- 2 Ocak 2021
- 2.445
- 1.172
- 83
- 33
- Konu Sahibi Cogsicagtir02
-
- #1
Ailen ne zaman evleneceksin diye baskı yapiyormuSabahtan beri ağlıyorum. Öyle karmakarışık hisler içerisindeyim ki anlatamam. Hayatta bir gıdım bile yol alamadığımı düsünüyorum. Önümü bile göremiyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor. Beni mutlu edecek hiç bir sey yok hayatımda sanki. Evet sağlıklıyım, ailem hayatta sağlıklılar da , işim de var bunlar için sükrediyorum. Ama 32 yasına gelmis biri olarak aile kurmak, bir ilişki yürütme konusundaki beceriksizliğimle bu yasıma kadar istediğim gibi bir düzen kuramadım. 4 yıllık birlikteliğim vardı bitti. Öylece kalakaldım. Halbuki nisanlı olacaktık bu zamanlar. Bu kadar kötü olmamın sebebi de en yakın arkadasımın cokkk güzel bir evlilik teklfi almıs olması. Yanlıs anlasılmasın. Onun adına cok sevindim. Cok da yakısıyorlar. Mutlu olacak insallah. Evlenmeyi hic istemeyip böyle güzel evlilik teklifi aldı bense cok istememe rağmen yarıyolda bırakıldım. Bu yaz 3 arkadasım evlendi. Hep imrenerek baktım. Ne bir yuva kuracağıma, ne mutlu olacağıma dair bir inancım kaldı. Arkadasımın fotoğraflarını gördüğüm an ağlamaya basladım. Sonra stresten önüme ne geldiyse yedim. O kadar rahatsız oldum ki gidip kusturdum kendimi(özür dileyerek yazıyorum). Sonra tekrar ağladım. Kurduğum hayallere, geçip giden zamanıma yandım ağladım. Çok üzülüyorum. Belki bir dakika sonramız belli değil ama ölseydim de bu kadar üzülmeseydim diyorum. Bana çok kızacaksınız biliyorum ama psikolojik olarak hic iyi değilim.
cok üstüme geliniyot evlenme konusunda. Kendimi yetersiz mutsuz hissediyorum. Evet zamanı vardır muhakkak. Ama belki de hic olmayacak bununla sınanacağımAilen ne zaman evleneceksin diye baskı yapiyormubazen bu tür şeyler nasip kısmettir yani bazende insan kendi kaderini çizer bilmiyorum ama ben herşeyin bı zamanının olduğuna inanırım. Evet heves ediyorsun o duyguları yaşamak en güzeli ile hakkın ama olur yani bir gün elbet bunun için inan ölümü düşünmek çok yersiz ya nebilim evliliği soğutma adına demiyorum ama baştan aşağı sorumluluk işi güzel yani gezip tozup eylenmek ama arka kısmı bildiğin gibi değil ( yemek temizlik aileler arası gerginlikler çocuk ) ay nebilim bekarligin tadını çıkar bu yönden de bak bence
çok sağolun insallahAllahım gönlünüze göre versin inşallah.
yazıyordu bana bir kaç saat önceye kadar da. Ama evlenmeye niyeti yok onu da bugün anladım. Yazmasını istemediğimi söyledim4 yıllık ilişkiniz neden bitti? Barışma ihtimali yok mu?
