Çocuklarıma kızınca...

Af buyrun anlamadigimdan soruyorum. Xanım ne demek ?
 
😅 Kürtçede x=ğ sesini temsil eder :) doğuda öğretmenim,seslenirken de oğretmenxanım diye seslenirler :) ordan geliyor.
X ğ ise o zaman öğretmen ğanım mi demek istiyorlar? Ay ben anlamadim 😁
Bende dogudayim ban direkt örtmen diyor yerli halk hic hanim diyen yok bana 🤭
 
X ğ ise o zaman öğretmen ğanım mi demek istiyorlar? Ay ben anlamadim 😁
Bende dogudayim ban direkt örtmen diyor yerli halk hic hanim diyen yok bana 🤭
Evet :) öğretmenxanım diyeni çok..Hatta yaşlı kısım söylüyor. Gençler hocam diyor.Gençler de genelde şehir dışında olunca (iş sebebiyle) yaşlılarla muhatabız genelde 😊 sık da duyuyoruz..
 
yeni nesil cocuk psikolojisi hakkında demeçler veren uzmanlar (!) , annelere kendini çok kotu hissettiriyor maalesef..

hatta bazilarinin kitaplarını okuyunca, ' ben nasil bir anneymisim boyle " diyerek, depresyona giriyorsunuz..

bence gereksiz yere , sürekli olarak ayni olay icin azarlanıp , kizilmadikca beyninde çok fazla yer etmez diye dusunuyorum. ( ornegin tuvalet eğitiminde altına kacirinca kızmak gibi hayat icerisinde mühim yer tutan durumlar gibi )

hadi biz ailesi olarak cocuklarimiza hiç kızmadık , hep el bebek gel bebek oldular... e okula gittiğinde öğretmeni, 30-40 cocukla bas edecek; orada sesler yükseldiğinde , çocuğa bir ceza verildiginde çocuğun durumu ne olacak ? bir sekilde hayatin öteki yüzünü de öğrenmesi lazım.

insan psikolojisi. su an bize dayatılan bilgilerdeki gibi of deyince yikilacak olsa, 90'larda cocuk olan bizler ve bizden önceki eski nesiller olarak, akil hastanesinde olurduk topluca.

hepimiz ; annelerimizden yediğimiz bir terliği, onları çileden cikarttigimizda bize kizmalarini vs simdi gülerek anariz .(sistematik olarak eziyet eden, olmadık sebeplerden bahaneler yaratıp doven ebeveynleri kastetmiyorum elbette )

insallah hayirlisiyla, kendimizi ve cocuklarimizi yipratmadan sağlıkla buyutup yetiştiklerini goruruz...
 
yeni nesil cocuk psikolojisi hakkında demeçler veren uzmanlar (!) , annelere kendini çok kotu hissettiriyor maalesef..

hatta bazilarinin kitaplarını okuyunca, ' ben nasil bir anneymisim boyle " diyerek, depresyona giriyorsunuz..

bence gereksiz yere , sürekli olarak ayni olay icin azarlanıp , kizilmadikca beyninde çok fazla yer etmez diye dusunuyorum. ( ornegin tuvalet eğitiminde altına kacirinca kızmak gibi hayat icerisinde mühim yer tutan durumlar gibi )

hadi biz ailesi olarak cocuklarimiza hiç kızmadık , hep el bebek gel bebek oldular... e okula gittiğinde öğretmeni, 30-40 cocukla bas edecek; orada sesler yükseldiğinde , çocuğa bir ceza verildiginde çocuğun durumu ne olacak ? bir sekilde hayatin öteki yüzünü de öğrenmesi lazım.

insan psikolojisi. su an bize dayatılan bilgilerdeki gibi of deyince yikilacak olsa, 90'larda cocuk olan bizler ve bizden önceki eski nesiller olarak, akil hastanesinde olurduk topluca.

hepimiz ; annelerimizden yediğimiz bir terliği, onları çileden cikarttigimizda bize kizmalarini vs simdi gülerek anariz .(sistematik olarak eziyet eden, olmadık sebeplerden bahaneler yaratıp doven ebeveynleri kastetmiyorum elbette )

insallah hayirlisiyla, kendimizi ve cocuklarimizi yipratmadan sağlıkla buyutup yetiştiklerini goruruz...
Ne güzel şeyler demişsiniz,sağolun ve çok amiin ☺️
 
yeni nesil cocuk psikolojisi hakkında demeçler veren uzmanlar (!) , annelere kendini çok kotu hissettiriyor maalesef..

