Eşimle 3 sene sevgili kaldık, cok sevdim o da cok sevdi ve haftada en enn az 2 gun gorustuk, saatlerce konustuk. Bende isler ciddiye bindiginde cok korktum gerildim. Herseyin olumsuzunu ve kotusunu dusundum. Surekli tereddut yasadim. Esim cok yardimci oldu rahatlatti 3 senedir de evliyi ve cok mutluyuz sukurler olsun.
Ben her zaman kararsiz bi insanimdir cogu zaman kararlarımdan emin olamam zor da karar veririm. Ben buna ve sonucta bilinmezlikz hic evlenmedik etmedik. Sorumlulul hissi vs. e Yordum.
Eger sevdigine eminsen, onunda seni sevdigine eminsen kotu ayrıntıları dusunme iyi yonlerine odaklan ve arkadaşlarınla nisanlinla konuş. Annenlere bahsedip iyice olumsuz yorum alma onlardan. Onemli bi larar veriyosun gerilmen normal. Kendine kizma duygularini izle kendine dön. Mümkünse psikolaga git.
Kafanın karismasi cok normal kendine kizma iyi dusun.
Piskolog a gitmeyi çok istiyorum ama imkanım yok devlet hastanelerinde de imkan yok sanırım.
Sevgi konusunu bilmiyorum nasıl emin olur insan??
Mesela konuşmaktan keyif alıyorum etkileniyorum özlüyorum eğleniyoruz konuşurken bunlar önemli benim için konuşurken ne saçmalıyor bu dediğim bir an dahi olmadı kafa dengiyiz.
Bi arkadaşımız onu başka bi gelinle hayal et anlarsın demiş bunu düşündüğüm de ağlıyorum ayrılık konuşması yapmaya kalktığımda çok üzülüyorum dayanamıyorum.
Evlilik planı yapılmadan önce her şeyi düşündüm görüştük yüz yüze dedim ki hatta ben bu adamla evlenirim ailesiyle konuştum kendi ailemle konuştum plan yaptık nişan mekanı araştırdım. Aniden bi şey şuna da bağlıyorum bu yaşıma kadar büyük sorumluluklar almadım ya da hata da yapsam basitce kurtuldum yine hayatıma döndüm.
Evlenince mutsuz olsam asla bekar halime dönmeyeceğimi düşündüm etkilendim.
Benim yaşadıklarımı yaşamışsın hatta biliyor musun bizde 9. ayımızda söz taktık. Ben yarı yolda bırakamadım düğünüm oldu 1.5 ay önce.
Kusura bakma rahat batıyor. Şimdi adama onca unut vermişsin,bağlamışsın kendine. Oda kendince evlilik hayallerine kapılmış neden üzüyorsun onu? Bence ailen karşı çıksa veya adam aynısını sana yapsaydı karalar bağlar otururdun. Herşeyi 4/4 lük diyorsun,anlaşıyoruz diyorsun,zaten evlilik amacıyla başlamışsınız daha ne? Emin değildin madem hiç aileleri işin içine sokmasaydınız.
Devlet hastanesinde pskiatri doktoru gerekli gorurse psikologa yönlendiriyor ama devlet hastanesindeliler cok yogun oldugu icin pek ugrasmiyolar maalesef
Aslinda çok güzel aciklamissiniz sorununuzu dusuncelerinizi. Sorumluluk korkusu cok fena. Umarim en kisa surede asarsiniz ama ben evlenene kadar emin olamadım esimden. Size de fikir olsun, hislerinizde yalniz degilsiniz diye yazayim dedim.
