Çok kızgınım

yaşadıklarınız gerçekten çok üzücü ama eşinizi ailesinden uzak tutamazsınız...

eşinizin yerine kendinizi koyun, diyelim ki siz (allah göstermesin) hastanedesiniz ve anneniz eşinize bunları dedi... ömür boyu annenizle görüşmemeye dayanabilecek miydiniz? ya da aranızda sürekli bir soğukluk olmasına... şahsen ben dayanamazdım, eşimin yeri ayrı, anne babamın ayrı... tamam eşim istemezse görüşmesin, ama bana karışmasın

hatta ben sizin yerinizde olsam mesafeli bir şekilde iklişkimi, de sürdürürdüm... bayramda, özel günlerde giderdim... samimi olur muydum? asla... bir kere bile gülen yüzümü göremezlerdi... olabildiğince ciddi olarak gider gelirdim.. maalesef çok kinciyim çünkü... ama eşimin ve daha da önemlisi bebeğim için bunu yapardım
 
yazdığınız şey aynen şöyle ...sen eşine üzülürken annesi ASLAN GİBİ EVLADINNA YANIYOR sizin için eş bu kadar basitmi ..ayrıca ben annesinin benden daha çok veya az üzüldüyünü falan söylemiyorum konumuz bu deyil oyüzden iyice okuyup anlayıp yorum yapın diyorum

Hoşuna gitmeyen her yorum sahibi, anlama özürlü galiba. Ya tersiyse ?
 
Madem istemiyorsunuz onları etrafınızda beklentinizde olmamalı.
aramasınlar, gelmesinler daha iyi değil mi sizin için.
Ama eşinizin görüşmesini engelleyemezsiniz.
Ortak acılar yaşamışsınız, kenetlenmeniz gerekirken
kopmuşsunuz.
Kayıbızın ağır, kaybetme korkusu zor.
Biraz daha olgun anlayışlı davranılsaydı karşılıklı bu sorunlar aşılabilirdi ama
daha da büyümüş.
Siz görüşmeyin ama eşinizide bu konuda zorlamayın.
Huzursuzluk yıkıcı bir duygu.
Kendinizi buna kaptırmayın.
 
bu gibi durumlarda annenin sana sarılıp ağlaması lazımdı suçlaması değil, sen de zaten mahvolmuşundur sonuçta eş bu can yoldaşı, annesi kadar üzülemesen de eşi kaybetmenin acısı kolay mı??

ancak yine de eşinin ailesini görmesini engellemek istemen doğru değil, istemezsen sen görüşme ancak eşin ailesini hata da yapmış olsalar silip atamaz ki. atmamalı da zaten.

ya nasıl annesi kadar üzülmedim ya annesinden bin kat daha üzüldüm öyle üzüldümki üzüntüden kendimi parçaladım ağladım mahfoldum ve uğruna üzüntüden bebeği düşürdüm ..gerçi belki bir tek ben eşimi bu kadar seviyorumdur belki siz benim kadar eşininize düşkün değilsinizdir kendinizce haklı olabilirsiniz
 
konu sahibi arkadaşım, üzülmekte kırılmakta haklısın..dışardan davulun sesi hoş gelir..yazdıklarını kim yaşasa gülüp geçmezdi heralde...tabiyki haklısın kırılmakta..hem eşin yoğun bakımda hem kayınvalidenler saldırıyor hem bebeğini düşürmüşsün..hepsi üst üste gelmiş....

ama geçmişte kalmış herşey demek bukadar kolay olmuyor yaşayan için....ister affet ister affetme ama bırak eşin gitsin gelsin...çünkü ailesi annesi babası..ona karışma..hatta mümkünse kayınvalidenlerle uzun bir süre hiç görüşme..zaman bırak..sen hala yaşanmışları sindirememişken görüşürseniz daha kötü olursun gibime geliyor...zamanla herşey düzelecek tabiyki..ama senin kendi içinde sindirmen lazım önce..
 
hiç anlamıyorum hiç..buraya konu açıp çözüm arayan insanlara saldırılmasını...şu topiğin çoğu atışmakla geçmiş ..empati yaparak yardımcı olmaya çalışın..herkes doğruyu yapmak zorunda değil..hatalar biz insanlar içindir..bukadar taşlamak ta ne oluyor...kendi doğrunu söyler çekilirsin kenara hesap sormak yargılamak suçlamakta neyin nesi.
 
ya nasıl annesi kadar üzülmedim ya annesinden bin kat daha üzüldüm öyle üzüldümki üzüntüden kendimi parçaladım ağladım mahfoldum ve uğruna üzüntüden bebeği düşürdüm ..gerçi belki bir tek ben eşimi bu kadar seviyorumdur belki siz benim kadar eşininize düşkün değilsinizdir kendinizce haklı olabilirsiniz

