Öncelikle merhaba,
Artık o kadar doluyum ki belki de alakası olmayan bir yerde ya da zamanda patladım.belki daha önceden patlamadigim için şimdiye denk gelmiştir kim bilir ?
Kısaca şöyle anlatayım;
Oğlum her zaman zor bir çocuktu.Bebekliginden beri zorlu süreçler yaşadık.suan 4.5 yaşında.her şeyi yemez,zorla yemez,çok yemez .onu artık bu şekilde ben kabul ettim.zayiftir ama sağlıklıdır . hareketlidir.gecen haftalarda isim dolayısıyla bir kaç saatliğine kayınvalideye bıraktım .işte her şey o zaman başladı.birakmaz olaydım.o kadar pişmanım ki ...geçen haftalarda zaten çok zayıf denmeker başladı.zayif ama sağlıklı dedim aradan haftalar geçti , eşim bu akşam bir şeyler götürmek için oraya gitti çocuğu yedirin demiş.esim mesaj attı . konuştuklarini söylüyor.yemin ederim her bir hucrem beynime hücum etti .ben sanki çocuğu bilerek aç bırakıyorum ya da işkence ediyorum yedirmiyorum.ne kadar uğraştığımi eşim biliyor.yalniz bulduklarında illa bir şey diyecekler.dedim bundan sonra kimseden bu konuda yorum istemiyorum.nasil zorluklarla büyüttugumu sen biliyorsun .( Annem oğlum küçükken çok ağır hastalık yaşadı ve kaybettim .çok zor süreçti ve tek başıma mücadele verdim ).
Sanki kendisi 24 saat oğlunu görmüyor son bir haftadır sırf onlar böyle dedi diye sürekli çok zayıf deyip duruyor.onlarin doldurdu ile hareket ettiği için ona kızgınım.bir ton agladiktan sonra buraya yazıyorum.yazmassam daha öfkeli olacağım çünkü

