2 gündür o kadar ağladım ki gözlerim şiş sanırım hormonlarla da alakalı bu halim. Bir diyorum sen ne kadar nankör bir kadınsın o kadar hayal ettin istedin şimdi korkuyorsun bir diyorum ben daha hazır değilmişim kendime bunu niye yapıyorum. Çok güzel anlatmışsınız. Daha olmamış belki de hiç olmayacak şeylerle kendime eziyet etmemeliyimÖncelikle tebrik ederim, dilerim sağlıkla kavuşursunuz yavrunuza
3 yıldır anneyim ve şunu öğrendim ki bu işin kitabı, kuralı, tecrübesi yok :) Birlikte keşifler yapacağınız, öğreneceğiniz, sevgiyle yoğrulacağınız, yeri gelecek bocalayacağınız, panikleyeceğiniz ama en sonunda kendi yolunuzu yine kendinizin çizeceği bir yolculuk.
Kendi doğrularınız, araştırmalarınız, bilgileriniz olusacak zamanla.. inanın anneciğinizin ya da kayınvalidenizin desteği bile olsa yine siz kendi bildiginize güveneceksiniz. Yeri gelecek eşinize bile güvenemeyecek iç güdünüze göre hareket edeceksiniz.
Bu yüzden hiç korkmayın :)
Anın tadını çıkarın.. hamileliğinizi doya doya yaşayın
Bol bol konuşun, birlikte yapacaklarınızdan bahsedin asla mükemmel olmaya çalışmayın :))
Bir tavsiyem olabilecekse o da şu olur sakın büyük laflar konuşmayın :) Şunu asla yapmam demeyin, yaparken bulabilirsiniz kendiniz şaka bi yana yolunuz uzun ve çok güzel hep pozitif şeyler düşünüp, size iyi gelen insanlarla zaman geçirin bu süreçte
Umarım sizin de kolaylıkla geçer ve herşey yolunda gider. İnsanlık tarihinde milyarlarca defa yapılmış bir şeyi biz de başaracağız inşallahİşin o endişe kısmını ben de yaşadım 7. Haftadan sonra alışıyor insan. O ilk haftaların şoku. Ben de en başlarda aynı duyguları yaşadım. Ama şimdi de o duygular geçti farklı kaygılar başladı eşimle ilgili. Gerçekten bilinmeyen bir yola giriyoruz şu an önümüzü görememek çok endişe verici
Rabbim güzel günlerini göstersin size. Ne güzel yazmışsınız. Zaten ağlıyordum şimdi daha da boşaldı gözyaşlarım. Dualarınızı bekliyorumGurbette 22 yaşında kızımı kucağıma almış bir anne olarak yazıyorum ve çocuklarla hiç bir alakası olmayan biri olarak öyle güzel öğreniyorsunuz ki jetleri eabbim o sevgiyi kalbinize veriyor ve dünyanın en mükemmel annesi olmasanızda yavrunuza yetecek bir mükemmel anne oluyorsunuz endişelenmeyin en güzel günlerinizin tadını çıkarın ve kendinize zehir etmeyin kaldı ki eşim yanımda demişsiniz maalesef benim eşim yanımda olamamıştı bile ben 1 yaşına kadar kendim büyüttüm bezini ilk bağladığımda sızdırmıştı öyle acemiydim düşününşimdi allahım uzun ömür versin 9 yaşında kızım onunla birlikte büyüdük Urfa da bilmediğim bi memlekette bi başıma başardım siz daha da güzel başarırsınız
Allah yardımcınız olsun. İnsan bir kadının desteğine en çok bu zamanda ihtiyaç duyuyormuş gerçekten. Sizin yorumlarınız çok iyi geldi.Kendine güven, oku, araştır,zaten bebek kucagına verilince otomatik yükleniyor cesaret. kendine inanıp pozitif olursan her zorluk aşılır herkes yanında yardım eden biri ile olmuyor tek başına çocuk büyüten yalnız sen olmayacaksın hayatta. Ben 2 küçük çocuk büyütüyorum biri 2 yaş digeri 5 aylık en başından yalnız büyüttüm imkansız değil yorucu oluyor ama geçiyor hepsi çok hızlı büyüyorlar
Yani şöyle aslında ben çok zor çocukluk ve gençlik yaşadım. Annemi kaybettikten sonra özellikle tam bir kaostu. Atlattığıma inanıyordum psikolojik destek aldım bir süre çok iyi geldi. Şimdi sanırım hormonlar mı diyim yeni bir hayattan mı kaynaklı sanki travmalarım kapıyı çalıyor ama sadece korkutmak için. Açmıyorum o kapıyı çünkü çözdüm bir çok konuyu. Korkularım çok geniş kapsamlı. Yani vücudumda olacak şeylerden tutun gelecek kaygısına kadar.Öncelikle hayırlı olsun.
