bacak kadar boyumuz varken uçsuz bucaksız kocaman ve karmaşık dünyayı ne kadar da kolay algılardık...mantık yerine hayal gücü ve tahminin işlediği bir dünyada yaşardık ve şu an bazı bilim adamların bile cevap bulamadığı sorulara bize sorulunca biz şak diye cevap verir bir de kendimizden emin bir duruş sergilerdik.zaten bocaladığımız yerde google görevi gören anne-babalarımızı en uç sorularla köşeye sıkıştırırdık ve mantığımıza uygun cvp alana kadar da rahat uyuyamazdık
.
şahsen ben nedenleri niçinleri çok soran bir çocuktum ve bu yüzden annemin okuduğu her masalın içine ederdim.örn.:anne,külkedisi şimdi saat 12'de eski haline döndü,tüm sihir eski halini aldı ya...'-'evet,kızım...' 'o zaman neden ayakkabının teki de yok olmadı?'...gıcık çocuk kategorisindenmişim ben
...konuyu şimdi şöööle bir toparlayıp size sorumu soruyorum:çocukken,dünyayı nasıl algılardınız?neyin gerçek olduğunu düşünürdünüz,hangi mantık dışı soruları sorup anne-babanızı bitkisel hayata sokardınız?!

şahsen ben nedenleri niçinleri çok soran bir çocuktum ve bu yüzden annemin okuduğu her masalın içine ederdim.örn.:anne,külkedisi şimdi saat 12'de eski haline döndü,tüm sihir eski halini aldı ya...'-'evet,kızım...' 'o zaman neden ayakkabının teki de yok olmadı?'...gıcık çocuk kategorisindenmişim ben
