Merhaba arkadaşlar
21 aylık bir oğlum var 3 aylık oldugunda işe dönmek durumunda kaldım başta gözüm arkada deildi ablam baktı yeğenler eniştem felan çok seviyodu 17 aylık olunca ablam bıraktı bakmayı mecburen kreşe verdik küçük olduğu için çok sorun yaşamadık ya da öyle sandık bilmiyorum kreşte disiplinli bi yer memnunuz ilgililer ama eskisi gibi kamera sistemi yok biliyorusnuz yasaklandı. Aklım hep oğlumda her gün çelişki yaşıyorum içimde doğru mu yapıyoz onun için diye .
Belki bakıcı neden düşünmediniz diye sorabilirsiniz çevremde tanıdığım kimse yok bakıcı için zamanda lazım alıştırma süreci güven v.s o yüzden acildi durumumuz kreşe verdik.
Henüz konuşmuyor oğlum bikaç kelime dışında herşeyini anlatabiliyor ama hareketleriyle
ben dayanamadıgım ıcın eşim bırakıp alıyor genelde ama eşimin geç çıktığı zamanlar oluyor işten o zaman ben alıyorum bu hafta da öyle geçen öğretmenine sorudma yak üstü var mı bi sorun diye yok ama sadece bzie katılmıyor dedi çekiniyormuş büyüklerden çekiniyo utanıyo biliyorum ama artık 4 ay oldu öğretmen ve gruptaki cocuklardan artık çekinmiyordur dıye umuyordum:26:ne zamandır dedım 3-4 aydır dedı yanı basladıgından beri nerdeyse dedim yok ılk basta oyle deıldı gün güne boyel oldu dedı
aksam eşime soyeldım arabada bunaldı ilgili bi babadır ama soruna pek gelemıyo ertesı sabah bırakırken sormus tekrar hocaya yok o kadar deıl sadece korıdora yemege cıktıgımzda altını degıstıren bayandan fılan cekınıyo demısler bana katılmıyo bıze demıstı anlamaıdm bu ısı yanı cocugum aksama kadar bi köşede oturuyo mu mutsuz mu dıye düşündüm açıkcası
eşim daha fazla üstünde durmadı ama ben yapı olrakda bıra zşüpheci kafamda herseyı sürekli kuran bi tipim halıyle söz konusu cocugum olunca daha da stres yapıyorum
demem o ki bazen işi bıraksam mı dıye düşünüyorum ama oyled ebsaka sıkıntıla rolacak belkı ogluma gene yetemıycem faydalı olamıycam sadece sevgımı verebılrım dıyorum:44:bırde ogluma hamıelyken şimdiki işime giridm sartlarım güzel calsıma saatlerım dısında 9-6 yım ıste hereks oglun ksımetıyle geldı edı o yuzden bu kararı vermek cok zor oyle günler geçiyor çelişkiyle
eşimin fikri evde durursam daha da bunalırım herseyı kafama takıp büyütürüm diye biliyor beni yani
oğlumu sabah 8-9 gıbı bırakıp aksam 6 da alıyoruz kreşten aksamları 2-3 saat vakıt gecırebılıyorum yanı oglumla bırde haftasonlraı ıste
birde bişey farekttim evde cok mutlu oğlum oyunlar oyanyan bı cocuk ama kreşteki reısmlerde hıc güldüğünü görmedim ben mı kafama takıyorum sızlerınde görüşünü almak ıztıyorum belkı yorumlarınızla daha da kafam karısıcak herkes kendı fıkrını söylüycek sonucta ama en azından içimi döküp biraz olsun rahatlamak istedim
belkı benım durumumda olanlar vardır fikir alışverişi yaparız
21 aylık bir oğlum var 3 aylık oldugunda işe dönmek durumunda kaldım başta gözüm arkada deildi ablam baktı yeğenler eniştem felan çok seviyodu 17 aylık olunca ablam bıraktı bakmayı mecburen kreşe verdik küçük olduğu için çok sorun yaşamadık ya da öyle sandık bilmiyorum kreşte disiplinli bi yer memnunuz ilgililer ama eskisi gibi kamera sistemi yok biliyorusnuz yasaklandı. Aklım hep oğlumda her gün çelişki yaşıyorum içimde doğru mu yapıyoz onun için diye .
Belki bakıcı neden düşünmediniz diye sorabilirsiniz çevremde tanıdığım kimse yok bakıcı için zamanda lazım alıştırma süreci güven v.s o yüzden acildi durumumuz kreşe verdik.
Henüz konuşmuyor oğlum bikaç kelime dışında herşeyini anlatabiliyor ama hareketleriyle
ben dayanamadıgım ıcın eşim bırakıp alıyor genelde ama eşimin geç çıktığı zamanlar oluyor işten o zaman ben alıyorum bu hafta da öyle geçen öğretmenine sorudma yak üstü var mı bi sorun diye yok ama sadece bzie katılmıyor dedi çekiniyormuş büyüklerden çekiniyo utanıyo biliyorum ama artık 4 ay oldu öğretmen ve gruptaki cocuklardan artık çekinmiyordur dıye umuyordum:26:ne zamandır dedım 3-4 aydır dedı yanı basladıgından beri nerdeyse dedim yok ılk basta oyle deıldı gün güne boyel oldu dedı
aksam eşime soyeldım arabada bunaldı ilgili bi babadır ama soruna pek gelemıyo ertesı sabah bırakırken sormus tekrar hocaya yok o kadar deıl sadece korıdora yemege cıktıgımzda altını degıstıren bayandan fılan cekınıyo demısler bana katılmıyo bıze demıstı anlamaıdm bu ısı yanı cocugum aksama kadar bi köşede oturuyo mu mutsuz mu dıye düşündüm açıkcası
eşim daha fazla üstünde durmadı ama ben yapı olrakda bıra zşüpheci kafamda herseyı sürekli kuran bi tipim halıyle söz konusu cocugum olunca daha da stres yapıyorum
demem o ki bazen işi bıraksam mı dıye düşünüyorum ama oyled ebsaka sıkıntıla rolacak belkı ogluma gene yetemıycem faydalı olamıycam sadece sevgımı verebılrım dıyorum:44:bırde ogluma hamıelyken şimdiki işime giridm sartlarım güzel calsıma saatlerım dısında 9-6 yım ıste hereks oglun ksımetıyle geldı edı o yuzden bu kararı vermek cok zor oyle günler geçiyor çelişkiyle
eşimin fikri evde durursam daha da bunalırım herseyı kafama takıp büyütürüm diye biliyor beni yani
oğlumu sabah 8-9 gıbı bırakıp aksam 6 da alıyoruz kreşten aksamları 2-3 saat vakıt gecırebılıyorum yanı oglumla bırde haftasonlraı ıste
birde bişey farekttim evde cok mutlu oğlum oyunlar oyanyan bı cocuk ama kreşteki reısmlerde hıc güldüğünü görmedim ben mı kafama takıyorum sızlerınde görüşünü almak ıztıyorum belkı yorumlarınızla daha da kafam karısıcak herkes kendı fıkrını söylüycek sonucta ama en azından içimi döküp biraz olsun rahatlamak istedim
belkı benım durumumda olanlar vardır fikir alışverişi yaparız
aslında cok duygusal yakalsıyorum olaya ama elımde deıl inş dediğin gibi olur 
cok haklısnız zaten ben de bılıyorum sadece ıste o pısman olma durumu o benı düşündürüyor işin içinden cıkamıyorum bir türlü 