Yanlızca bu konuda mı kaygılısınız?
Yoksa genel bir kaygı haliniz oluyor mu farklı konularda da?
Ona göre cevap vereyim.
Başak burcuyumAkrep burcu musunuz?
Umarım ben de bir gün buraya gelip böyle yazabilirimBenim de yanımda kimse yok. Çiçeğimi tek başıma yetiştiriyorum ❤
Merak etmeyin. Evet korkular olacak. Hatta kucağınıza aldığınızda bu hisleriniz arşa çıkacak. Ama hepsi varlığına değiyor ve yavaşça geçiyor.
Yapacağım inşallah neler başardım bu yaşıma kadarBence olucaksınız, her şeyden önce önünüzde olmak istemediğiniz berbat bir örnek var cano. KV çok acaip bir insan sanırsam, çocuğunu sevmemek doğaya aykırıKonuya geleyim sal gitsin konu sahibesi, doğa zaten yardımcı oluyor her anne yavrusunu seviyor, koruyor, en iyi şekilde yetiştirmeye çalışıyor. Bence sen de gayet iyi apıcaksın endişelenme
diğer tahminim başaktı :)))Başak burcuyum
Kucağınıza aldığınızda geçecektir bu durum. Hamilelik psikolojisi ile böyle düşünüyorsunuz. Bende ilk hamile kaldığımda korktum emin olamadım. Ben anne olmaya hazır mıydım diye sorguladım. Kaybedince birşeyleri anladım ama benim için çok geç oldu. Bol bol dua edin, kendinizi ferah tutun hamilelik veya lohusa bunalımına itmeyin kendinizi birkaç ay içerisinde bebeğiniz sizden etkilenecek. Olabildiğince pozitif olunHerkese mutlu akşamlar;
Direk konuma giriyorum. Daha yeni hamile olduğumu öğrendim bir süredir istiyorduk yeni nasip oldu. Ama ben gebelik öncesinde de inanılmaz bir korkuya sahiptim şimdi resmen nefesim kesiliyor. Korktuğum kısım iyi bir anne olabilecek miyim yetebilecek miyim evladım hayırlı olacak mı konuları. Annem yok yıllar önce vefat etti. Kayınvalidemde de asla evlat sevgisi,anaçlık yok. Çok soğuk ve rastgele yaşayan bir kadın. Bu sebeple ona da güvenemiyorum ki zaten karakter ve burcumun da getirisi kimseye bir şeyleri emanet edebilen bir insan değilim. Eşim Allah razı olsun çok çok ilgili ve anlayışlı bir erkek. Ama sonuçta işe gidecek tek kalıcam. Korkum sadece 3-5 aylık kısmı için değil. Ben genel olarak ömür boyu bir korkudan bahsediyorum. Nasıl yenebilirim bu korkumu? Özellikle kimseden yardım alamamış annelerden tavsiye bekliyorum.
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim şimdiden.
Çok guzelmkıtaplar var onlardan slıp okuyun. Vesvese yapmayı. Her şey güzel nolucak deyıp kendınızı inandırın. Kı zaten harıka olucak bence annelıgınızHerkese mutlu akşamlar;
Direk konuma giriyorum. Daha yeni hamile olduğumu öğrendim bir süredir istiyorduk yeni nasip oldu. Ama ben gebelik öncesinde de inanılmaz bir korkuya sahiptim şimdi resmen nefesim kesiliyor. Korktuğum kısım iyi bir anne olabilecek miyim yetebilecek miyim evladım hayırlı olacak mı konuları. Annem yok yıllar önce vefat etti. Kayınvalidemde de asla evlat sevgisi,anaçlık yok. Çok soğuk ve rastgele yaşayan bir kadın. Bu sebeple ona da güvenemiyorum ki zaten karakter ve burcumun da getirisi kimseye bir şeyleri emanet edebilen bir insan değilim. Eşim Allah razı olsun çok çok ilgili ve anlayışlı bir erkek. Ama sonuçta işe gidecek tek kalıcam. Korkum sadece 3-5 aylık kısmı için değil. Ben genel olarak ömür boyu bir korkudan bahsediyorum. Nasıl yenebilirim bu korkumu? Özellikle kimseden yardım alamamış annelerden tavsiye bekliyorum.
