en yakını ile yaklaşık 800km var aramizda.
Konustum bunu.
ne güzel anlattınız. Siz de sağlıkla büyütün insaallah
ben de çocuk istemiyorum çocuklarııı çok ama çok seviyorum hatta en sevdiğim misafir çocuklu misafir komşunun çocukları alıp evde severim oynarım ama iş annelik düşüncesine gelince korkuyorum sorumluluktan ona yetememekten, çalışıyorum çocuk olursa kim bakacak derdinden, iyi anne olacakmıyım falan çok düşünüyorum ve çocuk yapma fikrinden uzaklaşıyorum
şahsi olarak anne olma isteğim gitmedi bence.
ay yok ben senin gibi de değilim o kadar aşırı çocuk sevgisi de yok icimde. Ama yani 6 yıl oldu, hayat hep aynı. Artık aile olma duygusunu yaşamak için çocuğum olmasını ama hevesimi kursağımda bıraktılar maalesefben de çocuk istemiyorum çocuklarııı çok ama çok seviyorum hatta en sevdiğim misafir çocuklu misafir komşunun çocukları alıp evde severim oynarım ama iş annelik düşüncesine gelince korkuyorum sorumluluktan ona yetememekten, çalışıyorum çocuk olursa kim bakacak derdinden, iyi anne olacakmıyım falan çok düşünüyorum ve çocuk yapma fikrinden uzaklaşıyorum
Affettim ama artık görüşmek istemiyorum o zaman diyin madem kendi hatalarını anlamıyorlar ben aptal değilim sürekli aynı üzüntüleri yaşamak için aynı muameleye maruz kalmak için goruseyim diyin. Eğer arayı bulmak istiyorsa onlarla sizinde orada olduğunuz ortamda konuşsun o benim eşim ve madem sizde uzuldunuz bunların tekrar yaşanmasını istemiyorum esiminde üzülmesini istemiyorum desin ya da buna benzer şeyler . Sizin olmadığınız bi ortamda konuşması bişey ifade etmez .
olay olunca direkt gidip niye uğraşıyorsunuz, ne yapıyor size bu kız. Yapmayın etmeyin dedi. Sonra ondan özürler, hep minel yanlış anladılar vs. Günlerce konuşuldu. Kimse beni ne aradı ne bir mesaj atti. Şimdi gelmiş karşıma abartıyorsun buyutuyorsun diyor. Gel de sinirlenme. Kusura bakmayın çok yazdim size
ama konu başlığını görünce oh be dedim kendimi tek sanıyordum çünkü çocuk fikrinden uzaklaştıkça kendimi suçlu görüyordum falanay yok ben senin gibi de değilim o kadar aşırı çocuk sevgisi de yok icimde. Ama yani 6 yıl oldu, hayat hep aynı. Artık aile olma duygusunu yaşamak için çocuğum olmasını ama hevesimi kursağımda bıraktılar maalesef
çok teşekkür ediyorum.
2 üniversite okumuşsunuz ama bu sizi sığ düşüncelerinizden arındıramamış malesef.. Tıpkı sizin gibi insanlar işte konu sahibinin bahsettiği tiplemeler
Biraz kendinizi hayata bakışınızı geliştirseniz keşke de biz de sizin gibilerden bi kurtulsak 
Kimse yoğurdum kara demez. Maalesef bu saf erkekler anne ,baba veya kardeş ile alakalı eleştiri yapınca kendi üstüne alınıyor.
evliliğim garip bir işe dönüştü.
bu biraz sırf inattan başkaları yüzünden kendim ve eşimi cezalandırmak gibi oluyor. Bugün daha iyi idrak edebiliyorum ama bilmiyorum kafam çok karisikSevgiliMinel00 bu kararlar bi anlık sinirle verilecek kararlar değil. Çocuksuz hayat olur (bakınız bizimki) olmasına ama bu karar eşle beraber oturup çok etraflıca tartışılır konuşulur öyle alınır bana kalırsa.. Pire için yorgan yakmayın derim..
aynen öyle.
Önce kendine zaman verip bi süre daha düşünmeni hala aynı fikirdeysen bu konuyu eşinle konuşmanı öneririm. Evlilik iyi gitmiyorsa da sadece çocuk yapmamayı değil boşanmanı öneririm.
önceki mesajlarda da defalarca yazdım aslında.
