Cocuktan sonra evlilik

Bu arada ikinizde gercekten istediginiz zaman olsun bebek ki esin sana kendi istegiyle yarfim etsin destek olsun. Tek tarafin istemesiyle de zor bence.


Ben esle olan iliskini kastettmistim yanlis mi anladim konuyu acaba? Sen sorumluluk almaktan mi cekiniyorsun? Yani bebekken belki bebekten kaynakli zor donemler gecebilir ama en azindan yasi buyudukce gaz, uyku, wc, yemek problemleri ortadan kalkacak. Sana bagumli olmayacak sen de esinle daha fazla zaman gecireceksin. Ben bunu demek istedim.
Annelik babalik olene kadar surer tabiiki her zaman elin ustunde olacak.
Benim cevremde de hep bekarlar capkin cocugu olanlar eve kosa kosa gidiyor. O yuzden eşimin evli arkadaslarini cok seviyorum :) genelleme yapma. Senin kafan cok karisik. Zaman ver kendine hazir degilsin sen :)
Benim çevrede de var tabi iyi örnekler ama kötü daha cogunlukta :)

Her ikisinden de cekiniyorum. Hem eşle olan ilişki, hem sorumluluk
 
23 yaşındaki ben konu açmış :)
Benim de böyle korkularım vardı.
5 sene geçti aradan
Şimdi bunlar gözüme öyle gelmiyor
Hayatı boyunca Hiç çocuk istemeyen ben şu an her gün test yapıyorum
Gözünüz kör olsun hormonlar ve biyolojik saatim

Ben genelde vaktimi iş ev arası geçiren ve çok sosyal olmayan biriyim
Ojedir, maskelerdir, manikürlerdir öyle ritüellerim yok
Şu anda da ev dağınık ve temizlik yapamıyorum
Şu anda da saçım başım yapılı değil

Çocuğu olanlar bu hale geliyo zaten
Ben çocuk olmadan gelmişim
O yüzden sorun yok :)

Senin daha zamana ihtiyacın var
Boşver at aklından çocuk meselesini şimdilk
 
23 yaşındaki ben konu açmış :)
Benim de böyle korkularım vardı.
5 sene geçti aradan
Şimdi bunlar gözüme öyle gelmiyor
Hayatı boyunca Hiç çocuk istemeyen ben şu an her gün test yapıyorum
Gözünüz kör olsun hormonlar ve biyolojik saatim

Ben genelde vaktimi iş ev arası geçiren ve çok sosyal olmayan biriyim
Ojedir, maskelerdir, manikürlerdir öyle ritüellerim yok
Şu anda da ev dağınık ve temizlik yapamıyorum
Şu anda da saçım başım yapılı değil

Çocuğu olanlar bu hale geliyo zaten
Ben çocuk olmadan gelmişim
O yüzden sorun yok :)

Senin daha zamana ihtiyacın var
Boşver at aklından çocuk meselesini şimdilk
Benim o rituellerim var ve zevkle yapıyorum bunları :)

Tez zamanda hamile kalırsınız inşallah
 
Benim o rituellerim var ve zevkle yapıyorum bunları :)

Tez zamanda hamile kalırsınız inşallah

Maddi açıdan iyiysen bi yardımcı tutarsın
Evi o çekip çevirir
Yemek ve temizlikten kara geçtiğinde sana da kendine ayıracak bir sürü vakit kalabilir
Aile desteği de varsa bebekle ilgilenecek biri olduktan sonra ben çok zor olacağını düşünmüyorum
Ama bundan 5 sene önce asla ama asla diyordum
Zaten 23 yaş çok küçük ebeveyn olmak için
 
Ya kadın eski çekiciliğini yitiriyo sanki anne olunca. Eşlerde bu düşünceyi destekler nitelikte davranmıyo mu. Cocuk aileyi güçlendiriyo olabilir ama özel hayatı aradaki çekimi olumsuz etkiliyo sanki. Bunun sonuda cogunlukla aldatma oluyo.
Sıkılacak ve gidecek insan hiçbir şey olmasa da sadece zaman faktörü sebebiyle de sıkılır ve gider. Çocuğun aradaki çekimi bozduğunu düşünmüyorum ama kendine dikkat etmemek ve kendini salmak, nasıl olsa evliyim kafası çekimi bozar mı, evet
 
Maddi açıdan iyiysen bi yardımcı tutarsın
Evi o çekip çevirir
Yemek ve temizlikten kara geçtiğinde sana da kendine ayıracak bir sürü vakit kalabilir
Aile desteği de varsa bebekle ilgilenecek biri olduktan sonra ben çok zor olacağını düşünmüyorum
Ama bundan 5 sene önce asla ama asla diyordum
Zaten 23 yaş çok küçük ebeveyn olmak için
Borçlar çok sürekli yardımcı alamayız ama aile desteği olur illaki. Seve seve bakarlar. Benimki küçük ama eşim istiyo işte.
 
