- 2 Haziran 2016
- 310
- 306
- 103
- 34
- Konu Sahibi senkoyadimi
- #1
Merhaba arkadaşlar. Şuan 32 aylık bir oğlum var sabah 7:40 da evden çıkıyorum akşam 6:00 da eve geliyorum işimle ev arası 1 saat eşimde sabah 7:10 da çıkıyor akşam 5:30 da evde oluyor. Oğluma komşum bakıyor şükür çok güzel anlaşıyorlar ancak çocuk bana her akşam anne seni çok özledim çok seviyom nolur işe gitme müdürüne söyle falan deyince kahroluyorum. Şimdi bide kızım olacak inşallah iki ay sonra bazen düşünmekten uyuyamıyorum kızım iki yaşına gelene kadar ücretsiz izin alacağım inşallah sonrasında oğlumu ana sınıfına kızımı kreşe yollamam gerekecek bu olayın koordinesi meselesi bile beni üzüyor. Sabah çocukları kim giydirecek akşam kim karşılayacak eşimde bende uzağız adama desem gel benim iş yerime yakın yere taşınalım iki saat mesafe olacak işine. Benim gibi olan anneler var mı nasıl idare ediyorlar ?
benimki de böyleydi tatlım. bebişler annelerini nerden vuracağını çooook iyi biliyor merak etme. ben okula gönderirken sanki işenceye gönderir gibi bir ruh haline giriyordum. vicdan azapları, huzursuzluklar.. ama kameradan bi bakıyodum uyuz beni o hale sokuyo sonra kendi neşeli neşeli gülüyo, oynuyo... o bir süreç canım merak etme. ama özlediği doğrudur ona laf yok. sen özlemiyor musun???
..birde omlet yapmayı öğrettim tost patates kızartması gibi şeyleri yapabiliyor ama omlet yapamıyordu artık onuda yapıyor
..eşim benden daha çok yoruluyor çok üzülüyorum aslında annem çok yakın ama ilgilenmek istemiyor ..bazen çok ağır geliyor herşey bana çalışmak istemiyorum ama işe çok zor girdim..çocuklarımın geleceği için diyorum ama gerçekten hem maddi hem manevi anlamda çok yoruldum..
