Çocuk istememek...

bende 1 yıllık evliyim..bende istemiyorum hem dogumdan çok korkuyorum tırsıyorum aşırı hemde....:18:

olmasa olur diyorum hemde..ilerde ne olur allah bilir..çevreye gelince çevre herşeyi söyler zaten..bir tane yaparsın..ikinciyi yap hadi derler aman..onlar kulak tıkıyorum..
 
Bende aynı konudan muzdaribim, eşim ve çevrem bu konuda çok baskı yapıyorlar.
Hadi çevreyi es geçtim diyeyim ama eşim aynalara kadar yazmaya başladı tarihleri ve
daha yeni 3. yılımıza girdik.
Oysaki çocukları çok severim ve onlarla oynamaktanda zevk alırım ama
bir birey yetiştirmek için hazır değilim ve bu konu yüzünden de ya erteliyorum diye hiiiç anne olamazsam diyede aklımdan geçmiyor değil!!!
 

Umarım bir gün anne topiğinizide okurum
 

Yani siz mi istemiyorsunuz 11 yıldır çocuğunuzun olmamasını ?
 
Daha 8 Aylık Evliyim, Daha Çok Erken Çocuk İçin Biliyorum..
Ama Acaba Diyorum İlerleyen Zamanda da Hiç mi İstemeyeceğim..
Çünkü İçimde Hiç İstek Yok..
Laf Aramızda Doğumdan Çok Korkuyorum..:18:
Acaba Bundan mı ?? Tamamen Psikolojik mi ??
Ama Olur da Çocuk İstersem, Sezeryan Kesin..
 
bende hiç istemiyodum 1,5yıllık evliyim. çokta istemeyerek hamile kaldım. ama 7haftalıkken boş gebelik oldunu öğrendim. kürtaj olmak zorunda kaldım. işte aslında nekadar istediğimi ozman anladım sonra çok üzüldüm istemiyorum istemiyorum diyerek şımarıklık yaptımı düşündüm, Allahın gücüne mi gtti die kendimi suçladım. evet bebek için hazır olmak çok önemli ama herşey gibi oda kısmet hayırlısı demek lazım
 


şuan gençken güzelde ilerde ilerleyen yaşlarda herkez kendi kabuguna çekilince gelip kapıyı açacak kimse olmaması bence çok kötü birşey..
yada bir ihtiyacın oldugunda sen otur annecim ben yaparım diyecek bir el..
yalnız hissedip bir derdin olunca alo diyecek başını omzuna dayayacak bir yürek..
Yeri gelip hasta olup hastaneye yattıgında refakatçi olacak evlat... (parayla tutarsınız ancak çünkü yegenmiş kuzenmiş bunlar boş....
bence çocuk ertelenebilir yeri gelir Allah vermez olabilir ama keyfi olarak ben çocuk dünyaya getirmek istemiyorum mantıgı ileride çok pişman olunacak bir seçim...
 
evet tuluh ben istemiyorum.
 

aynen bencede .herkeste bi baskı bir baskı.nereye kadar canım çektim sonunda isyan bayrağını vallahi ya:)))
 

annelikle ilgili kafamda oluşmasını hiç istemediğim düşünceler bunlar....çocuk konusuna o taraftan bakamıyorum nedense....ben kendim için değil kendisi için çocuk istiyorum ve çocuğum olursa dünyaya faydalı düzgün bir birey yetiştirmeye çalışacağım bana bakacak birileri değil...

kapımı çalacak, büyükanne olduğumda elimi öpecek, başarıları ile gurur duyacağım birileri olsun isterim sadece, bana bakmazlarsa bakmasınlar...ben söylediğiniz şeylere bu açıdan bakıyorum ve bana baksınlar hastanede refakat etsinler diye çocuk istemiyorum (
 
[QUOTE=olivia;19630459]evet tuluh ben istemiyorum.[/QUOTE]

Anlıyorum ama eşinin bu konudaki tepkisi ne oldu, sonuçta senin istemediğin bir konu. İnsanın eşinin destek olması için onunda istememsi gerekir. Yoksa tek taraflı çok geçimsizlikler olur diye düşünüyorum.
 