Hanımlar benim cocuga karşı büyük önyargılarım var. Çocuk olunca kendimi unutacağımı eşimle ilişkimizin temelden sarsılıp kopacağını düşünüyorum. Kim varsa çocuklu cocuktan sora kendine hiç vakit ayıramadıgını eşiyle arasının olumsuz yönde çok değiştiğini söylüyor yada ben sahit oluyorum evliliklerin sarsıldıgına.

Bana gelirsek 23 yasındayım eşim 33. 2 yıllık evliyiz. Maddi durumu oturttuktan sonra eminimki çocuk isteyecek eşim. Herkes sorup duruyo zaten. Evlilik öncesi benim uygun gördüğüm zaman olacağı yönünde karar aldık. Ama eşim seneye istediğini ima ediyo. Ben korkularımdan kurtulamıyorum... etrafımdaki yada burdaki örnekleri gördükçede iyice emin oluyorum korkularımdan. Sizin düşünceleriniz neler..
Kendinizi ne zaman hazir hissederseniz o zaman yapin iki cocugum var 8 yillik evli biri olarak cevap vereyim hayatda bin bir pismanlik yasarken evlat hic bir zaman onu dogurduguna pisman olmamakdir Ben cocuklarimi cok seviyorum hayatimi zorlastirdilar evet belki cok fedakarliklar yaptim onlar icin yapmayada devam ediyorum Ama onlarla guzel hersey evliligimi nasil gectigini sorarsan esimle Iyi gundede kotu gundede cocuklarimizdan guc alarak hep ayakda kalmayi basardik
 
Eşler çocuğa tam hazır olmadığında öyle sorunlar oluyor.
Daha doğrusu ne yaşayacağınızı bilmeyince. Kimse işin zorluğundan bahsetmiyor etrafındakilere. Ben Doğum yaptıktan sonra prensesler gibi olacağımı düşünüyordum ama tepetaklak oldum:))
Biz tam 3 yılda kendimize geldik, bu süreyi en az hasarla atlatmak için maksimum anlayış önemli.
Sizin yaşınız daha küçük, bir süre daha bekleyebilirsiniz.
 
Ha unutmadan çocuk yapma isteği konusunda uyum sağlayamamak da karşılıklı olarak çiftler yıpratan bir şeydir zaten
 
Öncelikle bebek çok guzel bı şey anne olmak harika bi duygu umarım tadarsınız ama, buna hazır olmak lazım istemeden olmaz misal sevmedgin yemeği yiyebilirmisin, hayır buda bunun gibi insan istemeliki o bebeğe sevgiyle bakabilsin.
Ama şöyle bir durumda var ilk oğlum evlendikten sonra hemen oldu hiç istemedim ama kıpırdamaya başlayınca karnımda sanki yıllardır icimdeymis gibi bı his oluştu.
Allah annelik duygusunu dokuz ay boyunca öyle veriyor ki dogacagi gunu sabırsızlıkla bekliyosun bence olumlu yanlarını dusunmeye bak derim.
 
Hanımlar benim cocuga karşı büyük önyargılarım var. Çocuk olunca kendimi unutacağımı eşimle ilişkimizin temelden sarsılıp kopacağını düşünüyorum. Kim varsa çocuklu cocuktan sora kendine hiç vakit ayıramadıgını eşiyle arasının olumsuz yönde çok değiştiğini söylüyor yada ben sahit oluyorum evliliklerin sarsıldıgına.

