hayır benim kızım 3 yaşlarındayken anlattığınız şekilde davranıyordu. böyle bir sorun yaşıyorsanız onunla konuşmanız lazım. kızınıza çok cesur olduğunu, servise binerken annesine ihtiyacının olmadığını düşündüğünüzü, artık bazı görevlerini kendisinin yapacağına inandığınızı, kendi işlerini kendisinin yapması gerektiği gibi..... ona cesaret veren cümleler kurun. ona güvendiğinizi belirtin. bütün bunları onunla yanyana oturarak, gözlerinin içine bakarak, inanarak söyleyin. sizi ikna etmek için bir sürü bahaneler üretebilir bunlara kanmayın. kararlı ve tutarlı davranın. kendinizle ilgili örnekler vererek bunu ona anlatabilirsiniz mesela ( bende küçükken her işimi annemin yapmasını bekliyordum biliyormusun! bu yüzden seni çok iyi anlıyorum. sonra bu bana çok sıkıcı gelmeye başladı. niye benim bütün herşeyimi annem yapsınki ? düşünsene ben kendi işlerimi zaten kendim yapabilirim. yemeğimi yiyebilirim. servise binebilirim. üzerimi değişebilirim. sanki ben bunları yapmaktan acizmiyim ki diye düşündüm ve anneme ihtiyacımın olmadığına karar verdim. hem kendi istediğim zamanlarda bunları yapmak beni daha çok mutlu ediyordu... bir süre sonra annem bendeki değişime okadar çok şaşırdı ki! bana: bendeki bu değişimi çok takdir ettini söyledi. artık annemde benim büyüdüğümü düşünüyordu..... gibi sizi anlatan cümleler olabilir illa böyle bir anınızın olmasına gerek yok uydurarak anlatabilirsiniz önemli olan onun size inanması ve sizden etkilenmesi )