Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret
Siz herhalde okuduğunuzu anlamakta zorluk çekiyorsunuz ben adamın yaptığı normal olur böyle şeyler falan mı dedim hanımefendi ?? Kadının bu derdi varken kadına yapılan acımasız eleştirilere benim tepkim. Bunu okumuş okumamış eğitimli veya eğitimsiz diye ayrmyorum bunu herkes yapyor bahsettiğim buydu. Kadının eğitimine anneligine saldrmssnz. Kadın ne yapsn burda biri de çıkıp desin ki kocam çocuğuma vurdu kızdı bende çektim kapıyı çıktım boşandım hadi bakalım kimmiş o davulun sesi uzaktan hoş gelir. Kadının çektiği sıkıntı kadına yeter herkes kavun karpuz secer gibi kocanın iyisini secemiyor maalesef. Siz bayan mukemmeller ne mutlu size klavye başında ahkam kesip kadını yarglayacak kadar had bilmezsiniz.
Nasıl bir cevreniz varki herkes cocguna siddet uyguluyor?Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
evet hiç vurmadım çocuğuma babası da vurmadı çok mu tuhaf size göre?Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret
Bebegim henuz kucuk, ayrica akrabamin cocugunada baktim. Ikisinede ne ses yukselttim ne vurdum. Ustelik baktigim cocuk yemek yemeyen, surekli mizmizlanan bir cocuktu. Sacmalamayin. Merhametin cinsiyetle alakasi yok, insanlikla alakasi var. Karsilik vermeyecegini bildiginiz insana siddet uygulamak, bagirmak normal mi size gore? Is yerinizde caninizi sıkan patronunuza bagirip, suratina tokat atabiliyor musunuz? Yemiyor, yapamiyorsunuz degil mi? Gucunuz anca cocuga yeter.Yorumlara baktım da dehşete düştüm nasl bukadar acımasz konsursnz sanyorum bu yorum yapanların çoğunun çocuğu yok. Anlattgnz kişi birebir yaknmdaki bir kisinin eşiyle uyumlu. Kendisi gayet eğitimli vede aynı zamanda eğitimci bir baba bir öğretmen ama sürekli olarak çocuklarınn üzerinde baskı kurup otorite saglamaya şiddet uygulamaya fln çalışır sevmeye de seviyor oda ayrı gerçekten çocuklarını severken ayni zamanda da bu şekilde davranyor bunu erkeklerin saçma egolarna baglyorum çevrede byle insanlar çok fazla sasknm demek bu sitede üyelerin eşleri abileri babaları mükemmel erkeklermis ne mutlu onlara çoğu erkek bir anneye göre sabrsz vede merhametsiz bu net. İlla ki eşinizde çocuklarını seviyor tabiki ben size inanıyorum çünkü aynı olayları aynı şekilde çok yakınen yasadm. Sanrsn bu forumdaki anneler hiç cocuklarna bagrp vurmamis hayret
Ama onlar bilmez ki, ne bilsin onlar, kadınlar anaç, onların doğasında bla bla bla.Anneler daha cok bakiyo cocuga ama babalar daha sabirsiz nedense
Çocuk eğitimi konusunda iyi bir anne olarak çocuğunu döven birisinin asla iyi bir baba adlandırılmaması gerektiğini bilirsiniz.Herkese merhaba, eğitimli ve donanımlı bir anneyim. Çocuk eğitimi konusunda da iyi bir alt yapım var. 2 çocuğum var biri daha 7 aylık. Sıkıntımız şu, tabii iki küçük çocuğu olan aile olarak kolay değil, geriliyoruz eşimle. En büyük sebepler de eşimin, 4 yaşındaki kızıma sert tavırları. Çocuk yaramazlık vs yaptığında çok büyük tepkiler vermesi, hakaret, küfür kimi zaman da şiddete başvurması. İnanın öyle üzülüyorum ki, anlata anlata bitiremedim. Sonra anlıyor gibi oluyor biraz, pişman oluyor. Biraz düzeliyor derken, bakıyorum yine aynı noktadayız. Buradan şunu anlıyorum: birincisi evet insanların değişmesi zordur, muhtemenlen bu adam hep suçlanarak, hakaret ve dayakla büyüdü, tabii ki bu yaptıklarını haklı çıkarmaz ama gördüğü ebeveynliği yapmaya çalışıyor. Ve değişmesi çok zor. İkincisi de diyorum anlattıklarım hiç işe yaramıyor, bir kulağından girip ötekinden çıkıyor. Bazen diyor ki sen otoriter değilsin, ama iş otoriterlikle çözülmüyor işte, görüyor ki kendi otoriterliği de bir işe yaramıyor. Bu sefer daha çok bileniyor çocuğa. Eşim rahatına düşkündür, ben de onu çok zorlamadım. Ev işleri, çocuk bakımı bende. O sadece oynar, gezdirir ama desem ki bi üstünü değiştir kıyafetinin nerede olduğunu bile bilmez. Çok isterdim dahil olsun, ama inanın yapamadım. Çok agresifleşti, ben de yüklendikçe yüklendim. Memnun oldu mu yetti mi derseniz yetmedi tabii, hala alan istiyor kendine. Mizaç olarak söylenen biri değilim ama bu durumlar beni de geriyor. Aklım almıyor, evde çocuk olmasının bu denli bizi kötü etkilemesini. Desem ki kötü bir baba, kesinlikle değil, çocuğum çok düşkün babasına. Ama işte bu durumlar evliliğimizde sıkıntı yaratıyor. Biraz konuşsak anlaşmaya varsak diyorum olayı farklı yerlere çekiyor. Bazen arkadaşlarımla dertleşiyorum, bir bakıyorum herkes benzer durumda. O zaman diyorum bu erkek milletinde ciddi bir sabır ve tahammül sıkıntısı var. Çocuğum için üzülüyorum, endişeleniyorum. İlerde hatırlayıp babasına karşı olumsuz tutum geliştirirse diye… ve malesef kendime zaman ayıramıyorum eskisi gibi, bakımımı eksik ediyorum, eskisi gibi giyinip kuşanamıyorum ki sanırım eşim açık açık söylemese de bunu da sıkıntı ediyor. Her aile yaşamaz belki bunları ama yaşayanlar varsa nasıl çözümler bulmaya çalıştınız merak ediyorum…
Bizim anac olmamiz normal biz tasiyoruz..Ama onlar bilmez ki, ne bilsin onlar, kadınlar anaç, onların doğasında bla bla bla.
Bu baskalariyla babalik annelik ve evlilik karsilastirmasi hep"Eğitimli ve donanımlı bir anneyim.Cocuk eğitimi konusunda da iyi bir altyapim var."Su cümleden emin misiniz siz hanımefendi?Eğitimli donanımlı anneye bak 4 yaşındaki çocuğa babası şiddet uyguluo,küfür edio ve siz de bunu arkadaşlarımla konuştum onların da eşleri böyle diye mesrulastirip içinizi rahatlatiosunuz.Benim eşim öyle değil peki buna n diceksiniz?Kızının bezini de değiştirir,üstünü de giydirir,banyosunu da yaptırır.Soylicek çok şey var size de neyse ban yemeyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?