Çocuklu olduktan sonra değişen hayatmı yoksa sizmisiniz

hayatı sen zor hale getirmişsin. çocuklar arkadaşla görüşmeye engel değil, hele ki bakacak insan var. işe girmeni tavsiye ederim
 
Hala pişman mısın peki çocuk yaptığın için şuan ki durumun ne? Bende hamileyim ve büyün özgürlüğüm bitecek o kadar pişmanım ki.. Doğunca ne yapıcam bilmiyorum
 
Bir çocuk hiç çocuk ne demek?
 
Beni de sizin gibi aynısı bir hayat bekliyor pişman mısın peki çocuk yaptığın için?
 
Beni de sizin gibi aynısı bir hayat bekliyor pişman mısın peki çocuk yaptığın için?
Hayir hic pisman olmadim. En buyuk iyikim o benim.Ystelik planli bir hamilelikte degildi. Ilk ogrendigimde cok aglamistim ben bakamam bu cocuga diye. Ama cok gecmeden o dusunceden de siyrildim.
Tamam suan istemedigim sekilde geciyo olabilir gunlerim. Ama kizim icin cok daha fazlasini feda edebilirim. Bu hep boyle de gitmeyecek ne de olsa..
Bol bol cocuk gelisimiyle ilgili kitaplar okudum halen de okuyorum. Cok faydasini gordum. En azindan karsilastigim karsilasacagim seyleri bir tek benim yasamiyor oldugumu bilmek rahatlatiyo. Teorikte olsa biseylerin beynindr olmasi hic bisey bilmemekten de iyidir. Tavsiye ederim mutlaka
 
Bir de ben istedim olsun madem artık dedim eşim çok istedi ama benim çok sosyal bir hayatım vardı şuan hamilelikte yaşadığım sıkıntılardan dolayı dışarı bile çıkamıyorum çocuk olduktan sonra daha da bunalıcam biliyorum eşimle asla eskisi gibi olamıycaz cinsel ilişki zaten şuan yasak e çocuk olduktan sonra o çok yoğun çalıştığı için fırsat bulamıycaz ben mecburen çocuğa bakmak için ücretsiz izin alıcam çünkü çocuğa benim bakmam gerekecek çok zor günler beni bekliyor ben hangi kafayla yapmışım acaba bu çocuğu diyorum şimdi
 
Bende gayet kafama göre yaşayan biriydim. hamileliğimde çok zor geçti. 5. aya kadar deli gibi kustum bir aya yakın bulantı nedeniyle hastanede yattım. sürekli baş dönmesi de vardı. banyoya bile yalnız giremedim düştüğüm için. çalışmıyorum zaten helen 2 yaşına girecek kızım 1 ay sonra.
bu dönemin geçici olduğunu unutma asla. kendine de bebeğine de eşine de zehir olur yoksa.
 
Arkadaşım bire bir beni anlatmışsın kendi hayatımı okudum sanki
İnan anlamıyorlar anlamamak için uğraşıyolar ki bide benim kızım rahatsız tek başıma didinip duruyorum eşim olcak kişi de diğerlerinin yaptığı gibi sadece ah canım demeyi biliyor
 
Çok zor ya ilk başlarda kustum sürekli sonra erken doğum riski dediler yattım şimdi 29 haftalık oldum ve safra kesemde taş çıktı ağrıdan duramıyorum mecburen annemde kalıyorum eşim geziyor tozuyor iş için sürekli şehir dışına çıkıyor ben çekiyorum her şeyi ya diyorum bazen niye çocuk yapıyor bu insanlar anlamıyorum ben niye yaptım onu da anlamıyorum sanırım bunalıma girdim
 
Bu cocuk işi surekli kadinin beynine isleniyor. Evlilikte cocuk olmali, bir kadin anne olmali eğer istemiyorsan, sevmiyorsan bencil ve vicdansizsin, cocuk yapin baskisi cevre ve aileden apayri bi konu...
Bazı arkadaşlar sahip olduğunuz şartlari rahat bulmus ve yine klasik cocuk hasretiyle yanan kadin ornekleri vermisler. Halbuki cocuk işi herkesin kolayca veya az hasarla altindan kalkabilecegi bir durum değil.

