• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çocuk meselesi

Zeynzd

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2019
55
139
93
25
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )
 
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )
Çocuk istemediğiniz halde sırf olmazsa diye yapmak çok yanlış. Birde eşiniz bu kadar yardımcıyken istiyorsanız da denemekdem zarar gelmez
 
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )
Psikolojik hazır değilseniz asla ama asla çocuk yapmayın. Ilk çocuktan biliyorsunuzdur. Çocuk olduğunda uykusuz geceler, kucakta gezdirmeler, asla dinlenememe bir sürü sorumluluk ve zorluk barındırıyor. 2.5 aylık bebeğim var. Eski hayatımı çok özlüyorum. Çok yoruluyorum. Sitede herkesi uyarıyorum, yeniden başa dönmeye hazır mısınız
 
Şeffaf olmanız gerektiğini düşünüyorum.
Aynı zamanda yerinizde olsaydım eş ısrarına boyun eğmezdim. Sizin ne istediğiniz daha önemli.
 
Ben olsam eşime söylerdim ama çocuğum 1 yaşındayken tekrar anne olmayı düşünmezdim. Bekar birisi olarak belki 1 tane yeter diye düşünürdüm ya da hiç çocuk istemem bundan emin değilim. Bebek, çocuk bakımı gerçekten çok sabır,emek istiyor. Siz de taze bir anne olarak biliyorsunuz zaten. Sırf bu ihtimalden dolayı çocuk yapmak zorunda değilsiniz. Yumurta dondurma işlemi yaptırabilirsiniz.
 
Eşinizden saklamayın bu evliliğinize zarar verir. Oturup konuşun eğer ileride üç beş sene sonra çocuk düşüniyorsanız ikiniz de, o zaman yaşınız gençken ve genetik sorun var diyorsunuz genetikli tüp bebek yaptırın şimdiden yumurtalarınızı toplayıp döllendirip genetik teste yollarlar. Bu yaşınızdaki yumurtalarınız ileri yaşlardan daha kaliteli olacaktır. Pgt sonucu da sağlıklı gelenleri dondurursunuz. İsterseniz embriyo transferini beş sene sonra yaptırın. Embriyolarınız saklı kalsın. Bu benim fikrim yine de siz eşinizle konuşmalısınız.
 
Çok geçmiş olsun. Kızlara katılıyorum, eşimden saklamazdım. Çocuk konusu tamamen sizin bileceğiniz iş ama sağlık konusunda bir şey saklamayın bence.
Gönlünüzce olsun her şey 🌷
 
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )
Genetik rahatsızlık dediğiniz ne ki?.İlk hamileliğinizde İlk ayda hamile kalmişsanız bu sefer de çok beklemeden hamile kalırsınız.bu tarz şeyler çoğunlukla nasıl başlamışsa öyle gidiyor.oldukça doğurgan bir yapın var demek ki.düşse düşse ne kadar düşecek? İlk ayda olmaz 3,5 ay sonra olur.hatta böyle böyle birşeyler vardı hemen olmaz dedik denemeye başlayalım dedik yine İlk aydan hamile kaldım diye konu açacağıniza o kadar eminim ki.bu doğum işlerinde doktor moktor hikaye.tamamen allahın işi.doğumla ölümü kimse bilemiyor işte.doktorlar da bir şunu öğrenemedi.doktorların şahane durumdasın İlk aydan hamile kalırsın demesiyle, senin hamile kalman mucize demesi arasında hiçbir fark yok şu an bana göre.olmayanın yine olmuyor olanın yine oluyor.bak dene gör o kadar eminim.😄
 
Psikolojik hazır değilseniz asla ama asla çocuk yapmayın. Ilk çocuktan biliyorsunuzdur. Çocuk olduğunda uykusuz geceler, kucakta gezdirmeler, asla dinlenememe bir sürü sorumluluk ve zorluk barındırıyor. 2.5 aylık bebeğim var. Eski hayatımı çok özlüyorum. Çok yoruluyorum. Sitede herkesi uyarıyorum, yeniden başa dönmeye hazır mısınız
Hiç hazır değilim daha yeni yeni uyumaya başladım. Gerçekten aşırı hareketli bir çocuk azıcık sakin olsa hiç düşünmeden 2. Çocuğu düşünürdüm herhalde bilemiyorum
 
Eşinizden saklamayın bu evliliğinize zarar verir. Oturup konuşun eğer ileride üç beş sene sonra çocuk düşüniyorsanız ikiniz de, o zaman yaşınız gençken ve genetik sorun var diyorsunuz genetikli tüp bebek yaptırın şimdiden yumurtalarınızı toplayıp döllendirip genetik teste yollarlar. Bu yaşınızdaki yumurtalarınız ileri yaşlardan daha kaliteli olacaktır. Pgt sonucu da sağlıklı gelenleri dondurursunuz. İsterseniz embriyo transferini beş sene sonra yaptırın. Embriyolarınız saklı kalsın. Bu benim fikrim yine de siz eşinizle konuşmalısınız.
Yorumunuz için teşekkür ederim ama eşim bunu duyduktan sonra kabul etmez böyle durumu. Hemen denemeye başlayalim olmazsa tüp bebek vs der :(
 
Yorumunuz için teşekkür ederim ama eşim bunu duyduktan sonra kabul etmez böyle durumu. Hemen denemeye başlayalim olmazsa tüp bebek vs der :(
Söz geçiremeyecekseniz söylemeyin.zaten hiç etkisi olmuyor bu tarz durumların bana kalırsa.
 
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )
Eşinizden saklamamalısınız , bu bir evlilik çocuk kararı da birlikte verilmeli. Gerekirse başka bir doktora eşinizle gidin
 
hazır olmadıgınızı hissetiğiniz durum ne? olaki hemen oldu, bahsettiğiniz durumlarda herkes ok gibi görünüyor
 
Merhabalar öncelikle yaklaşık 4 senelik evliyim 1 çocuğum var 1 yasında. Dün tahlil sonuçlarımı dra gösterdiğimde cocuğumun olma ihtimalinin çok düşük olduğunu, eğerki ikinci bir çocuk istiyorsam ilerlemeden harekete geçmem gerektiğini söyledi. Genetik bir rahatsızlık varmış, ilerlemiş ve ben bunu başka bir hastalık için gittiğimde öğrendim. İlk cocugumda planladığımız ay hamile kalmıştım duyunca ufak çaplı şok yaşadım. Evet ikinci çocuk istiyorduk ama şuan değil çocuğum çok küçük hazır değilim.
Aslında sorun burada başlıyor. Eşim tam çocuk-kalabalık aile sevdalısı... Yarın sabah işten gelecek telefonda geçiştirdim yiz yüze konuşuruz vs diye. Bunu duyarsa vakit geçmeden 2. Çocuğu isteyecek ama ikimizde hazır değiliz sırf ya olmazsa diye olacak yani. Ama ya olursa? Sonuçta imkansız değil sadece daha zor.
Sizce bu hastalıktan eşime bahsetmeli miyim? Yoksa akışına mı bırakmalıyım? Bahsetmemek ona haksızlık olmaz mı?
((Maddi olarak iyi durumdayız o yönden sıkıntı yok eşim elinden geldiğince yardıö ediyor ama çok yoğun cslısıyor gecesi gündüzü yok. yemek/temizlik niye yapmadın demez ne yetişirse o 3 gün makarna ver yer.) )

Tabi ki eşinizden saklamayın. Emin değilseniz embriyo dondurursunuz. Saklanacak bir şey değil bu.
Ya da hemen denersiniz yardımcı desteği alın.
 
Back
X