Kızlar çok canım yanıyor. Son olan olayların üzerine annemin evine çıktım geldim . Kendimi biraz toparladıktan sonra boşanma dilekçesini vermeyi planlıyordum . Ki annem böyle istedi biraz kafan dinlensin düşün sakin kafayla yap yapmak istediğini dedi. Millet beni annemin yanına gezmeye geldim sanıyor. Anneannem bi kaç gündür beni ısrarla arıyordu konuşacak halim yok diye açmıyordum. Bugün yine aradı açtım . Çok severim anneannemi. Bi derdin sıkıntın var mı kuzum diyince tutamadım kendimi ağlamaya başladım anlattım. Bu sırada annem evde yoktu kız kardeşim vardı yanımda. Kendisi anneannemi hatta anne tarafını pek sevmez çoğuyla muhattap olmaz. Baba tarafına yakındır. Annemle babam ayrılar bu arada. Babadan fayda yok yıllardır görüşmüyorum. Ben anneannemle konuşurken ordan “kapat şu telefonu ya” diye terbiyesizce bağırıyor. Ki anneannem durumdan zaten haberdarmış. “Ben biliyordum kuzum sen söylemeden sormak istemedim dün kayınbaban dayını görmüş seninle oğlunun arasının açık olduğunu geçinemediğinizi söylemiş bi yol bulalım düzeltelim aralarını bişeyler yapalım demiş” dedi.
Kayınbabamlar annemi arayamıyorlar artık çünkü annem boşanmam taraftarı ben çocuğumu çeker alırım ne yapıyorlarsa yapsınlar diyor. İkilemde tabi bi taraftan da yuvası yıkılmasa mı diye düşünüyor. Annem eşimi çok severdi eşim onun baş tacıydı taki son yaşanan olaylara kadar. Annemi arayıp sürekli kızınızdan boşanıyorum, şöyle kötü böyle kötü demesi, kendi yaptıklarını asla anlatmaması sürekli öfkeyle hareket edip sonra hiçbişey olmamış gibi davranması falan soğuttu annemi ondan. Neyse anneannem böyle söyledi kapattık telefonu arayacağım seni sonra dedim. Akabinde kızkardeşim başladı “ aferin en duymaması gereken insanlara bile duyurdunuz ortalığa sıctınız batırdınız el birliğiyle annemi sonunda hasta edeceksiniz bıktık senin evliliğinden de sorunlarından da geçinmeyi bilemedin adama ne laflar saydın boşuna polyannacılık oynama sende az değilsin pişmanlığında boğul şimdi” gibi laflar etti. Boşansam elalem duymayacak mıydı sanki dedim. Konuşması kolay Allah başına vermesin ne diyim dedim. Tartışmaya başladık.
Kaç gündür burdayım beni yedi bitirdi . Bir bana saydırıyor sen şöyle hatalısın böyle hatalısın diye, bir eşime saydırıyor, bi arkandayım diyor sonra suratıma bakmıyor bana yüz vermiyor. Erkek arkadaşıyla onun da sorunları oluyor geçen gün tartışmışlar çocuk buna sktir git demiş kapattı telefonunu açmadı günlerce çocuk köpek gibi peşinden koştuğu için çok rahat. Bi zamanlar benim de peşimden köpek gibi koşuluyordu ama evlilik öyle değil yuvanın dağılması da senin sandığındaki kadar kolay bişey değil benim zaten canım burnumda sus artık yeter dedim ve evden kovuldum. Çıktım şimdi dışarıda sokaklarda boş boş yürüyorum kimseye haber vermeden defolup gitmek istiyorum buralardan.
Annenin evinde barınamazsın göze batarsın demişlerdi haklılarmış. Eşim buna hadi git demişti diye beni evden kovdu diye ağzından düşürmüyor ama yürü topla eşyalarını çıkıp gidiyoruz dediğinde eşim öyle bi laf etti , ben yanına gitme mutfakta benimle dur dedikçe gitti başında dımıttı çok sürmedi zaten bağıra çağıra ortalığı inletti bunu asla anneme dahi söylemedim ama eşimin üzerine asıl o yürüdü ben zor tuttum zor ayırdım. Eşim sadece oturduğu yerden ayağa kalkıp başına dikilerek konuşmuştu. Kimseyi savunmuyorum kızlar o eşimin de yaptığı çok hata var ama anladım ki bana hiç bi yerde rahat yok artık kendi başımın çaresine bakmaktan başka bi yolum yok. Çok üzgünüm…
Kayınbabamlar annemi arayamıyorlar artık çünkü annem boşanmam taraftarı ben çocuğumu çeker alırım ne yapıyorlarsa yapsınlar diyor. İkilemde tabi bi taraftan da yuvası yıkılmasa mı diye düşünüyor. Annem eşimi çok severdi eşim onun baş tacıydı taki son yaşanan olaylara kadar. Annemi arayıp sürekli kızınızdan boşanıyorum, şöyle kötü böyle kötü demesi, kendi yaptıklarını asla anlatmaması sürekli öfkeyle hareket edip sonra hiçbişey olmamış gibi davranması falan soğuttu annemi ondan. Neyse anneannem böyle söyledi kapattık telefonu arayacağım seni sonra dedim. Akabinde kızkardeşim başladı “ aferin en duymaması gereken insanlara bile duyurdunuz ortalığa sıctınız batırdınız el birliğiyle annemi sonunda hasta edeceksiniz bıktık senin evliliğinden de sorunlarından da geçinmeyi bilemedin adama ne laflar saydın boşuna polyannacılık oynama sende az değilsin pişmanlığında boğul şimdi” gibi laflar etti. Boşansam elalem duymayacak mıydı sanki dedim. Konuşması kolay Allah başına vermesin ne diyim dedim. Tartışmaya başladık.
Kaç gündür burdayım beni yedi bitirdi . Bir bana saydırıyor sen şöyle hatalısın böyle hatalısın diye, bir eşime saydırıyor, bi arkandayım diyor sonra suratıma bakmıyor bana yüz vermiyor. Erkek arkadaşıyla onun da sorunları oluyor geçen gün tartışmışlar çocuk buna sktir git demiş kapattı telefonunu açmadı günlerce çocuk köpek gibi peşinden koştuğu için çok rahat. Bi zamanlar benim de peşimden köpek gibi koşuluyordu ama evlilik öyle değil yuvanın dağılması da senin sandığındaki kadar kolay bişey değil benim zaten canım burnumda sus artık yeter dedim ve evden kovuldum. Çıktım şimdi dışarıda sokaklarda boş boş yürüyorum kimseye haber vermeden defolup gitmek istiyorum buralardan.
Annenin evinde barınamazsın göze batarsın demişlerdi haklılarmış. Eşim buna hadi git demişti diye beni evden kovdu diye ağzından düşürmüyor ama yürü topla eşyalarını çıkıp gidiyoruz dediğinde eşim öyle bi laf etti , ben yanına gitme mutfakta benimle dur dedikçe gitti başında dımıttı çok sürmedi zaten bağıra çağıra ortalığı inletti bunu asla anneme dahi söylemedim ama eşimin üzerine asıl o yürüdü ben zor tuttum zor ayırdım. Eşim sadece oturduğu yerden ayağa kalkıp başına dikilerek konuşmuştu. Kimseyi savunmuyorum kızlar o eşimin de yaptığı çok hata var ama anladım ki bana hiç bi yerde rahat yok artık kendi başımın çaresine bakmaktan başka bi yolum yok. Çok üzgünüm…