Surekli anne olmaktan mutluyum cocuklarimi seviyorum ama ama ama...
Saglikli ruh halinde degilsiniz hamilelik kilolari yapistimi gitmeyen kilolar degil ugrasip kilolarini veren cok kadin gordum. Siz ise kilolarinizi kabul etmissiniz bakamiyorum diye saclarinizi kazitmissiniz. Kendinizden vazgecmissiniz.
Bence psikolojik destek almalisiniz. Benimde cevremde sizin gibi cocuklu kadinlar var bu şikayetlerini dile getirirken bile sucluluk hissiyle anne olmak cok guzel diye söze baslayan "ama" ları bitmeyen kadınlar dolu.
 
Bence cok bunalmissin haftada gun belirle ve 3 saat filan git gez alisveris yap kendine zaman ayir.Eski arkadaslarini ara gorus.

Bu yazdiklarini ben tek cocukla,hic yardimci kadin almadan ve de calisiyor iken yapiyorum.Isten gel yemek yap ev topla vs...diye bir suru sorumlulugum var.Ama tek bir farkla ben kendime haftada bir yarim gun ayiriyorum alisveris yapiyorum geziyorum ve haftaici 2 gun aksam is cikisi oglumla 2 saat filan geziyoruz yemek yiyoruz babamiz olmadan.Haftasonu 1 gun babamizla dışarı cikiyoruz onun disinda park vs derken hafta bitiyor..
 
Hala pişman mısın peki çocuk yaptığın için şuan ki durumun ne? Bende hamileyim ve büyün özgürlüğüm bitecek o kadar pişmanım ki.. Doğunca ne yapıcam bilmiyorum
Tabikide istediğim zaman dışarı çıkamıyorum bebek olması büyük ayak bağı. Evde söyle bi uzanıp bi diziyi rahat rahat izlemek bile lüks oldu. Yemek yemeği uyumayı saymıyorum bile yani evlat sahibi olmak büyütmek aşırı zormuş çok sabır istiyor. 3. Ayimiza giricez hala bi uyku düzenimiz yok ne biliyim ya zor valla ama zamanla alisiyor insan ne kadar bunalsada içine sokası geliyo evladini
 
Peki bir çocuk daha yapar mısın?yoksa bir tane yeter mi diyorsun?yaş kaç buarada?
eki
 
Bence anlattıklarınıza göre siz kendi kendinizi yıpratıyosunuz.benim annemde ikiz torunlarına bakıyo 50 yaşında.ayrıyeten öğle yemeği akşam yemeği hazırlıyo 6 kişiye,ablamın evinde bakıyo onun işleri oluyo,kendi ev işleri oluyo çocuklar zaten huysuz.çok yoruluyo şu yaşında ama bu ruh halinde değil.sizin yardımcınız varmış ev dağınık olabilir çocuklar yaramaz olabilir ama kendinizi yıpratmaya gerek yok.kayınvalidenizde yardım ediyomuş az çok.eşiniz akşama kadar dışarda o da yoruluyodur mutlaka.çok bi yükünüz var gibi gelmedi bana kusura bakmayın.her çocuklu kadında olan şeyler
 
ben konuyu okurken eşinde pek de bir kabahat bulamadım.
3 yarım gün temizlik için yardıma gelen var, ev hanımısın üstelik.
işin çıktığında kayınvalideler var çocukları bırakabiliyorsun.
adam çocuğuyla ilgileniyor.. eee??

