- 4 Mayıs 2021
- 188
- 146
- 53
- Konu Sahibi Berryhibiscus
- #1
İnsanları eleştirmeyi sevmem ben de bir insanım sonuçta fakat bazı şeyler artık midemi bulandırıyor.
Bir arkadaşım var zamanında benden çok daha yakın bir arkadaşıyla arası bozuldu şimdi bana sardı o kişiyi yerip duruyor. Ortak arkadaşlarımızla da onun yüzünden görüşemiyorum, sürekli ben suçsuzum herkes kötü kafasıyla yaşıyor. Zamanında da benim arkamdan konuşup yeriyordu şimdi aramız iyi olunca da kuzu kesiliyor.
Üniversitedeyken ders seçimi yapamamıştım ondan rica etmiştim. Benden habersiz bir dersimi çıkarmıştı bana söylemedi, sonradan söyledi. Ona kızdığımda yanlışlıkla yaptım falan dedi. Sizce yanlışlıkla yapılacak bir şey mi bu 3 sene geçti üzerinden hala ara ara aklıma gelir. Üstelik o dersi almasam dönemim uzayacaktı ve bunu biliyordu.
Diğer arkadaşımla 8 senedir tanışıyoruz. Şehir değiştirdikten sonra görüşemez olduk. Sözde bana hayırsız deyip duruyordu hafif şakacı tavırla. Fakat bu kişi senede bir geldiğim (onun yaşadığı şehre)yere gelince görüşmeleri erteliyor beni davet bile etmiyor.
Bir diğeri ise uzun zaman sonra sırf instagramdan takip etmekten çıktığım için “o yüzden kırılmıştım sonra da bir daha aramadım seni”diyip saçma bir şekilde benimle görüşmeyi kesmişti. Onun yanına gitmeyi teklif etmiştim gittiğimde de “ sen gelmesen ben aramazdım seni herhalde” dedi. Birlikte ortak iş yapacaktık anlaştık. Benden habersiz başka biriyle anlaşmış benimle hiç konuşmadan bunu bana söyledi.
3 kişi de farklı. Diyorum ki insanlar birbirlerine katlanıyorlar mı yoksa bende mi bir sorun var bilmiyorum. Yazdıklarımda bir gariplik var mı sizce?
Yani saydığım kişilerin davranışları normal mi?
Kimseye kendimi tamamen açamıyorum, ya da açmak istemiyorum. Hep bir samimiyetsizlik hissediyorum.
Belki bana nefretini kusmuşsun diyeceksiniz ama gerçekten ben anlam veremiyorum o yüzden döktüm içimi.
Bir arkadaşım var zamanında benden çok daha yakın bir arkadaşıyla arası bozuldu şimdi bana sardı o kişiyi yerip duruyor. Ortak arkadaşlarımızla da onun yüzünden görüşemiyorum, sürekli ben suçsuzum herkes kötü kafasıyla yaşıyor. Zamanında da benim arkamdan konuşup yeriyordu şimdi aramız iyi olunca da kuzu kesiliyor.
Üniversitedeyken ders seçimi yapamamıştım ondan rica etmiştim. Benden habersiz bir dersimi çıkarmıştı bana söylemedi, sonradan söyledi. Ona kızdığımda yanlışlıkla yaptım falan dedi. Sizce yanlışlıkla yapılacak bir şey mi bu 3 sene geçti üzerinden hala ara ara aklıma gelir. Üstelik o dersi almasam dönemim uzayacaktı ve bunu biliyordu.
Diğer arkadaşımla 8 senedir tanışıyoruz. Şehir değiştirdikten sonra görüşemez olduk. Sözde bana hayırsız deyip duruyordu hafif şakacı tavırla. Fakat bu kişi senede bir geldiğim (onun yaşadığı şehre)yere gelince görüşmeleri erteliyor beni davet bile etmiyor.
Bir diğeri ise uzun zaman sonra sırf instagramdan takip etmekten çıktığım için “o yüzden kırılmıştım sonra da bir daha aramadım seni”diyip saçma bir şekilde benimle görüşmeyi kesmişti. Onun yanına gitmeyi teklif etmiştim gittiğimde de “ sen gelmesen ben aramazdım seni herhalde” dedi. Birlikte ortak iş yapacaktık anlaştık. Benden habersiz başka biriyle anlaşmış benimle hiç konuşmadan bunu bana söyledi.
3 kişi de farklı. Diyorum ki insanlar birbirlerine katlanıyorlar mı yoksa bende mi bir sorun var bilmiyorum. Yazdıklarımda bir gariplik var mı sizce?
Yani saydığım kişilerin davranışları normal mi?
Kimseye kendimi tamamen açamıyorum, ya da açmak istemiyorum. Hep bir samimiyetsizlik hissediyorum.
Belki bana nefretini kusmuşsun diyeceksiniz ama gerçekten ben anlam veremiyorum o yüzden döktüm içimi.
Son düzenleme:
Hayatımdan çıkarıp atmam ama mesafe koyarım, saygıyı elden bırakmamaya gereksiz samimiyet kurmamaya çalışırım çözümü bu şekilde buldum.
