• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

COCUK ISTEMIYORUM...COK MU TUHAF GERCEKTEN ?

esesrara84 .!.:
biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..


cocuk isteyip istememek tabiki size kalmış bir şey ebnde 1 tane yaptım kv yüznden resmen çocuktan sogudum kızım 9 yaşında artık mumkun değil diyordum ve hiç kimse bana dogur demez olmuştu , sene başında sut kanallarım tıkandı ve kızım gözlerime baka baka ben senden korkumdan kardeş istediğimi söyleyemedim anne deyince yüreğimden nefes alamadım , eşim bile doguracağımı duyunca ağladı gerisini sen düşün
ve biz korunmaları bıraktık ve 3 ay olmadı sonra aşılama oldum 7 haftalıktı kalbi atmıyor diye onu aldırdık ve perişan olduk en kötüsüde kızımın miğreni var ve saatlerce ilaçlarını aldı ve yattı ben operasyondayekn defalarca kusmuş

şimdi ben bunca yıl söylediğim hersöz için ALLAHTAN TÖVBE diliyorum ,:KK42:

sağlıkla ve mutlulukla kalın
Genişletmek için tıkla...
 
gayet doğal bir düşünce...ben anneliğin gerçekleşene kadar iç güdüsel bir şey olduğuna inanmıyorum. bir bebek dünyaya getirdikten sonra hem hormonal hem psikolojik olarak anneliğe hazır hale geliyorsun tamam. fakat hiç sahip olmadığın bir şeyi deli gibi istemek, ne bileyim, çocuğum olmuyor diye dövünmek, tedaviler olmak, kendini üzmek bunlar bana doğal gelmiyor. tamamen toplumun dayattığı şeyler, çevre ne der, benim eksik olduğumu düşünürler korkusundan dolayı anne olunmak isteniyor bence ve belki de çoğu kadın bunun farkında bile değil. yaşım geldi hormonlarım bırakmıyor anne olmak istiyorum lafı doğru gelmiyor hiç. yaşım geldi etrafımdakiler bekliyor, arkadaşlarımın bir bşr çocukları oluyor o halde geri kalmamalıyım korkusu sadece bu. belki de bu yazdıklarım çoğu kişiye ters gelecek ama ben kesinlikle böyle düşünüyorum.

kimi de ilerde yaşlanınca bize bakar diye çocuk sahibi olmak istiyor, hep bu yaşımızda kalmayacağız deniyor. bnu da çok oportunistik bir yaklaşım olarak görüyorum. çocuk bir yatırım aracı hiç değildir. çocuğu ilerde bize bakma beklentisiyle büyütmek son derece yanlış. bunun için bakım evleri var. ben 26 yaşındayım ve yeni evliyim. uzun zamandır düşüncelerim bu yönde, büyük konuşmayı sevmem ama çocuklara karşı özel bir sevgi duymuyorum, bir bebek görüce acaba benim olsa nasıl hssederdim diye düşündüğümde aklıma tek gelen ona bakmanın maddi manevi ne kadar zor olacağı. bebekleri severim ama benim olsunlar istemem. yalnız değilsin....
 
İstememek tuhaf değil. Allah kadını annelik içgüdüsü ile yaratıyor. Sende bu var ki yeğeninle tek başına kaldığında bakabilmişsin. Ama kendin sahip olmaya gelince zorluğu daha ağır basıyor.

Ben de evlendikten 1,5 sene sonrasına kadar çocuk düşünmedim. Hatta yeğenlerindem tecrübe ederek çok zorluk barındıran bir şey olduğunun farkındaydım. Ama sanırım o biyolojik saat tik tak yapınca aklında tek o oluyor.
Bu arada ben de her gördüğüm bebeğin üstüne atlamam. Ama anaç biriyim.

