Çok çaresizim,yardım edin lütfen..

Bu sene universiteyi yeni kazandim,annem sehirdisi kazandigim takdirde İstanbul'dan tasinacagimizi soyledi.Yani tek asla yollamiyor.Yoksa dusundum tabiki.Sehirdisinida bu yuzden yazamadim.Okullarin acilmasini iple cekiyordum ama artik umudum kalmadi iyi seyler olacagina dair.Cunku acilmasini bekledikce gunler yil gibi..Acilinca da yine bi sorun cikar yine bir sey aksilik olur yine kotu seyler olur diye korkmuyor degilim..
 
O onuda gezdim tozdum sanıyor birileriyle bulustugumu dusunuyor gunumu gun edip mutlu mutlu geldigimi dusunuyor,cunku dediklerini yaptim.Acikcasi disaridan da sogudum insanlardan da gunisigi beni rahatsiz ediyor yorgun hissettiriyor.Eskiden cikmak icin elimden geleni yapardim simdi bende cikmak isteemiyorum bu kadar sorunla ugrasmak istemiyorum cunku her ciktigimda olay oluyor.Bu testi deneyecegim ama oyle oldugunu sanmiyorum..
 

Canım 20 yaşında bir genç kızı bu şekilde yıpratmaya hakları yok. Onlar annen baban olabilir. Annen büyük bir hastalık atlatmış. Kıyamıyorsun belli ki. Alttan alıp içine atıyorsun.

Onunla konuştun mu hiç? Neden böyle yapıyormuş, beni üzüyorsun de. Kaç yıllık kızınım beni tanımıyor musun? Nasıl üzgün olduğumu görmüyor musun de. O senin annen sonuçta. Seni doğurdu, büyüttü. Bu hayatta seni koşulsuz sevecek tek insan. Sakince oturup bize bu anlattıklarını ona da anlatsan. Halinden anlamaz mı?
 
İnan surekli ediyorum,annemde kuran okuyan namaz kilan bir insan ona kiziyorum kuran okuyorsun namaz kiliyorsun ama gozunle gormeden gunahimi aliyorsun ve bu en buyuk gunahlardan diyorum kabul etmiyo.Kurani once anlamali insan,sonra arapca okumali diye dusunuyorum..Ama okumuyor bildiginden sasmiyof,en dogru o,en akilli o,en cok bilen o,hepimiz cok salagiz en zeki o.Bu sene dedem vefat etti onun uzuntusu de hala uzerimden cikmiyor,bu annemide etkiledi.Ama acikcasi insanlar uzulmesin aglamasin diye ugrasmaktan kendimle hic ilgilenemez olmusum..Cok yoruldum kizlar
 
Babamla da aralari acik,babamda bubaralar problemlemlo takip takmayacagindan emin olamiyorum :'(


Canım annenin çok ciddi problemleri var eğer annen tedavi olmazsa senin psikolojinı iyice bozar. Sanki senden intikam alıyor gibi . Ben yapmadım sende yapmayacaksin der gibi belki de kıskanıyor gibi geldi bana . Babana da arası kötüyse
 
Bunu kac kere denedim anliyormus gibi yapiyor hatta gülüyor ama sonra yine yine yine ayni seyler,aslinda he deyip gecistiriyormus demekki diyorum artik ..Konu basliginda dedigim gibi,CARESİZİM..Cunki aklimiza gelen iyilik yontemiyle her yolu denedim ama nafile..
 
Biraz kulaklarını tıkamayı dene duyma insanları. söylenenleri.. Görevlerini yap sonrada odana geç kitap oku, müzik dinle, film izle.. Görünmez olsun insanlar senin için böyle dene birazda
 
Biraz kulaklarını tıkamayı dene duyma insanları. söylenenleri.. Görevlerini yap sonrada odana geç kitap oku, müzik dinle, film izle.. Görünmez olsun insanlar senin için böyle dene birazda
Zaten bu zamana kadar hep oyleydi yemegimi yerdim isleri yapardim odama cekilirdim hemen,fakat artik ne film ne de muzik dinlemek zevk vermiyor mutlu etmiyor.Yemek desen cok mide agrisi cekiyorum yemek bile hosuma gitmiyor.Ne bicim bir kiz oldum boyle kendimden nefret ediyorum
 
zamanla düzelir diycem ama biliyorum bu sana yetmiycek.. çok dolmuşsun içine atmaktan artık gözyaşların kendiliğinden akmaya başlamış.. insanın böyle dönemleri olabiliyor bazen ama senin anne faktörü biraz sıkıntı. önce onun değişmesi lazım..
 
Canim senin hic mi bir buyugun yok etrafinda ya, bir teyze, hala, kuzen falan? Bu yazdiklarini anlatsan.
Annen hic normal degil, sanki olumden donmenin yarattigi bir sokla, hic gencligini yasamadigini fark etmis, acisini senden cikariyor, seni kiskaniyor gibi.
Boyle olmaz, seni de dibe cekecek. Farkli bir yerde okul kazanip, yurtta falan kal. Babanla konus, senin de psikolojini bozulacagini gorsun. Olmadi hafta ici bir ise gir, ya da varsa uzakta guvendigin bir akraba, onlarin yaninda sinava hazirlan, bir sekilde su icinde bulundugun ortamdan uzaklasman lazim.
 

