Aslinda hislerimden degil de, evlilige hazir oldugumdan emin olamamistim. Birde esimin hazir olduğundan. Simdi iyiyiz ama ya evlenince degisirse, ya evlilik beni sıkarsa, ya kaldiramazsam bu sorumlulugu, esim beni gercekten sevmiyosaya kadar gitmisti. Hep olumsuz seyler geldi aklima. Nisani atmayi dusundum, en ufak tartismalarimizi büyüttüğüm oldu...Sordum mu bilmiyorum siz neden emin olamadınız? Hislerinizden dolayı mı
Bende evlenirken ,acaba yanlış bir karar mı veriyorum ,acele mi ,yada yanlış seçim mi mutlu olur muyum diye çok kafam karışmıştı aileler gelmeden ama insan evlilik stresiyle bunları düşünebiliyor .. Kafamı çok kurcalamıştı bu sorun ama çok şükür şimdi evliyim ve problemim yok ..İş ciddiyete binince gerilip kafanız karışmış büyük ihtimal .. Zaten kendiniz de söylüyorsunuz karakter olarak mükemmel diye .. Bence ekstra bi sebep yoksa ,muhtemelen evlilik stresi yaşıyorsunuz kendinizi rahatlatın ,dış görünüşten ziyade size olan saygısız sadakati ve sevgisiyle ölçün ,çünkü bi zaman sonra ona değil size olan davranışınıza bakıp böyle sevgiliniz stabilize olacak ,yakışıklı olup nefret ettireceğine en azından kıymet bilir
Zaten en önemlisi İnan bunlar .. Bende evlenirken senin gibiydim ,belki yüz kişiye içimi açtım doğrumu yapıyorum falan diye ,çok kararsız kalmıştım bende eşimi çok beğenmemiştim ilk zamanlar ,ama karakteriyle bağlandım sadakatine ilgisine sevgisine,iyi ki de evet demişim .. Yabancı bi şehre geldim kültürel farklılığımız da var ,burada tekim kimsem yok ,çok hasta oldum 1 yıl neredeyse ,sabırla baktı Of etmedi ilgilendi ,umarsız olmadı ..Evlenince zaten sana eş mi o önemli ,eğer gerçekten inanıyorsan boş yere kendini strese sokup üzme ,uzaklaşma ne hissediyorsan birlikte çözün ,her zaman böyle insanları bulmak zor hatta çok zor ,umarım çok mutlu olursunSon zamanlarda o kadar çok evli insanla konuşuyorum ki. kendimi bi anlatayım size. Erkek arkadaşımla konuşurken çok güzel bi iletişimimiz var anlaşamadığımız bir konu dahi olmadı çünkü düşünce yapısı aile kültürü hayata bakış açılarımiz aynı ve çok saygılı asla ses yükseltmez ve bana bu gel gitlerime sabırla yaklaştı öyle sessiz kalmak pasif kalmak değil güzelce konuştu çok şefkatli sabırlı en önemlisi akıllı mantıklı nerde ne konuşması gerektiğini çok iyi bilir. Sadık ve hiç yalan söylemedi. Evlilikte bunlar önemli değil mi??
