Kendisi biz evliyken kızının böyle bir şey isteyemeyeceğini, planlarını benimle yapacağını ve bensiz böyle bir talebinin olamayacağını söylüyor. Sen demek ben demek ve sen olmadan zaten ben gitmem ama şuanda seninle de gidemiyoruz ve istiyor diyor...
Yanlış anlaşılmalar olmuş galiba.
1) Ben eğer 1 numara olmak isteseydim boşanmış bir adamla birlikte olmazdım, evliliği düşünmezdim.
2) Eğer ben onun kızını kabullenip benimsemeseydim, çoğu haftasonları yanımızda olacağını bildiğim halde bu evliliği yine düşünmezdim.
3) Eğer ben günahsız bir çocuğun babasıyla geçireceği kaliteli vakti kıskansaydım, 10 aydır şımarıklık yapar ve haftasonları benimle de ilgilenmesini isterdim. Kendi hayatımı onun hayatına uydurmaya çalışmaz, onu buna zorlardım. Tam tersi bazen aksini yapmak istediğinde ben müsade etmiyorum ortada bir kız çocuğu var diye.
4) Ama sevdiğim adamın çocuğu da olsa, ben bir kadınım ve benim de kıskançlık dürtülerim, kabul edemeyeceğim durumlar var. Sadece kızı var diye de kendime çok ters gelen şeyleri tolere edersem, hayatımı mahvederim, mutsuz bir kadın olurum. Zaten hayati önem taşıyan, olmazsa olmaz ve vicdanen de olması gereken her şeyde ben onu motive ediyorum. Aksi takdirde kızına bu kadar düşkün olan bir adam benimle evlenmeyi asla düşünmezdi takdir edersiniz ki..
Yaşamadan konuşmak yorumlamak kolay, keşke biraz daha yapıcı ve şekillendirici yorumlar yapılsa, kardeşinize yorumluyor gibi.
