çok kötü bir gece geçirdim... :(

Öyle düşünmemek lazım, hepimizin hayatında böyle dönemleri oluyor, insan umut ederek yaşıyor.
Yani hangimizin başarıları kusursuz eksiksiz ? Yada hangimiz istediklerimizi tam anlamıyla yapıp yerine getirebiliyoruz ? Hepimizin elinden çıkanlar biraz kusurlu biraz eksik merak etme. Hiç kimse mükemmel değil.
Birikim konusuna gelincede, şu zamanda kim doğru dürüst birikim yapabiliyor ki zaten. Ele geçen, geçtiği gibi bitiyor.
Kızın için böyle tahammülsüz hissetmene üzüldüm. Ona sarıl. Ondan destek al. Her şey elbet bi gün istediğin gibi tam anlamıyla yoluna girecek, üzülme..
 
Konunuzu baştan sona okudum.Anneniz,eşiniz,kızınız arasında geçen bir hayattan bahsederken babanızdan hiç bahsetmemişssiniz, merak ettim.Kızlar hayattaki duruşunu anneden özgüvenini ise babadan alır.Annenizin iş başarısı vs. sizi etkilemiş ziyadesiyle.Peki ya babanız?Sizi hayattaki adımlarınızda destekler miydi?
Eşiniz sizi başkalarıyla çok kıyaslıyor ve eleştiriyor bu da özgüveninizin zedelenmesine neden oluyor anladığım kadarıyla.Bana eşim bu tarz davransa ilk fırstatta onun yaptığı bir şeyi eleştirir,başkalarıyla kıyaslar ve yaptığının farkında olmasını sağlarım.Bence bunu bir deneyin.Kimse mükemmel olmak zorunda değil haksızlık etmeyin kendinize..Modern hayatın getirileri...Hayat bizi çok olmaya, çok olurken de en iyisi olmaya zorluyor evet ve bir süre sonra yorgunluk ,bıkkınlık,ümitsizlik kapımızı çalmaya başlıyor.Hayatı değiştiremeyeceğimize göre düşünce yapımızı değiştirmeliyiz.Diğer yorumlarda bahsedildiği gibi mükemmel olmaya çalışmayın.Kendinize ve kızınıza mutlu anlar hazırlayın.Hiç bir çocuk aman annem bugün balkonu, camı, kapıları ne güzel temizledi parlattı diye düşünmez.Onunla geçirilen eğlenceli zamanlar aklında kalır.Onlara ulaşabileceğiniz tek yol oyun.Hem sizin kafanız dağılır hem kızınız harika vakit geçirir.Dışarıda çalışıyorsunuz hem ev hem iş tabi zor olcak.Ben bir süredir evdeyim buna rağmen bu ruh hallerini ben de zaman zaman yaşadım.
Bence sorun sizde değil eşinizde.Madem ikinizde dışarıda çalışıyorsunuz ve bir kızınız var ev işlerinizde size yardımcı olmalı.Örneğin birniz mutfağı toparlarken diğeriniz çamaşırları katlamalı.Siz kızınızla oynarken eşiniz lavaboları fırçalasa eline yapışmaz herhalde.Kadınlara çok yükleniyorlar kızıyorum hem de çok.Size yardımcı olmayacaksa bu konularda ozaman işten çıkar evimle kızımla ilgilenirim, madem en iyi yaptığın iş para kazanmak en iyi şekilde geçimimizi sağlamak da senin görevin deyin.Oh ne ala erkeklere.Evleninceye kadar ana kuzusu eline hiç bir iş değdirtilmez evde.Evlenir para kazanma işini de tek başlarına yapmazlar.Biz kadınlar evlenmeden önce anneye yardımcı,evleniriz hem iş hem çocuk bakımı hem temizlik hem yemek üstüne süslen püslen kendini salma eşine bakımlı ol baskısı...Sonra?Sonrası böyle iste....Siz haklı olarak çok yorulmuşsunuz.
 