Son düzenleme:
aynen bencede .herkeste bi baskı bir baskı.nereye kadar canım çektim sonunda isyan bayrağını vallahi ya:)))

Aynen inanki artık gitgide soğumaya başladım annelik lafını duyduğumda bile geriliyorum,
aslında biraz rahat kalsam belki bu kadar antipati oluşmayacak ama eşim arkadaşlarımın
çocuğunu bile uyutuyor mamalarını yediriyor offfffffffffffff üzülüyorum ama neden böyleyim diye
 
Son düzenleme:
çocuk istemeyen insanları anlayabiliyorum korkular şüpheler olabilir. benim eşimdede var ya birgün biraz daha çok gezseydik diye pişman olursak diye korkuyor :) ama bu bana çok komik geliyor özelliklede annelerin pişman olmaları imkansız bence. eğer ki psikolojik açıdan sağlıklık bir insansanız bu biyolojikman imkansız. hormonlar var devrede bir kere. mesleğim hırslarım var şuanda çocuğum yok ama bir gün çocuğum olduğunda biliyorum ki bunların hepsi bi köşede olucak ve hayatın penceresi değişicek.
Not: şuan çocuk yapıcakmış gibi tavrım olsada bende daha 1 yıl hiç ama hiç düşünmüyorum
 
beş yıl istemedim hiç istemicekmişim gibi geliyordu
sonra doktora gittim bazı sorunlar yüzünden çocuk istiyormusun diye sordu
istiyorsan tedavi şart hemen hamile kalamzsın dedi bende ne olduysa ozaman oldu
bebek bebek demeye başladım 4 ay sonrada hamile kaldım
 
istememkde doğal tabi en az istemek kadar
ama evlat sevgisi çok başka istediğiniz kadar hayatı yaşayın bütün zevkleri tadın
bunun yeri ayrı kokusu yeter huzur bulmak için biliyorum bana kızacaksınız ama
 

işte bencede böyle eskaza birgün evlenirsem ben de çocuk istemiyorum...evlilik çocuksuz çok daha güzel olsa gerek...birbirinin tadını çıkarırsın rahat rahat doya doya..sonra anlaşamazsan da ayrılırsın...ama çocuk olsa ayrılmak da ayrı bir problem tabiki bayanlar için...çocuk için evlilik sürdürmek gerekecek bide.





çocuğunun sana bakıcağının bi garantisi varmı ? etraf vefasız evlatlarla dolu...çocukları olduğu halde huzurevleri doluyo taşıyo..o yüzden bu sebeple de çocuk yapılmaz..
 

evet ya bende neden böyleyim(((offff...
 
Her yüzyil degerler degisiyor.
Biz yaslandigimizdada cogunluk ister cocuklu ister cocuksuz huzurevini tercih edecek.
Tercih edecek diyorum, yani bizi o filimlerdeki gibi götürüp birakmayacaklar, bizler isteyecegiz.
Evet bazi seyleri hayatta kabul etmek zor ama gercekler böyle.
Sayet ölümümüze kadar hala aktif ve kafamizda yerindeyse tabi kendi evimizde oturcagiz ölüm kapimizi calana kadar.
Ama cocuklarimizi ne kadar cok sevsekde, kendi evimizde olmayi tercih edecegiz, cünkü kendi evimizde hatiralarmiz olacak.
Huzuru bir tek evimizde bulacagiz.
Bunlari nerdenmi biliyorum cünkü ben yaslilar ülkesinde yasiyorum. Yani Almanya`da cok yasli var ve kimse ama kimse kizim veya oglum bana baksin demiyor.
Aynisi KK`dada görüyorum hanginiz bakabileceksiniz annenize veya babaniza?
Egri oturalim, dogru konusalim.
Birde öyle bir kaynana-gelin iliskileri varki, kim severek bakacak kaynanasina?
Yani yaslandigimda bana bakar kismini cikarin kafanizda arkadaslar, kimse size bakmaz. Hanginiz bakiyorsunuzki?
Biraz daha gercek olalim, o dedikleriniz eskidendiki, hatirliyorum orda bile severek bakan cok nadirdi. Kolay degil cünkü. Insan yükü kolay degil.
 
Ben tüm çocukları seven bir kadın değilim.
Ama kendi çocuğuma ölüyorum, bitiyorum, her anne gibi.
Hep isterdim bir çocuğum olsun, hatta 2 tane isterdim.
Kardeş bence çok önemli.
Çocuklarıma verecek sevgim, sabrım, enerjim var. Bu önemli.
Onlara sağlık, eğitim imkanlarını çok şatafatlı olmasa da sağlayacak imkanımız var, bu çok önemli.
Akademik ve iş hayatına kendisi talep ettiğ imüddetçe destek olabilecek entellektüel birikime sahibim, bu önemli.
Bu şartlar altında sahip oldum 2 çocuğuma.

Ama şu yukarıdaki şartlar sahip dğeilse bir çift veya herhangi bir sebepten çocuk istemiyorsa asla yapmayı düşünmemeli.
Daha da önemlisi etrafındakiler "ne zaman doğurucan, yaşın kaç oldu" densizliğini yapmamalı..
En önemlisi de eğer çocuk asla istemem diyorsan, çocuk istemeyen biri ile evlenmek gerek.

Prof. Üstün Dökmen bir seminerinde "ne zaman çocuk yapıcaksınız" diye soran saygısızlara değinmişti.
"Siz yatak odamızdan çekilince yapıcaz" deyin en güzeli diye yorumlamıştı..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…