çocuk korkusu

size gelen akraba çocukları tam bir felaket anladığım kadarıyla ,çocuk ailenin aynasıdır derler ,her çocuk aynı yetişmez bir çoğumuz çocuğu olmadan önce sizin gibi düşünüyordur bende dahil ,zor diye ,ama inan kucağına alınca ne şımarması ne uyumaması hiç birşey batmıyor gözüne severek yapıyorsun .eşin anladığım kadarıyla rahat bir kişiliğe sahip yazın iş bulurum nedir anlayamadım çocuk sadece istemekle olmuyor ,en büyük yük anne de ,eğer kendinizi hazır hissetmiyorsanız yapmamanız daha doğru bir karar ,sonuçta babalar genelde severken varlar çocuğun yanında ,bende tek çocukluyum iki çocuğu olan arkadaşlarımın yanına gidince ruhum daralıyor 2. olsa belki bende onlar kadar rahat davranırım yaşayamadan anlaşılmıyor yani bu işler ,umarım sağlıklı kararlar verirsiniz.
 


eşim her konuda rahat ama çocuk konusunda değil malesef. çok aşırı istekli baba olmaya hazır madden ve manen. şuanda çalışmıyor nasıl hazır hissediyorsa. ya zaten evliliğe zor adapte oldum. yemek çamaşır bulaşık hayatım bu üçgen üzerinden gidiyormuş hayatımın en güzel yıllarını evlenerek çöpe atmışım gibi hissederken birde üstüne çocuk yapmak beni dahada boğcak gibi.
 
Evleneli 1,5 yıl oldu herkes yavaştan ee bebek yok mu? sorusuna başladı.. Bir başlık anca içimdekileri bu kadar güzel anlatabilirdi ya.

Her çocuğu sevmem,kanım ısınmaz, ama sevdi mi de çoook severim.
Gel gelelim kendi çocuğum olacak fikri beni acayip korkutuyor.
Akademik kariyer yapıyorum ve sürekli bir çalışma halindeyim.Sabahım akşamım yok gibi bir şey.Kafam hep derslerle meşgul.
Akşam eve geldiğimde bazen düşünüyorum şu an bi çocuğum olsa benden ilgi beklese, veremem, yorgunum,dinlenmek istiyorum. Açıkçası bencilim de...kendime bakmayı, vakit ayırmayı çok seviyorum. Gelince kitap okuyayım,sporumu yapayım hep hep kendim üzerine kurulu...Bir de eşimle baş başa kalıp sohbet edelim,konuşalım,tartışalım...

Çocuk olunca ilgi odağı,merkezimiz hep o olacak. Yok çişi,yok kakası yok hastalığı, büyüdükçe artan sorunları... Kabus gibi geliyor bana... Yaşım 27 bu arada. Eşim de 34 yaşında...

Kendimi bir çocuğun sorumluluğunu alacak olgunlukta ve özveride görmüyorum ben...Bu yüzden de yapmıyorum..Bilmiyorum yanlış mı düşünüyorum? O karnına yerleştiği an duyguların değişecek diyorlar ama ya değişmezse?
 
Haha hep kadınlarmı trip yapcak, azda seninki yapsın zavallı
 
ya yaramaz uyumuyor sürekli ağlıyor diye çocuk yapmaktan vazgeçilir mi annelerimiz de bizleri doğurmazdı o zaman bizimde illa ki sıkıntılarımız olmuştur anne babamıza bence Allah'ın mucizesi çocuklar bizlere verdiği en güzel hediye Rabbim nasip eder inşallah isteyen herkese
 
Gözlemlerin oldukça yerinde üstüne ekleyebileceğim bişey Yok Allah gönlünüze göre versin
 
Bence siz kendinize göre çok haklısınız ama eşiniz de bana göre çok haklı. Konunun tamamını okuma fırsatım olmadı evlenmeden önce çocuk konuştunuz mu ya da evet evlenince çocuğumuz olur ya da yapmayız konularına girdiniz mi bilmiyorum. Ama bunları daha önceden eşiniz bilmiyorsa haksızlık gibi geldi. şimdi kendimi eşinizin yerine koydum kendi eşim ben çocuk istemiyorum dese ben daha farklı bir adım atardım sanırım. Belki de sonradan fikriniz değişir
 
evlenmeden önce çocuk asla düşünmüyorum dediyseniz bir mecburiyetiniz yok. ama eğer bunu konuşmadıysanız Allah nasip ederse çocuk doğurmak zorundasınız. çünkü Allah'dan başka kimse kimsenin anne-baba olma hakkını elinden alamaz. ha hala da asla derseniz bence boşanılmalı. zira konu çok önemli.
 

