• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk konusu ve eşim lütfen akıl verin

ece109 .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Genişletmek için tıkla...
Bu adamın konuşmadan anlayacağını sanmıyorum ben çok bencil. Ben olsam böyle bir adamla birlikte olmam. Eğer söz dinletemem diyorsan doğum kontrol hapına falan başla basına sarmasın.Çok sorumluluk alacak tip degil bence.Cocuk oluncada ilgilenmez sizin üzerinize atar size ve çocuğa yazık olur.Kısır demesinler diye yapar bu zihniyet çocuğu.Gece gece sinir oldum
 
ece109 .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Genişletmek için tıkla...
Direkt ayrıl derim. İlk defa burda ayrıl kelimesini kullandım. Siz damizlikmisiniz. Eşiniz ne biçim bir üslup kullanıyor size karşı. Bu adamdan çocuk yapılmaz bir kere size saygısı yok. Sanki taşıyıcı annesiniz siz öyle bir tavır icerisinde kendinisi. Ve bende 24 yaşında anne oldum. Gerçekten de zor büyüttüm. Zor ama imkansiz değil. Ama buna yine de ilk karar verecek olan sizsiniz
 
zaten anlsiyeteniz varmış hamilelik de değresyonu tetikler biliyorsunuz hormonlar değişir. Lohusalık depresyonu olur vs. Bu adam sizi damızlık görüyor ilerde çocuğunuz olduğunda sizi bırakır ve çocuğu alır. Bununla baş edebilir misinz
 
ece109 .!.:
Sağlığımı degil eşim psikolojik rahatsızlıklara inanmıyor ilaçlara inanmıyor ve benim bi şeyleri abarttı mı kendi kafam da bitirebilcemi düşünüyor sorun da burda başlıyor zaten . İnanın evlenmeden önce ben de sizin gibi düşünen insandım asla tahammül edemezdim böyle şeylere yeri geldi çevremdeki insanları çok uyardım ama büyük konuşmamak gerekiyormuş eşim sonradan çok değişti bana karşı ama insanlar ve ailesi onu bu şekilde benimsemişler artık ve benim de bu şekilde kabul etmemi bekliyorlar ama ben edemiyorum çünkü öyle biri değilim .
Genişletmek için tıkla...
Onu o haliyle herkes kabul eder herkes belli bir mesafeden çünkü, her şeyini çeken sizsiniz bu adamın. Uzaktan davulun sesi hoş tabi size de kabullenmeyi dikte ederler ama bu kabul edilir bir şey değil adam size yardım etmiyor bunu ayapmak yerine sorun yokmuş siz de sallıyormuşsunuz abartıyormuşsunuz gibi yapıyor. Yani böyle sahiplenmeyen sorumsuz bir insan sanmayın ki baba olur. O çocuğun tüm sorumluluğu da size yıkılır hastalığınızın sorumluluğu da zaten sizde. İçinden çıkılmaz bir girdap olur. Madem çocuk yoksa boşanacakmış bırakın boşansın siz kendi hayatınızı bir adam kalsın diye binbeter etmeyin
 
ece109 .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Genişletmek için tıkla...
eşinin konuşulacak bir tarafı yok ki
 
Hamilelik, lohusalık ve sonrası hep eş desteğine ihtiyaç duyulan zamanlar. Eşinizin size destek olacağından emin olamadım. Ayrıca çocuktan sonra evliliklerin büyük çoğunluğu sarsıntı geçirir. Sağlam olmayan bir evlilik çocukla birlikte yıkılır gider. Erkekler kafası rahat canlılar, dünya yansa hayatlarına devam ediyorlar. Küçük bir çocukla boşanma stresine katlanmak kadınlar için duygusal olarak çok yıpratıcı. Bir yandan duygularınız, hayalleriniz perişan olmuş; bir yandan sana muhtaç bir canlının sorumluluğu var. Örneğin şimdi isteseniz koltuğa yatar sabaha kadar ağlayabilirsiniz, bebek olunca bunu bile yapamıyor insan. Bir yandan ağlayarak bir yandan emzirmek, mama hazırlamak, bez değiştirmek, uyutmaya çalışmak, sizin stresinizi hissettiği için ağlayan bebeği sakinleştirmek zorunda kalacaksınız.
 
Eşinizin size zerre saygısı yok, değer vermiyor. Böyle bir adamla çok zorlamayın bence çünkü bu adamla mutlu bir evlilikte mümkün değil.Kendinize değer verin salın gitsin.
 
ece109 .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Genişletmek için tıkla...
İkna olmuyorsa doğum kontrol hapı kullanabilirsin çaktırmadan, böylece hamile kalmazsın kendin isteyene kadar
 
Ortada doğru düzgün bir evlilik yok. Ayrılmak sizi neden bu kadar korkutuyor ?
 