Bana gelirsek 23 yasındayım eşim 33. 2 yıllık evliyiz. Maddi durumu oturttuktan sonra eminimki çocuk isteyecek eşim. Herkes sorup duruyo zaten. Evlilik öncesi benim uygun gördüğüm zaman olacağı yönünde karar aldık. Ama eşim seneye istediğini ima ediyo. Ben korkularımdan kurtulamıyorum... etrafımdaki yada burdaki örnekleri gördükçede iyice emin oluyorum korkularımdan. Sizin düşünceleriniz neler..
Ese ve kadina gore degisir canim.cocuklarimizdan sonra birbirinize iyice baglandik.esimin iyi bir es(mukemmel olmasada) olmasinin yani sira mukemmel bir baba oldugunu gordum.anne olsaydi benden daha iyi bir anne olurdu o kesin.esimin cocuklardan sonra beni daha cok sevdigini hissediyorum.kahveden ayrilamayan insan evden disari adim atmaz oldu.ha ilk dogduklarinda az birbirimize girmedik.aileler dahil.annesiyle bagiris cagiris kavgalarim oldu cocuklarimdan oturu.esimle aylarca kus kaldik.ama her seferinde esim ilk adimi aran taraf oldu ki bu konuda cag atlamis bir insandir kendisi.cocuklardan once olecegini bilse adim atmazdi.kendimi hic de bakimsiz hissetmiyorum.gayette bakimliyim.hatta fazlasiyla.banyo yapmaya vakit bulamiyorum diyebilirdim ama ben ne yapiyorum aliyorum cocuklarimida birlikte giriyoruz banyoya.eglene eglene banyo yapiyoruz.banyo sonrasi kremlenme islerini birlikte yapiyoruz(cocuklar bebek losyonunu surerken ben kendi kremlerimi suruyorum)saclarimizi birlikte tarayip kurutuyoruz.birlikte parfumleniyoruz.cocuklarimin bebek parfumu onu suruyorlar. Disari cikarken birlikte susleniyoruz kil tuy isini onlar yatinca hallediyorum .oglum babasiyla berbere ben kizimla kuafore gidiyorum .gezmemden geri kalmiyorum.birlikte takiliyoruz.ya da esim cocuklara bakiyor ben geziyorum.aliaverise birlikte gidiyorum cocuklarimla.(cocuklarin uslu yalniz velki bundan kaynaklidir.huysuz degiller laf dinlerler)yazin gitmediginiz yer kalmadi cocuklarla.hatta konu bile acmistim bir sirt cantasi yol bizi nereye gotururse diye.esim cocuklar konusunda cok yardimcidir bana(ev islerinde hic degil maalesef)ev islerinide bir sekilde hallediyorum.mesela supurgeyi viledayi 3umuz birlikte yapiyoruz.vileda sapini hep birlikte tutuyoruzda:))10 dk lik is oluyor yarim saat.ama oluyor iste bir sekilde.hobilerime fazlasiyla vakit ayirabiluyirum.mesela kitap okuyacaksam cocuklariminda eline veriyorum birer kitap onlar resimlerine bakiyor ben okuyorum.vuyukler icin boyama kitaplari var bayilirim.cocuklar kendi boyamalarini yaparken ben onu yapiyirum.orgu ormeyi cok severim.iste o biraz zor oluyor.cocuklar uyuyunca oruyorum(gerci o zamanda kedi kizim rahat vermiyor ipe atlamaktan.hem kedinin hem cocuklarin uyudugu vakti yakalarsam ne mutlu bana)ha bunlarin hepsi cocuklar 4 aylik olduktan sonra olmaya basladi onuda diyeyim yalan olmasin.ilk 4 ay tam bir faciaydi.ama simdi tam bir peri masali benim icin demem o ki canim es cok onemli cocuk bakiminda esinin ilgili bir baba olacagina inaniyorsan yap derim cocuk
 
Aman düşünmeyin bu kadar çok ciddiyim. Hayat bizim düşünüp kararladığımız gibi olmuyor. Akışına bırakın. Ay evliliğim nolur ay saçımı tarayabilir miyim ay naparım gibi düşüncelerden uzaklaşın. Ne zaman hazırsanız bebek için o zaman yapın ve bu düşüncelerden de uzak durun boşuna strese giriyorsunuz.
 
Hanımlar benim cocuga karşı büyük önyargılarım var. Çocuk olunca kendimi unutacağımı eşimle ilişkimizin temelden sarsılıp kopacağını düşünüyorum. Kim varsa çocuklu cocuktan sora kendine hiç vakit ayıramadıgını eşiyle arasının olumsuz yönde çok değiştiğini söylüyor yada ben sahit oluyorum evliliklerin sarsıldıgına.

