Bakamayacağı çocuğu yapanların bencilliği yanında çok masum bir bencillik bence hep konuşur onlar zatenIstemiyorsanız istemiyorsunuz zorla değil yaToplumun bu konuda koyduğu baskı çok edepsizce ve saçma. Toplum ne baskı kuracaksa kadınların üstüne kruuyor zaten, erkekler ellerini kollarını sallayarak geziyor.
Bu arada bu konuyu keşke hiç açmasaydınız şimdi bencilsin şusun busun yazanlar çıkacak, onlar melek nasıl istemezsin püüü diyen 3 çocuklu ablallar gelecek bir de ben istiyorum çocuğum olmuyor sen nasıl istemezsinciler var onları unutmayalım
sen bekar değil miydin ne çocuğu ayoll?yaşında gençUzuuuunca bir süre ilk doğduğu andan yaşına girdiği ana kadar yeğenime baktım Allah’ın sevgili kuluymuşum da fragmanın bir kısmını capcanlı yaşayıp çocuklu bir hayatın bana göre olmadığını görüp çocuk yapmama karar alabilmişim…Deneyip gördükten sonra pişman olmayacağımı da fark etmiş oldum on numara oldu…Sırf yaşım geçmesin,millet laf etmesin ya da ilerde bana baksın diye neden böyle bir yola gireyim ki hem bana yazık olur hem de ona…
Çokzel daha içerdeyken bileSorulabilecek en yanlış yerde sormuşsunuz bu soruyu. Şimdi çocuğun ne kadar güzel bişey olduğunu dinleyeceksiniz bol bol
Canım sen bence böyle düşünüyorsan bencede cocuk yapmaman daha hayırlı. Eger kararlarında net isen pişman olmazsın ileride diye düşünüyorum10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Forum kadınlarının "annelik" özetini yazmışsınız gerçekten. Bir başkasının çocuğu olmuyor diye neden olanlar doğurmak zorunda anlamıyorum. Toplumda bu kadar şükürcülük, kabul anlayışı var madem, bu forumda neden bu kadar konu açılıyor. Herkes de bekarları düşünüp kocasına katlansın o zaman. Ay bu yapamadığını başkasına zorlamaktan öte bir şey değil.Bu arada bu konuyu keşke hiç açmasaydınız şimdi bencilsin şusun busun yazanlar çıkacak, onlar melek nasıl istemezsin püüü diyen 3 çocuklu ablallar gelecek bir de ben istiyorum çocuğum olmuyor sen nasıl istemezsinciler var onları unutmayalım
Hani olur da ilerisi için olursa diye dedimsen bekar değil miydin ne çocuğu ayoll?yaşında genç
Yumurtalığınızı donduruverin ne olacak ki ne kaybedersiniz belki ilerde isteyeceksiniz pişman olmamış olursunuz . Bana çok normal geliyor baskıyla annelik yapılmıyor. Bı kere evlat sahibi olmak çok zor sağlıklı olsada sağlığı yerinde olmayınca hele. Bilmiyorum gerçekten ağır zor bir imtihan . Çok güzel bundan da bahsetmek istiyorum. Allah kim istiyorsa nasip etsin . Ancak zorluğu öyle böyle değil kendinizi unutuyorsunuz10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
O bende de vardı. Hatta yeğenlerimle o kadar çok mutluydum, sürekli ilgilenirdim, eğlendirirdim ki anneliğim de öyle olacak sandım. Değilmiş meğer.Şunu da söylim çok anaç bir yapım vardır ama bunun bence çocukla hiç alakası yok
Üzücü bir durum maalesefEvliliğimin 15. Senesinde çocuk yapmaya karar verdim. Daha doğrusu arkadaş gazıyla bir defa korunmadım. Üstelik sizin yazdığınız herşey bende de aynıydı. Tamamen ben yazmışım gibi. Çift çizgiyi görüp kalp atışını duyunca bende işin ciddiyeti ortaya çıktı. Çok mutsuz bir hamilelik geçirdim. O kadar pişman oldum ki anlatamam. Doğunca ve görünce geçer dediler. Geçmedi. Şu anda 19 aylık kızım var. Çok seviyorum, çok masum, herşeyden habersiz ama benim gibi düşünüyorsanız lütfen çocuk sahibi olmayın. Şu anda zamanı geri alma şansım olsa kendime de aynı öğüdü veririm. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama insanın kendini öldürüp başka bir canlıya adaması. Artık ben yokum. Olamam da. Herşey de çocupa bağlı. Hayatta bana keyif veren herşeyi 19 aydır rafa kaldırdım. En basitinden arabaya binip müziği açıp ruhumu dinlendirmek bile lüks. Sürekli benimle. Yanımda olmasa da benimle. Ağlıyor mu, ağlayacak mı, uyudu mu, ateşi mi var. Gece gündüz yok. 24 saat çocuk var artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?