Böyleyse psikoloğa gitmeyi de kabul etmez annen. Sanki tüm stresini senin üzerinde atıyor. Dayanılacak gibi değil.

Okuldan artan vakitlerde bir iş bul kendine. Hem paranı kazanırsın, istediğin gibi harcarsın. Hemde evde takıldığın vakitleri minimuma indirirsin. Akşam yatmadan yatmaya gelirsin eve.

Yada restini çek, şehirdışına yatay geçiş yap. Tabii bu biraz daha cesaret gerektiren birşey. Maddi olarak daha zorlar.
 
Anneannem var,teyzemle pek yakin degiliz,kuzenimde uzakta oturuyor.Anneannem annemi uzmemem gerektigini uzdugum halde benim yuzumden olecegini soyleyip duruyor bana.Annesiz kalirsam kimse bakmazmis etmezmis uzmemeliymisim onu,evet hakli da ama care mi?Hayir degil.Sadece beni susturup avutmaya calisiyor.Annemi de uyariyor tabi annem dinlemiyor o ayri..
 
Ben de Istanbul da oturdugum halde, yine Ist universite okurken, ayri eve cikmistim. Sen de resti cek, 2-3 arkadas cikin bir eve. Babanla ayri konus bu durumu.
Annanen de o kadar dusunceliyse gelsin o ilgilensin kiziyla. Ne demek senin yuzunden olecek, anne tarafi hepten kafadan kontak ya. Sen kendin bir silkin lutfen, nasil su ruh halindan cikarim, gelecegime odaklanirim diye dusun. Sen de kendini birakirsan, odalardan cikmaz surekli uyursan gencligin, gelecegin elden gider. Kendine acimayi birak, calisip maddi ozgurlugunun olacagi gunleri dusunerek motive ol. Sen kendine yardim etmesen, kimse seni ayaga kaldiramaz.
 
Cok haklisin..Ama babamda baska bir ege cikmama izin vermez bundan eminim.E zaten annemin doldurmalari yuzunden onunda bana cok guvendigi soylenemez..
 
Bence siz değil anneniz bir uzmandan yardım almalı. Anlattığınız şeyler çok normal değil çünkü.
 
Doldurma falan dinleme,önce babanla konuş.Doğru cümleler kullanırsan seni anlayacağını düşünüyorum.Mesela "annem yüzünden bunalımdayım" gibi anneni suçlar tarzda değil de iyi olmadığını,mutsuz olduğunu vs anlat babana.Annenle daha net konuş.Üzüldüğün şeyi anında söyle,içine atma(tabi bağırmadan,ağlamadan,sakin bir şekilde).Akrabaları da boşver,anneannene sor bir bakalım Allah korusun annene bir şey olsa o sahip çıkar mıymış sana,akrabaların sahip çıkar mıymış?Ama dediğim gibi annenin gururunu incitmeden hareket et.Bir de böyle dönemler herkesin başına zaman zaman gelir.Aşmak için çabala,reşitsin tek başına para biriktirip bir şekilde psikoloğa gitmen senin için şart bence.Emin ol aştığın zaman daha çok güçleneceksin,bu günlere gülüp geçeceksin
 
Sirkelen ve kendine gel
Üzmek için bile vakit yok
Psikologa bir git
Bu durumun sebebini araştır
Kitap oku, hayallerinde canlandır
Arkadaşlarınla çık dışarı gez
Emin ol biraz daha iyi olacaksın.

Dipçe: Son yazdığınızı görmemiştim.
Annenin dediklerine kulak tıka bir süre
Ve anneni ikna et psikolojik tedavi almaya
O da zor şeyler atlatmış belki bunun hıncını çıkarıyordur sizden
Üzüldüm..Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
hmmm depresyonda haklısın
kesınlıkle psıkologa gıtmelısın
psıkolog en guzel dılle annenle konusur
konusması lazım cunku annen boyle devam etmemelı kendınıde uzuyor senıde farkında degıl
 
bu durum bende de vardı. bi takım sebeplerden dolayı dışarı çıkmama kararı almıştım ve gün ışığı görmedim. camdan dışarıya bile bakasım yoktu. uzun süre dışarı çıkmamak insanlarda türlü sorunlara yok açar. bende d vitamini eksikliği çıktı açık havayla irtibatımı kestiğim için. ve uzun süreli d vitamini eksikliği de psikolojik rahatsızlıklara, eklem sorunlarına ve enerji düşüklüğüne sebep oluyor. ailenin bu durumu anlaması gerek. uzun süreli d vitamini eksikliği kansere de sebep oluyo aynı zamanda. doktora git test yap ve sonucuna göre tedaviye başla. ailen de kendine gelsin bu ne bencilliktir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…