hatta bazilarinin kitaplarını okuyunca, ' ben nasil bir anneymisim boyle " diyerek, depresyona giriyorsunuz..

bence gereksiz yere , sürekli olarak ayni olay icin azarlanıp , kizilmadikca beyninde çok fazla yer etmez diye dusunuyorum. ( ornegin tuvalet eğitiminde altına kacirinca kızmak gibi hayat icerisinde mühim yer tutan durumlar gibi )

hadi biz ailesi olarak cocuklarimiza hiç kızmadık , hep el bebek gel bebek oldular... e okula gittiğinde öğretmeni, 30-40 cocukla bas edecek; orada sesler yükseldiğinde , çocuğa bir ceza verildiginde çocuğun durumu ne olacak ? bir sekilde hayatin öteki yüzünü de öğrenmesi lazım.

insan psikolojisi. su an bize dayatılan bilgilerdeki gibi of deyince yikilacak olsa, 90'larda cocuk olan bizler ve bizden önceki eski nesiller olarak, akil hastanesinde olurduk topluca.

hepimiz ; annelerimizden yediğimiz bir terliği, onları çileden cikarttigimizda bize kizmalarini vs simdi gülerek anariz .(sistematik olarak eziyet eden, olmadık sebeplerden bahaneler yaratıp doven ebeveynleri kastetmiyorum elbette )

insallah hayirlisiyla, kendimizi ve cocuklarimizi yipratmadan sağlıkla buyutup yetiştiklerini goruruz...

Öyle değil iste. Ben de 90 larda çocuk oldum annemin terligini hiçte gulerek hatırlamıyorum. Bana kizmasi bagirmasi hele. Nefretten baska hicbir duygu uyandırmıyor bende.. ve sistematik olarak eziyet ve dayakta görmedim ben yani.

Her cocuk bir degildir. Bazi çocuklar biriktirir ve,bunlardan beslenebilir. Benim gibi.

Konuyla alakasi yok ama ben yengec burcuyum,muhtemelen benim cocugumda oyle dogcak zamaninda doğarsa insallah. O kadar tedirginim ki. Edeceğim bir yanlış kelime bile onda iz birakabilir.

Eskiler cahildi. Hem de inanilmaz. En kulturlusu bile cahildi bana göre. Bozuk bi nesil yetisti. 90larin cocuklarinin kaçının psikolojisi iyiki?
 
O yerlere yatan bebeler benim olsa deliririm gibi geliyor. Bir de ikiz.... Allah sabır versin. Arkadaşının yerinde olsam sana karışmazdım. 3 kuruş için yapılmadığı belli.
 
Öyle değil iste. Ben de 90 larda çocuk oldum annemin terligini hiçte gulerek hatırlamıyorum. Bana kizmasi bagirmasi hele. Nefretten baska hicbir duygu uyandırmıyor bende.. ve sistematik olarak eziyet ve dayakta görmedim ben yani.

Her cocuk bir degildir. Bazi çocuklar biriktirir ve,bunlardan beslenebilir. Benim gibi.

Konuyla alakasi yok ama ben yengec burcuyum,muhtemelen benim cocugumda oyle dogcak zamaninda doğarsa insallah. O kadar tedirginim ki. Edeceğim bir yanlış kelime bile onda iz birakabilir.

Eskiler cahildi. Hem de inanilmaz. En kulturlusu bile cahildi bana göre. Bozuk bi nesil yetisti. 90larin cocuklarinin kaçının psikolojisi iyiki?
Ben eski neslin yaptığı yanlış davranışları övmüyorum, annelerimizin bize kızması derken de ; sürekli sürekli yapılan ,çocuğu diğer insanların yanında rencide eden durumları kast etmiyorum .

fakat burada, bir iki kez çocuğuna sesini yükselttiği için vicdan azabı duyan bir anneye, onu rahatlatacak bir kaç kelam etmek istedim

Umarım siz , hiç kızmayan bir annesinizdir ya da öyle olmayı başarabilirsiniz .

