Ben 25 , erkek kardeşimde 20 şöyle söyliyim bence benden daha zeki ve yetenekli biri ama bir gün kıskandığımı hatırlamam bu yaşımıza kadar aynı odayı paylaştık ben ona göre daha üşengeç her işi erteleyen bir insanım

düşünün ki kardeşimin dünya çapında başarıları ödülleri var o her ödül alışında evde nasıl bi kutlama yapsak onu düşünür mutlu olurum şahsen benim herhangi bir ödülüm falan yok

Şöyle bir şey var ki annem bizi hiç kıyaslamadı yani bak kardeşin ne kadar çalışıyor sen neden ders çalışmıyorsun bile demedi hep bu hayat sizin siz ne olmak isterseniz ona destek vericem siz yeter ki ne istediğinize karar verin dedi.
şimdi ben kimyager aynı zamanda kimya öğretmeniyim, kardeşimde öğretmenlik okuyor aynı zamanda lisanslı bir sporcu.
Belki de doğru çocuğa doğru desteği vermiyorsunuzdur?
Oda dağınıksa kıyaslamayın bir anne olarak onun eşyası hiç yok bu ne demeyin bırakın onlar arasında çözsün kardeşlerin arasına girmeyin.
2 ayrı insan yetiştiriyosunuz aynı olmalarını mükemmel olmalarını istemeyin ikisininde farklılıklarına saygı gösterin.
Umarım yardımcı olur size söylediklerim.