Çok Kolay Doğum Yaptım

ben de çok kolay doğum yaptım. hep burdan normal doğum hikayelerini okuyup ben de paylaşıcam hikayemi diye düşünürdüm rabbim nasip etti çok şükür.
cuma gecesi oğlumun doğmasını çok istedim bunun için 2 kez küveti doldurdum sıcak suda yarım saat bekledim. ama ne ağrım ne sancım vardı cuma günü geçti. açılmanın olması için internetten okuduğum tüm yöntemleri uygulamıştım her gün 6 7 tane hurma yiyordum her yere yürüyerek gidiyordum. hep hareketliydim. en son çare cinsel ilişki kalmıştı geriye eşimi ikna ettim spermlerin çok faydası varmış açılma için. cumartesi sabahı doktora gittim açılmam 3 cmdi ama nstde ağrı görünmedi. doktor gel suni sancı verip seni doğurtalım dedi ama ben bu süreci evde geçirmek istediğimi söyledim ve eve döndük. sonra çarşıya çıktık annemle 1 saat kadar yürüdük alışveriş yaptık ne ağrım ne sancım vardı. bi arkadaşa çay içmeye gittik tuvalete gittim abdest aldım ikindi namazını kılıcaktım namaza durduğum esnada su gelemeye başladı. annem arkadaş ben öyle telaşlandık ki napıcamızı şaşırdık. hemen namazı kılıp doğru eve yürüdüm ev de 15 dakika var çantamı aldım taksi çağırdık doğru hastaneye. ebeler geldi alttan baktılar açıklık 6 cm olmuş yine ağrı yok doğum başlamış dedi ebe. 1 saat kendi sancımın gelmesini bekledim sancı ve açılma yoktu mecburen suni sancı taktılar ama korktuğum gibi olmadı 8de suni sancı verilmeye başladı ama ben hala ağrı hissetmiyordum yarım saate bi ebeler gelip kontrol ediyorlardı açıklığı 7 cm 8 cm ağrı yoktu ama açılma oluyordu bu süreçte hep sümmessebiyle yesserah sümme emaatehü fe egberah ayetini okudum açılmaya faydası olduğunu söylemişti bi ablamız. ve gece 11 buçukta doğumhaneye aldılar doktor sancı geldiği anda kuvvetli ıkınmamı söyledi ilk ıkınmada başarısızx oldum çünkü sancıyı tam manasıyla hissedemiyordum bu da ıkınmamı engelliyordu 2. ıkınmamada biraz daha başarılıydım ama yarım kaldı 3. sefer bebeğimin elini bacağımda hissettim. öyle tarif edilmez mükemmel bi duyguydu ki anlatılmaz. bebeğimi görmüştüm sağlıklıydı rabbime şükrettim. sonrasında dikiş işlemleri ve eşinin çıkarılması. işlem tamam gece tam 00.00da bebeişim doğmuştu. dikiş esnasında doktor soruyo 3. düşünüyo musun ben de bu doğum kolaydı tekrar düşünmeye başladım diyorum :):):) bebeişim 3 kilo 130 gr 52 cm mehmet keremim. rabbim isteyen herkese yaşatsın bu tarifsiz duyguyu.

bu arada bu konunun da benim kolay doğum yapmama çok etkisi olduğunu düşünüyorum. her sayfasını okudum. doğumun öyle korkulacak bi yönünün olmadığını öğrendim kendimi normal ve kolay doğum yapıcağıma inandırdırm. hakikaten de inandığım gibi ağrısız kolay bi doğum tecrübesi yaşadım duaları da unutmamak gerek tabi.
 

Ayy okurken çok duygulandım Rabbim bize de yardım etsin inş...
 


Ayy maşallah.Ben de çok korkuyordum yaa inan o kadar rahatlattın ki beni...İnş. ben de benim gibi hamile olan herkese de Rabbim yardım etsin kolay doğumlar versin.Bizler de burada KOLAY DOĞUM HİKAYEMİZİ paylaşalım :)

Selametle...
 