90 lar çocukları olarak, şimdi ebeveynleri olmaya çalıştığımız yeni nesile göre bir tık daha iyi durumda olduğumuzu düşünüyorum ,

Şimdiki çocuklar Yokluğu hiç bilmiyorlar mesela , herşeye sanal sayfalarda hızlı hızlı erişebildikleri gibi, gerçek hayatta da her şeyi çok çabuk tüketiyorlar, bizler birer uçan balonla mutlu olabiliyorken onlar odalar dolusu oyuncakla mutsuz olabiliyorlar maalesef
 
Öyle değil iste. Ben de 90 larda çocuk oldum annemin terligini hiçte gulerek hatırlamıyorum. Bana kizmasi bagirmasi hele. Nefretten baska hicbir duygu uyandırmıyor bende.. ve sistematik olarak eziyet ve dayakta görmedim ben yani.

Her cocuk bir degildir. Bazi çocuklar biriktirir ve,bunlardan beslenebilir. Benim gibi.

Konuyla alakasi yok ama ben yengec burcuyum,muhtemelen benim cocugumda oyle dogcak zamaninda doğarsa insallah. O kadar tedirginim ki. Edeceğim bir yanlış kelime bile onda iz birakabilir.

Eskiler cahildi. Hem de inanilmaz. En kulturlusu bile cahildi bana göre. Bozuk bi nesil yetisti. 90larin cocuklarinin kaçının psikolojisi iyiki?

Ben bugunku nesilin de cok matah oldugunu dusunmuyorum.
Hatta sokaklarin tozunu attiran biz 80-90 nesli gercekten bugunun genclerine bin basar.
Simdiki herseyi ben bilirim diyen annelerin arasinda cocuklar cigirindan cikmis vaziyette..
Sadece ben diyen, motor becerileri sifir, karsidakine empati yeteneginden yoksun, varsa yoksa kendi istekleri pesinde kosan, sosyal sorumlulugu zerre takmayan ustrupsuz bi nesil var gumbur gumbur.
Cocugu uyarmak var uyarmak var.
Kinle nefretle bikkinlikla uyarilan cocuk tabi annesine babasina dis biler.
Bazen oyle seyler yapiyorlar ki bildigin kendini oldurmeye tesebbus ediyor cocuk, misal dun kizim bardakla su icerken birden sandalyeden sirtina agirlik vererek sallanmaya calisti..
Ya soluk borusuna su gidecek ya bardak kirilip bogazini kesecek..
Bendeki yukselmeyi tahmin bile edemezsiniz..
Durumu kurtardiktan sonra “ canim yaptigin cok tehlikeli “ diye metanetini koruyana helal olsun,aklim cikti bildigin delirdim.
 
Hayır tabii ki..Ama oyun alanında çok inatla fikir değiştirince (birkaç defa ) ve ödemeleri yaptıktan sonra yapınca tutamadım kızdım söylendim..Ya da dediğim gibi ikisi çok farklı karakterler yine de sabırlıyımdır,bugün sadece öğlene kadar 4 kitap okuduk beraber,diğeriyle de yapboz oyunu..İkisini de dahil ettiğim oyunlar dışında..İkisinin de tercihlerine isteklerine sonuna kadar sabır gösteririm önem veririm..Bazen de hiç kızmadığım için oluyor diyorum..Misal arkadaşlarımda çok görüyorum çocuk oyun istedi diye bile kızarlar..Ya da anneyle oynamak istiyor diye bile kızanı gördüm..Yani ilgiliyiz de anlamıyorum :KK43:

Bakin paraniz olmayabilir.
Paraniz olsa da bosuna iki defa odeme yapmak istemeyebilirsiniz.
Yok param cocuklar, param bugun bu oyun alanina yetti, bidahaki gelisimizde digerine gurebilirsiniz demekten niye cekiniyorsunuz?
Kizim 3 yasinda, bisey tutturdugunda ve gercekten gereksiz biseyse “ kizim suan istedigini alacak param yok” diyorum.
Baska zaman baska bir yere gidersek daha guzelini secersin diyince tamam diyip susuyor.
Cocuklar sizin kaynaklarinizin sinirli oldugunu bilmeli.
Beklemeyi, arzu etmeyi, istediginin hayalini kurmayi ogrenmeli.
Burda oynamazsaniz gideriz yerine , bugun burayi sectik, sizin icin ayirdigim parayi buraya verdim, bidahakine ne istediginizi iyi dusunun sadece 1 hakkiniz var diye onden onden konusun bence.
Sorun para olmasa bile her dediklerinin aninda yapilmasi bence dogru degil.
Nasil bekleyip sabretmeyi, aa annemi zorlamayalim demeyi ogrenecekler?
Kizmayan anne varsa ellerinden operim.
Kizip belli etmeyen anne vardir, o da icten ice kendini yer napsin?
 