İstemiyorsan kimseye hesap vermek zorunda değilsin.
 
esesrara84 .!.:
biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..
Ben de esim de cocuk istemiyoruz. ben aklim erdi ereli cocuk sevmedim. sevmedim derken nefret edip dovmuyordum cocuklari. ama konusulur ya kucukken benim 2 cocugum olsun erkek olsun kiz olsun vs. ben hep istemedim. hic kimsenin cocuguna agucuk gugucuk minikmtontik hanimis falan yapamadim. kiyamam tabiki allah herkesin cocugunu bagislasin uzun omurlu saglikli olsun herkesin evladi. ama ben gercekten hic istemedim. evlenince istersin dendi hep dogru olabilir dedim. ama evlendim yine istemiyorum. pinpirikli bir insanim. yigenime baktim annemle beraber 3 sene. univ yeni bitirip ankaraya dondugumde ablam dogum yapip ise baslamisti. mamasini yedirdim altini degistirdim hasta oldu ablam uyurken ben uyanik saniye uyumadan basinda bekleyip saga dondu ustunu orttum sola dondu ustunu orttum. uzerini degistirirken kurutma makinesiyle isitip giydirdim. yatagina kurutma makinesi tutup isitip oyle yatirdim.kisaca sevmeyip iskence yapmiyorum cocuklara bunun icin acikladim.ama omrumce birinin sorumlulugunu almak istemiyorum.buyuyecek hep kalbim agzimda aman hasta oldu mu aman dustu mu aman biri itti de bi yerini kirdi mi. sonra okul..aman univ okunsun aman is bulsun. sonra baslayacak evlenecegi insanlar nasil olucak bilmemne derken omrum boyu hep onu dusunecegim.ben zaten zor bir hayat yasadim ( herkesin derdi kendine buyuk kimse yanlis anlamasin kimse pamuklar icinde buyumuyor ) ama artik kafa dinlemek esimle gezmek esime bakmak istiyorum sadece. o bana yetiyor. asla tahammulum yok artik cocuk aglamasina simarmasina. anne olmak istemiyorum.ama insanlar bezdiriyor. benim ailem biliyor istemedigimi saygi da duyuyorlar. esim de istemiyor. ama onun ailesi ozellikle eltilerim beni bezdiriyor. simdi olmuyor sanacaklar oysaki korunuyoruz hem de hem hapla hem kondomla.ama insanlar istiyor diye cocuk yapamam. zerre istemiyorum ve 31 yasindan sonra da isteyecegimi sanmiyorum.hamile gorunce bile elim duvara gidiyor allahim sen koru diye. istemek dogal da istememek neden degil? esim mutlu ben mutlu insanlara ne ? ozur dilerim uzattim ama gercekten bezdiriyor insanlar. bekarlara derler ne zaman evlilik evliye derler ne zaman cocuk diye. iste o misal ....
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle tuhaf degil.
Seni cok iyi anliyorum.

Allah bagislarsa benim de 8 aylik bir kizim var ve ayni senin gibi pipirikli bir insanim (tek fark ben cocuklari seviyorum) aklimda surekli bir sey oldu, ya bir sey olursa.. Bir de sahiden omur boyu sorumlulugu bitmiyor. Bazen kendi kendime diyorum ki ne guzel yasayip gidiyordum laylaylom, bu annelik bana gore degil diyorum ama sonra onun bir gulusu, bir agusu beni benden aliyor.

Hee desen ki bilerek isteyerek mi yaptin? Hayir, supriz oldu ve basima gelecekleri de bilmiyordum. Annelik gercekten de cok zor bir duygu, bir sorumluluk, bir gorev, bir teslimiyet!

Elalemi hic kafana takma. Zaten simdi 1 tane yapsan, ikinci ne zaman diye basinin etini yerler. Bu elalem dediklerimizin cenesi hic kapanmaz. O yuzden sen esinle mutluluguna bak, cocuk isteyen de kendisi yapsin, sevsin.
 
