Çocuklar ve Babaları

Cocuklar kaç yaşında? Hafta sonu ikiniz de çalışıyor musunuz?
Valla bazen cocuklar laftan anlamıyor. Soyluyorum , anlatıyorum sonunda bagirdigim oluyor. Bu aralar kendimi iyice sakinleştirdim, özellikle büyük kizim benimle birlikte sakinleşti gibi(ergen)

Esim de yerine göre sesini yükseltir. Her zaman minnos kimse takılmıyorum, kimse öyle değil

Bir yerde okudum. Tabi ki tüm ebeveynler sinirleniyor veya bagiriyor ama normal zamanda sevgisini içtenlikle hissederse cocuk, onu tolere ediyor.

Esin abartıyor tepki verirken anladığım kadarıyla, biraz daha az tepki vermeye çalışmalı, cocuk bunlar. Kabullenince kolay oluyor.
 
Ay almayın o adamı eve yaa... Çocuklarda dahil kimse kimsenin hödüklüğü ile mücadele etmek zorunda değil.Zorsa herkese zor,çocuğada zor ,kadınada zor ne yani her hoşumuza gitmeyen bir davranış olduğunda birbirimizin üstüne yürüyelim bağıralım, korkutalım.Yaparken neredeymiş aklı eşinizin.İnsan kendini bilir tanır , tahammül seviyen azsa ya hiç çocuk yapma ya da bir tane ile kal.Ne bunları balık mı sanmış yemini suyunu ver köşede otursun.İnsan yetiştiriyorsun, dünyada ki en zor zanaat.Çocuk,çocuk aklı ile yanlış yapar ,yetişkin doğru şeklide doğru yolu gösterir.Yorumlarada hayret ettim ,ne demek karışmayın baba otoritesi sarsılmasın, burada otorite sağlamaya çalışan bir baba yok ki çocuklarına travma bırakan ,korkutan bir dağ ayısı var.Anne olarak sizi haklı buluyorum.Çünkü bir anne gerekirse babasından bile korumalı çocuklarını.Bu evlatlarınızı şımartıyor, babalarına karşı saygısız yetiştiriyorsunuz anlamına gelmez.
Saygı kazanılır,hak edilir,zorla alınmaz.Sonra yaşlanınca çocuklarım bakmıyor, bakmaz tabii ne verdin ne istiyorsun.Maddi özgürlüğünüz var anladığım kadarı ile ,yollayın mağarasına orada sabah akşam bağırsın dursun
 
Hafta sonu çalışmıyorum. 2 erkek çocuğu ve dediğiniz gibi minnoş minnoş anlaşmak mümkün olmuyor çoğu zaman. Sınırları aşırı zorluyorlar
 
Tepki gösteren arkadaşları anlıyorum ama inanın normalde onlarla iletişimi çok iyidir. Benden daha çok sarılır, öper. Sık sık boğuşur oynar. Farklı ortam görsünler diye gittiği her yere götürür. Yemek hazırlar falan... Yani sıkıntımız öfke anı.
 
Öfke anı sadece çocuklara, kendinden güçsüzlere olmuyor değil mi? Amirine patronuna sokakta iri yarı cüsseli adamlara öfkelenmiyor mu? Ama kendini frenliyor kontrol ediyor, etmek zorunda yoksa onun da üstüne yürürler. El kadar çocuklara niye öfkesini kontrol etsin, ondan güçsüzler çünkü. Höt dedi mi oturtabileceği tek onlar var. Her yere götürmesi, oynaması yemek yedirmesi falan bunlar ekstra uğraşlar mı, zaten baba olarak yapması gerekmiyor mu? Bunları hafifletici sebepler mi görüyorsunuz? Sokaktakilerle nasıl izah ederek konuşarak anlaşarak iletişim kuruyorsa çocuklarıyla da öyle olsun. Benim çocuklarım boyumu geçti, biz de az çileden çıkmadık ama kimse üstlerine yürüyemedi. Kızma evet, ceza verme evet ama fiziksel tehdit hayır. Bu otorite değil, korkutmak.
 