Allahım ne güzel yaaa Allahımmm bizde nasip etsin...
 
1999 yılı ağustosunda kızımı doğurdum,beklediğimizden 3 hafta önce doğdu gece suyum gelince gittik hastaneye beni normal sancı odasına aldılar etrafımda sürekli sancıyla bağıran kadınlar vardı ama ben de hiçbir şey yoktu bende birşey yok diye sabaha karşı sancısı olmayanların beklediği tarafa aldılar su içme demişlerdi orda çeşme vardı saatlerdir su içememeişim içtim tabii:) sabah 7de sancım başladı o bölümde kimsenin sancısı yoktu birtek ben bağırıyordum gitgide şiddetlendi niyeyse sancı bölümüne almadılar beni aslında iyi oldu orası kalabalıktı ben tektim bulunduğum odada dışarı bir tek benim sesim duyulmuş çünkü orda cam vardı saat 15e kadar sancı çektim çok fenaydıo kendi kendime "bu sancıyı unutma başka çocuk yok!" diyecek kadar şiddetliydi arada bir gelip açıklığa bakmak için yatırıyorlardı ki en kötü tarafı da bu açıklık muayenesi zaten
neyse saat 15te doğuma girdim 15.05 te doğmuştu kızım sancısı 8 saat doğum 5 dakikaydı yani:)
filmlerde hep çığlık çığlığa doğum yapan kadınları görürüz ya ben de öyle olacak zannetmiştim doktor "bağırma,bağırmaya harcayacağın enerjini sancı geldiğinde ıkınmaya ver" dedi dediğini yaptım 5 dakikada bitti:)
şimdi yine hamileyim yıllar sonra ve sancıdan dolayı,bildiğim birşey olduğu için çok korkuyorum ilkinde böyle değildi tabii ama mecburi bir durum olmazsa yine normal doğum yapmayı düşünüyorum yaşım 39,özellikle de 35ten sonraki doğumlar vücurt için çok faydalıymış,yeniliyormuş vücudu gerçi her yaşta öyledir
dileğim sancısı ilkinden çok çok çok daha az doğumu ilki kadar kolay bir doğum yaşarım inşallah
 

Merhaba ben38 haftalik hamileyim bu dediginiz tereyagini nezaman kac kere icmek gerekiyor sinameki falan korkarim da bu daha aklima yatti
 

BENİMDE İLK DOĞUMUMDA ÖNCE SUYUM GELMİŞTİ CANIM,hastaneye pazar gittik sancım yoktu yatırdılar hastaneye dr yoktu haliyle,neyse sabah 7de sancılar vurmaya başladı,sancı odasına aldılar suni sancı verdiler sancım devamlı gelmiyo diye,tam 7saat sancı çektim,ve şu lafına katılıyorum aynısı oldu 7saat sancı 5dk doğum,gelip gidiyolardı açılma varmı diye 4cm olduğu duyunca bile sinirden ağlıyodum nasıl açılmaz yaa diye kaç saattir sancı çekiyorum niye açılmıyo diyodum bağırmamaya çalışıyodum,gücünü doğumda ıkınmaya sakla diyodu ebelerama elde değil çok çabaladım sancı vurduğunda, sessiz sessiz başka şeyeler düşünüyodum içimden sayıyodum kaçta duruyosa sancı, her geldiğinde tamam 7e kadar saydığında geçicek sabret diyodum
hatta yanımdaki bağıran başka bi kız daha vardı ona nasihat veriyodumbağırma içinden say falan,

