Çocukluğumdan kalma evlenme isteğini kafamdan nasil çıkarabilirim?

Kendi hayatınızı yaşamanın, aileden farklı bir hayat kurmanın tek yolunu evlenmek olarak gördüğünüz ve bu inançla büyüdüğümüz için bunu hissediyorsunuz. Hem burada açılan konular hem de çevrenizde olan örneklerde görüldüğü gibi aslında evlilik tamamen kendi hayatını kurmak olmayabiliyor. İstediğiniz ve hayalini kurduğunuz gibi evlilik olması ihtimali kesin değil ve tek yol bu değil. Ama elbette çok güzel giden evliliklerde var. Acele etmeyin derim hem de ilişki de daha 9 aylıkmış.
 
Valla evlilik zor. O sevgililikte hissedilen duygular, heyecanlar bir süre sonra ya azalıyor ya tamamen bitiyor. İçine girince öyle üzerine hayal kurulacak bir kurum olmadığını anlıyorsunuz. Maddi olarak evet iki maaş olacaksınız ama bu ülke koşullarında yaşanılan gelecek kaygısı sizi yatırım yapmaya zorunlu bırakacak. Dolayısıyla maaş ile birlikte gider de artacak. Ve eş adayınıza çok çok güvenebilmeniz lazım. Maalesef ülkemizde çoğu erkek evin prensi olarak büyütüldüğü için yerdeki çorabını almaktan aciz. Evin bütün işini tek başınıza üstlendiğinizde kurduğunuz hayaller keşkelere dönüyor. Kısaca evlenmeyin diyemem tabiki iyi tarafları vardır ama evlenmek için evlenmeyin. Önce hayatınızı yaşayın. Birlikte olduğunuz insanı iyi tanıyın. Size gerçekten değer veren,anlayışlı, merhametli, size her anlamda yardımcı olabilecek birini seçin. Evlilik isteğinizi burda açılan boşanma konularını okuyarak geçirebilirsiniz :)
 
Bu bende de vardı baskıcı bir ailede yetişmek, cinsel hayata sahip olamamak, baba figürü eksikliği.. ya bir gün evlenemezsem de mutlu yasayamazsam diye çok korkuyodum. Bir ayrılık yaşadım ve sonra kendimi bunu aşmak için eğitmeye çalıştım ve yalnızlığı çok sevdim. Sonrasında da başka biriyle evlendim.
Ve evet bizim gibi insanlar için doğru kişiyle evlendigimiz sürece yaşam kalitemizi çok etkileyen bisiy.
 
Öncelikle biliyorum cok sacma bir derdim var ama gercekten kafamda donup duruyor. Ben kendimi bildim bileli hep evlilik meraklisi bir kizdim. 2 3 sene oncesine kadar hayalim evlenmekti. Sonradan anladim mutlu olmak icin tek yol evlilik degilmis. Kendi basima da mutlulugu elde edebilirmisim. Bunun icin bir erkege ihtiyacimin olmadigini cok gec fark ettim. Fakat hala icimden bu istegi atamiyorum. Gecenlerde kuzenim evlendi. Ve benim bu istegim tekrar ortata cikti. Sevgilime birkac defa bu konuyu actim. O su an icin erken oldugunu bir sey diyemeyecegini soyluyor hep. Korkuyorum cunku surekli bu konuyu acarsam bunaltabilirim. Yani aslinda evlenmek istememin sebebi kendi hayatim olsun kendime ait bir duzenim olsun. Tek basima yasamak maddi acidan zor. Ama iki kisiyle daha kolay olur bu. Hem de sevdigim insani her gun gormek var onunla aile olmak var filan. 5 6 sene sonrasinda evlenmis oldugumu dusunmek beni mutlu ediyor. Neden kurtulamiyorum bu dusunceden? Ne yapmam gerekiyor? Benim gibi olan var mi
Normal istemeniz herkesin hayalleri, hedefleri farklıdır. Ben mesela çocukluğumdan bu yana ergenlik dönemlerimde olsun şimdi olsun evliliği istemediğimi söylerdim aldığım tepkilerde '' yaağğ tabi bunu diyen ilk evlenen oluyor nedense '' oldu :D Ama kendimi çok iyi tanıyorum ve bir hayalim hedefim var onun için evlilik önümde bir engel benim için ve engel olmasa dahi içimden gelmiyor 25 yaşındayım kimi için geç kimi için erken :) Ben ömrümün sonuna kadar hiç evim olmadan seyahat edebilirim mesela yerim yurdum olmasın ama gezeyim :D Şunu doğru düşünmüşsünüz mutlu olmak için evlilik yetmiyor yani bu zamanda sevgi kadar en başta saygı, ekonomi, işinin olması gibi durumlarda olmalı ki sağlıklı bir evliliğiniz olsun. Böylece pişmanlıklarınızda olmaz :)
 
Hayatta her şeyin bir vakti zamanı var. Birine aşık olursun dersin bu doğru insan kesin evleniriz . Ama hayat, birden o kişiyi hayatınızdan çıkarıyor. Asla evlenmem, evlilik bana göre değil dersin pat bir bakmissin evlenmissin:) kendimden biliyorum 😁 herşey vaktiyse olur. İlla hayatına şu an biri var diye o kişinin doğru kişi olduğu anlamına gelmiyor ki. Aşkını yaşa, yasin çok genç keyfini çıkar
 
Öncelikle biliyorum cok sacma bir derdim var ama gercekten kafamda donup duruyor. Ben kendimi bildim bileli hep evlilik meraklisi bir kizdim. 2 3 sene oncesine kadar hayalim evlenmekti. Sonradan anladim mutlu olmak icin tek yol evlilik degilmis. Kendi basima da mutlulugu elde edebilirmisim. Bunun icin bir erkege ihtiyacimin olmadigini cok gec fark ettim. Fakat hala icimden bu istegi atamiyorum. Gecenlerde kuzenim evlendi. Ve benim bu istegim tekrar ortata cikti. Sevgilime birkac defa bu konuyu actim. O su an icin erken oldugunu bir sey diyemeyecegini soyluyor hep. Korkuyorum cunku surekli bu konuyu acarsam bunaltabilirim. Yani aslinda evlenmek istememin sebebi kendi hayatim olsun kendime ait bir duzenim olsun. Tek basima yasamak maddi acidan zor. Ama iki kisiyle daha kolay olur bu. Hem de sevdigim insani her gun gormek var onunla aile olmak var filan. 5 6 sene sonrasinda evlenmis oldugumu dusunmek beni mutlu ediyor. Neden kurtulamiyorum bu dusunceden? Ne yapmam gerekiyor? Benim gibi olan var mi
Yazdiklarinizdan ifade seklinizden daha evlilik icin yeterli olgunluga erismediginiz cok acik. Kotu bir seyde degil bu. Sadece daha zamani degil demekki cunku evlilik sizin anlattiginiz gibi bir sey degil. Evet dediginiz artilari olacak lakin sadece bu artilara odaklanip diger onemli dezavantajlari yani sorumluluklari gozden kacirmissiniz. Sadece saydiginiz sebeplerden evlenilmez.
 
Evlenmeyi çok isteyen arkadaşlarım gerçekten dediler dediler evlendiler bence sizin de düğün yakın😁
 
Back
X