Çocuklarım... yardım edin

Öncelikle herkese merhaba.. ben 9 senelik evli, 30 yasında, biri 1.5 diğeri ise 5 yasında 2 çocuk annesiyim. Evlendikten bu yana eşimin ailesi tarafından çokça yıprandım. Bunaldım.. çok şükür halimize yine de. eşim beni, bende onu cok seviyorum.

Aramızda mezhepsel bir durum var ailesi bizden çok farklı yani. Çoğu konu da catıstık bunca zaman. Birikim mi diyin ne derseniz deyin fakat inanılmaz bir öfkem sinirim var. Ve maalesef çocuklarıma istemeden avazım çıktığı kadar bağrıyor, yarım saat sonra onları öpüp koklayıp ağlıyorum. Büyük oğlumun sinirle üstüne yürüyorum ona vuracak gibi oluyorum (bir kere vurdum) bi daha tövbe ettim elim kırılsaydı da vurmasaydım. sonra kendime vuruyorum sinirden. Ama ben Yemin ederim engel olamıyorum. Söz veriyorum bi daha asla diyorum her gün yeniden yapıyorum. Ben kötü bi annemiyim? Suan bunları bile ağlayarak yazıyorum. psikoloğa gitmek istiyorum ama hiç bilgim Yok nereye nasıl kimden yardım alacağım? Çocuklarımı cok seviyorum hem de cok. Canımı veririm. Geceleri ben ölsem daha mutlu olurlar diye düşünüyorum istemeden. Sonra saçmalama diyorum kendi kendime. Ben ne yapıcam..... bana yardım edin

Her ilçede AsDEP var böyle olaylara bakan. Onlara gidin, onlar sizi ücretsiz psikologa yonlendirirler

Ne yapabilir ki el kadar cocuklar sızı bu duruma sokacak. Bunlar sizin problemleriniz gunah o cocuklara bunu yapamazsınız.

Esınız in ailesiyle ne alakası var bu arada?

Devlet hastanesinde psikaytriler var ona gidin onlar psikologada yonlendiriyolar zaman kaybetmeden gidin destege cok ihtiyaciniz var

Uzerine yurumeniz, avaz avaz bagirmaniz da en az vurmak kadar kotu.
Hergun yapiyormussunuz
Evet iyi bir anne olamiyorsunuz.
Tedavi olmaya calisin.

Yazık ya çocuklara çok üzüldüm. Biraz yürekli olup cocuklarinizdan cikarttiginiz hıncınızi kime sinirlendiyseniz ondan cikartsydiniz. Yazık, bir an önce tedavi görün lütfen. ..

Kadın zaten hata yaptığını anlamış , buraya da yazmış ne yapabilirim nerden başlayabilirim diye . O zaman herkes yazsın ‘tuuuuu k*ka sen kötü annesin vs. ‘ iyi mi olcak ? O da biliyor çocukların suçu olmadığını ve düzelmek istiyor . Yorum yaparken , zaten yeteri kadar zor durumda olan birini bu kadar hassas bir konuda iyice strese sokmamak gerek bence :/ tabi herkesin kendi fikri .
Konu sahibi arkadaşım , bazı belediyelerde bazen bu tarz Hizmetler oluyor ücretsiz .
Ya da alo bişey vardı reklamları görüyordum , o şekilde bir yardım alabilirsiniz . Hiç ertelemeden , bir an önce gidin .

182 ya da MHRS online işlemlerden en yakın hastanenin Psikiyatri Kliniğine randevu alın.
Olmadı mı? Dahiliyeye alın onlar sizi zaten yönlendirirler.

Büyuk olan o vurduğunuz var ya 5 yaşında. Bir elin parmağı kadar. Hayatı tanıyalı henüz 5 yıl olmuş. Bilin istedim.

Avaz avaz bağırdığınızda 1.5 yaşında, bebek. Çocuk bile değil.

Eşinizin desteği olmadan düzelmeniz imkansız bence. Kararlı bir sekilde oturup kimle ne sorununuz varsa halletmelisiniz. Kücücuk masumların ne günahi var?

Hatanızın farkındasınız ve kötü bir anne değilsiniz, yorgunsunuz sadece...

Okurken gözlerim doldu
Nolur çocuklarınıza el kaldırmayın
Yavrulara çok üzüldüm

Allah yardımcınız olsun...

Gereken insanlara gereken tepkiyi verin ve en kısa sürede terapi alın.