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim şimdiden.
Yaşım da küçük değil 30.5 oldum aslında ama işte insan olgunum sansa bile bazen acaba hazır değil miydim diye bocalıyorBelki burda tepki göstereceksiniz ama ilk çocuğumu 18 yaşında kucağıma aldım kendim çocukken bi de çocuk doğurdum normal doğum yaptım ilk 1 hafta toparlanana kadar annemde kaldım sonra kendi evime geçtim ve tek başıma baktım 2017 kışın doğmuştu ekim ayında bi kere bile hasta etmedim şuan 24 yaşında 3 çocuk annesiyim çocukları o kadar çok seviyorum ki 5 çocuğum olsun yine bıkmam. Kaç yaşındasın bilmiyorum yaşında bi önemi yok aslında sende o çocukla büyüyüp olgunlaşacaksın tecrübelerin olacak şuan endişelenmen normal ama doğum yaptığın bebeyi kucağına aldığın zamanki duygu var ya tarif edilemez içinden bi can daha çıkıyor Allah herkese nasip etsin
Eeenn çekindiğim konu da o hissetme durumu. Okumayı çok seven biriyim bir kitao okumuştum Annenin Duygusal Yokluğu diye orada bahsediyordu bu durumdan. O geliyor hep aklıma.Kucağınıza aldığınızda geçecektir bu durum. Hamilelik psikolojisi ile böyle düşünüyorsunuz. Bende ilk hamile kaldığımda korktum emin olamadım. Ben anne olmaya hazır mıydım diye sorguladım. Kaybedince birşeyleri anladım ama benim için çok geç oldu. Bol bol dua edin, kendinizi ferah tutun hamilelik veya lohusa bunalımına itmeyin kendinizi birkaç ay içerisinde bebeğiniz sizden etkilenecek. Olabildiğince pozitif olun
İnşallah çok teşekkür ederimÇok guzelmkıtaplar var onlardan slıp okuyun. Vesvese yapmayı. Her şey güzel nolucak deyıp kendınızı inandırın. Kı zaten harıka olucak bence annelıgınız
size güç olabilmek adına yazdım inanın emin olun rabbim size yavrunuzu rehber olarak gönderecek hayırlısı ile o size herşeyi öğretecek acemi anneyken herşeyi birlikte tecrübe edeceksiniz allahım nasip ederse bende ikinci kez anne olacağım tekrar aynı kaygıları zaman zaman duyuyorum hayat kaygı demek zaten söz konusu yavrularımız ise her zaman derim anne olduktan sonra kalbin dışarda atması demek doğduktan sonra ömür boyu süren bir sorumluluk kızımı ilk kucağıma aldığımda tutmaya korkardım sonrasında herşeyi öğrendim öğreniyor insan siz kendinizi bırakın yavrunuzun sevgisi size gerçeği gösterecek yavrunuza kavuştuğunuzdaRabbim güzel günlerini göstersin size. Ne güzel yazmışsınız. Zaten ağlıyordum şimdi daha da boşaldı gözyaşlarım. Dualarınızı bekliyorum
aksine lohusalikta yalnizlik candir.Ben bir de lohusalıktan korkuyorum. O kısımda yalnız kalmak iyi değil diyorlar. Siz nasıl atlattınız?
