Çocuk gelişimi konusunda eşiyle çatışanlar…

Seren_cam

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
25 Ağustos 2017
70
7
38
39
Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
 
Küçücük çocuğa fiziksel ve psikolojik şiddet uygulayan biri nasıl iyi baba oluyor?
Kötü baba sayılması için tam olarak ne yapması gerekiyordu yani size göre? "Bi yerini kırmadı sonuçta, tabii ki iyi baba" diye mi düşünüyorsunuz ne yapıyorsunuz?
Eşim kedimize bağırsa ağzını yırtarım. Siz kendi doğurduğunuza bile sahip çıkamıyorsunuz. Allah bilir kendinizi de iyi anne sanıyorsunuzdur.
 
Ne güzel aklıyorsunuz altından hazinesi olan kocalarınızı be. Kocanızın tramvası var diye teselliler savunuyorsunuz da el kadar bebenizi niye korumuyorsunuz ya siz? Hala iyi baba yazmış bir de.

Eşim oğlumun a'dan z'ye her şeyiyle ben gibi ilgilenir ama azıcık sesini yükseltse paylıyorum onu çocuk yokken. Vurmak nedir, küfür nedir? Yazık kere yazık...
 
ikinizinde tedavi görmesi ve destek alması şart.
eş her zaman bulunur.evlat bulunmaz.yerine başkası konmaz.
tek şartınız tek şanşınız olmalı.
eşinize diyeceksiniz ki.
tek bir şansın var.o da olmamalı da...
ya tedavi görürsün ve sonuçlarına bakarız ya da bu çocukları senden kurtarırım.
ben tek başıma bir sürü sorun ve zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma bir fiske vurmayı geçin,sesimi bile nadir yükseltmişimdir.
babaları dahil hiç kimse evlatlarımı üzemez,canlarını yakamaz.
doğduklarına pişman ederim.
şiddetin her türlüsü aynı kapıya çıkar.
doğru şekilde bakamayacak olan doğurmasın.
o yavruları korkutmayın,ağlatmayın.
yaşı kaç olursa olsun...
 
Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret

2 çocuklu, iş güç sahibi yetişkin bir kadına gelen 3-5 yorum için dehşete düşeceğinize halihazırda dayak yiyen ve biraz büyüyünce dayak yemeye başlayacak olan 2 kız çocuğu ve çevrenizdeki insanların dövdüğü diğer çocuklar için dehşete düşseydiniz keşke.

Bu erkek egosu dediğiniz şey de karşısında gücünün yettiği biri olduğunda devreye giren bir şey herhalde. Patronunu ya da kendisinden fiziksel olarak güçlü birini dövmeye çalışan bir erkek görmedim ben henüz.
 
Siz herhalde okuduğunuzu anlamakta zorluk çekiyorsunuz ben adamın yaptığı normal olur böyle şeyler falan mı dedim hanımefendi ?? Kadının bu derdi varken kadına yapılan acımasız eleştirilere benim tepkim. Bunu okumuş okumamış eğitimli veya eğitimsiz diye ayrmyorum bunu herkes yapyor bahsettiğim buydu. Kadının eğitimine anneligine saldrmssnz. Kadın ne yapsn burda biri de çıkıp desin ki kocam çocuğuma vurdu kızdı bende çektim kapıyı çıktım boşandım hadi bakalım kimmiş o davulun sesi uzaktan hoş gelir. Kadının çektiği sıkıntı kadına yeter herkes kavun karpuz secer gibi kocanın iyisini secemiyor maalesef. Siz bayan mukemmeller ne mutlu size klavye başında ahkam kesip kadını yarglayacak kadar had bilmezsiniz.


Mükemmel değil biraz insan olsun yeter
Zaten zerre merhamet taşıyan vurmayı aklından geçirmez
Birde neler yazmışsınız gülsem gülemiyorum ağlasam ağlayamıyorum ne garip insanlarsınız ya..

Siz çoğu erkegi merhametsiz sabırsız zannedin çok komik ya asıl siz neyin kafasını yaşıyorsunuz.
 
Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
Nasıl bir cevreniz varki herkes cocguna siddet uyguluyor?
Ayrıca 4 yasındaki cocugunu döven adamı,neden 2.kez babalıkla taclandırıyorsunuz?
Ben cocuk gelisimi eğitimi almadım sizin gibi,bu konuda iyi bir alt yapım yok.
AMa benim de 2,5 yasında kızım var.
Yanında bırak küfür,hakaret siddet,sensin bile diyemez ne esim ne bi baskası.
Ses yükselmesine asırı takıgım cocugun yanında(ki benim esim ses yükseltmez ama söylenmeyi seven bi tip)
Ona bile tahammülüm yok.
Söylenme kendi kendine diyorum.
Cocuk bakımında da ben kadar onun da sorumlulukları var.
Bu cocuklar sadece anneye inmiyor gökten,babaya da sorumluluk yükleyin biraz.
 
çok sinirlendim
4 yaşında çocuk babasından şiddet görüyor ve siz bu adama bir çocuk daha doğuruyorsunuz
birde donanımlı olduğunuzu söylüyorsunuz
gülerim ama sinirden

eşiniz ve çevrenizdeki babalar hiç de iyi babalar değil kusura bakmayın

adiye bak sen... hem doğru düzgün sorumluluğu yok ona rağmen çocuğa dayak hakaret küfür
söylemesi ayıptır benim eşim sabah akşam bunların iki katını yapmalı o zaman (dayak hakaret küfür)

ve siz gerçekten ah bu erkekler diyorsunuz bu duruma
eşiniz öfke terapisi vs almalı
 
Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret
evet hiç vurmadım çocuğuma babası da vurmadı çok mu tuhaf size göre?
 
Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret
Bebegim henuz kucuk, ayrica akrabamin cocugunada baktim. Ikisinede ne ses yukselttim ne vurdum. Ustelik baktigim cocuk yemek yemeyen, surekli mizmizlanan bir cocuktu. Sacmalamayin. Merhametin cinsiyetle alakasi yok, insanlikla alakasi var. Karsilik vermeyecegini bildiginiz insana siddet uygulamak, bagirmak normal mi size gore? Is yerinizde caninizi sıkan patronunuza bagirip, suratina tokat atabiliyor musunuz? Yemiyor, yapamiyorsunuz degil mi? Gucunuz anca cocuga yeter.
 
Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
Çocuk eğitimi konusunda iyi bir anne olarak çocuğunu döven birisinin asla iyi bir baba adlandırılmaması gerektiğini bilirsiniz.
Ayrıca hem karnım doysun hem pastam dursun olmaz. Eşine yardım etmeyen erkek eşine yardimci alacak eve. Kimse kusura bakmasın.
 
Çocuklarına kimsenin bagirmasina,vurmasına izin vermeyin bu babası da olsa! O esnada sakın sessiz ve çekimser kalmayın o adama her seferinde haddini bildirin ,çocuğunuz aklında bunlar kalmasın ilerde babam yapardı annem bakardı demesin.Esinizi zorla bi psikologa mi göturseniz, çocuk gelişimi kitabı alsanız okur mu? 'kızının ilerde eşinden dayak yediğini düşünse ve bunu normal algilasa çünkü babam da kizdirdigimda döverdi dese'gibi örneklerle sürekli konuşmalısınız dur demezseniz alir basini gider.
 
"Eğitimli ve donanımlı bir anneyim.Cocuk eğitimi konusunda da iyi bir altyapim var."Su cümleden emin misiniz siz hanımefendi?Eğitimli donanımlı anneye bak 4 yaşındaki çocuğa babası şiddet uyguluo,küfür edio ve siz de bunu arkadaşlarımla konuştum onların da eşleri böyle diye mesrulastirip içinizi rahatlatiosunuz.Benim eşim öyle değil peki buna n diceksiniz?Kızının bezini de değiştirir,üstünü de giydirir,banyosunu da yaptırır.Soylicek çok şey var size de neyse ban yemeyim.
 
"Eğitimli ve donanımlı bir anneyim.Cocuk eğitimi konusunda da iyi bir altyapim var."Su cümleden emin misiniz siz hanımefendi?Eğitimli donanımlı anneye bak 4 yaşındaki çocuğa babası şiddet uyguluo,küfür edio ve siz de bunu arkadaşlarımla konuştum onların da eşleri böyle diye mesrulastirip içinizi rahatlatiosunuz.Benim eşim öyle değil peki buna n diceksiniz?Kızının bezini de değiştirir,üstünü de giydirir,banyosunu da yaptırır.Soylicek çok şey var size de neyse ban yemeyim.
Bu baskalariyla babalik annelik ve evlilik karsilastirmasi hep
Sacma gelmistir bana.. herkes oyle.. ee bananee
 
Bizim bebek oldugunda her seyine ben kostugumu ilacini istedigimde hangisi o ilac dediginde anlamistim . Ve ertesi gunu bir liste yazip ezberletmistim cocugun her seyini . O kadar sinir mustum ki ben olsem vay bu cocugun haline demistim . Ondan sonra duzeldi . Benim esimde bir yere dusecek diye ya da bir seyin dokuldugunu benden daha az gordugu icin bagirir . Bana bagirir ama cocuga degil 😬 ama siddet asla olmamali ! Kufur hele
 
Back
X