boyle seylerden geri kaliyorum, bilmiyorum o ortamlara ait degil gibi hissediyorum. verdigim ornek buydu. onlar mukemmel gelismisler demedim zaten ama ben bu ortamda donebilecek muhabbete katkida bulunamiyorum bu da beni cok bilgisiz hissettiriyor. onun disinda da eksik oldugum konular var bunlar da gundelik temel seyler, bunlari bilmiyorum ama tek tek arastirip ogrensem bile bir eziklik psikoloji var uzerimde. bu konular mesela bunu da bilirsin artik denilebilecek seyler. uzak kalmisim bunlara , simdi ogreniyorum ve cok bilgisiz hissediyorum. boyle hissetmek istemiyorumKötü demiyoruz ama yani senin söylediğinde biraz saçma. Ben cahilim ablam ve kuzenim diye başlayınca cümleye hani şey bekledim kültürlü, sürekli kendini geliştiren okuyan, gezip gören vs. Tarzda insanlar ama değillermiş, asıl o tip insanları ben boş beleş buluyorum kimse kusura bakmasın da. Bir yere nasıl gidileceğini bilmemek seni cahil yapmaz, aksine elimizde bunca imkan varken bunun gayretinde bulunmamak bana göre yanlış. Bir gün kalk hiç gitmediğin bir yere git, gittiğin yerde ne meşhur ona bak, gez gerekirse kaybol ama bunu aş.
evet o kisi ben olabilirim, iki sorunum da var bence. herkes selly bilmez zaten, hmmm selly mi ama o duymamistir ki diye dusunuyor sanki. oyle bir his oluyo icimdesorun bence bir kısım bununla ilgili.
Bazı insanlar vardır. Gerçekten çok bilgili ama bir kaç cahille konuşurken söyledikleri silik kalır araya giremez, girse kendince fon yapar gibi konuşur pek kalıcı olmaz söyledikleri..
Bilemiyorum ben senin sorununu bu yöne yakın buldum. Yoksa herkesin ilgi alanı vardır. Biri sporda çok bilgilidir, biri modada. Yaşıtların da hep marka ayakkabılar vs hakkında konuşmuyor ya.
kuruntu yapma ihtimalin yüzde kaç?evet o kisi ben olabilirim, iki sorunum da var bence. herkes selly bilmez zaten, hmmm selly mi ama o duymamistir ki diye dusunuyor sanki. oyle bir his oluyo icimde
Herkes aynı şeylere ilgi duymak zorunda değil ki. Onların ortamındaki muhabbet herkes tarafından bilinen şeyler olabilir ama kabul gördüğü anlamına da gelmez. Yani bi onlarınki doğru değil onu anlatmaya çalışıyorum ki sen bu şekilde hissetme diye. Benim de bir çok arkadaşımla konuştuğum konular bakış açım uymuyor, ha şimdi olsa belki bu kadar yakın arkadaş olamazdık ama 15 senelik arkadaşız, bu saatten sonra birseyleri değiştiremem aynı sekilde sen de. Biri ablan biri kuzenin, hep etrafında olacaklar. Kendine hayata senin baktığın açıdan bakan arkadaşlar edin, yeni insanlar tanı. İlgi alanın neyse sen kendini onunla doyur. Kimseye uymak zorunda değilsin, neysen o’sun. Aslında biraz kendin gibi davranmaya başladığında o psikolojiyi de üzerinden atarsın.boyle seylerden geri kaliyorum, bilmiyorum o ortamlara ait degil gibi hissediyorum. verdigim ornek buydu. onlar mukemmel gelismisler demedim zaten ama ben bu ortamda donebilecek muhabbete katkida bulunamiyorum bu da beni cok bilgisiz hissettiriyor. onun disinda da eksik oldugum konular var bunlar da gundelik temel seyler, bunlari bilmiyorum ama tek tek arastirip ogrensem bile bir eziklik psikoloji var uzerimde. bu konular mesela bunu da bilirsin artik denilebilecek seyler. uzak kalmisim bunlara , simdi ogreniyorum ve cok bilgisiz hissediyorum. boyle hissetmek istemiyorum
kendimi rahatlatmak icin kuruntu yapiyosundur diyorum ama cevrem KESIN oyle dusunuyo bunu hissediyorum. yeni tanistigim insanlari bilemem. ben de anksiyete okb ne ararsak var bence. psikologa gidicem ama derdimi iyi anlatirim umarimkuruntu yapma ihtimalin yüzde kaç?