Bana gelirsek 23 yasındayım eşim 33. 2 yıllık evliyiz. Maddi durumu oturttuktan sonra eminimki çocuk isteyecek eşim. Herkes sorup duruyo zaten. Evlilik öncesi benim uygun gördüğüm zaman olacağı yönünde karar aldık. Ama eşim seneye istediğini ima ediyo. Ben korkularımdan kurtulamıyorum... etrafımdaki yada burdaki örnekleri gördükçede iyice emin oluyorum korkularımdan. Sizin düşünceleriniz neler..
Bebegim iliskimizi hic olumsuz etkilemedi esim daha cok ustume dusmeye basladi.cok yardimci oldu.lohusa donemi hic unutmam kayinvalidem benimle ayni odada kaliyordu esim baska odada kaliyordu herkes uyuyunca esim mesaj atardi yanima gel diye boyle guzel anilarimiz da var:KK68:bu arada evet kendime hic zaman ayiramadim bebekli hayata bi sure adapte olamadim ama sonra oglum tepki vermeye baslayinca gozlerimin icine bakarak gulunce o an dedimki bu herseye bedel
 
Ese ve kadina gore degisir canim.cocuklarimizdan sonra birbirinize iyice baglandik.esimin iyi bir es(mukemmel olmasada) olmasinin yani sira mukemmel bir baba oldugunu gordum.anne olsaydi benden daha iyi bir anne olurdu o kesin.esimin cocuklardan sonra beni daha cok sevdigini hissediyorum.kahveden ayrilamayan insan evden disari adim atmaz oldu.ha ilk dogduklarinda az birbirimize girmedik.aileler dahil.annesiyle bagiris cagiris kavgalarim oldu cocuklarimdan oturu.esimle aylarca kus kaldik.ama her seferinde esim ilk adimi aran taraf oldu ki bu konuda cag atlamis bir insandir kendisi.cocuklardan once olecegini bilse adim atmazdi.kendimi hic de bakimsiz hissetmiyorum.gayette bakimliyim.hatta fazlasiyla.banyo yapmaya vakit bulamiyorum diyebilirdim ama ben ne yapiyorum aliyorum cocuklarimida birlikte giriyoruz banyoya.eglene eglene banyo yapiyoruz.banyo sonrasi kremlenme islerini birlikte yapiyoruz(cocuklar bebek losyonunu surerken ben kendi kremlerimi suruyorum)saclarimizi birlikte tarayip kurutuyoruz.birlikte parfumleniyoruz.cocuklarimin bebek parfumu onu suruyorlar. Disari cikarken birlikte susleniyoruz kil tuy isini onlar yatinca hallediyorum .oglum babasiyla berbere ben kizimla kuafore gidiyorum .gezmemden geri kalmiyorum.birlikte takiliyoruz.ya da esim cocuklara bakiyor ben geziyorum.aliaverise birlikte gidiyorum cocuklarimla.(cocuklarin uslu yalniz velki bundan kaynaklidir.huysuz degiller laf dinlerler)yazin gitmediginiz yer kalmadi cocuklarla.hatta konu bile acmistim bir sirt cantasi yol bizi nereye gotururse diye.esim cocuklar konusunda cok yardimcidir bana(ev islerinde hic degil maalesef)ev islerinide bir sekilde hallediyorum.mesela supurgeyi viledayi 3umuz birlikte yapiyoruz.vileda sapini hep birlikte tutuyoruzda:))10 dk lik is oluyor yarim saat.ama oluyor iste bir sekilde.hobilerime fazlasiyla vakit ayirabiluyirum.mesela kitap okuyacaksam cocuklariminda eline veriyorum birer kitap onlar resimlerine bakiyor ben okuyorum.vuyukler icin boyama kitaplari var bayilirim.cocuklar kendi boyamalarini yaparken ben onu yapiyirum.orgu ormeyi cok severim.iste o biraz zor oluyor.cocuklar uyuyunca oruyorum(gerci o zamanda kedi kizim rahat vermiyor ipe atlamaktan.hem kedinin hem cocuklarin uyudugu vakti yakalarsam ne mutlu bana)ha bunlarin hepsi cocuklar 4 aylik olduktan sonra olmaya basladi onuda diyeyim yalan olmasin.ilk 4 ay tam bir faciaydi.ama simdi tam bir peri masali benim icin demem o ki canim es cok onemli cocuk bakiminda esinin ilgili bir baba olacagina inaniyorsan yap derim cocuk
Eşimden çok iyi bi baba olur ama cocuktan sonra iyi bir eş olmaz bence
 
Çocuktan sonra ...
Uykusuz geceler ,yarım kalan çaylar ve yemekler , tamamlanamayan duşlar , kirli elbiseler , taranmamış saçlar ,vs vs .., çok zor bi bebeğe bakmak !!
Bi gülüşü , bakışı , sarılması !! AMA İNAN BANA DEĞİYOR HERŞEYE ... Evlilikte yuvayı tamamlıyor .. Bebek'ten sonra işte tam bir aile oluyorsunuz
 
Back
X