Sen çok tatlısın ya :)Eşim varikosel; bende de pco var. Çocuk sahibi olabilmemiz için tedavi şart malesef. Ama tedaviyi sürekli erteliyorum. Bu ay gideriz bir daha ki ay söz. Yaz gelsin hava soğuk. Sürekli bahanem var maşallah. Ama eşim artık bahane kabul edecek gibi gözükmüyor artık çünkü iki lafından biri çocuk yada baba olmak.
Zaten oldum olası çocuk meraklısı olamadım. Çocukları çok severim iyi de anlaşırız ama çocuk sahibi olmak için kendimi hazır hissetmiyorum. Ve son yaşadığım olaylar bende giderek büyüdü. Hafta sonu yeğenleri bizdeydi. Dayısı ile karısı sorunlarını halletmek için baş başa bir gün geçirdiler. İki çocuğunu da bize bıraktılar tüm gün. Aman yarabbim büyük olan nasıl fena koltuk tepelerinden indiremiyorum. Gel oyun oynayalım diyorum. Hadi kılıççılık, savaşcılık oynayalım; karate yapalım. İstediği olmayınca bağırıyor kendini yerlere vuruyor.. Olmadı tükürüyor hem de ne tükürmek. Bildiğin büyük insan gibi. En sonunda dayanamadım öyle değil böyle tükürülür dedim.Bu sefer eşimle kavga kıyamet. Çocukla neden çocuk oluyorsun diye. Küçüğe sataşıyor tokat atıyor. Gittiklerinde kafam balon gibiydi. Resmen haşatımı çıkardı.
Arkadaşlarının çoğunun bebeği oldu. Bebek görmesine gidiyoruz. Ya dün gece hiç uyumadı sürekli ağladı kaç gündür uykusuzum. Ya benim en sevdiğim şeylerden biri uyumak. Uykusuzluktan nefret ediyorum. Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Bana benzerse yandım. Eşimde benim gibiymiş zira.
Bunun ergenliği var. Kendi ergenliğimi hatırlamak dahi istemiyorum. Okulu var dersi var. Var da var. Bu sorumlulukları kaldırabilecek miyim bilmiyorum .
Dün akşam komşu geldi kahve içmeye. Aynı yaşlardayız hemen hemen. O çocuk da sürekli ağlıyor. Anne su ver anne acıktım. Anne bu ne. Anne gidelim. Kadın iki dakika rahat oturamadı.
Bu düşüncelerimi kimseye açamıyorum. Biraz bahsedecek gibi olsam eşim nankörlük yapma ALLAH bizi çocukla sınarsa görürsün. Ne biçim düşünceler öyle düşünemezsin diye annesiyle birlikte olup üstüme üstüme geliyorlar. Beni yadırgamayın kızmayın. İnanın ki böyle düşünmek istemiyorum kafamdan atmak istiyorum ama atamıyorum düşüncelerimi değiştiremiyorum malesef. Ve iç dünyamda çatışıyorum böyle düşünerek çok büyük günah işliyormuşum gibi geliyor.
Anlatıp rahatlamak istedim. yanlış konuştuysam şimdiden kusura bakmayın. Anne olanlar bana destek olursa çok sevinirim. Zira çocuk sahibi olmanın tek bir güzel tarafını göremiyorum.
Sen çok tatlısın ya :)
Yaşın kaç?
Tedavini ol, istemezsen yine yapma..
Biyerden başlaman lazım ama
Calışıyodun sen dimi? Eşinde bi ara işsizdi, şu mutfak masasından çorap toplayan kızcağızdın sen ?26 yaşındayım. eşim sürekli baba olma hayali peşinde. diyemiyorum ki çocuk demek sıkıntı demek. tabı kendısı işten gelınce ıkı saat sevicek sonra atcak üstüme. habire doktor araştırıyor bende sürekli masraf çıkarıyorum ya da hasta oluyorum. ama bu ay kaçış yok gibi.
başkası istiyor diye cocuk sahıbı olunmaz.
Ancak tukurmek vurmak efendım cıldırmak mesela bızım ıcın gecerlı degıl, eger oglum olmasaydı evde cok bos kalacaktım, gecelerı muhtemelen sabahlara kadar oturup oglenlere kadar uyuyacaktım. Sıkıntıdan bır suru el ısım, okunan kıtaplarım sureklı temız bır evım yasanmamıslıklarım olacaktı.
Sımdı ıse sureklı yapmam gereken seylerle ılgılı notlarım var, okunacak kitaplar, su saatler arası kesınlıkle uyumalıyım gıbı terbıye yontemlerım var. Ben mutluyum ama sen olamazsın olabılır.
Ancak ınsanın baskasının cocuguna tahammulu baska kendı canına baska bunu unutma
Buarada eşin cocuk ıcın sınanırsak gorursun demıs ama zaten sınanıyorsunuz gıbı duruyor malesef. ( sağlık problemleri)
Calışıyodun sen dimi? Eşinde bi ara işsizdi, şu mutfak masasından çorap toplayan kızcağızdın sen ?
Iş buldumu tekrardan?
Eşin için değil,yapacaksan kendin için yap zaten..
Bu hayata doyman gerekıyor bence tamam yettı bu kadar ben baska bısey ıstıyorum demelısın belkıde.çocukların yaramazlıkları beni korkutuyor. sürekli oyun oynayan etrafı dağıtan bir çocuktan çok korktum. ya dayısının çocuğu beni mahvetti resmen fobi yarattı bende. hadi çocuğun psikolojisini bozmıyım diye hanımefendi konusayım dedim 3 saat sürdü. çocuktaki psıkolojı sağlam kaldı benden taş mubarek ama benım psıkoljım gitti toparlanamıyorum resmen. bende sabahlara kadar oturuyorum sessiz sessiz el işi örüyorum çok mutluyum bu şekilde. çocuğum olunca keske daha once yapsaydım der mıyım bılmıyprum ınankı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?