Asla bir anneden bin kat fazla üzülemezsiniz, siz sevdiğiniz için üzülürsün bir anne canı için, uykusuz geçen gecelerinde başında beklediği meleği için üzülür. Anne olunca anlayacaksınız bunu malesef. Bunun eşe düşkünlükle, eşi sevmeyle ilgisi yoktur malesef. Eşini kaybeden dul, 3 yıl geçer 5 yıl geçer, yaşama adapte olur, hatta yeniden evlenenler bile olur. Ama evladını kaybeden bir anne asla yaşama eskisi gibi adapte olamaz.
 
benim halamin kizi dogum esnasinda ölüm tehlikesi yasadi,doktorlar ya bebek ya anne dedi..

halam benim cocugum kurtulsun gencler yine olur dedi,ben suanda kizimdan baskasini düsünemem dedi

ve bunu dedi diye kizinin kocasi ve ailesi nerdeyse öldüreceklerdi uzun süre bunun davasini ettiler..

ne demisler ben yanarim yavruma ,yavrum yanar yavrusuna
 
ya nasıl annesi kadar üzülmedim ya annesinden bin kat daha üzüldüm öyle üzüldümki üzüntüden kendimi parçaladım ağladım mahfoldum ve uğruna üzüntüden bebeği düşürdüm ..gerçi belki bir tek ben eşimi bu kadar seviyorumdur belki siz benim kadar eşininize düşkün değilsinizdir kendinizce haklı olabilirsiniz

aslında bu arkadaş sizi anlamış ve hak vermiş.yani sizle hemfikirmiş o kaza konusunda.keşke ona bu kadar sert yorum yazmasaydınız.
ayrıca bende arkadaşa katlıyorum.sizede.annenin size sarılıp ağlaması gerektiğini düşünüyorum.sizi suçlamasını değil
 
Son düzenleme:
kızlar tamam eşim gitsin gelsin ..peki bu kadının neden beklentisi var gidip gelmek istemiyorum ..ayrıca şunuda belirteyim yaşadığımız birtek bu sorun değilki eşimin kişisel annesiyle benimle alakası olmayan sorunlarıda oldu hemde kazadan sonra.. eşime söylenmedik laf bırakmadı eşimin telefonlarını bile açmadı ,bayramda bile görüşmek istemedi ..ve görüşmedi ..
 
kızlar tamam eşim gitsin gelsin ..peki bu kadının neden beklentisi var gidip gelmek istemiyorum ..ayrıca şunuda belirteyim yaşadığımız birtek bu sorun değilki eşimin kişisel annesiyle benimle alakası olmayan sorunlarıda oldu hemde kazadan sonra.. eşime söylenmedik laf bırakmadı eşimin telefonlarını bile açmadı ,bayramda bile görüşmek istemedi ..ve görüşmedi ..


Canım görüşmek istemiyorsa da kendi kararı olsun.
Sen karışma.
Gün gelir onlar barışır ihale yine sana kalır.
Ben yaptım demezler ki.
Gelin doldurdu derler.
Eşin böyle böyle anlayacak neyin ne olduğunu inan.
Biraz zaman alıyor ama anlıyorlar.
Sen bebeğine, doğumuna, hazırlıklarına konsantre ol.
Eşin ne yapıyorsa yapsın.
Gelip anlatırsa ne ala, anlatmazsa sende adlarını bile anma.
 
Son düzenleme:
ya nasıl annesi kadar üzülmedim ya annesinden bin kat daha üzüldüm öyle üzüldümki üzüntüden kendimi parçaladım ağladım mahfoldum ve uğruna üzüntüden bebeği düşürdüm ..gerçi belki bir tek ben eşimi bu kadar seviyorumdur belki siz benim kadar eşininize düşkün değilsinizdir kendinizce haklı olabilirsiniz

valla bu mesaja bile bu kadar sert çıktın ya, cidden forumdakiler ne kadar üzerine gelse haklılar, eşimi ne kadar sevip sevmediğimi bilemezsiniz, ama siz eşinizin mutlu olması için değil annesine kin gütmemeyi, eşinizin rahatlıkla gitmesini bile engelliyorsunuz ya, çok da sevdiğinizi düşünmüyorum. Seven insan eşinin böyle mutsuz olmasını istemez, böyle saçma sapan isteklerde bulunmaz.
 
Son düzenleme:
kızlar tamam eşim gitsin gelsin ..peki bu kadının neden beklentisi var gidip gelmek istemiyorum ..ayrıca şunuda belirteyim yaşadığımız birtek bu sorun değilki eşimin kişisel annesiyle benimle alakası olmayan sorunlarıda oldu hemde kazadan sonra.. eşime söylenmedik laf bırakmadı eşimin telefonlarını bile açmadı ,bayramda bile görüşmek istemedi ..ve görüşmedi ..

şunu unutuyorsunuz eşiniz annesinin bu yaptıklarını unutmuş veya sineye çekmiş ki gitmek görüşmek istiyor

siz istediğiniz kadar onu yaptı bunu yaptı deyin eşiniz karar verebilir buna siz değil

bi kere daha yazayım annesine birşey olsa ve eşinde sırf senle kavga etmesin diye görüşmeyi kesse o zaman sanıyor musun ki eşinle huzurun kalacak

seni suçlayacak eşin senin yüzünden görüşmedim ailemle diyecek ne cavap vereceksin
 
Sen görüşmeyebilirsin ama eşinin görüşmesine karışamazsın, buna hakkın yok. Annesinin evladı üzerinde hakkı var, evladının da annesinin üzerinde hakkı var, sen eşi bile olsan karışamazsın buna...
 
