- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 36.006
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
- #1
Evet deli gibi korkuyorum hiç iyi değilim. Maddi ve manevi yönden huzura ermem için çalışmam gerek ama iş bulamamaktan korkuyorum. 1,5 sene önce kendi işimizi kurmak için ayrıldım ve o günden beri hazır yiyorum ürettiğim hiçbir şey yok sadece gezip tozuyor alışveriş yapıyorum. Artık kantarın topuzu kaçtı çok fazla içeriye girdim ve çalışmam lazım. Ama işin manevi boyutu da var çok sıkıldım evde olmaktan, geçtiğimiz aylarda eşimin bir işi sebebiyle bir şirkete gittik toplantı odasında ağlayacaktım neredeyse. Öyle özlemişim o ortamları.
Buraya kadar tamam ama esas beni mahveden kafamın içindeki panik olma hali. *** Bundan sonra yazacaklarım lütfen gündeme kaymasın ve konum kapanmasın*** Bir haftadır düşünemiyorum herkes gibi berbat haldeyim sağlıksız düşünceler kafamda dolaşıyor. " O kadar gezip yersen böyle işsiz kalırsın gör bak aylarca bulamayacaksın" diye konuşuyor içimden bir ses. İşin kötüsü içimi ferah tutamıyorum ülkenin hali ortada ve çok kötü tablolar çiziyorum kendime. İşsizlik, buna bağlı olarak gelen sorunlar, eş ile oluşabilecek problemler.
Kafamın içi kazan gibi çok kötü. Dediğim gibi gündeme kaymasını istemiyorum konumun ama sela ve ezan sesine karışan tekbir ve silah seslerinden sonra artık dua etmiyorum. Etmek istemiyorum bu travmayı atlatana kadar.
Ama nasıl rasyonel düşüneceğimi de bilmiyorum. Allah tek tek kullarını cezalandırmaz biliyorum bu düşüncelerim çok saçma olabilir bunun da farkındayım ama engel olamıyorum.
Nolur beni rahatlatacak bir şeyler söyleyin çok kötüyüm. Sabah uyuyabildim ancak malum gürültülerden. Kafam kazan gibi ve büyük bir panik halindeyim.
Buraya kadar tamam ama esas beni mahveden kafamın içindeki panik olma hali. *** Bundan sonra yazacaklarım lütfen gündeme kaymasın ve konum kapanmasın*** Bir haftadır düşünemiyorum herkes gibi berbat haldeyim sağlıksız düşünceler kafamda dolaşıyor. " O kadar gezip yersen böyle işsiz kalırsın gör bak aylarca bulamayacaksın" diye konuşuyor içimden bir ses. İşin kötüsü içimi ferah tutamıyorum ülkenin hali ortada ve çok kötü tablolar çiziyorum kendime. İşsizlik, buna bağlı olarak gelen sorunlar, eş ile oluşabilecek problemler.
Kafamın içi kazan gibi çok kötü. Dediğim gibi gündeme kaymasını istemiyorum konumun ama sela ve ezan sesine karışan tekbir ve silah seslerinden sonra artık dua etmiyorum. Etmek istemiyorum bu travmayı atlatana kadar.
Ama nasıl rasyonel düşüneceğimi de bilmiyorum. Allah tek tek kullarını cezalandırmaz biliyorum bu düşüncelerim çok saçma olabilir bunun da farkındayım ama engel olamıyorum.
Nolur beni rahatlatacak bir şeyler söyleyin çok kötüyüm. Sabah uyuyabildim ancak malum gürültülerden. Kafam kazan gibi ve büyük bir panik halindeyim.