Çocuklarınız küçük ama insanı çileden çıkarmakta üstlerine yoktur eminim
Sizi anlıyorum
Bünün vicdani muhasebesini de yapabildiğinize göre kötü biri olamazsınız zaten
Bağırmayan anne baba olmak diye bir kitap var
Yazarını unuttum
Onu okuyun

Psikolaga görünmelisiniz ..
Kitap okuyun ..
Çocuğuna hiçbir anne vurmak istemez diye düşünüyorum bunları dile getirmek size vicdan azabı çektiriyordur eminim ..( yoksa yazmazdınız diye düşünüyorum)
Şöyle düşünün sizden kat kat küçük ve güçsüz..
Kendinizi sakinleştirin olanları unutun ..
Yarın yeni bir sayfa açın ..
Ve bağırmayan terslemeyen bir anne olucağınıza önce kendinize söz verin ..
Hayatınızda sizi üzen yıpratan şeyleri çıkartın ..
Benim bebeğim kolikti ve ben uykusuzluğa ve sese gelemeyen bir insanım ( insandım)
Bebeğim durmadığında hemen alıp sinirlenmek yerine gece önce kendime telkinler verip önce kendimi sakinleştirir sonra bebeğimin yanına gidiyordum onu kucağıma alıp iyiki böyle yapmışım diyip seviyordum .
Sen iyi bir annesin ..
Çocuklarının gelişimi özgüveni için ileride sorunlu çocuklar olmaması için önlemini al ..

Hatice Kübra Tongar hanimin kitaplari var okuyabilirsiniz.instegramdan da takip edebilirsiniz.
Bagirmayan anneler diye bir kitabi var.
Canım onlara misafir diye bak göz açıp kapamadan büyüyorlar.sonra hic biri yaninda kalmiyor

uglyDucking .!.:

Öncelikle herkese merhaba.. ben 9 senelik evli, 30 yasında, biri 1.5 diğeri ise 5 yasında 2 çocuk annesiyim. Evlendikten bu yana eşimin ailesi tarafından çokça yıprandım. Bunaldım.. çok şükür halimize yine de. eşim beni, bende onu cok seviyorum.

Aramızda mezhepsel bir durum var ailesi bizden çok farklı yani. Çoğu konu da catıstık bunca zaman. Birikim mi diyin ne derseniz deyin fakat inanılmaz bir öfkem sinirim var. Ve maalesef çocuklarıma istemeden avazım çıktığı kadar bağrıyor, yarım saat sonra onları öpüp koklayıp ağlıyorum. Büyük oğlumun sinirle üstüne yürüyorum ona vuracak gibi oluyorum (bir kere vurdum) bi daha tövbe ettim elim kırılsaydı da vurmasaydım. sonra kendime vuruyorum sinirden. Ama ben Yemin ederim engel olamıyorum. Söz veriyorum bi daha asla diyorum her gün yeniden yapıyorum. Ben kötü bi annemiyim? Suan bunları bile ağlayarak yazıyorum. psikoloğa gitmek istiyorum ama hiç bilgim Yok nereye nasıl kimden yardım alacağım? Çocuklarımı cok seviyorum hem de cok. Canımı veririm. Geceleri ben ölsem daha mutlu olurlar diye düşünüyorum istemeden. Sonra saçmalama diyorum kendi kendime. Ben ne yapıcam..... bana yardım edin

Genişletmek için tıkla...

Öfkenizi kontrol edemiyorsunuz. Bu istediğiniz kadar pişman olun yine ofkelendiginiz zaman yapacağınız bir sey. Belediyelerin psikoloji servisleri varmış. Bir araştırın isterseniz. Geçmiş olsun

Sesinizin yükselmesi,çocuğa vurmak,kendine vurmak inanın bunların hepsi çocukta derin yaralar açar.
Umarım yaşanmaz ama tekrar birgün aşırı öfkelendiğinizde o an aynaya bakın,insan o haliyle nasıl çirkin oluyor,canınız,evladınız siz ona her kızdığınızda dünyalar güzeli annesinin,ondan dayak yese yine onun eteğine sarılacak kadar çok sevdiği annesinin o çirkin yüzünü görüyor,ne büyük korku onlar için,bunu düşünün..
Bende eşimin ailesiyle çok zor şeyler atlattım,ayrılma raddesine geldik hem de birbirimizi severken.Ben ailemin yanına gelmiştim ve telefonda onunla kavga ediyorken birden çığlık çığlığa bağırdım kendimi tutamayıp,yan odadaki yavrum öyle bir çığlık attı ki,o çok sevdiği masum annesi korkunç bir canavar oldu o an.Kardeşim alıp götürmüştü ben sakinleşene kadar.Sonra geçti,geçiyor.O sıra oğlum bir hafta kadar kendi kendine çığlık atıp gülüyordu,ona oyun gibi geldi belki bilmiyorum.Eşime o zaman şunu söyledim ben ne senin ne bir başkasının uğruna bu kafayı sıyırıp yavrumu,öfke kontrolü olmayan,onun çocukluğunu mahveden bir anne olarak yaşamıcam.Seninle olmak beni bu hale getiriyorsa,sensiz olup mutlu anne olmanın bir başka yolunu bulucam..Eşim kendi annesinde bunun acısını çok yaşadığı için bana hak verdi,destek oldu..
Evet ben o insanlardan hala nefret ediyorum,bazen kendi içimde onlarla kavga ediyorum..Ama bunu çok çok aza indirdim şükür.Şöyle düşünün;hiç sevmediğiniz insanların öfkesinden dolayı çok sevdiğiniz ve sizi çok seven insanları yaralıyorsunuz!Değer mi?Senin bu acıları çekmen karşı tarafın umurunda mı?Herkes hayatını yaşıyor,uyan,topla kendini.Eşinle birbirinizi hala seviyorken,Allahın emaneti yavrular hala gözlerinin içine sevgiyle bakıyorken lütfen kendine gel,gerekirse tedavi ol,o insanlarla zaruret dışı görüşme ve ailene yönel.İnan en iyi ilaç o masumların gülüşü..Bunu kendine de onlara da yapma lütfen.Hatayı evlatların yapmamışken cezasını onlara çektirme,iki cihanda hesap var kardeşim..
Umarım en kısa vakitte daha güçlü,daha mutlu bir anne olursunuz.