Bu sizin tercihiniz tabiki istememe en doğal hakkiniz ki esinizde destek olmussa kimse karismaz fakat isinize karismiyorum ama yaş gectikce doğum oranı düser ki sizin herhangigibir engelinizde yok ama söyle düşünün gezin eğlenin ama nereye kadar sürebilir evet cok zorluklari vardir elbelt sürekli uykusuzluk hasta oldumu korkusu okula gitmesi hepsi ama hepsi cok büyuk sorumluluk peki yaslandikdan sonra bir bayram ziyaretine yaniniza gelen bir evlat olması annemmm diye sarilması belki hastalandıgınizda elinizden tutması bakin ben anne olmadım henüz Rabbim nasip etmedi bana o güzel duyguyu belkide oyle olması daha iyidir ben bilemem ama sunu cok iyi biliyorum annemin gözünden yas aktimi icim sızlar babamı kıramam onlarin hep uzun ömrü olsunlar basimizda dursunlar derim sonra annem hastlandimi hemen yanina kosarim babamın bir isi oldumu esime söylerim yapalım diye esimin ailesine ayni sekilde davranir ileride böyle güzel seylerde olacak hayatinizda ve siz o güzel duygulardan uzak olacaksınız ben kimseye karisamam sizin karariniz sadecr biraz düşünün hemen kararinizi vermeyin güzel yillar bebeginiz belki sizi bekliyor
 
İstememek ve bunu açıkyüreklilikle söylemek gayet normal,anormal olan 2 çocuk doğurup (milletin gazıyla)sonrada çocuklarım şöyle yaramaz,böyle huysuz,bende mutsuzum deyip cocuklarınıda mutsuz etmek.
İstemiyorsanız yapmayın. Başkaları laf edecek diye hiç yapmayın zaten eşinizle mütabıksıniz bu konuda. Kimseyi konuşurmayın bile bu konuda.
 
esesrara84 .!.:
biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..
Ben de esim de cocuk istemiyoruz. ben aklim erdi ereli cocuk sevmedim. sevmedim derken nefret edip dovmuyordum cocuklari. ama konusulur ya kucukken benim 2 cocugum olsun erkek olsun kiz olsun vs. ben hep istemedim. hic kimsenin cocuguna agucuk gugucuk minikmtontik hanimis falan yapamadim. kiyamam tabiki allah herkesin cocugunu bagislasin uzun omurlu saglikli olsun herkesin evladi. ama ben gercekten hic istemedim. evlenince istersin dendi hep dogru olabilir dedim. ama evlendim yine istemiyorum. pinpirikli bir insanim. yigenime baktim annemle beraber 3 sene. univ yeni bitirip ankaraya dondugumde ablam dogum yapip ise baslamisti. mamasini yedirdim altini degistirdim hasta oldu ablam uyurken ben uyanik saniye uyumadan basinda bekleyip saga dondu ustunu orttum sola dondu ustunu orttum. uzerini degistirirken kurutma makinesiyle isitip giydirdim. yatagina kurutma makinesi tutup isitip oyle yatirdim.kisaca sevmeyip iskence yapmiyorum cocuklara bunun icin acikladim.ama omrumce birinin sorumlulugunu almak istemiyorum.buyuyecek hep kalbim agzimda aman hasta oldu mu aman dustu mu aman biri itti de bi yerini kirdi mi. sonra okul..aman univ okunsun aman is bulsun. sonra baslayacak evlenecegi insanlar nasil olucak bilmemne derken omrum boyu hep onu dusunecegim.ben zaten zor bir hayat yasadim ( herkesin derdi kendine buyuk kimse yanlis anlamasin kimse pamuklar icinde buyumuyor ) ama artik kafa dinlemek esimle gezmek esime bakmak istiyorum sadece. o bana yetiyor. asla tahammulum yok artik cocuk aglamasina simarmasina. anne olmak istemiyorum.ama insanlar bezdiriyor. benim ailem biliyor istemedigimi saygi da duyuyorlar. esim de istemiyor. ama onun ailesi ozellikle eltilerim beni bezdiriyor. simdi olmuyor sanacaklar oysaki korunuyoruz hem de hem hapla hem kondomla.ama insanlar istiyor diye cocuk yapamam. zerre istemiyorum ve 31 yasindan sonra da isteyecegimi sanmiyorum.hamile gorunce bile elim duvara gidiyor allahim sen koru diye. istemek dogal da istememek neden degil? esim mutlu ben mutlu insanlara ne ? ozur dilerim uzattim ama gercekten bezdiriyor insanlar. bekarlara derler ne zaman evlilik evliye derler ne zaman cocuk diye. iste o misal ....
Genişletmek için tıkla...