Çok haklısınız aynı cümleleri kendisine defalarca kurdum. Herkese karşı anlayışlı, kibar ve iletişime açıktır. Çocuklar güçsüz olduğu için sinirini ondan çıkarıyor. Böyle anlatınca gözleri doluyor ama anlatmaktan bıkıp evden kovdum sonunda. Ne yapacağımı şaşırdım kaldım...
 
Ikibinonyedi .!.:
Hafta sonu çalışmıyorum. 2 erkek çocuğu ve dediğiniz gibi minnoş minnoş anlaşmak mümkün olmuyor çoğu zaman. Sınırları aşırı zorluyorlar
Genişletmek için tıkla...
Ya erkek çocukları zordur. Yaşlarını söylemedin ama küçükler sanırım.
Bugun ogretmenimiz toplantıda bahsetti. Ne olursa olsun ,sadece temas etmek şiddet değildir, bağırmak, korkutmak, bunu yapmamaya calisin.
Tabi ki hepimiz biraz yapıyoruz ama onlar çok savunmasız ve biz onları korumalıyız bize guvenmeliler.

Eşin öfke problemi için kendi yapamıyorsa destek alsın. Cocuk olduklarını kabul etmeli.
Iste bu büyürken cocuklar buyudukce , cocuk bakmak ne zormuş diyorum.
 
Ikibinonyedi .!.:
Çocukların yaşları 3 ve 7. Yazmayı unutmuşum
Genişletmek için tıkla...
3 yaşında kızım var, eşimin bağırarak üstüne yürüdüğünü hayal dahi edemiyorum. Kusura bakmayın ama ergen değiller büyük değiller 3-7 yaşındaki çocuklara bas bas bağırıp üstüne yürümek şiddettir. Baba otoritesi böyle olmaz, sizin otorite dediğiniz şey nefretin ta kendisi.
Önüne geçmezseniz sizde bundan nasibinizi alırsınız.
 
Çocukların yaşı çok küçük. Baba otoritesi olsun fakat korkudan değil saygıdan olsun. Üstlerine yürüyünce ufacık çocuklara ne yapacak . Ver eline oklava sana yardımcı olayım bunlarla git belki anlarlar seni de. Onlar çocuk ya bırak onların dediği olsun. Birbirlerini kıskanıp bağırıp çağırıp ağlayacaklar . Bu çocuklar başka ne yapabilir ki yazık. Kızımı babası uyardığında asla araya girmem baban haklı annecim derim. Çünkü saygı çizgisini bozmaz. Ha hoşuma gitmeyen tavrı konuşması olunca yalnız uyarırım. Çocuk benden güç almasın diye. Bağırıp çağırıp üstlerine yürümek müdahale gerektiriyor malesef.
 
Tek çocuk sanırım. Biz de öyleydik oğlum küçükken. Büyüdükçe ve 2. bir çocuk doğduğunda işler değişiyor. Bana sesini bile yükseltmez eşim. 10 yıldır evliyiz öncesinde de 2 yıl beraberdik
 
Ne güzel. Keşke biz de başarabilsek saygı çerçevesinde uyarabilmeyi. Bunu gerçekten çok istiyorum ama dediğim gibi beceremedik. Eşim gibi yapmasam da bazen benim de sesimi çok yükselttiğim oluyor çocuklara
 
Ikibinonyedi .!.:
Ne güzel. Keşke biz de başarabilsek saygı çerçevesinde uyarabilmeyi. Bunu gerçekten çok istiyorum ama dediğim gibi beceremedik. Eşim gibi yapmasam da bazen benim de sesimi çok yükselttiğim oluyor çocuklara
Genişletmek için tıkla...
Ben sizinde eşinizinde iyi anne baba olduğunuza eminim. Eşin uyardığında gözleri doluyor yapmayacam diyor yani hatasının farkında. Mesele bizim ebeveynliğimizde değil. Kızım biblo gibi uyarınca anlar dinler konuşur. Oğlum 7 aylık şimdiden yedi bizi. Küçük çocuğa benim isyan ettiğim oluyor. Kızım 6 yaşında daha yapmamışken. Yani büyük konuşmak istemiyorum hepimiz insanız elbette sesimizin yükseldiği isyan ettiği anlar oluyor. Ama bu kötü olduğumuz anlamına gelmiyor bence. Sadece büyüyünce sizinle aynı ortamda bile bulunmayacaklarını bilin odalarına çekilecekler ayrı dünyaları olacak. Şimdi göze batmayan davranışları olduğu sürece görmezden gelin hoplayıp zıplayıp bağırsınlar. Kabullenince daha kolay oluyor.
 