son anlarda dedimki ya çocuğun başı şeyimden çıkıcak gibi hissediyorum çok fena itiyo diyodumda yok daha açılman 4cm diyip durdu bende bağırdım ya bikez daha bakın valla bebeğin başını hissediyorum dışarı çıkıyo nerdeyse dedimvee baktı eyvah 7cm açılma olmuş doğum başlamış çabuk içeri yat yapalım doğumu dedi nasıl zor kalktım o 5adımlık yere sıka sıka gittim yattım, nerdeyse yere düşücek bebek gibi hissediyodum,, ee noldu dr bey geldi baktı dediki kemik yapın çok geniş çok iyi,, çok güzel doğurucaksın merak etme güzel ıkın sadece dedi 1 ıkındım 2ıkındım 3.cüde bırtlattım oğluşumu nasıl bi rahatlıktır o,,o an sağ tarafta duvarda kocaman bi saat vardı sırf unutmamak için bebeğimin çıktığı o an saate baktım ve saat tam 14.20 geçiyodu gözyaşlarımı tutamadım bebeğim nasıl iyimi diye çıkıverdi ağzımdan acı macı ağrı sızı bıçak gibi kesildi inanın çok güzel bi duyguydu ve bebeğimi silmek için yatırdılar oraya ve gözgöze geldim uzaktan tam bana bakıyodu sanki, kocaman sinirli bakışlarıyla ''ne oluyo lan niye rahatımı bozdunuz benim niye çıkardınız'' diyodu adeta
şuan oğlum koca 3yaşında bir sıpa oldu oyun oynuyoda şuan bana bakıyo bense onun doğum hikayesini yazıyorumçok duygulandım
şimdi sana diycem şey öncelikle tebrikler 2.çocuğunu sağlıkla kucağına alman dileğiyle,
ben kızıma hamile kaldığımda oğlum 3aylık kucağımdaydı daha
ama her zorluğa rağmen doğurmaya kararvermiştim öylede oldu,doğum sancım geldi önce evde yakalandım
gerçi gününü 7gün geçmişti hanfendinin gayet normal
gittik inan bana 2saat sancı çektim sadece ,sonra baktılar açılma tamamlanmış fakat suyum gelmiyo ebe yatırdı doğum yatağına eliyle yırttı su kesemi suyum boşaldı
bu kız azcık zorladı doğum anı acı vericiydi:26:3ıkınmayla çıktı yine ama söylemek zorundayım sanki canımdan can kopardı ne çıkmak bilmez veletti o,kafasıda kocaman değildi niye tam doğum anında okadarcanım yandı bilmiyorum ama yine bilirsin çıktıktan 1sn sonra hiçbi acı kalmadı
oyüzden 2.cide inşallah sende az zaman sancı geçirirsin rahat ol bence 2.doğumlar ciden çabuk oluyo çabuk açılma olduğu için olsa gerek oyüzden sancı çekme süresi kısa oluyo,ama bana 2saat bile ölüm geldi,o 7saatlik sancıyı nasıl çektim nasıl dayandım ona hayret ettim,kadınız işte herşeye heleki canımızın parçaları için dayanırız nolucak çok güzel bişey dünyaya getiriyoruz onun mutluluğu herşeyi siliyo
sana şimdiden haırlı doğumlar inşallah

 
Son düzenleme:

kesinlikle katılıyorum,ben ilk doğum yaptığımda herkese müthiş güzel bi tecrübe olduğunu söylüyodum.ve bütün çocuklarını mecburen sezeryan yapan iki ablamın bu tecrübeden mahrum kaldıklarına gerçekten çok üzülmüştüm.
 
