Çok bunaldım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Nastasya flipovna

Guru
Kayıtlı Üye
20 Ağustos 2014
3.435
9.511
358
Merhabalar...
Eşimle geçmişte çok ciddi problemlerimiz oldu, hemen hemen hepsini aştık.Son iki yıldır her şey iyi gidiyor.Yalnız son beş altı aydır sürekli gerilmeme neden olan, psikolojimi bozan bir sorunla uğraşıyorum.Eşim 12 saat çok yoğun bir şekilde çalışıyor, bende çalışıyorum ama benim işim onunki kadar uzun ve yoğun değil.Ara ara işten telefon edip, "bıktım artık hayattan, sürekli böyle yoğun çalışmaktan, gücüm kalmadı vs vs " gibi yakınıp benimde moralimi bozmasından çok yoruldum.İkinci bir iş arıyorum ek olarak yapayım o da çalışma saatini aza indirsin diye ama başvurularıma olumlu bir dönüş alamadım bir türlü.O bu şekilde arayıp, telefonda sayıp sayıp kapatınca iyice çaresiz ve mutsuz hissediyorum.İlk başlarda sürekli destek olmaya çalışıyordum ama bu iş başvurusu yapıp geri dönüş alamam sonucunda açıkçası bende kaldıramamaya başladım artık.

Bugün yine aradı bir yığın"bıktım usandım, yoruldum, artık yapamıyorum" temalı bir dolu şey sayıp kapattı.Tüm yaşama hevesim gitti yine.Biliyorum çok yoruluyor ama benim yapabileceğim bir şey yok, elimden bir şey gelmiyor.Neyse aslında sizde durumlar nasıl, hep mi böyle yoğun çalışanlar diye merak ettim ve birazda içimi dökmek istedim sanırım.
 
Ben bazen he deyip geçiyorum,bazen dinleyip dinleyip,bi kahve yapayıımı içeriz diyorum,çünki hepsine yetişemiyorum sözlerinin.
Evet yoruluyor,fakat bir zamanlar ben eşimden 15 kat fazla yoruluyordum,3 çocukla işyerine gidiyorduk,hep çalışıp hem çocuklara bakıyordum,o da dayansın yapacak bvir şey yok;)
 
İşin yorgunluğunu ve sinirini sizden çıkarmaya çalışıyor herhalde. Be adam benim suçum ne, ben miyim patronuyum diyemediniz mi?

İşinden memnun değilse farklı iş tekliflerine bakabilir, sizi neden bunaltıyor, çok garip.
Bir yıl boyunca bu yoğunlukla çalışayım ben dedi kendisi, çünkü bir hedefimiz var ve eğer bu şekilde çalışırsa o hedefi tutturabileceğiz.Sonrasında saatleri azaltacak zaten, ama arayıp arayıp beni bunaltıyor olması gerçekten sinirimi bozuyor artık.Planı yapan kendisi, uygulamaya koyan kendisi, yardımcı olmak için ek iş arıyorum o da biliyor görüyor aslında ama bilmiyorum çok bunalıyor sanırım.Ama bende bıkkınlık hissediyorum artık.
 
Benim nişanlımın da işi ağır. Nöbetleri oluyor. Sık sık yakınıyor sizinki gibi. Kırıcı konuşmayın derim. Sizi aradığında başka konular açın. Kendi işinizle ilgili konuşun. Olmadı tartışmadan bunaldığınızı ifade edin.

İş değiştirme imkanı kendisinin yok mu acaba?
 
Ben bazen he deyip geçiyorum,bazen dinleyip dinleyip,bi kahve yapayıımı içeriz diyorum,çünki hepsine yetişemiyorum sözlerinin.
Evet yoruluyor,fakat bir zamanlar ben eşimden 15 kat fazla yoruluyordum,3 çocukla işyerine gidiyorduk,hep çalışıp hem çocuklara bakıyordum,o da dayansın yapacak bvir şey yok:KK66:
En güzelini yapıyorsunuz, ilk başlarda bende öyle yapıyordum, ama sürekli sayıp dökünce acaba benden bir beklentisi mi var demeye başladım, bari ek iş arayayım diye düşündüm onu da bulamayınca ve o gene sayıp dökmeye devam edince benimde artık psikolojim tamamen gitmiş duruma geldi.
 
Size söylenmesi saçma
Yani çözüm üretemezsinizki
Kendiside çözüm odaklı değil
Hani işten çıkayım şöyle yapayım vs dese belki daha çok yardımcı olabilirsiniz
Benim eşimin hiç saati yok
Min 12 saat çalışıyor bazen 18 saate kadar çıkıyor
En fazla bugün çok yoruldum der geçer
 
Eşim öğretmen. Yolu uzak. Bazen çok çalışıyor. Ama genel olarak rahat sayılacak bir meslek.

