çocuk yapmakta kararsızlık,bana yardımcı olabilir misiniz?

mad1410

Bitanesi'nin Bitanesi
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2011
445
269
103
Arkadaşlar ben 4 yıllık evliyim,yaşım 29 olmak üzere...Çocuk yapmak konusunda karasızlık yaşıyorum,eşim çocuk istemiyor,sen istersen yapabiliriz ancak geceleri kalkıp ilgilenmem onun sorumluluğunu almam diyor.Ben de kilo alma ihtiamalini bile kafama takıyorum,bir gün anne olmak istiyorum,ertesi gün hazır değilim henüz diyorum.Ama bir taraftan da yaşım geçiyor...Deneyim ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz seviniri.Teşekkür ederim.
 
Kızlar fikir verebilecek kimse yokmu?Özellikle hamile ve çocuk sahibi olanlar ne düşünüyor?????????
 
canım çocuk dünyanın en güzel şeyi.anne olmak ise dünyalara bedel.ben mucizeme kavuşmak için 2 yıl bekledim.tedaviler operasyonlar acılar.ama şimdi karnımda minik tekmelerini hissedince herşeyi unutuyorum sadece mutluluk kalıyor.bence iyi düşün.tam anlamıyla hazır olmalı bence insan.eşin sorumluluk almak istemiyormuş.2 kere daha düşün derim ben.bebek basit bişey değil çünkü oldu mu geri dönüşü yok çok büyük sorumluluk.tam olarak hazır hissetmeden yapılmamalı bence.
 
Arkadaşlar ben 4 yıllık evliyim,yaşım 29 olmak üzere...Çocuk yapmak konusunda karasızlık yaşıyorum,eşim çocuk istemiyor,sen istersen yapabiliriz ancak geceleri kalkıp ilgilenmem onun sorumluluğunu almam diyor.Ben de kilo alma ihtiamalini bile kafama takıyorum,bir gün anne olmak istiyorum,ertesi gün hazır değilim henüz diyorum.Ama bir taraftan da yaşım geçiyor...Deneyim ve fikirlerinizi benimle paylaşabilirseniz seviniri.Teşekkür ederim.

Merhaba..
Sırf "yaşım geçiyor" telaşı yüzünden çocuk yapmaya sıcak bakmıyorum. Aslında bir yandan da eşinin çocuk doğduktan sonra fikrinin değişeceğini düşünüyorum..
Ama önemli olan ikinizin de istemesi, bence en azından 6 ay,1 sene daha ertele bakalım bu fikri belki o meşhur biyolojik saat çalar :)
 
güzelim çocuk ha dedimi olmuyor. yaşın çok geç olmadan düşün derim ben. sen bir kere bismillah deyip başla. bakalım Allah hemen verecekmi? sen hele bir doğur bak eşin bu söylediklerini nasıl unutacak. onun mutluluğu için yeri gelecek kavga bile edeceksiniz. evlat sevgisi hiçbir şeye benzemez. kilo almak diyorsunya düşün annelerimiz, diğer kadınlar kilosunu korumak isteseydiler şu an belkide bizler olmazdık. kilo sonradan verilir ama herzaman anne olunmaz. bu söylediklerim bir düşün istersen. düşünsene bir çocuğun sana anneeee diye seslendiğini, sarılıp öptüğünü, senden başka kimselere gitmediğini. geç bile kalmışsın.
 
canım çocuk dünyanın en güzel şeyi.anne olmak ise dünyalara bedel.ben mucizeme kavuşmak için 2 yıl bekledim.tedaviler operasyonlar acılar.ama şimdi karnımda minik tekmelerini hissedince herşeyi unutuyorum sadece mutluluk kalıyor.bence iyi düşün.tam anlamıyla hazır olmalı bence insan.eşin sorumluluk almak istemiyormuş.2 kere daha düşün derim ben.bebek basit bişey değil çünkü oldu mu geri dönüşü yok çok büyük sorumluluk.tam olarak hazır hissetmeden yapılmamalı bence.

kendini hazır hissetmeden asla yapma derim eşinden önce sen önemlisin burda çocuk sorumluluk fedakarlık ister ve çok büyük sabır ister bende kendimi hazır hissettim ama degilmişim ilk bebegimi annem büyüttü arada çocuga olan oluyo bekle biraz daha derim
 
"hazır olmak" ne demektir.sence bir gün gelip "tamam bu iş için çok hazırım" diyebilecekmisin ?
insanın aklındaki soru işaretleri hiç bitmiyorki,hep bi endişe oluyor,hep nasıl'ları oluyor.
ama ilk ay deneyipte o çift çizgiyi göremediğinde insan,bak ikinci ay nasıl yanıp tutuşuyor hamile olmak için.

yeni evlenenlere genelde bi iki yıl keyfini çıkarın diyorum.çünkü çocuktan sonra biçok şey değişiyor haliyle.ama bunlar bizim adapte olamayacağımız şeyler değil,aksine o değişikliklerle evlilik tamamlanıyor.

