Çocuklar hayatta ki izinizdir kısa ve öz. Elbet zor hayat hep endişe üzerine gidiyor çocuk olduktan sonra, ama biraz bencil düşünüyorsunuz anneniz babanızda bu şekil bencil bir düşünce içinde olsaydı sizin gibi bir evlada sahip olamayacaklardı. Hayatı şartlanarak yaşamayı sevmiyorum, bende kendime sormuyor deilim evlenmek ve sonrasında çocuk yapmak şart mı bu düzen illa ki böyle mi gidicek diye. Evlenmeden önce hayatımın evlendikten sonra biteceğini zannediyordum çünkü önceki hayatıma alışmıştım evlilik yolun yarısı gibi geliyordu bana sonrasında onu aştım, sonrasında çocuk olunca hayatım biticek sanıyordum bu sefer öyle bir endişe içine girdim çocuklu kadın hayatı bitmiş kadın demek geliyordu bana ama bebeğim oluncada onun da ne kadar boş bir endişe olduğunu anladım. O varken yaşladığımı bile fark edemicem sanırım çünkü hayatımın hepsi eşim ve çocuğum oldu . Yaşamım aksine bitmiyor ömrüme ömür ekleniyormuş... Yemyeşil bir ağaç gibi hayata başlayıp kuru bir yaprak gibi yitip gitmek istemiyorum bu yüzden çocuğum ardımdan kalan tek fidanım olacak.