işte ben de diyorum ki bu dediklerin yeni olan bir şey değil. çocukluğuna dayanır.kendimi rahatlatmak icin kuruntu yapiyosundur diyorum ama cevrem KESIN oyle dusunuyo bunu hissediyorum. yeni tanistigim insanlari bilemem. ben de anksiyete okb ne ararsak var bence. psikologa gidicem ama derdimi iyi anlatirim umarim
Arkadaş yapmakta sorun yok gibi. Buluşmaları arttırabilirsiniz. Bir gün diyin mesela kızlar bir lise buluşması yapalım güzel bir kafe buldum falan diye. Yazın ayy canım çok dondurma çekti. Hadi akşam çıkalım gezelim, dondurma yiyelim diyebilirsiniz.çocukken baya çalışkan bir çocuktum. gittiğim ilkokul bizim ordaydı ve neredeyse herkes birbirini tanıyodu. güzel bir arkadaş grubum vardı 5-6 kişilik. sonra lisedeyken biraz sosyal fobi yaşadım galiba. çok yakın bir arkadaşım vardı hep onlaydım. son sene ise okul değiştirdim genelde erkeklerle daha iyi anlaşıyodum 3 - 4 tane erkek arkadaşım vardı. şuan görüştüğüm düzenli arkadaşım yok gibi bişey ama. üniversiteye daha geçmedim ama ordan birkaç kişiyle iyi anlaştık biriyle buluştuk hatta ama kimle yakın oluruz pek bilemiyorum. lisedeki arkadaşlarımla pek düzenli buluşmuyoruz. zamanım genelde evde geçiyor zaten.
Psikolog desteği alsanız da süper olur aslında. Bence herkese psikolog vermeliler valla milletin derdi bitmiyor.kendimi rahatlatmak icin kuruntu yapiyosundur diyorum ama cevrem KESIN oyle dusunuyo bunu hissediyorum. yeni tanistigim insanlari bilemem. ben de anksiyete okb ne ararsak var bence. psikologa gidicem ama derdimi iyi anlatirim umarim
evet genelde mizah anlayisimin tuttugu kisiler kimlerse onlarla yakin oluyoruz sadece lisenin ilk zamanlari sosyal fobi gibi bisey yasiyodum ama suan daha iyi insan iliskileri kurabiliyorum. universite acilmadan once sunu düşünüyorum ama oraya en iyi versiyonumla gitmeliyim çünkü ordaki herkes beni ilk defa gorecek ve ilk izlenim verme sansim var (lisede mesela beni nasil tanidilarsa oyle kaldim ve sonradan pisman oldum 9.siniftaki halimden) simdi universite acilmadan sunu almaliyim su konuda kendimi gelistirmeliyim diye diye kendimi iyice elestirmeye ve cok bos hissetmeye basladim.Arkadaş yapmakta sorun yok gibi. Buluşmaları arttırabilirsiniz. Bir gün diyin mesela kızlar bir lise buluşması yapalım güzel bir kafe buldum falan diye. Yazın ayy canım çok dondurma çekti. Hadi akşam çıkalım gezelim, dondurma yiyelim diyebilirsiniz.
Bu şekilde arttırırsınız. Ama darlamayın. Hani gidelim mi diye sorun ben gidiyorum gelin takılalım gibi.
Ayy ben de bu kafayla gittim üniversiteye. Önceden yaptığım hataları yapmıyayım, herkes beni ilk kez görecek diye düşündüm.evet genelde mizah anlayisimin tuttugu kisiler kimlerse onlarla yakin oluyoruz sadece lisenin ilk zamanlari sosyal fobi gibi bisey yasiyodum ama suan daha iyi insan iliskileri kurabiliyorum. universite acilmadan once sunu düşünüyorum ama oraya en iyi versiyonumla gitmeliyim çünkü ordaki herkes beni ilk defa gorecek ve ilk izlenim verme sansim var (lisede mesela beni nasil tanidilarsa oyle kaldim ve sonradan pisman oldum 9.siniftaki halimden) simdi universite acilmadan sunu almaliyim su konuda kendimi gelistirmeliyim diye diye kendimi iyice elestirmeye ve cok bos hissetmeye basladim.
Burada biraz çocuğun kendi çabası gerekli. Siz belki okuldaki ebeveynlerle arkadaş olursanız çocuklar da yakın olur. Ha lise gibi bir düzey ise o biraz zor ama cidden aileler anlaşınca çocuklar da yakın arkadaş oluyor.Ben anladım ne demek istediğinizi, benim oğlum da sanırım öyle. Zekisiniz, okulda başarılısınız ama sosyal hayata karışamıyorsunuz, insanlarla nasıl sohbet edilir bilemiyorsunuz.