esesrara84 .!.:
biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..
Ben de esim de cocuk istemiyoruz. ben aklim erdi ereli cocuk sevmedim. sevmedim derken nefret edip dovmuyordum cocuklari. ama konusulur ya kucukken benim 2 cocugum olsun erkek olsun kiz olsun vs. ben hep istemedim. hic kimsenin cocuguna agucuk gugucuk minikmtontik hanimis falan yapamadim. kiyamam tabiki allah herkesin cocugunu bagislasin uzun omurlu saglikli olsun herkesin evladi. ama ben gercekten hic istemedim. evlenince istersin dendi hep dogru olabilir dedim. ama evlendim yine istemiyorum. pinpirikli bir insanim. yigenime baktim annemle beraber 3 sene. univ yeni bitirip ankaraya dondugumde ablam dogum yapip ise baslamisti. mamasini yedirdim altini degistirdim hasta oldu ablam uyurken ben uyanik saniye uyumadan basinda bekleyip saga dondu ustunu orttum sola dondu ustunu orttum. uzerini degistirirken kurutma makinesiyle isitip giydirdim. yatagina kurutma makinesi tutup isitip oyle yatirdim.kisaca sevmeyip iskence yapmiyorum cocuklara bunun icin acikladim.ama omrumce birinin sorumlulugunu almak istemiyorum.buyuyecek hep kalbim agzimda aman hasta oldu mu aman dustu mu aman biri itti de bi yerini kirdi mi. sonra okul..aman univ okunsun aman is bulsun. sonra baslayacak evlenecegi insanlar nasil olucak bilmemne derken omrum boyu hep onu dusunecegim.ben zaten zor bir hayat yasadim ( herkesin derdi kendine buyuk kimse yanlis anlamasin kimse pamuklar icinde buyumuyor ) ama artik kafa dinlemek esimle gezmek esime bakmak istiyorum sadece. o bana yetiyor. asla tahammulum yok artik cocuk aglamasina simarmasina. anne olmak istemiyorum.ama insanlar bezdiriyor. benim ailem biliyor istemedigimi saygi da duyuyorlar. esim de istemiyor. ama onun ailesi ozellikle eltilerim beni bezdiriyor. simdi olmuyor sanacaklar oysaki korunuyoruz hem de hem hapla hem kondomla.ama insanlar istiyor diye cocuk yapamam. zerre istemiyorum ve 31 yasindan sonra da isteyecegimi sanmiyorum.hamile gorunce bile elim duvara gidiyor allahim sen koru diye. istemek dogal da istememek neden degil? esim mutlu ben mutlu insanlara ne ? ozur dilerim uzattim ama gercekten bezdiriyor insanlar. bekarlara derler ne zaman evlilik evliye derler ne zaman cocuk diye. iste o misal ....
Genişletmek için tıkla...
 
