Kocişiyle arası bozulmasın, aman ağzının tadı kaçmasın, kocişsiz kalmasın diye çocuğunun şiddet görmesine göz yuman bir anne. Ne eğitimi ne donanımı allasen. Okumakla insan olunmuyor.eğitimli ve donanımlı bir anneyim olarak konuya girince siddet mesrulasıyor mı ben anlayamadım. ya da cahil değilim demek istiyor ama keşke okumakla gelişseydi herkes, çok mu sevgisiz kalmıs da bu adamla halen beraber anlamak zor.
Yok ikinci olana kadar mükemmel koca harikulade babaymış, ikinciden sonra böyle olmuşDonanımlıyım diyorsunuz bir çocuğa nasıl davranılmaması gerektiğini biliyorsunuz ee çocuğunuzu rencide edip yaramazlık yaptı diye fiziksel sözel şiddet uygulayan kıyafetinin yerini bile bilmeyen adama niye 2.çocuk? Aa durun söyleyeyim kazayla oldu dimi hep öyle olur zaten bu zamanda tonla korunma aracı varken..bir de bir yandan ama oynar eder eh arkadaşlarımıb kocaları da aynıymış demek ki erkekler böyle deyip avunmak temize çıkarmak nedir çook eğitimlisiniz gerçekten!
Emniyetin ihbar sayfasi var, ihbar ediyorum.Ay siddetten sonrasını ben okuyamadım bile burda deli oldum. Acaba konu sahibi bulunup bu durum yetkililere bildirilemez mi?WOMAN olabilir mi bu?
Aynen bir de ikinciyi yapıyorlar inat, ben bir anlasam yazık bu çocuklara. Benim bilgim alt yapım var deyip ikinci çocuğu yapmanız enteresan. Keşke herkes anne baba olmasa1.si az dayak yedi diye mi 2.yi yaptiniz.
Çocuğuma kaldıran o eli kırarım nasıl tahammül edebiliyorsunuz
El kadar çocuk nasıl dövülür ya yazık küçücük daha savunmasiz
Böyle bir adamı 2. Kez baba yaptığınıza göre pek de donanımlı biri değilsiniz bence. Öyle iş yaptırmam ettirmem falan demeniz de bir meziyet değil. O evde ikiniz yaşıyorsunuz, çocuklar ikinizin çocuğu. Bi zahmet ilgilenecek beyefendi.Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
Evet eşiniz iyi bir baba....Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
Öğretmen mi?şaka yapıyorsunuzÖyle deme disipline ediyor işte. Konu sahibi öğretmenmiş yani nasıl izin veriyor bu duruma ben hayretler içerisinde okuyorum
Diğer konusunda yazmış öğretmenmişÖğretmen mi?şaka yapıyorsunuz
Sadece esin mi terapiye ihtiyaci var? Bu durumu normallestiren anne de en az onun kadar hastalikliCocugunuzun babasina düskün olmasi onun iyi bir baba oldugunu göstermez. 4 yasinda bir cocugun dünyasi anne ve babasindan olusuyor. Cocugun sizinle güvenli bag kurmaya ihtiyaci var ama ailesinden siddet görmesi ne kadar yikici. Esinizin iyi bir terapiye ihtiyaci var. 4 yasinda bir cocuga siddet uygulamak kabul edilemez.
Ya duramıyorum. Bu konuyu ihbar edemez miyiz?? Açıkça itiraf var, 4 yaşındaki sabiyi dövüyor diye. Ayrıca şiddet yalnızca fiziksel değildir. Psikolojik şiddetin de alasını yaşıyor o yavrular. Gerekli mercilere iletsek bir şey çıkar mı sizce???
Yorumları okumayı bitirmeden yazdım, benden önce söyleyen olduysa kusura bakmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?