Kocaniz igrenc. Ya cocuk ya ben diyor resmen cocugu dogurmassan güle güle diyor farkindamisin. Hala boyle bir adamdan cocuk yapacagina eminmisin
 
ece109 .!.:
Sağlığımı degil eşim psikolojik rahatsızlıklara inanmıyor ilaçlara inanmıyor ve benim bi şeyleri abarttı mı kendi kafam da bitirebilcemi düşünüyor sorun da burda başlıyor zaten . İnanın evlenmeden önce ben de sizin gibi düşünen insandım asla tahammül edemezdim böyle şeylere yeri geldi çevremdeki insanları çok uyardım ama büyük konuşmamak gerekiyormuş eşim sonradan çok değişti bana karşı ama insanlar ve ailesi onu bu şekilde benimsemişler artık ve benim de bu şekilde kabul etmemi bekliyorlar ama ben edemiyorum çünkü öyle biri değilim .
Genişletmek için tıkla...
Sizinkinden bende de var maalesef kendi hastaligimla mi uğraşayım eşimin sinirleriyle mi durumumu bilerek evlendik kabul etti sözde bana destek olacaktı şimdi de çocuk istiyoruz inanmıyor psikolojik rahatsızlığa benimki de çok zor gerçekten
 
ece109 .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba daha önce ki açtığım konuları biliyorsanız eşimle aramızda bi kaç anlaşmazlık var . Şimdi de sorunumuz çocuk konusu 3 yıldır evliyiz bu 3 yıl toplasınız 1 buçuk sene birbirimizi gördük deriz eşimin görevinden dolayı daha yeni batıya geldik . Ben yaklaşık 1 sene olucak antidepresan kullanıyorum panik atak anksiyeteden dolayı ve çok zor zamanlar geçirdim eşimin desteği olmadan daha yeni yeni kendime geliyorum anksiyete kaygılarım devam ediyor tabiki . Batıya gelmeden önce eşimle kavga ettik çok büyük ayrılmaya kadar gittik sonra anlaştık batıya gelince yeni bi sayfa açacaktık ama ne ala eşim hala öfkesini ağzını tutamıyor . Ve şimdi benden çocuk istiyor belli bi tarih koydu o tarihte olucak diyor ve bende şuan buna hiç hazır değilim çünkü daha biz anlaşamıyoruz ve üstelik en önemlisi psikolojik olarak hazır değilim daha tam iyleşemedim . Ama eşim tabi bunu söylediğimde öfkeleniyor senin psikolojini mi beklicez niçin evlendin sen o zaman Fln bir sürü şey eşim bu arada 30 yaşında bende 24 . Çocuk sorumluluğunu almak çok büyük bi şey hiç kimse hazır olmaz evet ama ben hiç hazır değilim sağlıksız bi cocuk yetiştirmek istemiyorum . Dedim önce benim iyileşmem lazım hazır olmam lazım önce bizim düzelmemiz lazım ondan sonra diyorum kabul etmiyor surat asıyor bizim aramızda çözülmüyor ayrılalım boşanalım o zaman diyor madem öyle . Bak dedim öyle tarih koyma benimde iznimin gönlümün olması lazım diyorum ne izni sen kimsin ki izin alayım diyor bana .Ben sadece biraz zaman istiyprum istemeyerek çocuk sahibi olmak istemiyorum ki çocukları çok severim bende istiyprum ama kendime güvenemiyorum sizce eşimle nasıl konuşabilirim
Genişletmek için tıkla...
Bir okuzle mi evlisiniz? Ne demek sen kimsein, senden mi izin alacagim? Damizlik alsin kendine.
 
Bu haldeyken yapmayin cocuk filan. Davulun dedi uaktan hos gelir. Cocuk bakmak cok zor hele ilk yili. Yapmayin
 
Pamukannesi83 .!.:
Böyle bir adamdan kesinlikle cocuk yapmam. Ama kesinlikle. Bende eski bir depresyon ve panik atak hastasiyim. Iyilestim sükür ama zaman aliyor. Ama iyilesmeden asla anne olmak istemezdim bende..gücün kendine yetmiyorken cocuk sorumlulugu alinmaz. Tamamen.haklisiniz. esiniz de sizi ve duygularinizi umursamiyor. Sen kimsin ne demek? Hani senin cocuklarinin annesi olmasini istedigin kadin mesela. Ailesi istiyor diye baski yapmiyorsa neyim. Aklima bir iki küfür de geliyor esiniz icin, ama ban yemeye degmez. Erkekler evlat sahibi olmayi saksı almak.gibi birsey saniyor galiba
Genişletmek için tıkla...
Konuyla alakalı değil ama nasıl iyulestiniz
 
Elif eymen .!.:
Konuyla alakalı değil ama nasıl iyulestiniz
Genişletmek için tıkla...

Terapi aldim bir süre. Terapi ama bir yana en büyük etken hayatimi degistirmek oldu. Enerji emici bir sürü insani hayatimdan cikarttim, is stresimi azaltdim. o zaman gönüllü olarak isler de yapiyordum onlari da biraktim. Aile icinde ve cevreme de sınırlar cizdim. Ve cidden kendi hayatima odaklandim. Öz bakimi ele aldim (yemek icmek daha cok hareket etmek) ve genel olarak beni strese sokacak herseyden uzak durdum. Kendi hayatimda kendim icin nihayet yer acmisdim yani
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Manipüle manipüle manipüle
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
4K
CorpseBride88
CorpseBride88
H
Eşimin ailesiyle yaşadıklarımız...
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
userrr93475782
U
G
Eşimle İlişkimde Dengemi Kaybettim, Ne Yapmalıyım?
Yorumlar
2
Görüntüleme
234
Gao
Gao
P
kocama yaptığım hatayı nasıl affettirebilirim
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
6K
piramyd
P
heramora
  • Kilitli
Vır vır söylenen saygısız adam
Yorumlar
13
Görüntüleme
901
heramora
heramora
Back
X