Olur mu öyle şey o da 4 yıllı sizinle geçirmiş mutlaka kafasinda bir şeyler vardır. Onun yaşı kaç işi gücü yerinde mi?yazıyordu bana bir kaç saat önceye kadar da. Ama evlenmeye niyeti yok onu da bugün anladım. Yazmasını istemediğimi söyledim
Belki daha önce çok dile getirmişimdir, benim 8 yıla yakın bir birlikteliğim vardı biranda bitirdik ardından 15 gün sonra eşim girdi hayatıma herşeyin zamanı vardır merak etmeyinSabahtan beri ağlıyorum. Öyle karmakarışık hisler içerisindeyim ki anlatamam. Hayatta bir gıdım bile yol alamadığımı düsünüyorum. Önümü bile göremiyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor. Beni mutlu edecek hiç bir sey yok hayatımda sanki. Evet sağlıklıyım, ailem hayatta sağlıklılar da , işim de var bunlar için sükrediyorum. Ama 32 yasına gelmis biri olarak aile kurmak, bir ilişki yürütme konusundaki beceriksizliğimle bu yasıma kadar istediğim gibi bir düzen kuramadım. 4 yıllık birlikteliğim vardı bitti. Öylece kalakaldım. Halbuki nisanlı olacaktık bu zamanlar. Bu kadar kötü olmamın sebebi de en yakın arkadasımın cokkk güzel bir evlilik teklfi almıs olması. Yanlıs anlasılmasın. Onun adına cok sevindim. Cok da yakısıyorlar. Mutlu olacak insallah. Evlenmeyi hic istemeyip böyle güzel evlilik teklifi aldı bense cok istememe rağmen yarıyolda bırakıldım. Bu yaz 3 arkadasım evlendi. Hep imrenerek baktım. Ne bir yuva kuracağıma, ne mutlu olacağıma dair bir inancım kaldı. Arkadasımın fotoğraflarını gördüğüm an ağlamaya basladım. Sonra stresten önüme ne geldiyse yedim. O kadar rahatsız oldum ki gidip kusturdum kendimi(özür dileyerek yazıyorum). Sonra tekrar ağladım. Kurduğum hayallere, geçip giden zamanıma yandım ağladım. Çok üzülüyorum. Belki bir dakika sonramız belli değil ama ölseydim de bu kadar üzülmeseydim diyorum. Bana çok kızacaksınız biliyorum ama psikolojik olarak hic iyi değilim.
evlilik konusunu acınca kacıyordu. İlkin o beni sıkıstırıyordu. Sİmdi de kacıyor. İşi gücü var. Ama olmayacak onunlaOlur mu öyle şey o da 4 yıllı sizinle geçirmiş mutlaka kafasinda bir şeyler vardır. Onun yaşı kaç işi gücü yerinde mi?
insallah öyledirBelki daha önce çok dile getirmişimdir, benim 8 yıla yakın bir birlikteliğim vardı biranda bitirdik ardından 15 gün sonra eşim girdi hayatıma herşeyin zamanı vardır merak etmeyin
belki öyledir bilmiyorum. Hiç iyi değilim kendimi cok yanlız hissediyorumAllah gönlüne göre versin inşallah. Kısmet, hayat ne zaman ne getirir belli olmaz. Babaannem ben üzülünce kızım akşamdan sabaha çok zaman var derdi. Belki şu yazıdan bir ay sonra hayat arkadaşınızla tanışacaksınız kimbilir. Psikolojini bozmaya değer mi.
Bu eylüle girer girmez herkese biseyler oldu çok acayip. Bende bugün sebepsiz yere üç saat ağladım.biseylerin birikimi yada içimdeki sıkıntıdan.ben dilediğince gezemedigim için serbest olamadigim için çok ağlıyorum genelde. Tek yakarisim budur hayatta. Bekarken babam çok baskiciydi şimdide eşim öyle. Şu hayata başlarken babamı ve eşimi çok çok sevdiğim halde tanimamayi dilerdim. Bunları neden anlatıyorum biliyormusun en güzel yaslarindasin dünya turuna çık gez dolaş oku evlenince bunu yapan elbette kadınlar va ama bazılarında yapamıyor bunlardan biri benim.bir defa Nisan atıldı diye evlenmeye çeksin diye bişey yokki. Bir bakmisisin bir ay sonra kısmetin iyisi çıkmış eskisi aklına dahi gelmez. Lütfen mutlu olabilecegin beraber eglenebilicegin herşeyi konusabilicegin bir adamı bekle. Yoksa bugünlerin çok ararsinSabahtan beri ağlıyorum. Öyle karmakarışık hisler içerisindeyim ki anlatamam. Hayatta bir gıdım bile yol alamadığımı düsünüyorum. Önümü bile göremiyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor. Beni mutlu edecek hiç bir sey yok hayatımda sanki. Evet sağlıklıyım, ailem hayatta sağlıklılar da , işim de var bunlar için sükrediyorum. Ama 32 yasına gelmis biri olarak aile kurmak, bir ilişki yürütme konusundaki beceriksizliğimle bu yasıma kadar istediğim gibi bir düzen kuramadım. 4 yıllık birlikteliğim vardı bitti. Öylece kalakaldım. Halbuki nisanlı olacaktık bu zamanlar. Bu kadar kötü olmamın sebebi de en yakın arkadasımın cokkk güzel bir evlilik teklfi almıs olması. Yanlıs anlasılmasın. Onun adına cok sevindim. Cok da yakısıyorlar. Mutlu olacak insallah. Evlenmeyi hic istemeyip böyle güzel evlilik teklifi aldı bense cok istememe rağmen yarıyolda bırakıldım. Bu yaz 3 arkadasım evlendi. Hep imrenerek baktım. Ne bir yuva kuracağıma, ne mutlu olacağıma dair bir inancım kaldı. Arkadasımın fotoğraflarını gördüğüm an ağlamaya basladım. Sonra stresten önüme ne geldiyse yedim. O kadar rahatsız oldum ki gidip kusturdum kendimi(özür dileyerek yazıyorum). Sonra tekrar ağladım. Kurduğum hayallere, geçip giden zamanıma yandım ağladım. Çok üzülüyorum. Belki bir dakika sonramız belli değil ama ölseydim de bu kadar üzülmeseydim diyorum. Bana çok kızacaksınız biliyorum ama psikolojik olarak hic iyi değilim.