Son düzenleme:
Benim de kızmalarım çok azdır,bir elin parmağını geçmez,ikiz olunca bi de :) ama dediğiniz gibi bn de unutamıyorum uyuyamıyorum ağlıyorum..Namaz kılarken dualar ediyorum kızmak üzmek istemiyorum çocuklarımı,dilimi tutmam için mukayyet ol Allahım diye :KK43: bu akşamki kızmam en çok üzeniydi gittikçe daha mı kötü kızarım korkusu da sardı :KK43:

benim de ikizlerim 3 yaşında, ayrı şeyler istedikleri zaman idare etmek gerçekten zor oluyor hele ki dışarıdaysak..

İstekleri makulse genelde yapmaya çalışıyorum ama gerçekten olmadık bir istek se veyahut da kendini ağlayıp yere atıyorlarsa hiç müdahale etmiyorum.
Siz de gayet iyi bilirsiniz ki her çocuk bir olmuyor mesela benim oğlum o yaşlarda çok güzel ikna olurdu ama ikizlerim ikna olmuyorlar:(

Allah kolaylık versin
 
diğer anneler bir tane ile uğraşıyor çünkü, 1 çocuğu bir şekilde idare edebilirler ama sizinkiler ikiz. bu kadar çok düşünmeyin anneniz size hiç mi kızmadı?
ben annemden hiç dayak yemedim ama bir bağırması yeter ödüm kopar net. yaşım 27 hala annem bağırsa oturur ağlarım :)

diğer annelerle kendinizi kıyaslamayın siz x2 uğraşıyorsunuz, sinirleriniz x2 yıpranıyor x2 yoruluyorsunuz
 
Üzgünüm ama abartıyorsunuz bence ya. ( anne değilim) yani bizim de annelerimiz bize geri gelir bağırır, yeri gelir kızar, yeri gelir terlik firlatirdi :KK53: ne oldu ki psikolojimiz mi bozuldu? Tabiki de desteklemiyorum asla böyle bir şeyi ama harap olmanın da mantığı yok. Otorite diye de bir şey var bence insan çocuğuyla arkadaş olmamalı diye düşünüyorum. Her okuduğunuzu uygulamaya çalışmak da ne bileyim. Kime göre doğru bunlar? :)
 
Başlıkta yazdığım gibi çocuklarıma kızdıktan sonra aşırı vicdan yapıyorum ağlıyorum üzülüyorum :KK43:
Haksız yere asla kızmam bağırmam çağırmam hatta herkes de der çok sabırlısın diye,çünkü çocuklarım ikiz ve 2,5 yaşındalar,karakterleri apayrı ve bu daha çok yoruyor...Biri kitap okumamı isterse diğeri onla koşmamı ister,ona rağmen hep ayak uydururum,zaten okul öncesi öğretmeniyim,hep dolu dolu vakit geçiririz ancak bazen kızabiliyorum,misal bugün arkadaşla avmde bulunan oyun alanına gittik,orda oyun alanına girdiler azıcık oynayıp başka bir alana doğru koştu benimkiler ben de haliyle konuştum anlattım “karşımda yetişkin biri varmış” gibi anlattım,önce orada oynayalım saatimiz dolsun sonra diğer alana geçebileceğimizi söylemeye çalıştım,yok olmadı,o halde geri gitmeyiz dedim,dediğimi de yaptım,yeni istedikleri alana soktum,tekrar diğer alana götürmedim.”Tutarlı olmak” gerekiyor ya..İkisi birden yerlere yatsa bile tutarlı olurum ama yanımdaki arkadaş da sürekli müdahale edince ve para yüzünden inat ettiğimi söyleyince tamam deyip istedikleri alana soktum..Ama onda da çok az durup başka yere gitmek istediler,işte o zmn kızdım,bi daha da getirmem dedim..(tehdit ve bağırma ile olmaz farkındayım ama normal göz seviyesinde sakin konuşmak da olmuyor) :KK43:
Öğrendiğim ne varsa uyguluyorum yok :KK43: En son kızıyorum sonra da böyle uykusuz kalıyorum,ağlıyorum.Teori ve pratik başkadır tamam da bnle gelen arkadaşın dahil alanda kaç çocuk vardı benimkiler gibi kimse annesini üzmedi,kıyaslamayı içimden yapıyorum çocuğuma tabii ki söylemiyorum ama hem onlara kızıyorum hem sonra onlara kızdım diye kendime...