Verdiğiniz örneklerin benzerlerini bizde yaşıyoruz oğlumda
Bunun bir çözümü var mı bilmiyorum, benimde aklıma takılan bir sorun bu, konuyu takipteyim.
sanırım uzun zamandır yakındığım özgüvensizliğin altında yatan sebep kendimi çok bilgisiz görmem ve öyle olmam belki de.
bu bilgisizlik derslerle alakalı değil çünkü okulda hep başarılı veya ortalama denilebilecek bir öğrenci oldum, öğretmenlik okuyorum şimdi de. ama genel olarak hayatı yakalayamamış gibi hissediyorum.
19 yaşındayım ama bence bu yaşımla alakalı bir durum değil çünkü benden bir yaş küçük kuzenim çoğu şeye hakim. günümüzde moda olan kıyafetleri giyim tarzlarını marka olan şeyleri biliyor veya nasıl anlatayım basit denilebilecek ama benim bilmediğim life hack'leri falan da biliyor bunu böyle yaparsın şunu şöyle halledersin gibi gibi.
bana gelince benim de ilgilendiğim alanlar var tabi ama çoğu kişinin konuştuğu bildiği şeylere ben uzağım bence. sosyal medyayı kullanmayı seviyorum aslında yani akım olan olaylara viral videolara vs. hakimim. ama çok fazla influencer takip etmem veya onların hayatlarına hakim değilim. kuzenim ve ablam mesela ezbere bilirler, boş zamanlarında genelde influencer videoları takip ederler. o muhabbet açılınca ben kendimi çok hayattan kopuk hissediyorum.
geçen bir muhabbette pahalı bir ayakkabı markasından bahsedildi, ben de bildiğimi söyleyince "aa sen de biliyor muydun" dediler. çok bilinmedik bir şey olsa gerçekten alınmayacağım (biraz alınganım gerçi evet ama) bu zaten bilinen bir marka. sanki ben böyle şeyleri bilmem gibi hissettiriliyorum.
düzenleme: sorun sadece gerçekten bu değil verdiğim örnek göze batmasın lütfen. kuzenim de ablam da aslında böyle yazınca çok tiki birisi gibi hissettirmiş olabilirler ama kötü biri değiller. asıl sorun yaşıtlarımın muhabbet konularına benim çok uzak hissetmem. kuzenim ve ablam da buna dahil. bunun dışında normal gündelik şeylere de pek hakim değilim. ne nerede satılır bir şeyin ortalama fiyatı nedir hangi şeyler bir evin olmazsa olmazıdır hangi otobüs nereye gider gibi. sanki ben küçüklükten beri dünyadan uzak yetiştirilmişim şimdi bir şeyleri çözmeye çalışıyorum ama diğerlerine yetişemiyor gibi hissediyorum.
acikcasi param daha cok olsa her sey iyi olabilirdi :)) zaten istedigimi alsam hic para hesabi yapmadan bir suru sey denemis gormus olurdum ustumde. simdi bir sey almadan once 100 kez dusunuyorum.Ayy ben de bu kafayla gittim üniversiteye. Önceden yaptığım hataları yapmıyayım, herkes beni ilk kez görecek diye düşündüm.
Ama bu seferde herkese fazla iyi davrandığım için insanlar sanırım beni biraz fazla samimi, sırnaşık, özgüvensiz, ikiyüzlü gördüler. Hahahha tam geri tepki aldım.
Sonra orta yolu bulabildim. Normal davrandım herkese fazladan değer vermedim. İlk tanıyanlar hala daha biraz soğuk bana karşı ama sonradan tanıştıklarım ile iyi arkadaş olduk. Bir de üniversite çok büyük bir yer. Hani lise gibi değil. Anlaşamazsan biriyle seni yeni görecek bir sürü insan daha var merak etme. Denemeye devam
Daha fazla okumadim yarida bıraktım bilgili olmak instagrami bilmek mi hayır ya yapmayin Allah aşkına.sanırım uzun zamandır yakındığım özgüvensizliğin altında yatan sebep kendimi çok bilgisiz görmem ve öyle olmam belki de.
bu bilgisizlik derslerle alakalı değil çünkü okulda hep başarılı veya ortalama denilebilecek bir öğrenci oldum, öğretmenlik okuyorum şimdi de. ama genel olarak hayatı yakalayamamış gibi hissediyorum.