Aklınızdan her zaman pozitif şeyler geçirininsallah öyledir
Bence kendini toparla insanlae hep en büyük kötülüğü kendine yapar. Toparlan bir an önce hayat güzel şeyler getirir kaçırırsın. Kendin için yapbelki öyledir bilmiyorum. Hiç iyi değilim kendimi cok yanlız hissediyorum
Kaçıyorsa kaçsın. O kaybeder..evli
evlilik konusunu acınca kacıyordu. İlkin o beni sıkıstırıyordu. Sİmdi de kacıyor. İşi gücü var. Ama olmayacak onunla
Allah gönlünüze göre birini nasip etsin. Herkesin kendi zamanını yaşadığına inananlardanım. Zamanı gelmeden çiçek açmaz. Bazen ağaçlar güneşe aldanıp cicekleniverir halbuki daha bahar gelmemiştir. Sonrasi hüsran. Halledilebilecek dertlerinizi dağ yapmayın. Hayatta en önemli şey sağlık. Evliyim yarın bi gün bisey olur boşanma ömür boyu bekar kalabilirim. Evlenmekte dertlerinizi çözümü değil. Üzülüp aglayabilirsiniz bunlar doğal insanız ama yaşamak istememek çok büyük birsey.Sabahtan beri ağlıyorum. Öyle karmakarışık hisler içerisindeyim ki anlatamam. Hayatta bir gıdım bile yol alamadığımı düsünüyorum. Önümü bile göremiyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor. Beni mutlu edecek hiç bir sey yok hayatımda sanki. Evet sağlıklıyım, ailem hayatta sağlıklılar da , işim de var bunlar için sükrediyorum. Ama 32 yasına gelmis biri olarak aile kurmak, bir ilişki yürütme konusundaki beceriksizliğimle bu yasıma kadar istediğim gibi bir düzen kuramadım. 4 yıllık birlikteliğim vardı bitti. Öylece kalakaldım. Halbuki nisanlı olacaktık bu zamanlar. Bu kadar kötü olmamın sebebi de en yakın arkadasımın cokkk güzel bir evlilik teklfi almıs olması. Yanlıs anlasılmasın. Onun adına cok sevindim. Cok da yakısıyorlar. Mutlu olacak insallah. Evlenmeyi hic istemeyip böyle güzel evlilik teklifi aldı bense cok istememe rağmen yarıyolda bırakıldım. Bu yaz 3 arkadasım evlendi. Hep imrenerek baktım. Ne bir yuva kuracağıma, ne mutlu olacağıma dair bir inancım kaldı. Arkadasımın fotoğraflarını gördüğüm an ağlamaya basladım. Sonra stresten önüme ne geldiyse yedim. O kadar rahatsız oldum ki gidip kusturdum kendimi(özür dileyerek yazıyorum). Sonra tekrar ağladım. Kurduğum hayallere, geçip giden zamanıma yandım ağladım. Çok üzülüyorum. Belki bir dakika sonramız belli değil ama ölseydim de bu kadar üzülmeseydim diyorum. Bana çok kızacaksınız biliyorum ama psikolojik olarak hic iyi değilim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?