Biraz ara verin ozaman. Telefon,mesaj,görüşme hepsine 1ay kadar ara verin. Eğer pişman olursan,cidden onsuz olmuyor dersen devam edersiniz. Diğer türlü zaten malum herkes kendi yoluna gider.Haklısınız kendime çok kızıyorum ağlıyorum sürekli hatta sırf bu konuda bile erkek arkadaşım kendini kanıtladı bana ona bunları yaşatmama rağmen yanındayım diyo üzülme destek olmaya çalışıyor
Biraz ara verin ozaman. Telefon,mesaj,görüşme hepsine 1ay kadar ara verin. Eğer pişman olursan,cidden onsuz olmuyor dersen devam edersiniz. Diğer türlü zaten malum herkes kendi yoluna gider.
8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
Biz de 6 ayda 4 kez görüştük ve evlendik 12sene oldu.
2sene cikar her gün bulusursun ama evlenince degisedebilir.Boyle genellemeler yapmayin.Nikahta keramet var derler.Yas kac sizin ?Sanki korkunuz baska sehir ve ilk gece gibi
8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
Yahu kızmayın ama demekki bu adam fazla iyi davranmış size. Yani insanlığın ortak durumu elimizdekinin kıymetinin bilmemek. Size biraz ters davransa eminim kaybetme korkusu oluşur ve kendinize gelirsiniz.
Bende nişan sürecimde aynı şeyleri hissetmiştim bu tarifi olmayan bir duygu, geleceğin ne getireceğini bilememekten oluyor. Hiç bulutlarda gezen bir gelin olmadım bu yüzden. Evlendikten sonra bir kez bile pişman olmadım hamd olsun. Ben ayrılığı düşününce çok üzüldüğüm ve yanında olmaktan çok mutlu olduğum için vazgeçmedim. Bu kk ya sorularak verilecek bir karar değil. Bence vazgeçmeyin derim denemezseniz hiç bilemeyeceksiniz.Piskolog a gitmeyi çok istiyorum ama imkanım yok devlet hastanelerinde de imkan yok sanırım.
Sevgi konusunu bilmiyorum nasıl emin olur insan??
Mesela konuşmaktan keyif alıyorum etkileniyorum özlüyorum eğleniyoruz konuşurken bunlar önemli benim için konuşurken ne saçmalıyor bu dediğim bir an dahi olmadı kafa dengiyiz.
Bi arkadaşımız onu başka bi gelinle hayal et anlarsın demiş bunu düşündüğüm de ağlıyorum ayrılık konuşması yapmaya kalktığımda çok üzülüyorum dayanamıyorum.
Evlilik planı yapılmadan önce her şeyi düşündüm görüştük yüz yüze dedim ki hatta ben bu adamla evlenirim ailesiyle konuştum kendi ailemle konuştum plan yaptık nişan mekanı araştırdım. Aniden bi şey şuna da bağlıyorum bu yaşıma kadar büyük sorumluluklar almadım ya da hata da yapsam basitce kurtuldum yine hayatıma döndüm.
Evlenince mutsuz olsam asla bekar halime dönmeyeceğimi düşündüm etkilendim.
Bende nişan sürecimde aynı şeyleri hissetmiştim bu tarifi olmayan bir duygu, geleceğin ne getireceğini bilememekten oluyor. Hiç bulutlarda gezen bir gelin olmadım bu yüzden. Evlendikten sonra bir kez bile pişman olmadım hamd olsun. Ben ayrılığı düşününce çok üzüldüğüm ve yanında olmaktan çok mutlu olduğum için vazgeçmedim. Bu kk ya sorularak verilecek bir karar değil. Bence vazgeçmeyin derim denemezseniz hiç bilemeyeceksiniz.
