Evlilik savaş değildir kim haklı kim haksız düellosu da değildir .. yıllar geçer bu cümleler bir yerden gelir aklınıza .. sizde annemi gördüm yıllarca babamla bitmeyen didismelerini gordum ben de evliyim ve tüm bu acı gerçekleri görerek büyüdüğüm için egoyu attım gururu attım bir kenara
Eşinle aranızda önceden olan problemleri bilmiyorum ama ben kendi adıma insanların başkaları için/yüzünden kavga çıkmasına pek anlam veremeyenlerdenim. Hele bu görümce k.valide falan meseleleri bana aşırı gereksiz geliyo.. Örnekse k.validemle ilk tanıştığımızda (sevgiliyken) bana eşimin boşandığı eşini övmeler falan bişeyler yapmıştı kısacası kendisinden çok hoşlanmadım ama gayet akıllıca cevaplarla (ben de eski k.validemin ne kadar iyi insan olduğunu ama bu işlerin iyilikle yürümediğini falan söyledim) kendisini susturdum (tabi eşim yanımızda yokken oluyo bu). Sonrasında eşime hiçbişey anlatmadım o anlattıysa da benim haberim olmadı. Bikaç aramızı bozma girişimi de oldu hepsini ekarte ettim son derece politik davranarak. Bak şu an 6 yıldan fazla oldu tanışalı ve inanmazsın ama en sevdiği geliniyim (4 tane var) yere göğe sığdıramaz , kızım olsa ancak bu kadar severdim der benim için, aşkımızı herkes kıskanır falan
Ama işte o sorunlar da yaşanırken ben eşime hiç tek kelime kötü bişey söylemedim annesi için.. Bu işlerde biraz politik davranmak bizim kazancımıza oluyo yani onu söylemek istiyorum. açıkçası ben sürekli ailemle çatışan bi eşim olsun istemezdim sen ister miydin? Ailemiz hatalı olsa bile onları hep savunmaya çalışmaz mıyız biri bişey dese? nasıl dokunur dimi? işte bu çok bıçak sırtı bi mevzu, yani çok dikkatli olmak gerek eşlere ailesiyle ilgili şeyler söylerken ve onların savunmasını da normal karşılamak gerek sonuçta kimse ablasının niyetinden sual etmez karşıdaki eşi bile olsa 
O yüzden eşine fazla kızılacak bi durum göremiyorum, her insan gibi ailesinin niyetinden şüphesi yok.. Bi de bu pencereden bakmanı tavsiye ediyorum canım, hakkınızda hayırlısı, çok sevgiler 
Eee eşinizden 22 yaş büyük ablasına ne yapmasını istediniz tam olarak :) görümce cahil belli . Ama bu hareketini eşiniz bilse ne olacak, ablasına parmak mı salllayacak? He deyip geçin
Aynen... aynen bende canım.
İnşaallah, ne kadar duygusuz yazmış anne , baba olamayıp yaşanan üzüntüyü hiç umursamadan .Allah böyle insanlardan herkesi kurtarsın2 üniversite okumuşsunuz ama bu sizi sığ düşüncelerinizden arındıramamış malesef.. Tıpkı sizin gibi insanlar işte konu sahibinin bahsettiği tiplemeler
çok güzel çözüm bulmuşsunuz kendinizce. Tebrik ettim. Bu benim de aklıma gelmişti ancak daha bir kere bile karşımda oturup kızım çocuk istiyor musunuz, istemiyor musunuz, olmuyor mu gibi bile konuşmadıkları için kimse onlara bu konuları söylemedi bile.
Çok teşekkür ediyorum zaman ayırıp uzun uzun yazdığınız için. Tavsiyelerinizi dikkate alacağım. SevgilerEşinle aranızda önceden olan problemleri bilmiyorum ama ben kendi adıma insanların başkaları için/yüzünden kavga çıkmasına pek anlam veremeyenlerdenim. Hele bu görümce k.valide falan meseleleri bana aşırı gereksiz geliyo.. Örnekse k.validemle ilk tanıştığımızda (sevgiliyken) bana eşimin boşandığı eşini övmeler falan bişeyler yapmıştı kısacası kendisinden çok hoşlanmadım ama gayet akıllıca cevaplarla (ben de eski k.validemin ne kadar iyi insan olduğunu ama bu işlerin iyilikle yürümediğini falan söyledim) kendisini susturdum (tabi eşim yanımızda yokken oluyo bu). Sonrasında eşime hiçbişey anlatmadım o anlattıysa da benim haberim olmadı. Bikaç aramızı bozma girişimi de oldu hepsini ekarte ettim son derece politik davranarak. Bak şu an 6 yıldan fazla oldu tanışalı ve inanmazsın ama en sevdiği geliniyim (4 tane var) yere göğe sığdıramaz , kızım olsa ancak bu kadar severdim der benim için, aşkımızı herkes kıskanır falan
Bizim çocuğumuz olmuyo, bu güne kadar neler duydum neler senin duyduğun ne ki? Biraz da iyi çerçeveden bakmaya görmeye çalışmalısın özellikle sözkonusu eşinin ailesiyse.. Yani görümcenin yaptığı hadsizlik olabilir ama bunun altında kötü bi niyet aramazsan kulak ardı edilebilecek bişey.. Bana iş arkadaşlarım bile her gün başka bitki falan getiriyolar bunu da iç şunu da yeyin gibi şeyler öyle çok duyuyorum ki bana artık bu tarz şeyler çok normal gelmeye başladı.. Kötü bi niyet olmadığını bildiğim herkese de en fazla" ben başka bişey kullanıyorum/doktorum bitkiden uzak dur dedi/ben böyle şeyleri sevmiyorum" gibi cümlelerle tatlıca ekarte ediyorum. Bu kadar hassas olursam kendi anneme,babama,kardeşime,kuzenime bile tavır almam küsmem lazım çünkü biz böyle bi toplumuz yani napalım ölelim mi