Çocuğuna kızmayan anne var mıdır ?
Kızmak iyidir, her dedikleri olacak diye bir şey yok
Çocuklara kızmayacağız diye diye bir sürü zıvanadan çıkmış canavar yaratıldı
Kızın efendim kızın, her şeyin bir sınırı olduğunu öğrenmelerinin en iyi yolu bu inanın
Ortalık hiç kızılmadığı için psikolojisi mahvolmuş çocuklarla dolu
 
Hele o laflar yok mu :KK43: ikizlerimden biri bu akşam öyle kızınca “anne kızma korkuyorum” dedi..o zmn oturup ağlayacaktım da dışardaydım 😔
Alanınıza müdahale etmek istemem ama çocukların her duygu ile tanışması lazım. Kızabilirsiniz çok normal. Bu çok insani bir şey. Yarın öbür gün arkadaşları da kızacak kızlarınıza öğretmenleri de iş vereni de işçisi de! Fanusta yetiştirmeyin çocukları. İnsanlar sinirler; insanlar ağlar; insanlar üzülür. Çok normal. Benim de kızım var ben de sinirlenince sesimi yükseltiyorum. Sonra da açıklıyorum. Eğer korkuyorsa yapmayacak o davranışı o kadar. Bir de sanmıyorum ki siz her şeye kızıp bağırın. Ben de her şeye kızmam ama kızmam gereken yerde de durmam.
 
Tek çocuğu bile idare etmek kolay değil, sizin sinirlenip kızmanızdan doğal ne var.
Arkadaşınız karışmasaymış o kadar gerilmezdiniz zaten.
Etraf karışmasa işimiz daha kolay.
 
Dogruyu yanlışı bi sekilde ogrenmesi gerekiyor,her seyi kafasina gore yapamayacagini ,anlatarak denemissiniz ,anne olmak malesef didipline etmeyide gerektiriyor,bugun aglatmamaya ugrastiginiz cocuklar didipljn almazsa tum toplumu aglatiyor,
 
Öyle değil iste. Ben de 90 larda çocuk oldum annemin terligini hiçte gulerek hatırlamıyorum. Bana kizmasi bagirmasi hele. Nefretten baska hicbir duygu uyandırmıyor bende.. ve sistematik olarak eziyet ve dayakta görmedim ben yani.

Her cocuk bir degildir. Bazi çocuklar biriktirir ve,bunlardan beslenebilir. Benim gibi.

Konuyla alakasi yok ama ben yengec burcuyum,muhtemelen benim cocugumda oyle dogcak zamaninda doğarsa insallah. O kadar tedirginim ki. Edeceğim bir yanlış kelime bile onda iz birakabilir.

Eskiler cahildi. Hem de inanilmaz. En kulturlusu bile cahildi bana göre. Bozuk bi nesil yetisti. 90larin cocuklarinin kaçının psikolojisi iyiki?
Çocuklar sandığınızdan çok daha güçlü. Muhtemelen aynı jenerasyonuz ve evet çevremdeki bir çok arkadaşım oldukça güçlü. Birçok işi başarabilmiş insanlar. Zaten burada sürekli bağırmaktan bahsedilmiyor. O ayrı bir durum fakat çocuğunuza kızılmasını engelleyemezsiniz. Üniversitede akademisyenim ve öğrenciler bazen o kadar haddini bilmiyor ki laflarımla yerin dibine sokuyorum. Sadece ben değil diğer hocalarda öyle. Çocuğunuzu her zaman koruyamazsınız. Ben de koruyamam. Yeri geliyor eşime kızıyorum yeri geliyor o bana kızıyor. Hayat bu. Sürekli güllük gülistanlık olamaz. Mümkün değil.
 
Back
X