eşim ben ve bir tanecik kızımla çok mutlu bir hayatım vardı... ikinci bir çocuk planı değil hayali bile yoktu... doğum kontrol hapı ile korunuyordum ve kasım/2011 de regl olmadım bekledim ve 4aralık ta oldum oh dedim... yalnız aralık ayında olmam gereken vakitte olmadım tekrar ve test aldım negatif dedim gün sarktı galiba... bir kaç gün sonra tekrarladım ve negatif gene... ve sonra unuttum gitti.... hamile misin yoksa diyen kişilerin lafına istinaden 19 gün gecikmiş reglim için bir test daha yaptım sonuç koyu iki kırmızı çizgi ( kızımda ikinci silik hatta sipsilik çıktığı için ) eşim ve dumur olduk... sevinelimmi üzülelimmi... kızım 2 yaşını daha yeni doldurmuştu küçücüktü.... hazır değildik... ne yapmalıydık... kan testi yaptırdık hani ikimizde de belki yanlıştır beeee gibisinden bir düşünce hakimdi... ve kan testi sonucu 6 hafta diyordu... doktora gittik evet kalbi atan minicik canımdan can taşıyordum içimde.. pek bir şey hissettimmi kızımdaki gibi birşey hissetmedim hiç... eminimki 2. bebeği bekleyen tüm anneler böyle garip duygular içine girmiştir hele hele böyle plansız bir bebekse... daha sonra hamileliğim yatakta geçti...( ilk hamileliğimde olduğu gibi 9 ay süren kusma dolu bir hamilelik başlamıştı benim için ) tam bulantılar azaldı herşey yoluna girdi derken erken doğum riskim çıktı ortaya... ve yatış istirahat nasihatlarıyla ayrıldım doktorumdan hep... ve sonunda benim minik bebeğim 35+1 de doktor kontrolümde ( kendi doktorum kongrede idi yalnız nst vardı o hafta benim) nst sancılar ile dolu çıktı doktorumun asistanı nst sonucunu başka bir doktora göstermemiz gerektiğini söyledi ve hastaneye bir diğer doktor çağırıldı apar topar.. ve muayene oldum evet 2 cm açıklık kasılmalar başlamış yani doğum başlamak üzere dedi... hemen yatış verdi o gece ilaçlar serumlar ve bebeğim için ciğer geliştirici iğne ile geçti tüm gecem.. ertesi sabah son kez nst ye bağlandım ve sancılar düzene girmişti ve doktor bana 48 saat doğum olmadığı sürece bebeğin güvende olduğunu söyledi.. ( 48 saatte etkili oluyormuş ciğer geliştirici iğne) ve hastaneden ayrılıp evime sevgili koltuğuma döndüm kızımla ilgilenmek zorluyordu beni ama bir yandan da allaha sığınmıştım o bilirdi en doğruyu ve benim kızım da kardeşi yüzünden benden mahrum olmamalıydı doktoru çok dinleyip pekte yattığım söylenemezdi... ve 2 gün sonra çok fena sancım tuttu ama kendi doktorum hala dönmemişti öbür doktoru aradım o hemen hastaneye geç dedi geliyorum dedi kapattık hatanede yeniden nst ve sancılar yeniden başlamış açılmada ilerleme yok ama sancılar açılmaları tetikleyecek cinstenmiş... artık 48 saat geçti sabaha olur doğumun dedi... korkacak bişi yok dedi beni rahatlatmaya çalıştı sonra kendi doktorumu aradı ve bana gelip doktorun kendisini beklememiz gerektiğini söyledi ve ilaca devam dedi ve o gece hastanede kasılma önleyici ilaçları kullanmaya başladım tekrar doktorum dönene kadar da evde kendim kullanacaktım. sabah sancılar 20 dk da bire düşmüştü ve ilacı kullanmak kaidesi ile ayrıldım hastaneden... birkaç gün sonrasında nst vardı ve kendi doktorum nst temiz çıktı sancılar çok düşüktü ohhh dedim ... haftaya görüşürüz dedi... ve hayal kırıklığı ile evime döndüm... hani evde çok sancı çekiyordum ve ağrılarım şiddetlenmişti yani doğum olana kadar ne kadar daha dayanabilirdim bu ağrılara bilmiyorum ve kusmalarım son sürat devam ediyordu... içim dışımda geziyordum... ve 38+2 de kontrole gittiğimde önce nst dedi bende ağrılarım var şuan dediğimde o zaman önce çatı muayenesi dedi ve (amanınnnnnnnnnnnnnnnnn!!!!!!!!!!) doğum başlamış açılma 4 cm dedi... ve hemen ultrasona aldı bebek kanala girmiş... hemen nst ye gönderdi ve sancılar çıktı... doktor bu halde eve gönderemem seni büyük risk dedi bu gece olmadı sabaha kesin doğum olacak demişti doktorum ama ben ve eşim eve gitmek istedik çünkü hastanede fazladan yatıp sancıları orada beklemek stres yüklü olkacaktı... onu ikna ettik ve evin yolunu tuttuk... annemi aradık akşam bana geldi eşim işte olacaktı çünkü kızımla ilgilenecek bana göz kulak olacak biri mutlaka gerekiyordu o an... ve gece biraz dahaşiddetlendi ağrılarım annem ve eşim korktu ve çantaları vs herşeyi aldık düştük gene yollara... yatışım yapıldı damar yolu açıldı serum takıldı... nst bağlandı sancıları 78 leri vuruyordu ama birşey hissetmiyordum... sabahı o şekilde ettik eşim kızımıda alıp yanıma geldi ve doktorum gelip muayene etti beni açılma aynıydı ama ama sancılar düzensiz ama yüksek çıkıyordu suni sancı yüklemeye başladı... ve sancılar 100 leri hatta makinedeki değer çok daha fazlasını gösterdiği halde ben gülmeye sohbet etmeye devam ediyordum.. hatta arkadaşlarımı internetten cepten haberdar ediyordum... çünkü zerre ağrı hissetmiyordum... etrafımdakiler benimle dalga geçiyordu numaradan bari ah de falan gibisinden :) açılma 6cm olunca kese patlatıldı ve 10 dk da bir kontolrüm yapıldıkça açılma 1 cm cm ilerliyordu... açılma 9 cm olunca hemen doğum odasına alındım tedirgindim çünkü kese patlatılınca sancılar fena vuruyordu ebe ve diğerleri bana epidural aldınmı dedi yooooooooo dedim maşallah dediler dışarıdan epidural almış gibi duruyormuşum... allahın sevdiği kuluyum doğuştan epiduralli doğmuşum demekki dedim doktorum geldi bebeğin az daha aşağı inmesi gerek dedi ve gitti 10 dk sonra geldiğinde ıkınmalara başladık ama o an nedense kendimi güçsüz hissettim ve eşimi istedim eşim geldi yanıma ve onun elinden tutarak ıkındım ıkındım ıkındım bir yandan oksijen bağlı bana ama eşimin elinden tutmak inanılmaz bir güç veriyordu onun hadi aşkım demesi... doktorumun saçlı bir bebek geliyor demesi ve yaptığı diğer espriler...hadi son kez bir ıkın dedi ve kızım minik kızım dünyaya geldi...o an muhteşemdi onun çıkışını gördüm büyük kızımda kaçırmıştım herşeyi bunda her anı yaşadım... bebeğimi görünce ağlamaya başladım ve eşim ilk kez bir doğum görmesi ve benim ağlamam ( ve bebeğin verniks ile kaplı olması beyazlı morlu görünmesi ) eşim büyük bir korku yaşamış bebeğe birşey oldu diye... bebeği üstüme verdiler allahım o koku neydi öyle ömrüm boyunca unutamayacağım bir anım daha oldu ikinci kızım ile birlikte... kömür gibi simsiyah fırça saçlı kızım dünyaya geldi 3540 gram 52 cm olarak... daha sonra sordum doktora dikiş oldu sanıyordum dikişte yokmuş ebeler ve doğumdaki diğer kızlar inşallah böyle bir doğum nasip olur bizede dediler veee bu şekilde uğurlandık hastaneden.. sadece 1 gece kaldım ertesi sabah çıkmak istiyorum dedim... ve ayrıldık... şimdi evimdeyim kızlarımla yeni hayatımıza alışmaya çalışıyoruz.. dikişsiz olmanın getirdği rahatlık ile tekim kimseyi istemedim yanımda kalmalı şekilde... artık 4 kişilik bir aileyiz ve çok mutluyum...
çok uzun oldu biliyorum ama herşeyi anlatmak istedim...
 