Öyle düşünmemek lazım, hepimizin hayatında böyle dönemleri oluyor, insan umut ederek yaşıyor.
Yani hangimizin başarıları kusursuz eksiksiz ? Yada hangimiz istediklerimizi tam anlamıyla yapıp yerine getirebiliyoruz ? Hepimizin elinden çıkanlar biraz kusurlu biraz eksik merak etme. Hiç kimse mükemmel değil.
Birikim konusuna gelincede, şu zamanda kim doğru dürüst birikim yapabiliyor ki zaten. Ele geçen, geçtiği gibi bitiyor.
Kızın için böyle tahammülsüz hissetmene üzüldüm. Ona sarıl. Ondan destek al. Her şey elbet bi gün istediğin gibi tam anlamıyla yoluna girecek, üzülme..
ya böyle hissettirdiğim için çok üzüldüm şu an :(
kızıma tahammülsüz değilim o benim bütün dünyam ve şu sıralar tek mutluluk sebebim
ama o gece anlık bi duyguydu Allah bi daha da yaşatmasın :(
inşallah herşeyi rayına sokacak gücü bulurum kendimde teşekkür ederim
 
Konunuzu baştan sona okudum.Anneniz,eşiniz,kızınız arasında geçen bir hayattan bahsederken babanızdan hiç bahsetmemişssiniz, merak ettim.Kızlar hayattaki duruşunu anneden özgüvenini ise babadan alır.Annenizin iş başarısı vs. sizi etkilemiş ziyadesiyle.Peki ya babanız?Sizi hayattaki adımlarınızda destekler miydi?
Eşiniz sizi başkalarıyla çok kıyaslıyor ve eleştiriyor bu da özgüveninizin zedelenmesine neden oluyor anladığım kadarıyla.Bana eşim bu tarz davransa ilk fırstatta onun yaptığı bir şeyi eleştirir,başkalarıyla kıyaslar ve yaptığının farkında olmasını sağlarım.Bence bunu bir deneyin.Kimse mükemmel olmak zorunda değil haksızlık etmeyin kendinize..Modern hayatın getirileri...Hayat bizi çok olmaya, çok olurken de en iyisi olmaya zorluyor evet ve bir süre sonra yorgunluk ,bıkkınlık,ümitsizlik kapımızı çalmaya başlıyor.Hayatı değiştiremeyeceğimize göre düşünce yapımızı değiştirmeliyiz.Diğer yorumlarda bahsedildiği gibi mükemmel olmaya çalışmayın.Kendinize ve kızınıza mutlu anlar hazırlayın.Hiç bir çocuk aman annem bugün balkonu, camı, kapıları ne güzel temizledi parlattı diye düşünmez.Onunla geçirilen eğlenceli zamanlar aklında kalır.Onlara ulaşabileceğiniz tek yol oyun.Hem sizin kafanız dağılır hem kızınız harika vakit geçirir.Dışarıda çalışıyorsunuz hem ev hem iş tabi zor olcak.Ben bir süredir evdeyim buna rağmen bu ruh hallerini ben de zaman zaman yaşadım.
Bence sorun sizde değil eşinizde.Madem ikinizde dışarıda çalışıyorsunuz ve bir kızınız var ev işlerinizde size yardımcı olmalı.Örneğin birniz mutfağı toparlarken diğeriniz çamaşırları katlamalı.Siz kızınızla oynarken eşiniz lavaboları fırçalasa eline yapışmaz herhalde.Kadınlara çok yükleniyorlar kızıyorum hem de çok.Size yardımcı olmayacaksa bu konularda ozaman işten çıkar evimle kızımla ilgilenirim, madem en iyi yaptığın iş para kazanmak en iyi şekilde geçimimizi sağlamak da senin görevin deyin.Oh ne ala erkeklere.Evleninceye kadar ana kuzusu eline hiç bir iş değdirtilmez evde.Evlenir para kazanma işini de tek başlarına yapmazlar.Biz kadınlar evlenmeden önce anneye yardımcı,evleniriz hem iş hem çocuk bakımı hem temizlik hem yemek üstüne süslen püslen kendini salma eşine bakımlı ol baskısı...Sonra?Sonrası böyle iste....Siz haklı olarak çok yorulmuşsunuz.
ben anne olduğum için çok annemden bahsetmişim :)
annem benim gurur kaynağımdır, en büyük destekçim ve yardımcımdır
ben de kızım için öyle olabilmek istiyorum o yüzden olamayacağım korkusu beni yiyip bitiriyor
babam şükürler olsun hayatta ve her zaman yanımdadır her konuda hep yanımda ve destekçim olmuştur
annem ve babam iyiki benim annem ve babam
isterdim ki kızımın da annesi babası onlar gibi olsun ama ne eşim ne ben onlar gibi değiliz
babam sakin bir adamdır bana bi kere el kaldırdığını bağırdığını hatırlamam
haaaa kızardı ama sessiz kalırdı ve bu sessizliği bana vurmaktan kırmaktan beter gelirdi çünkü gerçekten kırıldığını onu üzdüğümü bilirdim o zamanlarda
ama eşim ne yazık ki sinirli bir adam en ufacık bişeyde bile kızabiliyor ben elimden geldiğince kızmalarına dur diyorum ama herşeyde olduğu gibi bunda da hep kendini haklı gördüğü için ilerleme kaydedemiyoruz bu da beni çok üzüyor
aslında şimdi siz bahsedince eşime haksızlık yapıyor gibi hissettim evet çok eleştirir ama yardımcı olmaya çalışır
herşeyi bana yıkmaz
ufak tefek de olsa bi işin ucundan tutar
benim eşimde olumsuz yönde en çok etkileyen şey eleştirileri çünkü olur olmadık yerlerde de yapabiliyor bunu
doktorda, ablasının annesinin yanında, benim ailemin yanında başbaşa olsak bi yere kadar ama başkalarının yanında yaptığında ve hep eleştirip hani şunu da iyi yapar demediği için insanlarda bu kadın da amma beceriksizmiş algısı oluşturuyor gibi düşünüyorum ve bu da beni strese sokuyor
 
kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için.. :KK43:
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım
A
kızlar dün geceyi çok kötü geçirdim
ne oldu derseniz hiçbirşey.. ama içim çok sıkıldı, nefesim kesildi ve kızımın bir an önce uyuması için dua ettim çünkü kızıma bile sinirim kadem kademe arttı. yavrumun bişe yaptığı da yoktu ama tahammülüm tamamen gitmişti, ağlama krizine girdim giremedim daha doğrusu ağlayıp rahatlamak için kendimi zorladım bi iki damla zor aktı gözümden rahatlayamadım
kendimden nefret ettim
çok başarısız, beceriksiz, işe yaramaz hissettim kendimi
kızıma üzüldüm benim gibi bir annesi olduğu için.. :KK43:
resmen cinnet hali geldi gibi, diyorum bu halime şahit olmasın diye Allahtan yardım istedim bi an önce kızım uyusun diye
ne olacak benim bu halim..
psikolog diyeceksiniz ama ben problemi biliyorum aslında hem bu yüzden, hem de maddiyattan ötürü gitmek istemiyorum
kendimi çok yetersiz hissediyorum
ne evimin temizliği tam
ne yaptığım yemekler çok güzel
ne düzenli bi evim var
ne kızım için birikim yapabiliyorum
ne de yaptığım işler çok düzgün, hep bi eksiğim var
başardığım hiçbişey yok şu hayatta
bunlar benim enerjimi çok düşürüyor
ve daha da başarısız olmama sebep olduğunu düşünüyorum
size sorum ne onu da bilmiyorum sadece yazıp rahatlamak istedim sanırım
Allah benden alsın size versin.
Yemin ediyorum yazının sonuna kadar ''acaba noldu'' diye kalbim pır pır ede ede okudum.:KK35:
 
Back
X