Zaten en önemlisi İnan bunlar .. Bende evlenirken senin gibiydim ,belki yüz kişiye içimi açtım doğrumu yapıyorum falan diye ,çok kararsız kalmıştım bende eşimi çok beğenmemiştim ilk zamanlar ,ama karakteriyle bağlandım sadakatine ilgisine sevgisine,iyi ki de evet demişim .. Yabancı bi şehre geldim kültürel farklılığımız da var ,burada tekim kimsem yok ,çok hasta oldum 1 yıl neredeyse ,sabırla baktı Of etmedi ilgilendi ,umarsız olmadı ..Evlenince zaten sana eş mi o önemli ,eğer gerçekten inanıyorsan boş yere kendini strese sokup üzme ,uzaklaşma ne hissediyorsan birlikte çözün ,her zaman böyle insanları bulmak zor hatta çok zor ,umarım çok mutlu olursun
Bizim ki tamamen farklı kültürlerde ama eşimin ailesi aynı şehirde değil ,değiliz çok şükür .. Öenmli olan eşinizin size olan saygısı ezdirmemesi ilgisi vs ,tabiki aile faktörü çok çok önemli ama olmuyorsa da eşiniz yanındaysa sıkıntı yok şahsen bizimki öyle :)Allah razı olsun ilginize teşekkür ederim, sizde çok mutlu ölü. Bende farklı bi şehire gidicem birazda ailesini sevememekten, ısınamamaktan korkuyorum yaşam şekli kültür olarak.. Tanımıyorum da gerçi.. Kafam çok fena karışık
Kör kütük aşık değildim açıkçası o kadar inanmıyorum aşka. Benim için daha farklı kriterler vardı. En olmazım merhametli olmasıydı vicdan şu devirde cehver gibi birşey. Ona dokunduğunda öptüğünde mutlu oluyorsan aradığın cevap evet doğru kişidir. Evlilik farklı bir kurum oturup iki sohbet edip birşeyler paylaşabilmen gerek. Yoksa aşık olupta asla anlaşamayan çift kaynıyor heryer maalesef.Ya mesela ben kendime diyorum ki sevgim mi yetersiz acaba bulutlar üzerinde olmadığım için buna bağlıyorum.
Siz çok aşık miydiniz??
Ayrılık olunca çok üzülüyorum ben kesinlikle onu unutamam ve çok pişman olacağıma inanıyorum.
Aşık değilsin o yüzden sorguluyorsun.Ama söyliyim evlilikte iyi insan olması herşeyden daha önemli.Hem aşk hem iyi bir adam bulacam diye çok tırmalarsın sonra.İyi insan bulmak zor bu devirde.Erkekler hep gezeyim tozayım eğleneyim derdindeler.Ben 40 a geldim çok pişmanım 23 lerimde ayağıma gelen iyi taliplerimi aşık olmadım diye teptiğim için.Olan bana oldu.Aşık olduğum nişanlım öğretmen değilim diye terketti.Sonra evlendim eşimi sevdim ama o da anamı ağlattı aldatmak şiddet o biçimdi.Kısacası o melek gibi taliplerime gitmedim diye her türlü pişmanlığı yaşattı hayat.Ve cidden yıllar hızla akıp geçiyor.Biraz elektrik varsa aranızda,elini tutmak seni itmiyor ise evlilikle yaşayacağın özel konularla zaten eşine dahada bağlanırsın.İyi insanlar evlen ve keyfine bak derim.Çocuklarında mutlu bir evde büyüsünler.
Ah kuzum yaa içim acıdı son sözüne..Kader denen şey var ya..Gecenin şu saatinde ben bile sorguluyorum,herkes kocasını seviyormu acaba diye..Kötü olduğu için eşinden nefret edenler değil kastım.Ben şunca yıl bir tek şunu gördüm,kaşığına ne geliyorsa ısrarla o senin nasibin.Bazı şeyler aramakla bulunmuyor.İnsan yanında uyuyacak insana aşık olarak uyumak istiyor.Ama bak şunu söyleyebilirim,ben eşimi severek evlenmedim,sonradan o kadar sevdim ki adam kendini bir halt zannetti hatta bu yüzden.Teni itici değilse ve dokunmak seni itmiyorsa bunlar güzel alarmlar..Ama tenine dokunmak seni itiyorsa o sıkıntı biraz,nikaha kadar bir düşün derim bu durumu..Zaten karekter olarak çok duygusal yapidayim çabuk kırılırım çabuk ağlarım. Güçlü bi insan değilim bu zamana kadar bi çok erkek arkadaşım oldu zaten hiç kolay olmadı hep bi hüsran. Bende pişman olmaktan korkuyorum Red ettiğimde. Yine de hevesle gelinlik giymek çok ayrı be ablacım
Kendine zaman ver paniklemiş gibisin8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
İçinize sinmemiş demek ki. Hayırlısı olsun. Böylesi daha iyi olur umarım.Tamamen bitirdim bu hisle hayatımın en önemli kararını veremezdim..eminim pişman olacağım ama iş işten geçecek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?