Bir de büyük çocuğunuz zaten abla/abi olmayı yeni kabullenecekken,belki daha öok ilgiye,şefkate muhtaçken ne olur sırf diğeri gözünüzde daha küçük görünüyor diye ilk göz ağrınızı koca adam saymayın,o da halaa küçücük,sizden sevgi,merhamet bekleyen,birey olarak kabul görmek isteyen ama bir yandan da ardında hep sizin gücünüzü hissetmek isteyen minik yavrunuz..İnanın bu zamanlarda yapılan hatalar dönüşü olmayan yaralar açıyor,bastırılmış,sindirilmiş,özgüveni eksik bireyler ortaya çıkıyor yada tam aksine kendinden güçlü bir insandan şiddet gören(sözlü yada fiziksel) sonrasında aynı şiddeti kendinden daha zayıf olana uyguluyor..Sabırla,selametle kendinizi iyi edin lütfen..

berlin8982 .!.:

Kadın zaten hata yaptığını anlamış , buraya da yazmış ne yapabilirim nerden başlayabilirim diye . O zaman herkes yazsın ‘tuuuuu k*ka sen kötü annesin vs. ‘ iyi mi olcak ? O da biliyor çocukların suçu olmadığını ve düzelmek istiyor . Yorum yaparken , zaten yeteri kadar zor durumda olan birini bu kadar hassas bir konuda iyice strese sokmamak gerek bence :/ tabi herkesin kendi fikri .
Konu sahibi arkadaşım , bazı belediyelerde bazen bu tarz Hizmetler oluyor ücretsiz .
Ya da alo bişey vardı reklamları görüyordum , o şekilde bir yardım alabilirsiniz . Hiç ertelemeden , bir an önce gidin .

Genişletmek için tıkla...

hay agzina saglik vallahi ben daha agir yazicam da neyse..ne cok gereksiz var anne bile deyillerdir Allah bilir!!!

nebf .!.:

hay agzina saglik vallahi ben daha agir yazicam da neyse..ne cok gereksiz var anne bile deyillerdir Allah bilir!!!

Genişletmek için tıkla...

berlin8982 .!.:

Kadın zaten hata yaptığını anlamış , buraya da yazmış ne yapabilirim nerden başlayabilirim diye . O zaman herkes yazsın ‘tuuuuu k*ka sen kötü annesin vs. ‘ iyi mi olcak ? O da biliyor çocukların suçu olmadığını ve düzelmek istiyor . Yorum yaparken , zaten yeteri kadar zor durumda olan birini bu kadar hassas bir konuda iyice strese sokmamak gerek bence :/ tabi herkesin kendi fikri .
Konu sahibi arkadaşım , bazı belediyelerde bazen bu tarz Hizmetler oluyor ücretsiz .
Ya da alo bişey vardı reklamları görüyordum , o şekilde bir yardım alabilirsiniz . Hiç ertelemeden , bir an önce gidin .

Genişletmek için tıkla...

Siz hayırdır?

Bu yorumlar evet iyi bir anne değilsiniz dediğim için bana sanırım.

Eş ailesi tarafından yıpratılmış bir kadın çok şükür halimize yine de eşim beni, bende onu cok seviyorum
deyip ama tüm öfkemi çocuklarımdan çıkarıyorum diyorsa,
Birde bunu hergün yaptığını yazıp Ben kötü bi annemiyim? diye soruyorsa evet iyi bir anne değildir.
Sordu söyledik, af buyurun bir daha ki sefere sizden icazet alır öyle yazarız.

Farkındaymış, eee? Tedavi ol dedik. Ne diyelim, üzülme tüm anneler hepimiz böyleyiz dememizi mi bekliyorsunuz.

Siz
Her gün avaz avaz bağıran, kendine vuran, sürekli çocuğun üzerine yürüyüp korkutan koca kadına
Biz de
O korkuyu yaşayan 5 ve 1,5 yaşında olan çocuklara hassasiyet gösteriyoruz.

Daha ağırını yazacakmış gereksiz, lütfen yaz hatırım kalır.

Yedirip icirmekle iyi anne olunmaz, cocugunun psikolojisini bozmayarak özgüvenini kırmak yerine pekiştirerek onun suçu olmayan kendi yaşadığınız sıkıntıların acısını ondan çıkarmak yerine zor durumlarda nasıl sakince basedebileceginin örneği olarak insana hayvana ve dahi bitkiye siddet yerine doga insan hayvan sevgisi asilayarak vs iyi anne olunur... bence..
Ama senin kötü anne olduğuna inanmıyorum, yoksa yardım istemezdin... hemen bir psikologla iletişime geç hem kendin hem çocukların icin