İkitane dünyalar güzeli kızım var ikisinide sezeryanla doğum yapmak zorunda kaldım . bÜyük kızımı genel anesteziyle yaptılar .Çok zorlu bir dogumdu . Dogumda her ne kadar uyusamda doğumdan sonra muthıs agrılarım oldu bide ameliyatlısınız tabi. O anda baska cocugum olursa normal doğum yapıcam dedim cunku bu ağrıyı cekmektense normal dogum sancısı çekerim dedim .( Büyük kızımı ters olduğu ve suyum kalmadığı için acilen sezaryana almışlardı).. Kızım 1 bucuk yaşındayken tekrar hamile oldugumu ögrendim ve dogumlar arası çok kısa oldugu için normal dogum yapamıyacağımı söylediler..Çok rahat geçirilen bir hamilelik döneminden sonra doktorumun tavsiyesiyle epidural anesteziyle doğumumu gerçekleştirdim. Doğar doğmaz kucağıma alıp koklamak kadar güzel bir duygu olamazdı heralde küçük Petek dünyaları bağışlamıştı bana adeta ...Bu sene Peteğim 1. sınıfa başladı ve ben bugun bu yazıları okurken (salya sümük ağladım)tekrar anne olmak istediğimi farkettim . Ve inşallah bi aksilik olmazsa normal doğumunda güzelligini yaşamak istiyorum ... Bütün arkadaşlarıma bu güzel paylaşımlar için teşekkürlerr...
 