Eger karariniz kesin olumsuzsa burda gul gibi akli basinda guzel bekar kizlarimiz var cocugu onlarla tanistor bosa gitmesin.8 aydır uzaktan bi ilişkim var uzak olduğu için ayda bir görüştük bu yüzden görünümü ile ilgili kafam çok karışıktı ama telefonda harika konuşuyorduk inanılmaz mutlu olmuştum her anlamda istediğim beklediğim kişi gelmişti 9 10 kez görüştük ve artık en son buluşmada ben bu adamla evlenirim dedim yanındayken ve annesiyle tanıştım. Durumu aileme açtım planlar, programlar her şeyi konuştuk düğün çeyiz ev her şeyi konuşuldu en son ailemle tanışmaya gelmesine 2 Gün kala bana bu his çöktü!! Rabbım kimseye yaşatmasın bu günleri birden emin miyim seviyor muyum yeterince zaman geçirmedik ya beğenmezsem diye düşünceler aldı beni içim içimi yiyor sabahlara kadar ağladım, gelme ben istemiyorum bile dedim çocuk napicani şaşırdı uzun uzun konuştu sonra geldi ilk gün benimle zaman geçirdi ama hâlâ istiyor muyum istemiyorum muyum anlamiyordum bi türlü ailemle konuştum sebep ne diyorlar cevap veremiyorum çünkü benim de verecek bi cevabım yok ne hislerimi ne beynimi hiç bi şey hissetmiyorum annem kızmaya başladı bunca zaman aklın neredeydi, erkek arkadaşımin ailesi öyle hazırlık yapıyor herkese duyurmuş bi taraftan neyse erkek arkadaşım yine de bize geldi tanıştı babamla çok güzel geçti o evdeyken çok mutlu oldum birbirlerini çok sevdiler. Erkek arkadaşımla zaten çok iyi anlaşıyoruz çok iyi bi insan.
İyi bi insan derken sadece alttan alan her şeye tamam diyen değil. Çok akıllı, anlayışlı, konuşur dinler olaylara yapıcı yaklaşır bana çok aşık sahiplenir aileme kültürüme çok uygun ve bende annesiyle çok iyi anlaştım. Hiç bir sorun yok yani.
Ama ben bu hissi atamıyorum içimden şimdi bana herkes baskı yapıyor 2 3 haftaya aileler tanışacak diye benim hevesim isteğim yok. Nolur bana bi yok gösterin bi akıl verin birden böyle oldum ben
Eger karariniz kesin olumsuzsa burda gul gibi akli basinda guzel bekar kizlarimiz var cocugu onlarla tanistor bosa gitmesin.
Ay Allah korusun espri olduğunu bildiğim halde içim cız etti
Sizinle benzer bir durumu ben de yaşamıştım. O yüzden sizi anlayabiliyorum. Aslında siz onu seviyor ve değer veriyorsunuz ama aşktan gözünüz kör olmadığı için doğal olarak ( ki bence doğrusu bu) evlilik konusunda çekinceleriniz var.Ya mesela ben kendime diyorum ki sevgim mi yetersiz acaba bulutlar üzerinde olmadığım için buna bağlıyorum.
Siz çok aşık miydiniz??
Ayrılık olunca çok üzülüyorum ben kesinlikle onu unutamam ve çok pişman olacağıma inanıyorum.
Sizinle benzer bir durumu ben de yaşamıştım. O yüzden sizi anlayabiliyorum. Aslında siz onu seviyor ve değer veriyorsunuz ama aşktan gözünüz kör olmadığı için doğal olarak ( ki bence doğrusu bu) evlilik konusunda çekinceleriniz var.
Önceki yorumumda dediğim gibi bence her şey alelacele olmasın. En azından 6 ay boyunca sık sık görüşün. Zaten bundan sonra eminim sizin için her şey daha net olur.
Devlet hastanesinde pskiatri doktoru gerekli gorurse psikologa yönlendiriyor ama devlet hastanesindeliler cok yogun oldugu icin pek ugrasmiyolar maalesef
Aslinda çok güzel aciklamissiniz sorununuzu dusuncelerinizi. Sorumluluk korkusu cok fena. Umarim en kisa surede asarsiniz ama ben evlenene kadar emin olamadım esimden. Size de fikir olsun, hislerinizde yalniz degilsiniz diye yazayim dedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?