Dün seçim nedeniyle 21 saat çalıştı. Gece 3 buçukta kalkip cıktı.

Bu sabah dedi ki "gecenin köründe bu soğukta kalkip giderken kendime acıdım" dedi.

Ben de ičimden dedim ki: ee devlet memuru kendine acıyor. Peki ben? Memura seçim görevi verene kadar bana ver. Gidip ben yapayım da 3 kuruş kazanayım dimi.

Eşine tarafımdan şunu ilet: tam 4 senedir az paraya çok çalışırım diyerek iş arıyorum. Evet
Çaresizlikten en son bunu dedim işverene. Ama halen daha işsizim.

Memur 3 senede 1 kere rastayan görev için kendine acıyor.

Iş sahibi her gün işe gidip çok çalıştığı için kendine acıyor.

Ben de işsizlikten kendime acıyorum.

Burda birisi çıkıp bana "sen yine iyisin. Ben de sağlıksız olduğum için kendime acıyorum" diyerek beni rahatlikla cürutebilir.

Insan nankördür. Elindekini sevmez.

Allah verdigi nimetlerin kıymetini bildirmek için her seyimizi elimizden alsa kimden hesap soracagiz bilmiyorum ama..
 
Peki bunaldığınızdan eşinizin haberi var mı?
Kendi stresini atmanın yolunu bulmuş. Zaten yardımcı oluyorsunuz her konuda.
Bi aşamadan sonra he he diyip geçin.
 
Benim nişanlımın da işi ağır. Nöbetleri oluyor. Sık sık yakınıyor sizinki gibi. Kırıcı konuşmayın derim. Sizi aradığında başka konular açın. Kendi işinizle ilgili konuşun. Olmadı tartışmadan bunaldığınızı ifade edin.

İş değiştirme imkanı kendisinin yok mu acaba?
Sadece yakınsa bir noktaya kadar idare edeceğim ama dramaya bağlıyor işi, ölüyorum kesin ölürümle bitiriyor.İlk başta tolere ettim,sonra çözüm bulmaya çalıştım ama elimden bir şey gelmeyince bende eskisi kadar esnek davranamıyorum artık.Kırıcı bir şey söylemiyorum ama yüzüm düşüyor, o günü kötü geçiriyorum.Çocuklarımla olan yaşam kalitemi bile etkilemeye başladı.iş değiştirebilir ama ona da yanaşmıyor, bir yıl böyle çalışıp birikim hedefini gerçekleştirmek istiyor.
 
Peki bunaldığınızdan eşinizin haberi var mı?
Kendi stresini atmanın yolunu bulmuş. Zaten yardımcı oluyorsunuz her konuda.
Bi aşamadan sonra he he diyip geçin.
Haberi var, bir daha yapmam deyip üç gün sonra tekrar yapıyor, sonra da sana da dert anlatılmıyor, benden çok bunalıma giriyorsun deyip beni suçlu çıkarıyor, moralimin bozulduğunu bile belli edemez durumdayım.Ama normal yakınma değil yaptığı bildiğiniz o an ölüyor mahfolmuş durumda ve çare bulmam gerekiyor gibi hissediyorum.Ne yapıyorsun dediğinde "kahve içiyorum" gibi sıradan bir şey söylemeye bile korkar oldum."ohh ne güzel, benim halime bak, sürünüyorum" deyip canımı sıkıyor.
 
Sadece yakınsa bir noktaya kadar idare edeceğim ama dramaya bağlıyor işi, ölüyorum kesin ölürümle bitiriyor.İlk başta tolere ettim,sonra çözüm bulmaya çalıştım ama elimden bir şey gelmeyince bende eskisi kadar esnek davranamıyorum artık.Kırıcı bir şey söylemiyorum ama yüzüm düşüyor, o günü kötü geçiriyorum.Çocuklarımla olan yaşam kalitemi bile etkilemeye başladı.iş değiştirebilir ama ona da yanaşmıyor, bir yıl böyle çalışıp birikim hedefini gerçekleştirmek istiyor.

Evde de sürüyor mu bu tavırları? Geçici bir durummuş aslında sabredebilir. En iyisi aradığı bir anda söyleyin sizi etkilediğini ve ciddi şekilde uyarın. Belli sizin küp de dolmuş. Aniden patlamanızdan iyidir.
 