evlenmeden önce konuşmadık. çocuk istiyordum açıkçası bekarken ama iş ne zaman ciddiye bindi işin rengi değişti. arkadaşlarımın yarısındn fazlası cocuk sahibi onları gördükçe ürktüm. şuanda korkuyorum iyi bir anne olacağımdan şüphe ediyorum yapamıcakmışım gibi. sürekli bana engelmiş gibi. eşimde illa olcak olmazsa bosanırız demıyor ama hevesli belli çok istiyor ama bana hevesinin tamamını yansıtamıyor çünkü ya konu değiştiriyorum yada lafı ağzına tıkıyorum. sabırla benim hazır olmamı bekliyor şuanda.
 

o zaman çalışan ve sürekli sınavlarla uğraşan bi anne olarak sana şöyle söyleyim. çocuk büyütmek gerçekten zor bir iş . ama inan ellerimle ilmek ilmek ördüğüm işimden de herşeyden de vazgeçerim evladım için gerekirse o sevgi çok farklı başka çocuklar gibi illa olacak yaramazlıkları ama seni rahatsız etmicek. bir arkadaş demiş ya biz o kakaya seviniyoruz diye aynen öyle. gazına ohh maşallah diye sevinç çığlıkları atardık. şimdi tuvalet eğitimindeyiz. aman o kakaya ne maniler diziyoruz ne alkışlar düğün dernek sanki düşünsene çocuğu olmayan insana ne tuhaf gelir. ama bu yollardan geçmiş ebeveynler için gülümseten anıdır.
 
bu anlattıklarınız benim gibi 3 çocuklu bi annenin rutini artık.
gece uyumamalar. su istiyorum diye ağlamalar.
evde otururken ayakkabımı giydir diye bana getiren bebe. 2 dakika sonra çıkar diye ağlayan bebe. 2 dakika sonra giydir diye sızlanan 16 aylık bebe.
bunlar normal şeyler ki anne için.
ve ben onlarla çok mutluyurm.
zor da olsa iyi ki varlar. Allah eksikliklerini göstermesin inşallah
 
Yok
eylemesra .!.:
çok salakça görünebilir ama biz anneler bebeğimiz kaka yapınca bi seviniyos kiiiyapmayınca karnı ağrıyo da
Genişletmek için tıkla...
Yoo neden salakça olsun ki, çok doğru kabız olup yapmaması daha mı iyi.
Ya bana hiç bir zaman çocuğumun kusmuğu, kakası sümüğü hiç ama hiç itici gelmedi ki.
Ayy yerim ben yavrumu
 
elifff_____ .!.:
Bende senin gibi düşünüyorum
Bende annelik duygusu yok işte çocuğu fazlalık olarak görüyorum ve eşiminde hep dilinde nolcakbilmiyorum
Genişletmek için tıkla...
Siz evlenmeden eşlerinizle konus muyor musunuz cocuk mevzusunu.istemiyorsanız cocuk istemeyen kisilerle evlenirsiniz.Annelik yada babalik duygusunu kimse kimsenin elinde alma hakkı yok(tabi çoçuk oluyorsa) olmuyorsa yapıcak birşey yok.
 

Bu anlattıklarınız bende hep düşünmüşümdür ara ara
Yine de doktor çocuğun olmaz deyince epey sarsılmıştım
Bende sizin gibi çok da çocuk meraklısı olmadım hiç bir zaman
Herkes anne olmalı, olacak diye bir kural yok
Gerçekten sabır işi çocuk büyütmek
 
Biraz agır olucak ama şu ata sözü inanın çok dogru.Eşeğe semeri ağır gelmez.sizin olunca inanın hiç biri ağır gelmiyor.agır gelse bir doguran bidaha doğurmaz.hepsi severek yapılıyor.zamanınız varken tedavinizi olun sonra gec olmasın üzülmeyin.
 

farkli bir acidan bakiyorum olaya.
her allahin gunu basina bir sey gelir ve koruyamazsam diye korkuyorum. yaptigim hatalarin bedeli ya onun basina gelirse diye uykularim kaciyor. biri yan gozle baksa atmaca gibi saldiriyorum. bu paranoya ile yasamak cok zor. planlayarak olsa asla anne olmazdim cunku anneligi idame ettirebilecek sukunet, serin kanlilik bende yok.
gerekce ne olursa olsun karara saygi duymak gerek. istemiyorsaniz yapmayin.
 
cnm ben bekarım ve 32yım kendımı evlılıge ve de cocuk yapmaya hazır hısetmıyorum yegenlerım var 3 tane cocuk duygusunu onlarda yasadım hastalıkları sorumlulukları cok iyi bılırım. bekarlıgın ve cocuksuzlugun keyfını cıkarıyorum :)
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Çocuğum olduktan sonra yaşadığım pişmanlık hissi…
3 4 5
Yorumlar
97
Görüntüleme
7K
Kelebekhayati
A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
4K
myday8888
Boşanmak ya da boşanmamak.
7 8 9
Yorumlar
160
Görüntüleme
7K
gisla
Eşim neden böyle hissetti ? Neydi bu..
17 18 19
Yorumlar
365
Görüntüleme
18K
fatma1284
F
M
Bir kızım var ve oğluma hamileyim boşanmak istiyorum
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
pamuk musun nesin
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…