merhaba kızlar.daha önceki yazılarımda sorunlu giden ilişkimden ve sonra ayrıldığımızdan bahsetmiştim..ayrılığın nedenini bilmediğim için her gün düşünmekten kafayı yemek üzereyim.bende inanılmaz derin bir psikolojik bunalım yarattı diyebilirim.çünkü resmen terkedilmişlik duygusu kendimi sevmememe yol açtı.gayet iyi bir eğitimim ve tatmin edici iyi bir işim var,çevremdeki herkes tarafından beğenilen biriyim.fakat mutlu olduğumuzu sandığım erkek arkadaşımın artık içimde eski duygular yok demesi,resmen istemediğini belirtmesi bende aşağılık kompleksi oluşturdu.inanın bu durumu hazmedemiyorum günlerdir uyku uyuyamıyorum ve düşünmeden bir dakikam bile geçmiyor.neyimi beğenmemiş olabilir diye kendimi sorgulamaktan artık bıktım.ailem ve arkadaşlarım da bu duruma bir anlam veremiyorlar.zaten klasik bahanelerden olan '' sorun senle alakalı değil'' demişti bana. :))) ertesi gün beni erkek arkadaşımın en yakın arkadaşı aradı ve ayrıldığımıza çok üzüldüğünü belirtti.ben nedenini bilmediğimi söylediğimde erkek arkadaşımla az önce görüştüğünü ve ciddi bir ilşki istemediğini söylemiş!!!!!!! kaybedecek bir dakikası bile olmadığını söyleyen insan,bana olan beğenisini herzaman söyleyen insan nasıl olurda bu kadar ani bir değişime uğrar? özgüvenim inanın yerlerde şu an.çok mutsuzum.ve kendimde sorun aramaktan bıktım..neyimi beğenmedi?? :a015: