- 28 Mayıs 2012
- 3.972
- 2.656
- 373
- Konu Sahibi happybeautydaughter
-
- #21
oyle tabıkı canım ben neler yasadım bı allah bılıyo bır ben,yazsam roman olur.. benım eşim allahım ne verırsen ver ver ıste dıyodu.. oglum otizimlibu dünyada ınsanın evladı ıle sınanması kadar zor bısey yok
ALLAH TAN SAGLIK SIHHATLI HAYIRLI EVLATLAR DILEYIN
Ailem yok diye onlara annem babam kardeşim gibi sarıldım. Sandım ki onlarda bana öyle sarılır. Önceleri anlamıyordum lafların nereye gittiğini.Onları tanıdıkça ne demek istediklerini de anladım. HEr bir şey söylediklerinde sustum içimden sabır diledim Allahtan. Ne zaman üstüme gelseler eşim elinden tuttuğu gibi biz gidiyoruz dedi,götürdü beni oradan. Ama anlamıyorlardı. Takmışlardı bir kire kimsem yok,param yok,çalışıyorum ama asgari ücret,evimiz kira her şeyimiz borç,onlara bir tek havlu hediye edebiliyordum bütçemden ayırıp. Ama onlar bana bir tane bile hediye almadılar. Çocuklarına bayramda 50 şer lira toplayıp verebildim. Tüm gün bayram konusu bu oldu eşim yokken bana cimri mi demediler fakirliğimi yüzüme mi vurmadılar? Sabrettim. Ama şimdi onların çocuğu oluyor. Benim yok. Allahım sağlıklı sıhhatli aklı yerinde bir evlat nasip etsin bana inşallah. İyi ki varsınız hanımlar. Hepinizden nasıl da bulamayacağım bir destek aldım. Allah hepinizden razı olsun. Allah ne muradınız varsa versin.
tam oldu dedik.kimyasal hamilelik oldu 2 ay önce.doktor iki ay daha deneme olmaz dedi.3 ay daha deneyeceğiz. Hem pko var hem de yumurtam olmuyor. Kaderim benim..
Merhaba Hanımlar,
Sinirim öyle bozuk ki.Bir buçuk yıllık evliyim.Annem babam yok.Uzun yıllar önce onları kaybettim.Kimsesizdim evlendiğimde,eşimle büyük bir aşkla evlendik. En başından beri kimsesizliğimi hep hissettiren bir eş ailesi ile karşı karşıyayım.Bir görümcem bir eltim var.İkisininde birer erkek çocuğu var ve biz de evlendiğimizden beri hep kız çocuk isterdik.Babası hep onların yanında beni rencide edecek sözler söyler dururdu.Eve gidene kadar susar belli etmez gece eşim uykuya daldığında gözyaşlarımı akıtırdım.Gel zaman git zaman evliliğimizin 6.ayında daha sormaya başladı hepsi ne zaman çocuk yapacaksınız diye?Biz de olmuyor diyemediğimizden zamanı değil deyip geçiştirdik hep.Evliliğimizin 1.yılının dolmasına yakın eltim sizin çocuğunuz olmuyor dedi gülerek.Sonra eşimin ailesi de bu cümleleri kurmaya başladı her ziyaretimizde.Yaşadığım acıyı siz düşünün.Görümcem bir gün herkesin içinde dedi ki sizin çocuğunuzun babaannesi,dedesi olacak ama anneanne ve dedesi olmayacak.O çocuk hep eksik kalacak bizim çocuklarımızın yanında ezik kalacak dedi.Öyle üzüldüm ki.Eşim de bu olayın üzerine yeter artık eşimle dalga geçiyorsunuz kızın parası yok ailesi yok diye daha fazla hor görmesine izin vermeyeceğim dedi ve taşındık.Şimdi öğreniyorum ki bana bunca kötülüğü yapan görümcem de eltim de hamile üstelik 3 aya doğuyor bebekleri hem de kız......VE benim çocuğum olmuyor.Ölüyorum arkadaşlar,bazen diyorum ki içimden sen onları kıskanıyorsun,onların 2.çocuğu oluyor benim olmuyor,hala eşimin yüzüne vurup ayırmaya çalışıyorlar..Ölüyorum arkadaşlar onların 2.çocuk istemedikleri halde bebek sahibi olmalarına benim olamama,bu kadar kötülük yapıp bu mutlulukları yaşamalarına.Ben onların bebekleri doğduğunda onları hastanede nasıl mutlu olmuşum gibi ziyaret edeyim arkadaşlar..Ölüyorum içim yanıyorrr...Şimdi daha çok yüzüme vuruluyor olmayan çocuğum ölüyorummm..Yardım edin ne olur
Ailem yok diye onlara annem babam kardeşim gibi sarıldım. Sandım ki onlarda bana öyle sarılır. Önceleri anlamıyordum lafların nereye gittiğini.Onları tanıdıkça ne demek istediklerini de anladım. HEr bir şey söylediklerinde sustum içimden sabır diledim Allahtan. Ne zaman üstüme gelseler eşim elinden tuttuğu gibi biz gidiyoruz dedi,götürdü beni oradan. Ama anlamıyorlardı. Takmışlardı bir kire kimsem yok,param yok,çalışıyorum ama asgari ücret,evimiz kira her şeyimiz borç,onlara bir tek havlu hediye edebiliyordum bütçemden ayırıp. Ama onlar bana bir tane bile hediye almadılar. Çocuklarına bayramda 50 şer lira toplayıp verebildim. Tüm gün bayram konusu bu oldu eşim yokken bana cimri mi demediler fakirliğimi yüzüme mi vurmadılar? Sabrettim. Ama şimdi onların çocuğu oluyor. Benim yok. Allahım sağlıklı sıhhatli aklı yerinde bir evlat nasip etsin bana inşallah. İyi ki varsınız hanımlar. Hepinizden nasıl da bulamayacağım bir destek aldım. Allah hepinizden razı olsun. Allah ne muradınız varsa versin.
