Çok Korkuyorum

2minnosannesi .!.:

Şimdiden böyle şeyleri düşünebilen biri olduğunuz için eminin çok güzel bir anne olacaksınız
Evet annelik zor ve yalnızsan daha da zor ama imkansız değil bebeğini kucagina aldığın an kendini dünyanın en güçlü insanı olarak görmeye başlayacaksın çünkü annelik o kadar kutsal o kadar iç güdüsel birsey ki insan herseyin üstesinden geliyor emin olun
Şimdiden bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alıp buyutmenizi diliyorum

Genişletmek için tıkla...

Çoook teşekkür ederim. Ben hep hakkıyla annelik yapabilen insanların anne olmasını dilerdim kendim de dahil. Yapamayacaksam isteğini de al sevgisini de diye dua ederdim. Böyle bir cevap geldi bana diye inanıyorum. Umarım bir gün benim anneme hissettiğim o hayranlık ve sevgiyi evladım da bana hisseder. Yeniden çok teşekkür ederim.

gloryde .!.:

Herkese mutlu akşamlar;

Direk konuma giriyorum. Daha yeni hamile olduğumu öğrendim bir süredir istiyorduk yeni nasip oldu. Ama ben gebelik öncesinde de inanılmaz bir korkuya sahiptim şimdi resmen nefesim kesiliyor. Korktuğum kısım iyi bir anne olabilecek miyim yetebilecek miyim evladım hayırlı olacak mı konuları. Annem yok yıllar önce vefat etti. Kayınvalidemde de asla evlat sevgisi,anaçlık yok. Çok soğuk ve rastgele yaşayan bir kadın. Bu sebeple ona da güvenemiyorum ki zaten karakter ve burcumun da getirisi kimseye bir şeyleri emanet edebilen bir insan değilim. Eşim Allah razı olsun çok çok ilgili ve anlayışlı bir erkek. Ama sonuçta işe gidecek tek kalıcam. Korkum sadece 3-5 aylık kısmı için değil. Ben genel olarak ömür boyu bir korkudan bahsediyorum. Nasıl yenebilirim bu korkumu? Özellikle kimseden yardım alamamış annelerden tavsiye bekliyorum.

Cevaplarınız için çok teşekkür ederim şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

Annelik bir ömür yürek ağızda gezmek demişti bir arkadaşım. Gerçekten öyleymiş.

Evladiniz sağlıklı olsun da inanin herseyle mücadele ediyorsunuz.

Hani o anne yüreği varya. Var gerçekten ve sizin gibi insanlar da çok iyi anne oluyor.

Sakin olun keyfini çıkarın

gloryde .!.:

Yani şöyle aslında ben çok zor çocukluk ve gençlik yaşadım. Annemi kaybettikten sonra özellikle tam bir kaostu. Atlattığıma inanıyordum psikolojik destek aldım bir süre çok iyi geldi. Şimdi sanırım hormonlar mı diyim yeni bir hayattan mı kaynaklı sanki travmalarım kapıyı çalıyor ama sadece korkutmak için. Açmıyorum o kapıyı çünkü çözdüm bir çok konuyu. Korkularım çok geniş kapsamlı. Yani vücudumda olacak şeylerden tutun gelecek kaygısına kadar.

Genişletmek için tıkla...

Bence kesinlikle profesyonel destek almaya devam etmelisiniz. Herkes de tedirgin olur bu normaldir ama yaşadıklarınızın etkisiyle ekstra bir kaygı duyuyorsunuz. Doğumdan sonrası için de ilk zamanlar bebek bakımında yardımcı olacak birini bulmaya çalışın. Kaygı varsa çözümü de var. Profesyonel destek almaktan geri durmayın. Zamanla her şey rayına oturacaktır.

gloryde .!.:

Herkese mutlu akşamlar;

Direk konuma giriyorum. Daha yeni hamile olduğumu öğrendim bir süredir istiyorduk yeni nasip oldu. Ama ben gebelik öncesinde de inanılmaz bir korkuya sahiptim şimdi resmen nefesim kesiliyor. Korktuğum kısım iyi bir anne olabilecek miyim yetebilecek miyim evladım hayırlı olacak mı konuları. Annem yok yıllar önce vefat etti. Kayınvalidemde de asla evlat sevgisi,anaçlık yok. Çok soğuk ve rastgele yaşayan bir kadın. Bu sebeple ona da güvenemiyorum ki zaten karakter ve burcumun da getirisi kimseye bir şeyleri emanet edebilen bir insan değilim. Eşim Allah razı olsun çok çok ilgili ve anlayışlı bir erkek. Ama sonuçta işe gidecek tek kalıcam. Korkum sadece 3-5 aylık kısmı için değil. Ben genel olarak ömür boyu bir korkudan bahsediyorum. Nasıl yenebilirim bu korkumu? Özellikle kimseden yardım alamamış annelerden tavsiye bekliyorum.

Cevaplarınız için çok teşekkür ederim şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

ben doğum için hastaneye gittiğim zaman dahil yalnızdım. sadece eşim ve ben tüm süreçleri herkesten başka bir şehirde tek başımıza geçirdik.
doğumdan sonra da tek başımıza baktık. kucağıma 1 çocuk bile almış insan değildim kızımı eve getirdiğimiz gibi baktım tırnaklarını kesiyorum.
hastalandığında da biz baktık, işe başlayınca da kreşe başlattım. oluyor yani, zor oluyor ama oluyor.
her yere çanta gibi yanımda taşıdım kanguruya koydum hastanede mi işim var o da geldi, bankada işim varsa o da geldi. hep beraber hasta olduk hep beraber iyileştik ailece.
hala da yalnızız. ve çok yakın bağ kurduk kızımla. bence iyi ki de böyle olmuş.