Benim ilk eşim de istemedi. İstemediğini de evlendikten sonra söyledi.
Misal çocuğu olan arkadaşlarımıza tebrik için gittiğimiz zaman, "darısı başınıza" derlerdi.
"İnşallah biz de çok istiyoruz" diyerek cevap verirdi ve ben de rezalet çıkmasın diye susardım. Bu ne iki yüzlü bir davranış anlatamam.
Beş yıl yaşadım böyle. Ha ikna olur, ha olacak diye. Hiçbir engel yoktu.
Sonunda da bana "kimle istiyosan ondan yap çocuğunu, boşanalım dedi." Yaşım 39 olduktan sonra.
Babalık içgüdüsel değildir, öğrenilen bir şeydir o nedenle istemediğini net bir biçimde söylüyorsa, iyi düşünün. Çocuksuz bir hayata katlanabilir miyim diye. Cevabınız hayır ise, boşanın çünkü eşiniz değişmeyecek.