Merhaba Hanımlar,
Sinirim öyle bozuk ki.Bir buçuk yıllık evliyim.Annem babam yok.Uzun yıllar önce onları kaybettim.Kimsesizdim evlendiğimde,eşimle büyük bir aşkla evlendik. En başından beri kimsesizliğimi hep hissettiren bir eş ailesi ile karşı karşıyayım.Bir görümcem bir eltim var.İkisininde birer erkek çocuğu var ve biz de evlendiğimizden beri hep kız çocuk isterdik.Babası hep onların yanında beni rencide edecek sözler söyler dururdu.Eve gidene kadar susar belli etmez gece eşim uykuya daldığında gözyaşlarımı akıtırdım.Gel zaman git zaman evliliğimizin 6.ayında daha sormaya başladı hepsi ne zaman çocuk yapacaksınız diye?Biz de olmuyor diyemediğimizden zamanı değil deyip geçiştirdik hep.Evliliğimizin 1.yılının dolmasına yakın eltim sizin çocuğunuz olmuyor dedi gülerek.Sonra eşimin ailesi de bu cümleleri kurmaya başladı her ziyaretimizde.Yaşadığım acıyı siz düşünün.Görümcem bir gün herkesin içinde dedi ki sizin çocuğunuzun babaannesi,dedesi olacak ama anneanne ve dedesi olmayacak.O çocuk hep eksik kalacak bizim çocuklarımızın yanında ezik kalacak dedi.Öyle üzüldüm ki.Eşim de bu olayın üzerine yeter artık eşimle dalga geçiyorsunuz kızın parası yok ailesi yok diye daha fazla hor görmesine izin vermeyeceğim dedi ve taşındık.Şimdi öğreniyorum ki bana bunca kötülüğü yapan görümcem de eltim de hamile üstelik 3 aya doğuyor bebekleri hem de kız......VE benim çocuğum olmuyor.Ölüyorum arkadaşlar,bazen diyorum ki içimden sen onları kıskanıyorsun,onların 2.çocuğu oluyor benim olmuyor,hala eşimin yüzüne vurup ayırmaya çalışıyorlar..Ölüyorum arkadaşlar onların 2.çocuk istemedikleri halde bebek sahibi olmalarına benim olamama,bu kadar kötülük yapıp bu mutlulukları yaşamalarına.Ben onların bebekleri doğduğunda onları hastanede nasıl mutlu olmuşum gibi ziyaret edeyim arkadaşlar..Ölüyorum içim yanıyorrr...Şimdi daha çok yüzüme vuruluyor olmayan çocuğum ölüyorummm..Yardım edin ne olur
Polikistik Overim var ve düzenli yumurtam gelişmiyor. Doktora göre sorun benim stres dolu bünyem. Çünkü fiziki sorun yok test yaptı sorun yok..Yine de bu halimi bir ben bir eşim yaşıyor. Üzülüyorum arkadaşlar çok üzülüyorumm. Ne yeni gelinliğimi anladım ne bir şeyimi yaşayabildim. Üstelik çocuklarını da öyle çok sevdim ki. Hep gördüler nasıl oynardım onlarla sarılırdım onlara..Çekeceğim varmış hayatta..Şimdi bir de hastanede bebeklerini görmek varmış kaderde...Bile bile daha mutlu rolü yapacaklar yine bana laf söyleyecekler nasıl kaldırıcam bunu ben arkadaşlar..İçimde bir şeyler sönüyor sanki
Ailem yok diye onlara annem babam kardeşim gibi sarıldım. Sandım ki onlarda bana öyle sarılır. Önceleri anlamıyordum lafların nereye gittiğini.Onları tanıdıkça ne demek istediklerini de anladım. HEr bir şey söylediklerinde sustum içimden sabır diledim Allahtan. Ne zaman üstüme gelseler eşim elinden tuttuğu gibi biz gidiyoruz dedi,götürdü beni oradan. Ama anlamıyorlardı. Takmışlardı bir kire kimsem yok,param yok,çalışıyorum ama asgari ücret,evimiz kira her şeyimiz borç,onlara bir tek havlu hediye edebiliyordum bütçemden ayırıp. Ama onlar bana bir tane bile hediye almadılar. Çocuklarına bayramda 50 şer lira toplayıp verebildim. Tüm gün bayram konusu bu oldu eşim yokken bana cimri mi demediler fakirliğimi yüzüme mi vurmadılar? Sabrettim. Ama şimdi onların çocuğu oluyor. Benim yok. Allahım sağlıklı sıhhatli aklı yerinde bir evlat nasip etsin bana inşallah. İyi ki varsınız hanımlar. Hepinizden nasıl da bulamayacağım bir destek aldım. Allah hepinizden razı olsun. Allah ne muradınız varsa versin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?