Asla bir anneden bin kat fazla üzülemezsiniz, siz sevdiğiniz için üzülürsün bir anne canı için, uykusuz geçen gecelerinde başında beklediği meleği için üzülür. Anne olunca anlayacaksınız bunu malesef. Bunun eşe düşkünlükle, eşi sevmeyle ilgisi yoktur malesef. Eşini kaybeden dul, 3 yıl geçer 5 yıl geçer, yaşama adapte olur, hatta yeniden evlenenler bile olur. Ama evladını kaybeden bir anne asla yaşama eskisi gibi adapte olamaz.

şimdi öncelikle şunu söylim arkadaşım BU BENİM DÖRDÜNCÜ HAMİLELİĞİM BEN ANNEYİM ZATEN BİR ÇOCUĞUMUDA KAYBETTİM EŞİMİDE KAYBETMEK ÜZEREYDİM OYÜZDEN KAYBETMENİN NE DEMEK OLDUĞUNU ÇOOOOOOOOOOOOOK İYİ BİLİYORUM..EVET ANNESİ ÜZÜLÜR AĞLARDI KARDEŞLERİ ÜZÜLÜR AĞLARDI BABASI ÜZÜLÜR AĞLARDI BELKİ AMA YA SONRA O KOCA ALANDA HERKESS EVİNE GİDER KAPINI KAPATIR AFEDERSİN AMA KY GÖRÜMCELER HEPSİ

KOCASINININ KOYNUNA GİRER UYURLARDI ...OLAN BANA OLURDU O KOCA MEYDANDA BİRTEK BEN VE ÇOCUKLARIM KALIRDIK ÇÜNKÜ KİMSE BİZE SAHİP ÇIKMADI DİYORUM YA ANLAMAK BUKADARMI ZOR SENİ MAHFEDİCEZ DEDİLER BANA KOCAM YAŞAMASAYDI ŞUAN KİMBİLİR BEN NE HALDEYDİM ..
 
Kayınvalidenle görüşmek istemeyebilirsin ama eşine mani olmamalısın.
Annesidir,ne yapsa bu gerçeği değişmez.
Ayrıca,eşinin kardeşine geçmiş olsun demesine mani olman da hoş olmamış.

Aslına bakarsan kayınvaliden sana kinci demekle haklı görünüyor.Gerçekten çok içine atmışsın,kinlenmişsin.
Onun da üzgün olduğunu ve ne dediğini bilmediğini düşünüyorum.

Kayınvalidenle kadın kadına,yüz yüze sakin bir konuşma yapsanız,acaba biraz olsun rahatlar mısın ?
Size şu sebepten çok kırgınım,üzgün zamanımda beni suçladınız,unutamıyorum desen mesela...
Belki o da senden özür dileyecek ve için biraz soğuyacak.
Böyle bir konuşmayı sinirlenmeden,dertleşir gibi sakince yapabilir misin ?
 
İlk çocuğunuzda değilmiş bunu anlamanız lazım bir anne ne kadar kötü olursa olsun evladını kimse ondan fazla düşünemez sizin anneniz içinde geçerli bunlar Kayınvalıdenız söylemiş belki bir kızgınlıkla tamam olmaması gerekirdi ama olmuş Affetmek büyüklüğe hastır kötülüğe kötülükle kinle cevap vermemek er kişinin harcıdır.Zaten acemide değilsiniz kendi yağınızla kavrulun
 
neler yaşadın bilmiyorum ama eşinin annesi sonuçta vazgeçmemesi normal
eşini ailene gitme gelme konuşma diye zorlama hatta onlar hakkında iyi kötü hiçbirşey söyleme ama seni görüşmeye zorlamasına da izin verme:50: senin ailen gidip gelebilirsin ama ben görüşmek istemiyorum diyebilirsin
umarım bu anlayışı gösterir eşin:31:
 
Kv dunyanın en kotu insanı bile olsa, onun annesidir. Bence gitmesine karışmayın bunun icin huzurunuzu bozmayın.
Oyle yaparsanız orda dolduruşa gelmesi de mümkün olmaz
 
ben de kinciyimdir,yerinde olsam oğulları yoğun bakımdayken bana sarmalarını fırsat kolluyolarmış buldular olarak yorumlardım sanırım,herkes çok olumlu yorumlar yapmış git görüş vs diye, bu olumlu havayı herkes kendi ilişkisinde gösterse kayınvalide konusu açılmaz zaten burda, neyse,ben sadece eşini engelleme bişey görecekse kendi görsün diyorum, sen bişey dersen kıymete biner savunmaya geçer, oğlu ölümden dönen bi kadın oğluyla bayramda görüşmüyo ne kadar sevdiği ortada, kendini kasma bebeğine odaklan ne halleri varsa görsünler
 
Back
X