esesrara84 .!.:
biraz once okudugum bir konudan yola cikarak aklima geldi ve sormak istedim sizlere de..
Ben de esim de cocuk istemiyoruz. ben aklim erdi ereli cocuk sevmedim. sevmedim derken nefret edip dovmuyordum cocuklari. ama konusulur ya kucukken benim 2 cocugum olsun erkek olsun kiz olsun vs. ben hep istemedim. hic kimsenin cocuguna agucuk gugucuk minikmtontik hanimis falan yapamadim. kiyamam tabiki allah herkesin cocugunu bagislasin uzun omurlu saglikli olsun herkesin evladi. ama ben gercekten hic istemedim. evlenince istersin dendi hep dogru olabilir dedim. ama evlendim yine istemiyorum. pinpirikli bir insanim. yigenime baktim annemle beraber 3 sene. univ yeni bitirip ankaraya dondugumde ablam dogum yapip ise baslamisti. mamasini yedirdim altini degistirdim hasta oldu ablam uyurken ben uyanik saniye uyumadan basinda bekleyip saga dondu ustunu orttum sola dondu ustunu orttum. uzerini degistirirken kurutma makinesiyle isitip giydirdim. yatagina kurutma makinesi tutup isitip oyle yatirdim.kisaca sevmeyip iskence yapmiyorum cocuklara bunun icin acikladim.ama omrumce birinin sorumlulugunu almak istemiyorum.buyuyecek hep kalbim agzimda aman hasta oldu mu aman dustu mu aman biri itti de bi yerini kirdi mi. sonra okul..aman univ okunsun aman is bulsun. sonra baslayacak evlenecegi insanlar nasil olucak bilmemne derken omrum boyu hep onu dusunecegim.ben zaten zor bir hayat yasadim ( herkesin derdi kendine buyuk kimse yanlis anlamasin kimse pamuklar icinde buyumuyor ) ama artik kafa dinlemek esimle gezmek esime bakmak istiyorum sadece. o bana yetiyor. asla tahammulum yok artik cocuk aglamasina simarmasina. anne olmak istemiyorum.ama insanlar bezdiriyor. benim ailem biliyor istemedigimi saygi da duyuyorlar. esim de istemiyor. ama onun ailesi ozellikle eltilerim beni bezdiriyor. simdi olmuyor sanacaklar oysaki korunuyoruz hem de hem hapla hem kondomla.ama insanlar istiyor diye cocuk yapamam. zerre istemiyorum ve 31 yasindan sonra da isteyecegimi sanmiyorum.hamile gorunce bile elim duvara gidiyor allahim sen koru diye. istemek dogal da istememek neden degil? esim mutlu ben mutlu insanlara ne ? ozur dilerim uzattim ama gercekten bezdiriyor insanlar. bekarlara derler ne zaman evlilik evliye derler ne zaman cocuk diye. iste o misal ....
Genişletmek için tıkla...
Tuhaf olan bişey yok. Eşin de istemiyor ve saygı duyuyorsa yapmazsınız. Belki fikrin de değişecektir zamanla. Akışına bırak. Ben çok istiyorum, bir kaç yıl bekleyelim evliliğin tadını çıkaralım diye de düşünemiyoruz çünkü ben 34 eşim 39 yaşında ve iki aylık evliyiz. Kısacası nasıl bi hayat sürmek istiyorsan öyle yaşa. Keyfine bak:)
 
mry87 .!.:
Kesinlikle tuhaf degil.
Seni cok iyi anliyorum.

Allah bagislarsa benim de 8 aylik bir kizim var ve ayni senin gibi pipirikli bir insanim (tek fark ben cocuklari seviyorum) aklimda surekli bir sey oldu, ya bir sey olursa.. Bir de sahiden omur boyu sorumlulugu bitmiyor. Bazen kendi kendime diyorum ki ne guzel yasayip gidiyordum laylaylom, bu annelik bana gore degil diyorum ama sonra onun bir gulusu, bir agusu beni benden aliyor.

Hee desen ki bilerek isteyerek mi yaptin? Hayir, supriz oldu ve basima gelecekleri de bilmiyordum. Annelik gercekten de cok zor bir duygu, bir sorumluluk, bir gorev, bir teslimiyet!