4 sene uzunca bir süre,siz yeterince başbaşa kalmışsınız artık :) sen şimdi hamile kalıp doğurayım desen yaşın 31 olacak ve doğum için pekte erken biyaş sayılmaz diye düşünüyorum.
yaş ilerledikçe insan sorumluluk almaktan kaçınıyor,sabır tükeniyor bir yaştan sonra.hele çocuk büyütmek dünyanın en zor işi gibi geliyor.

bu arada eşini anlayamadım,ne demek sorumluluk alamam.baba olmak istemiyormu.bence blöf yapmış,aslında oda istiyor ama doğumdan sonrası için kendini garantiye almış "ben sana söylemiştim" demek için.

sen bi iki ay çocuk mevzusunu açma bakalım,kendi açacakmı ? eğer açmazsada yapacak bişey yok,sen tekrar hatırlatırsın ve başlarsınız çalışmalara:34:
 
merhaba
Seni cok iyi anliyorum . benim ilk kizim plansiz ve zamansiz bir sekilde geldi.
icten ice istiyor ama esimde sicak bakmadigi ve yeni evli oldugumuz icin hic bahsini etmiyordum
kizima hamile oldugumu ogrenince panikledik esim hatta aldiralim daha yasimiz cok erken dedi.
ben kabul etmedim. ama bu fikrinden dolayi onada kizamiyorum cunku daha yeni evliydik.
neyse kizimiz dunyaya geldi esim o siralar yurtdisindaydi. ben Turkiyede dogum yaptim onun aileside benim evime geldi
ve sikintili bir surece merhaba demis oldum.sonra esim geldi ve biz birlikte tekrar y.disina gittik.
orda yalniz kaldim cok ve kizim cook mizmizdi ordada zorlandim ama 1 yasina gectikten sonra hayatimiz
guzellesmeye basladi. suan kizim 2,5 yasinda krese gidiyor. biraz inatc ama oda normal 2 yas sendromu varmis sanirim . bunlar benim yasadiklarim. bebek maaesef cok zor buyuyor icinde bulundugun sartlarda bunu etkiliyor.
simdiki aklim olsa farkli davranirdim diyorum. neyse gecen gecti artik.
bazen insan kendini cesaretsiz hissetsede , sorumluluk almaktan kacinsada hayatinda gercekleri var
benim yasim 28 . 2 . bebek icin 4 ay bir dusunme surecinden sonra karar verdim.
karar verdim diyorum cunku bundan esimin haberi yok onuda yavas yavas havaya sokuyorum.
cunku benim esimde bebekken sorumlulugu cok paylasmadi .
ama simdi gayet guzel iletismleri var. aksamlari ikisi bir disari cikip hava aliyorlar mesela. babasi ona sut ismarliyor
dertlestik biraz kizimla diyor oda bir heyecanla yaptiklarini anlatmaya calisiyor. bunlar paha bicilmez seyler.
esinin cesaretsizligi senin hevesini kirmasin. sen bence basla calismalara biran once. bu arada ben istiyorum hemen olucak diye dusunme ben gecen ay ugrastim ama hamile kalamadim ki hic bir sorunum yok. spiralle hamile kalmis ve hapla da kimyasal gebelik gecirmis biri olarak soyluyroum bunu. insallah cok ugrasmdan kucagina alirsin bebegini.
 
bundan 2 ay önce bende senin durumundaydım...evliliğimizin 5. yılına girdik yaşım 30 olmak üzere ...eşimde istemiyordu bende zaten kararsız olduğum için üstüne düşmüyordum .....temmuz ayında mantar hastalığından dolayı doktora gittim ve 4.2 cm sol tarafta çikolata kistim olduğunu öğrendim ve şok oldum hiçbir şikayetim yoktu ....üzerine birde doktorun ameliyat gerekebilir çocuğun olma ihtimali zor bu durumda v.s dediğinde nefes alamadığımı hissettim ben mantara çare ararken neler duyuyordum :30:
doktordan çıkınca kendimi okadar kötü hissettimki çocuğa hazır olmayan ben çocuğum olmayacakmı diye kahrolmaya başlamıştım :58:eşime anlatınca durumu oda şok oldu hiç çocuk istemeyen adam ne gerekiyorsa yaparız canım dedi ve çok üzüldü olmazsa diye onada bir ayrı şaşırdım tabi:53:bir anda hazır oluverdim anne olmaya şimdi de bekliyoruz olucakmı diye ...doktor 3 ay deneyin olmazsa tedaviye başlarız dedi .....2 ayrı doktora daha gittim onlardanda aynı cevabı aldım hiç aklıma gelmezdi birgün bunları hissedeceğim ne kadar basitmiş konuşmak !eşim de dedi çok büyük konuştuk galiba şimdide arıyoruz dedi :43:Allahım kimseyi aratmasın şimdi hamile olsam dünyalar benim olur çocuğa neredeyse karşı olan eşim test yapsana diyor sürekli düşün...
lütfen erteleme ben anladım bunun hazırlığı falan yok canım ...bebeğin olunca eşin emin ol senden daha düşkün olacaktır...benim hikayem böyle paylaşmak istedim :71:
 