19 yaşındayım ama bence bu yaşımla alakalı bir durum değil çünkü benden bir yaş küçük kuzenim çoğu şeye hakim. günümüzde moda olan kıyafetleri giyim tarzlarını marka olan şeyleri biliyor veya nasıl anlatayım basit denilebilecek ama benim bilmediğim life hack'leri falan da biliyor bunu böyle yaparsın şunu şöyle halledersin gibi gibi.
bana gelince benim de ilgilendiğim alanlar var tabi ama çoğu kişinin konuştuğu bildiği şeylere ben uzağım bence. sosyal medyayı kullanmayı seviyorum aslında yani akım olan olaylara viral videolara vs. hakimim. ama çok fazla influencer takip etmem veya onların hayatlarına hakim değilim. kuzenim ve ablam mesela ezbere bilirler, boş zamanlarında genelde influencer videoları takip ederler. o muhabbet açılınca ben kendimi çok hayattan kopuk hissediyorum.
geçen bir muhabbette pahalı bir ayakkabı markasından bahsedildi, ben de bildiğimi söyleyince "aa sen de biliyor muydun" dediler. çok bilinmedik bir şey olsa gerçekten alınmayacağım (biraz alınganım gerçi evet ama) bu zaten bilinen bir marka. sanki ben böyle şeyleri bilmem gibi hissettiriliyorum.
düzenleme: sorun sadece gerçekten bu değil verdiğim örnek göze batmasın lütfen. kuzenim de ablam da aslında böyle yazınca çok tiki birisi gibi hissettirmiş olabilirler ama kötü biri değiller. asıl sorun yaşıtlarımın muhabbet konularına benim çok uzak hissetmem. kuzenim ve ablam da buna dahil. bunun dışında normal gündelik şeylere de pek hakim değilim. ne nerede satılır bir şeyin ortalama fiyatı nedir hangi şeyler bir evin olmazsa olmazıdır hangi otobüs nereye gider gibi. sanki ben küçüklükten beri dünyadan uzak yetiştirilmişim şimdi bir şeyleri çözmeye çalışıyorum ama diğerlerine yetişemiyor gibi hissediyorum.
Yemin ediyorum aynen bende öyle zannettim konu sahibi bir de öğretmen adayi umarım kendini gercek anlamda gelistirir yoksa yazik cocuklara .ben de tolstoy, dostoyevski, ne bileyim van gogh, kandinsky falan bilmiyor diye kendini cahil hissetmişsin sandım.
influencerların hayatına hakim olmamak cehaletmiş.
dunyayı iyice black mirror a çevirdiler valla.
ablan ve kuzeninin bilgileri cehaletin bir ust boyutu, ancak tahsille mumkun olan bir cehalet yani.
İşe girince ödeyebileceğini düşünüyorsan kredi ya da burs alabilirsin.acikcasi param daha cok olsa her sey iyi olabilirdi :)) zaten istedigimi alsam hic para hesabi yapmadan bir suru sey denemis gormus olurdum ustumde. simdi bir sey almadan once 100 kez dusunuyorum.
ben burs aliyorum allahtan. yoksa gercekten çulsuzdum hahahah babam cok eli acik degildir. ama burs bile yetmiyo birikim yapmak istiyorum okulda harcarim diyorum. kendime biraktigim mebla trendyola girdigim an bitiyor maalesef. su aralar biriktirmeye calisiyorum. odama almak istedigim seyler kendime alacagim seyler o kadar fiyat olarak eski yillara gore yukselmis ki bir iki sey alsam bitiyo para.İşe girince ödeyebileceğini düşünüyorsan kredi ya da burs alabilirsin.
Aylık 650 lira yatıyor. Ama sonra krediyse bir de faizle ödemek var. İş imkanı kesin gibiyse ve zorlanmayacaksan al bence. Ben tıp okuyorum aldım. Şimdi yemiyeceğim de ne zaman yiyeceğim kafasındayım.
Bir yere gidiyorsun ailenden çekince çok para harcadığın görünüyor. Bir kursa yazılsan ne gerek var diyebilirler. Kıyafet alsan karışırlar şurada daha uygun aman bunlar birbirine benzer zaten diye istemediğin şeyleri giyersin. 650 bile olsa da kendi paran olup hesap vermemek çok rahat cidden.
Şehirdışı gideceksen ailenin de durumu iyiyse sana zaten güzel bir meblağ yollarlar. Oradan harcarsın. Biraz hesap verirsin ama yine de liseyle bir olmaz. Hem para hem hesap verme bakımından
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?