- 13 Mart 2016
- 3.897
- 8.660
- 78
- Konu Sahibi Su_perisiiii
-
- #61
sadece tahrip degil. yeni doganlarda hastalıklı doguyor.
bu tur egilimleri olanlar evlendirilmemeli. ama eskiden ve hala aman boşgöz edelim durulur diyorlar.... ve üreme gercekleşiyor...
OKUDUNUZ MUaaaa gercekten ben biri 8 biri 10 yaşında okudum.... du bir daha okuyayım...
cok bilmiyorum ama nasıl sizofreni kalıtımsal ise - belki bu da kalıtımsal olarak geciyordur.Yeni doganlarda hastaliga sebep oldugunu bilmiyordum ama sapik ebeveynlerle hastalanmasi zaten kacinilmaz. Basgoz edelim olayi da tamamen bastan savma. Kendi baslarindan savip kurtuluyorlar yetkililere teslim etmek yerine, sapik da gidip baskalarina bela oluyor. Bazi ulkelerde sapiklari uzun sure hapiste tutmadiklari ya da tutamadiklari durumlarda civardaki sakinleri bilgilendiriyorlarmis dikkatli olunmasi konusunda. Boyle bir uygulama olsa cok iyi olur.
okudum okudum.. uyarın için teşekkür ederim. ben yanlış okumuşum.OKUDUNUZ MU
okudum okudum.. uyarın için teşekkür ederim. ben yanlış okumuşum.
konıu sahibinden de özür diledim zati.
yazdıgımında yaş ile ililgi bölümünü yok saymasını istedim. cunku düzenle kısmı bir zaman sonra kapanıyor. düzenleyemedim.
artık bana bagırmasan? olur mu :)
Ben 8 yaşında benden 10 yaş büyük olan kuzenim tarafından taciz edildim. Bir gece onlarda kaldıgımda üzerime çıkıp kendini bana sürtünerek tatmin etti. Bu olaydan sonra çok içime kapandım ve ergenlik döneminde büyük bi depresyon gecirdim. Aileme bugüne kadar hiç birşey anlatamadım. Bu olay beni çok derinden etkiledi...şuan kendine güveni olmayan insanlarada güvenemeyen birisiyim. Kendimi değersiz ve sevilmeye layik olmayan birisi gibi görüyorum. Senelerce kendimi bu piskolojiden arındırmaya çalışdım. Gelelim şimdi sorunuma. Ben kesinlikle evlenmek istemiyordum cünki erkeklerden iğreniyordum beni birgün bir erkeğin elleyebilecek olması düşüncesi bile iğrendiriyordu ve her görüşdüğüm erkek bana itici geliyordu. Şimdi karşıma çok iyi birisi çıktı ve nasıl oldu bilmiyorum ama aşık oldum ve biz 2 ay önce nişanlandık. Yaza düğünümüz var ama ben o duyguların yeniden gelmesinden korkuyorum. Ya evlendikten sonra eşim bana itici gelirse yeniden o nefret duyguları depreşirse diye korkuyorum. Bana lütfen yardım edin ne yapayım. Nişanliminda hayatını mahvetmek istemiyorum.
O evlendi ve hatta çocukları bile oldu...ne yazıkki cok nadirde olsa aynı ortamda bulunuyoruz
Bütün özelliklerimiz genler yoluyla aktarıldığına göre.. baba değilse dede o değilse anneanne. Birilerinden geçiyor bize özelliklerimiz. Mesela Aldatan erkeklerin ailesinde de benzer hikayeler oluyor genelde ..cok bilmiyorum ama nasıl sizofreni kalıtımsal ise - belki bu da kalıtımsal olarak geciyordur.
evet amerikada teşhir ediliyorlar. mahalleye bildiri gidiyor. dikket edin şu kişi bu sucu işlemiştir. sizin mahl. otuıruyor diye..ve aralıklar ile denetimden geciyorlar.
Tedavi olmaktan korkma, hemen bir randevu al ve ilk adımı at. Ki sen aslında buraya yazarak ilk adımı atmışsın, bundan sonrası çorap söküğü gibi gelir. Unutmak güzel nimet, unutarak hayatından çıkarmaya çalış o kişiyi ve olayı; ve geleceğini etkilemesine izin verme. O kişinin değersizliğini kendine mal etme, sen gayet de değerlisin ve hayat boyu hiçkimsenin ve hiçbirşeyin senin değerini düşürmesine izin verme..Herkesden allah razı olsun. Ilk defa yaşadıklarımı paylaştım ve birazda olsa bana güc verdiniz. Nişanlımla daha hic bir sorun yaşamadım sadece ona duygusal anlamda yakınlaşmam uzun sürdü. Ben bir kaç kez tedavi olmak istedim ama ne yazıkki o ilk adımı atmak hic kolay degil her defasında vazgeciyorumherşeyi yeniden yaşamaktan çok korkuyorum...ama tedavi olmam lazım bunun farkındayım...bana yardım edebilecek birisine bu yaşadıklarımı anlatacağım cünki tek başıma o ilk adımı atmıycamı biliyorum
Benzer olaylar başına gelmiş arkadaşlarında duacısı olacagim
Haklısıniz arkadaşlar biz susutukca o sapık ruhlu insanların başkalarınada zarar vermelerini kolaylaştırıyoruz ama ben ozamanlar cok kücüktüm korkdum seneler sonrada anlatamadım heleki bide akrabaga olunca cok daha zor. Ama şimdi başıma gelse inanın susmam
Kız erkek farketmiyor ki pislikler hangi çocuğu bulsalar saldırıyorlar. Öğretmenlerde yapıyor sokaktaki işsizler de kardeş dediğin akraban da.Böyle konular hayattan soğutuyor beni. Psikolojim bozuldu resmen. Kızımı herkesten korumak zorundayım gibi hissediyorum. Çocuk benim aşırı korumacı tavrım yüzünden özgüvensiz olacak. Ben böyleysem sizi düşünemiyorum bile. Allah yardımcınız olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?