Benim de doğum hikayem tüm hamile annelere moral olsun diye yazıyorum.
Daha 1 sene olmadı oğlumu kucağıma alalı. Ben de normal doğumla oğlumu dünyaya getirdim çook şükür Rabbime. Bizimkisi daha 36. haftada gece aniden suyumun gelmesiyle başlayan bir doğumdu. Tecrübesizdim, cahildim, korkudan titriyordum. Hiç bir şey bilmiyordum ama zaten bilmemek daha iyiymiş:) Hastaneye gittiğimizde bende 2 cm açıklık vardı ancak sancım yoktu 3 saat kadar daha sancım olmadı. Doğumum suni sancıyla gerçekleşti. Hani dayanılmaz deneninden... ama dayanılıyo, Allah'a tevekkül ettim kendimi ona bıraktım hiiiçç düşünmedim ne olur diye. Benim oğlum 1 ay erken doğduğu için ben çok korkmuştum bişey olcak diye. Doğduğunda o kadar ağladı ki odayı inletti, belki de çok korktu benim minik meleğim. Ama doğar doğmaz getirip göğsüme koydular.
Ve o an ne oldu biliyomusunuz?
İçini çeke çeke göğsümde sustu. Allahım nasıl bir mucizeydi. Rabbime çok şükür bebeğim sağlıkla dünyaya geldi. Lütfen sağlık sorununuz yoksa sırf korktuğunuz için sezeryan olmayın. Miink bebekler daha hazır değilken doğmaya bu soğuk dünyada soğuk ellerde kim bilir nasıl korkuyorlar ve siz anne olarak ona sarılamıyosunuz. O an onu tek sakinleştiren yer sizin kalp atışlarınız ve kokunuz. O yüzden sıkıca koyun göğsünüze. Sancı, Ağrı kalmaz... Ben de doğumhanede sadece 10 dk kaldım ve doğumhaneden yürüyerek çıktım. Herkes şaşkındı. Şimdi 5 aylık hamileyim tekrar:) İnşallah kızımı da bu şekilde kucağıma alırıım.

Tüm hamile annelerin bu duyguyu yaşaması dileğiyle...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…