Ikibinonyedi .!.:
Çocukların yaşları 3 ve 7. Yazmayı unutmuşum
Genişletmek için tıkla...
Oyy çok küçükler.
Bakın aben sizi anlıyorum 2 cocugum oldugu icin. Yeri geliyor cocuklar sözden anlamıyor.

Bir yerde okumuştum. Sen ne kadar sessiz konuşursan karşındaki da öyle konusurmus.

Bunu yapması zor ,cunku hayatımızda sadece çocuklar yok. Ama mecburuz
 
Zorsa anneye de zor, ne yapalim o zaman çocuğu doğurup zor geldi deyip hepimiz birilerine bırakıp kaçalım. Çocuk olacakta ses soluk olmayacak mı? Rabbim seslerini eksik etmesin, hasta oluyor sesi soluğu çıkmıyor da içim aciyor. Kovmak en doğru hareket, bı süre de çocukları göstermeyin ne hali varsa görsün.
 
öfkelenebilir, ben de öfkeleniyorum bazen el kadar cocuğa. ama bağırmak, üstüne yürümek ayrı. başka bir sekilde otorite kurulabilir çocuklar üzerinde. ayrıca ben bağırmayla terbiye olan cocuk hiç görmedim, aksine daha da arsızlaştırıyor. cocuk da sizden gördüğünü öğreniyor. çok başınız ağrır söyleyeyim. öfkeli ebeveynden sakin cocuk nasıl beklenir?

su an benim oğlum kücük ama mesela öfkelendiğimde yalnızsam derin nefesler alıyorum, gözlerimi kapatıp sakinleşmeye calisiyorum. esim evdeyse zaten direkt cocugu ona verip biraz balkona çıkıyorum.

cocuk yetiştirmek kolay değil. ama en kücük davranısımız bile onların üzerinde cok büyük etkiye sahip olabilir. benim aile evinde de cok sesler yükselirdi cocuklara karsı (bana değil ama abime ve ablama karşı) su an mesela biri yüksek sesle dahi konusursa endişeleniyorum, kalbim hızlı hızlı atmaya başlıyor.. gerek yok valla.. cocuk bu bazı seylerin önğne gecmek imkansız.. hep uslu olmalarını beklemek mantıksız. tabii ki bağırıp çağıracaklar, kırıp dökecekler. biz de tabii ki sinirleneceğiz, çelikten yapılmadık ya.. ama bu öfkeyi dısa vuruş şekli konusunda gerekirse uzmandan destek alsın esiniz.
 
Şuanlık tek çocuk, eşinizin öfke sorunu var bu konuda yardım alsa çözer, tabi kendisininde farkına varması lazım. Bizim bi çalışma arkadaşımız vardı oda ani parlamalar yaşıyomuş evde çocuklar bi şey dökse normal üstü tepkiler hani ilk defada uyarırsın mesela bu direk ne yapıyosun sen diye çıkışıyormuş sonrada pişman oluyor tabi ne gerek vardı bu tepkiye diye üzülüyordu ve terapi aldı çok faydasını gördü. Onunda çocukları ağlayıp anneden korkuyor seviyesine gelince bi dur demişti.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
  • Kilitli
Karmakarışıgim esimle ilgili sorunlar
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
4K
doktoranne-
D
B
Ben söylemeden harekete geçmeyen söyleyince küsen eş
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
3K
atomka
A
B
Lütfen okuyun. Organ nakli sürecim, ailem ve eşimin kavgaları
2 3 4
Yorumlar
68
Görüntüleme
7K
garciass
P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
8K
accessdenied
Kayınvalidem Hastalığını Kullanarak Baskı Kuruyor Hiç Huzurumuz Kalmadı Böyle Nereye Kadar ?
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
7K
Nameless29
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…