Sanırım erkekler bu konuda daha çekimser ama arkadaşlara katılıyorum bebek doğduktan sonra çok farklı oluyor düşünceleri...
Ben evliliğim çok yeni olmasına rağmen anne olmayı çok isteyen biri olarak diyebilirim ki,
Anne olmak istiyorum çünkü büyüdükçe küçülen ve tatsızlaşan bu dünyamın yeniden yaşanılacak bir yer olmasını istiyorum,
minik bir sesin alışveriş merkezinde arkamdan anneeeeeee trene binmek istiyorum diye bağırmasını istiyorum,
ögrendiği her yeni bilgi de nasıl heyecanlandığını ve minicik bir bebekken bile en sevdiği tek tanıdığının ben olmasını istiyorum,
tek bir yüz hareketimle dünyanın en güzel gülümsemesini görmek istiyorum,
çizgi film kahramanlarını yakından tanımak ve ara ara sinemada bu filmleri izlemek istiyorum,
karnım çok acıktı ama evde ya da dışarda tek başına yemek yenmiyor en yakın arkadaşımı istiyorum,
evim kirli kalmışsa,yemek yapmamışsam ya da benzer bir sürü sebepte dokunulmaz bahanemi istiyorum,
hamile değil misin? seslerinin kesilmesini istiyorum....
herkes kahraman olmak ister, spiderman olamayacağıma göre anne olmak istiyorum ve isteyen herkese Rabbimden dilekte bulunuyorum
anne olabilsinler diye... :26:
 
Kızlar paylaşımlarınız beni çok etkiledi teşekkür ederim.Gerçektende sanki çocuk hemen olacak demek yanlış bişey..Çünkü bizde adetime 1 hafta kala korunmadık hiç..Ben hamile kalmış olabilirim demiştim,ancak bi baktım bişey yok...Yani belki de hamile kalmam aylar sürecek..Allah korusun olmamasıda beni korkutuyor...Sizce doktora gideyimmi
 
Aslında bence eşimde istememyan cebime at yapıyor,geçen cocuğumuz olsa üzülürmüsün dedim,hayır ddedi...çocuk yapalım dedim aslında haklısın yaşımızda geldi dedi...ama ben geceleri falan ilgilenmem diyor..bu beni korktuyor açıkcası,ben çalışan bi bayanım..ya destek olmazsa...acaba çocuk olsa bu fikri değişir mi...çocukları çok seviyor...
 
Annemlerde yap artık falan diyor...Şuan tek sıkıntım eşim yaımda değil,başka ilde...biz devlet memuruyuz tayin falan durumları 1 sene ayrı kalıcaz...ayda 1 görüşüyoruz,eğer hamile kalırsam bu süreçte eşim yanımda olamayacak,ben annnem ve babmın yanında kalıyorum,onlardan utanırmıyım eşim bu süreçte benden uzakta olduğu için babalığa adapte olmasında bı sıkıntı yaşarmı yada benim psıkolojim ıyice bozulurmu acaba:43:
 
ay_82 sana Allahtan acil şifalardiliyorum canım...Umarım bekladiğin haberi en yakın zamanda alırsın.
 
babaliga adapte olucakmi olmuyacakmi diye hic dusunme bence. Babasi benim kiz 3 aylik olunca gordu ilk o zaman
kucagina aldi. cunku yurt disindaydi.
tamam bebekken cok yardim etmedi ben zorlandim ama herkesin yapsi farkli.
sen o sana yardim etmeyecek diye korkarsan hic cesaret edemezsin. Annen yardim eder.
zaten erkeklerde ne yapabilirki kucucuk bebege.
emziremez becerip altini degistiremez. kimseye kalmiyor o isler cani gonulden yapmak geliyor
ilk zamanlar uykusuz kalicaksin ama inan oda geciyor ben simdi uyuyabiliyorum.
hasta olmadigi surece bolunmuyor uykumuz.
cok yorgun oluncada atarsin annenin kucagina gider yatarsin.
bunlari dusunme. ve yumurtlama gununude dikkate alarak calismalara basla :))
 
Back
X