Evet böyle zamanlarda hiç bir destek olmasada o zorlugu tek yaşayan sen olmadığını bilmek bile iyi geliyor İnsana yalnız degilsin inan bu duyguyu yaşayan milyonlarca insan var hayatı yaşanılır kılmak için pozitif olmak önemli çocuk konusunda Bildigim en net şey eger negatif olursan o negatif duygu çocuga yansıyor bebekler hissediyor herşeyi kötüyü çagırmak diye bişey var ya işte olumlu düşünün ki herşey olumlu ilerlesin yani dünyanın en zor işi hakkıyla bir çocugu büyütebilmek ama aynı zamanda en güzel duygusu da yorulduğun zaman durup sana iyi gelen şeyler yap kendini motive et ben zor zamanlarda yatagın üzerine uzanıyorum çocuklarımı da yanıma alıyorum onları seviyorum ellerim ile hayvanlar falan yapıyorum o ara onlar da bende dinlenmiş oluyoruz. Çogu zaman kendimi onlara hayran hayran bakarken buluyorum bebegin dogdugu zaman her fırsatta sarıl öp onu ikinize de en iyi gelecek şey bu çünkü bide zaman hızlı geçiyor hemen büyüyorlar insan özlüyor her anınıAllah yardımcınız olsun. İnsan bir kadının desteğine en çok bu zamanda ihtiyaç duyuyormuş gerçekten. Sizin yorumlarınız çok iyi geldi.
Hayır hiç öyle düşünmeyin asıl yalnız olmak daha iyi toplumumuzda insanlar dogum sonrası anneye çok yükleniyor yok Süt var mı yok şöyle yap bu bebek aç bu bebek böyle diye diye sizi yıpratıyorlar yalnız kalıp kendi kendinize istediginiz gibi süreci yönetmesi daha kolay inanın lohusa döneminde insanların çogu iyilik yardım yerine olayı dhaa da zorlaştırıyor o kafa ile başkası hiç çekilmezBen bir de lohusalıktan korkuyorum. O kısımda yalnız kalmak iyi değil diyorlar. Siz nasıl atlattınız?
Şimdiden böyle şeyleri düşünebilen biri olduğunuz için eminin çok güzel bir anne olacaksınızHerkese mutlu akşamlar;
Direk konuma giriyorum. Daha yeni hamile olduğumu öğrendim bir süredir istiyorduk yeni nasip oldu. Ama ben gebelik öncesinde de inanılmaz bir korkuya sahiptim şimdi resmen nefesim kesiliyor. Korktuğum kısım iyi bir anne olabilecek miyim yetebilecek miyim evladım hayırlı olacak mı konuları. Annem yok yıllar önce vefat etti. Kayınvalidemde de asla evlat sevgisi,anaçlık yok. Çok soğuk ve rastgele yaşayan bir kadın. Bu sebeple ona da güvenemiyorum ki zaten karakter ve burcumun da getirisi kimseye bir şeyleri emanet edebilen bir insan değilim. Eşim Allah razı olsun çok çok ilgili ve anlayışlı bir erkek. Ama sonuçta işe gidecek tek kalıcam. Korkum sadece 3-5 aylık kısmı için değil. Ben genel olarak ömür boyu bir korkudan bahsediyorum. Nasıl yenebilirim bu korkumu? Özellikle kimseden yardım alamamış annelerden tavsiye bekliyorum.
Cevaplarınız için çok teşekkür ederim şimdiden.
Okurken ağladım tutamıyorum bu ara kendimi. Rabbim evlatlarınızla size musmutlu bir hayat versin. Evlatlarınız kıymetinizi bilsin inşallahEvet böyle zamanlarda hiç bir destek olmasada o zorlugu tek yaşayan sen olmadığını bilmek bile iyi geliyor İnsana yalnız degilsin inan bu duyguyu yaşayan milyonlarca insan var hayatı yaşanılır kılmak için pozitif olmak önemli çocuk konusunda Bildigim en net şey eger negatif olursan o negatif duygu çocuga yansıyor bebekler hissediyor herşeyi kötüyü çagırmak diye bişey var ya işte olumlu düşünün ki herşey olumlu ilerlesin yani dünyanın en zor işi hakkıyla bir çocugu büyütebilmek ama aynı zamanda en güzel duygusu da yorulduğun zaman durup sana iyi gelen şeyler yap kendini motive et ben zor zamanlarda yatagın üzerine uzanıyorum çocuklarımı da yanıma alıyorum onları seviyorum ellerim ile hayvanlar falan yapıyorum o ara onlar da bende dinlenmiş oluyoruz. Çogu zaman kendimi onlara hayran hayran bakarken buluyorum bebegin dogdugu zaman her fırsatta sarıl öp onu ikinize de en iyi gelecek şey bu çünkü bide zaman hızlı geçiyor hemen büyüyorlar insan özlüyor her anını
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?