı. Çocuk sahibi olmak maddi olarak çok külfetli. Bir de manevi olarak bir bebeğin tüm sorumluluğu size binecek. Bence maddi manevi yeterlilik olmadan, çocuk sahibi olmayı istemeden bir insani dünyaya getirmek çok daha büyük vebal. Çok iyi düşünün. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Son düzenleme:
Ben bu yoruma katılıyorum, dann diye yazılmış ama doğrusu aslında bu. Adam baba falan olacak bir insan değil, asla sorumluluk almayacak konu sahibesi maddi manevi yıllar boyu debelenecek. Çocuğa zaten ayrıca yazık, daha doğmadan babasız kalmaya mahkum. Konu sahibesi iş arıyor, boşandıktan sonra paraya ihtiyacı olacak eee küçük de çocuğu olursa çalışamayacak neyle geçinecek? Nerden bakarsanız bakın kadını da çocuğu da sefalet bekliyor. Şu durumda tek optimal yol çocuğu dünyaya getirmeyip boşanmak, diğer türlü konu sahibesi ne kendine ne çocuğa bakabilecek gibi durmuyor.
Erkeklerin bu durumlar gram umrunda değilken, biz kadınlardan her zaman yüce bir şefkat, merhamet, özveri, fedakâlık beklenmesi de beni benden alıyor.tek suçumuz erkeklerle ortaklaşa yaptığımız bir işin taşıyıcısı olmak mı ? Biz niye onların vurdumduymazlığını kapatma vizyonu ediniyoruz ve hemcinslerimiz bile bunu canla başla destekliyor. Hatta kapatmayanları topa tutuyor.bu hamilelik dönemlerindeki sorunlar erkekler yüzünden yaşanıyor ve babasının umrunda değilse ,benim hiç umrumda değil diyen kadın vicdansız oluyor.banlanmak istemiyorum ama sanki yaratan bilmiyor muydu bu sistemi kurarken, yarattığı erkeklerin bu kadar beşpara etmez, şerefsizler olduğunu.eee biz neden kendi hayatımızı kurtarmak isterken vicadansız oluyoruz.sırf taşıyıcı olmadıkları için tüm bu dertlerden muaf olmaları delirtiyor insanı.annelik şöyle güzel.duygu böyle güzel duygu derler de basbaya fakirlerin cennet vaadiyle avutulması gibi.doğarken en büyük kazığı yemişiz artık doğadan mı enerjiden mi, başka birşeyden mi kişisel inanca göre değişir.
 
Eğer boşanmış çocuklu bir kadın değilseniz ve empatik de değilseniz onları anlayamazsınız. Dünyanın en zor imtihanlarından biri.
Empatik biriyim. Boşanmış bir ailenin çocuğuyum. Annemin de benimle ilgili böyle düşünmediğine eminim. Yakından şahit oldum elbette büyük bir imtihan ama çocuğunu keşke dogurmasaydim diye düşünecek birinin onu gerçekten sevdiğine inanamam.
 
Size canli bir örnek oliyim bosanma asamasindayim bebegim var su 15 gündür cektigimi bir ben bir allah bilir.Benim esimde beni cok severdi benide cocugunuda görmeden duramazdi ama noldu bana siddet uyguladi aldatmakla siddet arasinda bir fark yoktur bence biri psikolojik biri fiziksel.Bebegim evini özledi cok severdi evimizi babasini özledi sürekli huzursuz agliyor bunlar daha baslangic bizim icin kim bilir daha ne zorluklarla karsilasicaz.Size sadece kücük bir örnek verdim kendi hayatimdan gerisini siz düsünün
 
Kızım için ölürüm iyi ki var ama bir yandan da keşke böyle bir adam babası olmasa diyorum. Her hafta terapi alıyor. Bence bunu ona yaşatmaya hakkınız yok. Ben boşanma kararı verince hamile olduğumu öğrendim. 1 yaşına gelsin ayrılırım dedim gunah dedim aldirmadim. Sonra iş para durumu çocuk küçük derken 4 yaşında bosandim. On yılı geçti beraberiz ama buna hakkım yoktu. Şimdiki aklım olsa başka davranırım. Yine diyorum canımı istesin bir saniye düşünmem veririm melegime.
 
Back
X