- 20 Nisan 2014
- 5
- 0
-
- Konu Sahibi dilaraa1234
- #1
benim annem babam ayrı üvey babam ve annemle kalıyorum.üvey babam ve annem çok kavga ederler hatta üvey babamın annemi dövmüşlüğü bile var. annemde çekilmez birisi hepsi bana patlıyor sinirlerini benden çıkartıyorlar.bende dayanamayıp üvey babamla ağır kavga edip evden ayrıldım şu an yurtta kalıyorum ama buda benim için işkence çünkü çoooook utangaç birisiyim insanlarla konuşmaktan hatta yüzlerine bakmaktan bile çekinirim yalnız başıma yabancılarla konuşmak biri bana bakarken yürümek bile ölüm sanki herkes bana gülüyor . evdenken daha aza rahatsız oluyodum ama artık katlanamıyorum. tüm bu olaylardan sonra insanlar benle konuşmasın diye onlara çok kötü davranıp terslemeye başladım. intihar etmeyi bile düşündüm. ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum lütfen yardım edin.
benim annem babam ayrı üvey babam ve annemle kalıyorum.üvey babam ve annem çok kavga ederler hatta üvey babamın annemi dövmüşlüğü bile var. annemde çekilmez birisi hepsi bana patlıyor sinirlerini benden çıkartıyorlar.bende dayanamayıp üvey babamla ağır kavga edip evden ayrıldım şu an yurtta kalıyorum ama buda benim için işkence çünkü çoooook utangaç birisiyim insanlarla konuşmaktan hatta yüzlerine bakmaktan bile çekinirim yalnız başıma yabancılarla konuşmak biri bana bakarken yürümek bile ölüm sanki herkes bana gülüyor . evdenken daha aza rahatsız oluyodum ama artık katlanamıyorum. tüm bu olaylardan sonra insanlar benle konuşmasın diye onlara çok kötü davranıp terslemeye başladım. intihar etmeyi bile düşündüm. ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum lütfen yardım edin.
Babanla aran nasıl görüşüyormusun eğer aran iyiyse onunla kalsan nasıl olur.benim annem babam ayrı üvey babam ve annemle kalıyorum.üvey babam ve annem çok kavga ederler hatta üvey babamın annemi dövmüşlüğü bile var. annemde çekilmez birisi hepsi bana patlıyor sinirlerini benden çıkartıyorlar.bende dayanamayıp üvey babamla ağır kavga edip evden ayrıldım şu an yurtta kalıyorum ama buda benim için işkence çünkü çoooook utangaç birisiyim insanlarla konuşmaktan hatta yüzlerine bakmaktan bile çekinirim yalnız başıma yabancılarla konuşmak biri bana bakarken yürümek bile ölüm sanki herkes bana gülüyor . evdenken daha aza rahatsız oluyodum ama artık katlanamıyorum. tüm bu olaylardan sonra insanlar benle konuşmasın diye onlara çok kötü davranıp terslemeye başladım. intihar etmeyi bile düşündüm. ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum lütfen yardım edin.
Okuyor musun calisiyor musun canim? Özgüvenini kendi iyiligin icin toparlaman gerek. Psikolojik destek alabilir misin? Devlet hastanelerinde de var psikiyatr ve psikologlar. Ilacin kendinde sakli aslında ama güçlü olman gerek.
canım okul iş durumlarından bahsedersen daha çok yardımcı olabiliriz.
ne diyim okuyorum derslerle pek alakam olmadığı halde notlarım fena değil asla konsantre olup çalışamıyorum öğretmenler desen okadar sessizimki adımı bile bilmezler
okuyorum ama bu konuda kimseden yardım isteyemiyorum ne annem ne babam ne arkadaşlarım böyle bi sorunum olduğundan bi haberler. söylesem ciddiye almazlar zaten insanlardan bu denli kaçtığım utandığımı düşününce kendimden soğuyorum
teşekkür ederim umarım bende kendim düzeltebilirim bu sorunu bunları bile söylemek burdan beni çok rahatlattıKimseye bahsetmene gerek yok lisede mi okuyorsun üniversitede mi?
Anlıyorum seni benzer olmasa da benimde ailevi sorunlarım var aylarca ilaç kullandım terapiye gittim babamın hala haberi yok olmayacakta. Annem de ben söylemesem anlamazdı ilaç kullandığımı doktora gittiğimi falan. Sorunumu da hiç anlamadılar anlamayacaklarda ama kendimi kurtaramazsam bu durumdan hayatta başarısız olucam farkındaydım. Sende kendini düzeltmelisin bir an önce. Kendin için geleceğin için. Konuşmak istersen özelden yaz yardımcı olabileceğim bi konu olursa yada dertleşmek istersen elimden geleni yaparım.
Şunu da demeden geçemicem çocuklarını düşünmeyen ebeveynlerden nefret ediyorum.