Haberi var, bir daha yapmam deyip üç gün sonra tekrar yapıyor, sonra da sana da dert anlatılmıyor, benden çok bunalıma giriyorsun deyip beni suçlu çıkarıyor, moralimin bozulduğunu bile belli edemez durumdayım.Ama normal yakınma değil yaptığı bildiğiniz o an ölüyor mahfolmuş durumda ve çare bulmam gerekiyor gibi hissediyorum.Ne yapıyorsun dediğinde "kahve içiyorum" gibi sıradan bir şey söylemeye bile korkar oldum."ohh ne güzel, benim halime bak, sürünüyorum" deyip canımı sıkıyor.

Acaba işte konuşmasanız mı hiç? Sizi mi kıskanıyor ki..
 
Size söylenmesi saçma
Yani çözüm üretemezsinizki
Kendiside çözüm odaklı değil
Hani işten çıkayım şöyle yapayım vs dese belki daha çok yardımcı olabilirsiniz
Benim eşimin hiç saati yok
Min 12 saat çalışıyor bazen 18 saate kadar çıkıyor
En fazla bugün çok yoruldum der geçer
çözüm üretmeye çalışıyorum aslında, kendim çalışıyorum zaten ama ek iş aramaya başladım ama bulamıyorum, kimse dönüş yapmıyor ya da zamanlama uymuyor iş saatlerinde.Şanslısınız hiç değilse dramaya bağlamıyor eşiniz.
 
En güzelini yapıyorsunuz, ilk başlarda bende öyle yapıyordum, ama sürekli sayıp dökünce acaba benden bir beklentisi mi var demeye başladım, bari ek iş arayayım diye düşündüm onu da bulamayınca ve o gene sayıp dökmeye devam edince benimde artık psikolojim tamamen gitmiş duruma geldi.
Buna dayanmak zordur bilirim,fakat kendi tercih etmiş siz dayatmamışsınız,herkes kendi planına uysun, bir müddet içinse dayansın.
Bazen üzüm asması çardak arar gibi size yaslanırlar,dayanır dayanır en sonunda çatırdarsınız.
Sinirli olursunuz,"bununla da konuşulmuyor" olursunuz.
Yükü yavaşça sahibine devredin çünki zamanla insanın içi çöküyor,ben bu safhaya gelmeden arabadan attım kendimi:D
.
 
Acaba işte konuşmasanız mı hiç? Sizi mi kıskanıyor ki..
Ben arayıp konuşmuyorum, rahatsız etmemek için gerekmedikçe hiç aramam, o arıyor beni.Evde sürmüyor genellikle geldiğinde normale dönmüş oluyor.Ama bana o çaresizlik hissini yaşattıktan sonra ben bir süre kendime gelemiyorum.
 
eşiniz ciddi depresyonda gibi. sallamayın izin vermeyin sizi motivasyoncu gibi kullanmasına diyecektim ama

bıktım artık hayattan lafı ciddi geldi bana. depresyonun diğer emareleri var mı? biraz gözlemleyin doktora yönlendirin olmazsa. yoğun çalışma stres kriz insanı boğabiliyor cidden.
 
çözüm üretmeye çalışıyorum aslında, kendim çalışıyorum zaten ama ek iş aramaya başladım ama bulamıyorum, kimse dönüş yapmıyor ya da zamanlama uymuyor iş saatlerinde.Şanslısınız hiç değilse dramaya bağlamıyor eşiniz.
Bence bu kadar bunaldıysan iyi bir gününde konuş
Canım biliyorum bunaldın çözüm üretmeye çalışıyorum ek iş arıyorum ama bulamadım
Bende çok üzülüyorum
İstersen iş değiştir bi taraftan daha az yorulacağın bi iş bakalım
Yada iş saatlerini azalt daha idareli oluruz gibi
Sonuçta sağlık daha önemli
Bu şekilde ikinizde çok yıpranırsınız
 
Buna dayanmak zordur bilirim,fakat kendi tercih etmiş siz dayatmamışsınız,herkes kendi planına uysun, bir müddet içinse dayansın.
Bazen üzüm asması çardak arar gibi size yaslanırlar,dayanır dayanır en sonunda çatırdarsınız.
Sinirli olursunuz,"bununla da konuşulmuyor" olursunuz.
Yükü yavaşça sahibine devredin çünki zamanla insanın içi çöküyor,ben bu safhaya gelmeden arabadan attım kendimi:KK70:
.
Ben çöktüm zaten galiba, sürekli ilan sitelerinde iş bakmakla vaktimi harcadığımı, bulamayınca bunalıma girdiğimi, baharın gelişinin bile farkında olmadığımı anlıyorum bu yıl.Keşke o arabadan bende atlayabilsem, belkide yapımdan dolayı çok takıyorum,
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X