Elalemi hic kafana takma. Zaten simdi 1 tane yapsan, ikinci ne zaman diye basinin etini yerler. Bu elalem dediklerimizin cenesi hic kapanmaz. O yuzden sen esinle mutluluguna bak, cocuk isteyen de kendisi yapsin, sevsin.
Genişletmek için tıkla...
allah baguslasin beni anladiginiz icin cok tesekkur ederim:)
 
Bence en iyisini yaparsnz getirmemekle bnmde bi cocugum var daha çok küçük buna zor bakiyorm tutturmuslar bi daha getrmeye diye sanki onlar bakiyorlar gerçekten anlıyorum sizi sinir olmamak elde değil boşver getrmeye çocuk falan sevmesi ayrı tat veriyor insana ama bakması gerçekten çok zor
 
iyi yada kotu yorum yapan herkese cok tesekkur ederim. buraya biseyler yazmak gercekten minik capli bir terapi resmen. icini dokuyor insan. yarin 2016 annelerine yorum yazar misim burdaki beni yolarmis :KK70: saka saka sirinlik yaptim:KK24:
 
earwenn .!.:
gayet doğal bir düşünce...ben anneliğin gerçekleşene kadar iç güdüsel bir şey olduğuna inanmıyorum. bir bebek dünyaya getirdikten sonra hem hormonal hem psikolojik olarak anneliğe hazır hale geliyorsun tamam. fakat hiç sahip olmadığın bir şeyi deli gibi istemek, ne bileyim, çocuğum olmuyor diye dövünmek, tedaviler olmak, kendini üzmek bunlar bana doğal gelmiyor. tamamen toplumun dayattığı şeyler, çevre ne der, benim eksik olduğumu düşünürler korkusundan dolayı anne olunmak isteniyor bence ve belki de çoğu kadın bunun farkında bile değil. yaşım geldi hormonlarım bırakmıyor anne olmak istiyorum lafı doğru gelmiyor hiç. yaşım geldi etrafımdakiler bekliyor, arkadaşlarımın bir bşr çocukları oluyor o halde geri kalmamalıyım korkusu sadece bu. belki de bu yazdıklarım çoğu kişiye ters gelecek ama ben kesinlikle böyle düşünüyorum.

kimi de ilerde yaşlanınca bize bakar diye çocuk sahibi olmak istiyor, hep bu yaşımızda kalmayacağız deniyor. bnu da çok oportunistik bir yaklaşım olarak görüyorum. çocuk bir yatırım aracı hiç değildir. çocuğu ilerde bize bakma beklentisiyle büyütmek son derece yanlış. bunun için bakım evleri var. ben 26 yaşındayım ve yeni evliyim. uzun zamandır düşüncelerim bu yönde, büyük konuşmayı sevmem ama çocuklara karşı özel bir sevgi duymuyorum, bir bebek görüce acaba benim olsa nasıl hssederdim diye düşündüğümde aklıma tek gelen ona bakmanın maddi manevi ne kadar zor olacağı. bebekleri severim ama benim olsunlar istemem. yalnız değilsin....
Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle hiç bir cümlenize katılamıyorum. Baştan sona yanlış mantık kurmuşsunuz bence. Tabi bu sizin düşünceniz saygı duymak lazım.
 
NeverOne .!.:
Sırf izim kalsın diye dünya denen bu cehenneme o zavallı bebeği atmak bencillik değil mi ya?o_O ben kiyamiyorum doğmamış çocuklarıma.
Genişletmek için tıkla...
iste ben de ayni tipki sizin gibi dusunuyorum. ama beni vicdansizlikla sucluyor genelde bazi insanlar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Nenekorkud
Esimle cebellesmekten tüm güzel huylarimi kaybettim ben...
8 9 10
Yorumlar
180
Görüntüleme
13K
Ozgekara2005
O
R
Esim bana toplumda bagiriyor
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
13K
Spagettisever
S
ciceklimor
30 yas farki ve zengin avciligiyla suclanmam
24 25 26
Yorumlar
511
Görüntüleme
45K
annekizaski
annekizaski
M
Çok bunaldım uzun ama derdimi paylaşmak istedim
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
22K
Hellohappiness
Hellohappiness
balbocuuu
İcimi dökmek istedim..
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
3K
Morflower
M
Back
X