bak ben çalışıyorum. sabah 6.30 da kalkıyorum. çocuğa kahvaltı hazırla giydir, sen hazırlan , çocuğun çantasını hazırla işe koyul.
akşam gel daha eşarbımı bile çıkarmadan yemeğe giriş. bazen inan altıma edecek kıvama geliyorum da yemeği ocağa koymadan girmiyorum. yemek ye kaldır. eşim gececiyse daha vahim. çocuk 1 saat baba arkasından ağlıyor. onu sakinleştirmeye çalış. sonra çocuğu oynat uyut, uyuturken uyuya kal. kalk gece 12-1 de mutfağı toparla. çamaşır yıka as. yatıyorum 3-4 gibi.
ve bugün evde oğlanın kahvaltılığı kalmamış , eşim gececi. 6 da kalktım evin karşısı market jet hızıyla gidip aldım geldim. 2 dakika da evde olmam lazımdı. düşün çocuğu 5 dakika emanet edeceğim biri yok. temizliğe yardımcı alamıyorum borç ödüyoruz, eşim geceye gittiğinde çocukla tek ilgileniyorum..
bütün bunlara rağmen çok şükür bugünüme Allah elimden almasın inş.
 
Sizin yasadiklariniza ek olarak;
-ailem benden cok uzakta. Destek olacak hic kimsem yok. Cocugumu tek basima buyutuyorum.
-bir meslegim, sosyal bir hayatim vardi. Oglum icin biraktim. Dolayisiyla tek maasla evime temizlikci gelemez. Evimin isini de ben yapiyorum. Oglum gordugum en hareketli cocuk.
-cocugumu birakip markete bile gidemem. Cunku bakacak hic kimse yok. O kucumsediginiz iki saat benim icin cok buyuk bir mukafat.
-kayinvalidem olumcul bir hastalikla savasiyor. Ben aylardir haftanin dort gununu ona bakmak icin geciriyorum. İki evin isi, bir adet kucuk yaramaz cocuk ve hasta kayinvalide bakimi. Ben ki bekarken ev supurmeyi bilmeyen bir zat idim. Gocunmuyorum.
-esim cocukla iki uc saat geciremez. Cunku isten gelince annesiyle ilgilenmek zorunda. Ya hastanede ya da annesi hastanede degilse evde onun bakimiyla mesgul. Tabi ki yapacak nihayetinde annesi.
-buradan anlamis olmaniz gerekli ki benim cocuguma kayinvalidem bakmiyor. Ben hem cocuguma hem ona bakiyorum.

Emin olun bu hayati yasarken sizden cok daha fazla bunaliyorum. Sikayet etmiyorum. Bence siz de etmeyin. Disariya cikabildiginiz o minik saatlerin bile keyfini cikarin.
 
Bu bir süreç, sabırlı olmalısınız? Kaç yaşındasınız, eşiniz kaç yaşında da size böyle şeyler söylüyorlar, lütfen onları da dinlemeyin. Farz edelim ki erken, olmuş artık çocuklarınız sorumluluk almayı öğrenmelisiniz. Ben de zaman zaman çok yoruluyorum bana eşim çok yardımcı oluyor, çocuğun size engel olduğunu düşünmeyin, nasıl alıştırırsanız öyle gider. Annem de var kayınvalidem de ama ben de tek başıma büyütüyorum kızımı, emin olun karışmalarındann daha iyidir tek büyütmek.. Markete de bebeğimle gidiyorum, yürüyüşe de.. Toplasanız 5 kere bile bırakmamışımdır çocuğumu anneme, kayınvalideme 1 kere bile bırakmadım çünkü çok ciddi sorunlarımız var ileride başıma kakmaması için 1 kere bile yardım istemedim, ben de zorlandım, ağladım ama hepsi geçti.. Ev derli toplu olmak zorunda değil, ama siz olmak zorundasınız. Eşiniz için, çocuklarınız için her şeyden önce kendiniz için kendinize bakın, saçlarınıza fön çekin, makyaj yapın, evi havalandırın, çocuklarınızla oyun oynayın, varsın ev dağınık olsun, zaten yardımcınız varmış. Valla evim felaket yardımcım da yok ama ne yapayım hiçbir şey benim hayatımdan kıymetli değil!
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…