- Konu Sahibi Seninugruna
-
- #1
Ben geçen sene mezun oldum liseden. Bu sene dershaneye gidiyorum yine. Düzenli çalışmadım.
Annem ve babam ne zorluklarla taksitlerimi ödüyor ve bunun her karesine şahit olmaktan nefret ediyorum.
Bazen diyorum, keşke benimde babam biraz daha fazla kazanıyor olsaydı..
Bir çalıştım, bir çalışmadım. Düzenli çalışamadım ve istemediğim yere gitmek istemiyorum.
İlk başta neresi olursa olsun, artık bıktım diyordum ama şimdi gerçekle yüzyüze gelmeye başlayınca anladım.
Mutlu olmadığım bir mesleği nasıl yapacağım ben bir ömür boyu?
Öte yandan eğer bir yeri yazıp gitmezsem ailemin verdiği paraları hiçe saymış olacağım.
Ama ben Tıp istiyorum. Biliyorum hak etmiyorum hiçbir şeyi.
Dershane talep edemem bir kez daha. Çünkü kardeşim gidecek seneye.
Hadi bir kez daha hazırlanayım desem herkes ayrı yüklenecek bana..
Anneannemler zaten kızgın bana geçen sene bir yeri tutturamadığım için.
İki tane yengem var biri sürekli artık kazan yani diyip laf sokuyor.
Diğeri arkamdan konuşuyor zaten. Son yıllardada yaptıkları yüzünden sogukluk oldu aramızda.
En önemlisi annem ve babamın ne tepki vereceğini bilmiyorum.
Kardeşim var bir tane ve her seferinde annemler hep sana alıyor herşeyi.
Dershaneyide telefonu da sen alıyorsun deyip iyice kötü hissetmemi sağlıyor.
Telefon aldırdım kabul ediyorum. 700 liraydı ama 300 lirasını cebimden verdim ben.
Bunu anlatamıyorum ona. 14 yaşında küçükte degil hani..
Şimdi tamamen boşluktayım.
Ya hayallerimin peşinden gideceğim.
Ya da herşeyi boşverip yazacağım ne çıkarsa artık bahtıma.
O telefonu da satıp ucuz birşey alasım geliyor artık öyle gına geldi..
Bir sene daha hazırlansam bile ailemin yanında olmaması gerekiyor bunun.
Kardeşim başlı başına bir sorun zaten.
Ne yapacağım? Bir akıl verin bana, lütfen.
Annem ve babam ne zorluklarla taksitlerimi ödüyor ve bunun her karesine şahit olmaktan nefret ediyorum.
Bazen diyorum, keşke benimde babam biraz daha fazla kazanıyor olsaydı..
Bir çalıştım, bir çalışmadım. Düzenli çalışamadım ve istemediğim yere gitmek istemiyorum.
İlk başta neresi olursa olsun, artık bıktım diyordum ama şimdi gerçekle yüzyüze gelmeye başlayınca anladım.
Mutlu olmadığım bir mesleği nasıl yapacağım ben bir ömür boyu?
Öte yandan eğer bir yeri yazıp gitmezsem ailemin verdiği paraları hiçe saymış olacağım.
Ama ben Tıp istiyorum. Biliyorum hak etmiyorum hiçbir şeyi.
Dershane talep edemem bir kez daha. Çünkü kardeşim gidecek seneye.
Hadi bir kez daha hazırlanayım desem herkes ayrı yüklenecek bana..
Anneannemler zaten kızgın bana geçen sene bir yeri tutturamadığım için.
İki tane yengem var biri sürekli artık kazan yani diyip laf sokuyor.
Diğeri arkamdan konuşuyor zaten. Son yıllardada yaptıkları yüzünden sogukluk oldu aramızda.
En önemlisi annem ve babamın ne tepki vereceğini bilmiyorum.
Kardeşim var bir tane ve her seferinde annemler hep sana alıyor herşeyi.
Dershaneyide telefonu da sen alıyorsun deyip iyice kötü hissetmemi sağlıyor.
Telefon aldırdım kabul ediyorum. 700 liraydı ama 300 lirasını cebimden verdim ben.
Bunu anlatamıyorum ona. 14 yaşında küçükte degil hani..
Şimdi tamamen boşluktayım.
Ya hayallerimin peşinden gideceğim.
Ya da herşeyi boşverip yazacağım ne çıkarsa artık bahtıma.
O telefonu da satıp ucuz birşey alasım geliyor artık öyle gına geldi..
Bir sene daha hazırlansam bile ailemin yanında olmaması gerekiyor bunun.
Kardeşim başlı başına bir sorun zaten.
Ne yapacağım? Bir akıl verin bana, lütfen.